Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-1.4010.364.2018.1.JC
z 3 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2018 r. (data wpływu 3 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• momentu powstania przychodu z tytułu otrzymania wynagrodzenia należnego Spółce za wykonane usługi budowlane w części odpowiadającej 80% wartości urządzeń i materiałów dostarczonych na plac budowy lub do magazynu i przeznaczonych do "wbudowania" – jest prawidłowe,
  

• potrącalności kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem ww. urządzeń i materiałów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 3 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie momentu powstania przychodu z tytułu otrzymania wynagrodzenia należnego Spółce za wykonane usługi budowlane w części odpowiadającej 80% wartości urządzeń i materiałów dostarczonych na plac budowy lub do magazynu i przeznaczonych do "wbudowania" oraz potrącalności kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem ww. urządzeń i materiałów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w branży budowlanej. Aktualnie Spółka realizuje między innymi przedsięwzięcie polegające na wybudowaniu odcinka drogi ekspresowej (dalej jako "Zamówienie") na podstawie umowy (dalej jako "Umowa" i "Zamawiający"). Przedmiotowe Zamówienie jest realizowane w formule FIDIC. Zgodnie z Umową, po zakończeniu każdego okresu płatności, wykonawca (Spółka) przedkłada rozliczenie wykazujące szczegółowo kalkulację kwoty wynagrodzenia należnego za dany okres płatności, wraz z dokumentami uzasadniającymi przeprowadzoną kalkulację. Strony co do zasady przyjęły miesiąc jako okres płatności, ale Umowa dopuszcza również możliwość rozliczania Zamówienia częściej niż raz w miesiącu.

Kalkulacja wynagrodzenia należnego za wykonanie Zamówienia za dany okres płatności dokonywana jest w oparciu o szczegółowy algorytm określony w Umowie. Zgodnie z Umową, rozliczenie to obejmuje szacunkową kontraktową wartość zrealizowanych robót i sporządzonych dokumentów wykonawcy do końca danego miesiąca. Oprócz opisanej powyżej wartości robót, elementami kalkulacji wynagrodzenia za dany okres płatności jest również szereg innych pozycji, w tym pozycja "wszelkie kwoty, które mają być dodane i potrącone za urządzenia i materiały".

Wartość wynagrodzenia należnego za dany okres rozliczeniowy zostaje określona w przejściowym świadectwie płatności wystawionym za dany okres. Zgodnie z klauzulą zawartą w Umowie, przejściowe świadectwa płatności zawierają m.in. wskazaną powyżej kwotę za urządzenia i materiały, która jest kalkulowana w następujący sposób:

• Kwota za urządzenia i materiały przeznaczone do "wbudowania" wchodzi do wynagrodzenia należnego za dany okres rozliczeniowy, o ile urządzenia i materiały zostały dostarczone na plac budowy albo teren lub magazyn uzgodniony i zaakceptowany przez inżyniera do wbudowania w roboty stałe;
  

• Inżynier określa i poświadcza odpowiednie kwoty po otrzymaniu określonych w Umowie dokumentów i informacji;
  

• Dodatkowa kwota do poświadczenia jest równoważna 80% kwoty wynikającej z oszacowanej przez inżyniera ceny zakupu i transportu urządzeń i materiałów (bez VAT) z zastrzeżeniem, że nie może ona w żadnym momencie realizacji Zamówienia przekroczyć 10% zaakceptowanej kwoty kontraktowej.
  
  
  

Jak z powyższego wynika, dla potrzeb określenia wynagrodzenia za dany okres płatniczy brana jest pod uwagę wartość materiałów i urządzeń dostarczonych na plac budowy niezależnie od tego, czy takie urządzenia i materiały zostaną faktycznie zużyte do wykonania usług budowlanych w danym okresie rozliczeniowym. Innymi słowy, może wystąpić sytuacja, w której wartość dostarczonych urządzeń i materiałów będzie elementem kalkulacji wynagrodzenia za dany okres płatniczy, chociaż takie urządzenia i materiały mogą być wykorzystane do wykonania usług budowlanych dopiero w kolejnych okresach rozliczeniowych.

Z uwagi na przyjęcie opisanego powyżej algorytmu, kwota wynagrodzenia należnego za dany miesiąc w związku z realizacją Zamówienia (tj. realizacją usługi budowlanej polegającej na wybudowaniu odcinka drogi ekspresowej) ujęta w przejściowym świadectwie płatności, ujmuje m.in. płatności należne w oparciu o powyższą klauzulę. Podpisanie przejściowego świadectwa płatności za dany miesiąc uprawnia do wystawienia przez Spółkę faktury VAT na wynagrodzenie należne za dany okres rozliczeniowy - faktura taka powinna być wystawiona nie później niż 7 dni od daty otrzymania przejściowego świadectwa płatności.

Co istotne, jeżeli wartość urządzeń i maszyn ujęta w wynagrodzeniu będzie następnie ujęta w późniejszym okresie rozliczeniowym jako część robót stałych (tzn. będzie uwzględniona w wynagrodzeniu za zrealizowane roboty budowlane), kwota ta będzie obniżała wartość urządzeń i maszyn w bieżącym okresie rozliczeniowym (tzn. z wynagrodzenia należnego za bieżący okres płatności odejmowane będzie 80% wartości urządzeń i materiałów, które były już raz uwzględnione w wynagrodzeniu za wykonane usługi budowlane). Przyjęty sposób rozliczenia w praktyce oznacza, że wartość urządzeń i maszyn jest uwzględniana w kalkulacji wynagrodzenia za usługi budowlane dwuetapowo:

• 80% tej wartości jest uwzględniane w dacie dostarczenia urządzeń/materiałów na plac budowy lub do magazynu;
  

• Pozostała część tej wartości jest uwzględniania w wynagrodzeniu za okres płatności, w którym dochodzi do faktycznego wykorzystania urządzeń/materiałów do wykonania usług budowlanych (tj. "wbudowaniu ich" w ramach wykonywanego Zamówienia).
  
  
  

Umowa przewiduje również osobną procedurę uzyskiwania i rozliczania przez Spółkę zaliczek, które mogą być przyznane Spółce w związku z realizacją Zamówienia na jej pisemny wniosek o płatność zaliczkową skierowany do Zamawiającego.

Spółka rozlicza przychody uzyskiwane w związku z wykonywaniem usług budowlanych w oparciu o uzyskaną dla Spółki indywidualną interpretację prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 września 2010 r. o sygn. IPPB5/423-418/10-2/PS (dalej jako "Interpretacja"). W świetle Interpretacji, przychód należny z tytułu wykonania usług budowlanych (a więc również z tytułu usług wykonywanych przez Spółkę w ramach Zamówienia) powstaje każdorazowo w dacie podpisania dokumentu potwierdzającego wykonanie określonego zakresu robót (dokument taki w przypadku Zamówienia jest określony jako przejściowe świadectwo płatności).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Kiedy Spółka powinna wykazać przychód z tytułu otrzymania wynagrodzenia należnego Spółce za wykonane usługi budowlane w części odpowiadającej 80% wartości urządzeń i materiałów dostarczonych na plac budowy lub do magazynu i przeznaczonych do "wbudowania"?
2. W którym okresie rozliczeniowym Spółka będzie uprawniona do wykazania kosztów podatkowych związanych z nabyciem urządzeń i materiałów o których mowa w Pytaniu 1?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, brak jest podstaw do dzielenia kwoty wynagrodzenia należnego Spółce za dany okres płatniczy za wykonane usługi budowlane i różnicowania zasad dotyczących ujęcia poszczególnych elementów kalkulacyjnych takiego wynagrodzenia w podatku dochodowym. Wszystkie elementy kalkulacji stanowią bowiem podstawę do określenia jednolitego wynagrodzenia za wykonaną usługę budowlaną. Z uwagi na powyższe, całość takiego wynagrodzenia powinna być wykazywana przez Spółkę jako przychód do opodatkowania według zasad powstawania obowiązku podatkowego przewidzianych dla usług budowlanych. W konsekwencji, w świetle uzyskanej przez Spółkę Interpretacji uznać należy, iż obowiązek podatkowy w stosunku do całej kwoty wynagrodzenia należnego za dany okres płatniczy (z uwzględnieniem części wynagrodzenia skalkulowanej jako 80% wartości urządzeń i materiałów dostarczonych na plac budowy lub do magazynu) powstaje w dacie podpisania przejściowego świadectwa płatności za dany okres płatniczy. Zauważyć należy, że zgodnie z Umową, Spółka zobowiązała się do wykonania Zamówienia, tj. do wykonania kompleksowej usługi budowlanej polegającej na wybudowaniu odcinka drogi ekspresowej. Zgodnie z ustaleniami, strony po zakończeniu okresu płatności (za który przyjęto miesiąc kalendarzowy) w procedurze wzajemnych ustaleń określają zakres wykonanych w tym okresie robót budowlanych i kalkulują należną za dany okres płatności kwotę wynagrodzenia. Jak wynika z zapisów Umowy, wynagrodzenie to jest kalkulowane w oparciu o kilka elementów, których weryfikacja prowadzi ostatecznie do określenia jednolitego, kompleksowego wynagrodzenia należnego za dany okres płatności. Innymi słowy, strony nie określają i nie rozliczają się osobno za wszystkie pozycje ujęte w kalkulacji, ale kalkulacja ta służy obliczeniu jednolitego wynagrodzenia należnego za dany okres płatności. Nie ma więc podstaw do wyodrębniania poszczególnych elementów kalkulacyjnych płatności i ich osobnego rozliczania z podatkowej perspektywy - nie stanowią one bowiem odrębnych wynagrodzeń za osobne świadczenia Spółki wykonywane na rzecz Zamawiającego, ale są elementami kalkulacyjnymi dla potrzeb określenia wynagrodzenia za wykonywaną przez Spółkę kompleksową usługę budowlaną.

W konsekwencji należy uznać, że Spółka otrzymuje płatności za wykonywane usługi budowlane rozumiane jako całość (świadczenie kompleksowe), a nie za mniejsze świadczenia wchodzące w ich skład, będące jedynie środkiem do jej wykonania.

Zauważyć należy, że kwestia opodatkowania tzw. świadczeń złożonych była przedmiotem wielu orzeczeń sądów krajowych i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej jako "TSUE") na gruncie podatku VAT. Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą TSUE, całe świadczenie złożone podlega takim regulacjom opodatkowania VAT, w tym w zakresie stosowania właściwej stawki VAT, jakie dotyczą świadczenia głównego. Oznacza to, że opodatkowanie świadczeń pomocniczych, składających się na świadczenie złożone, podlega takim samym zasadom opodatkowania, jakim podlega świadczenie główne.

Pogląd taki został ukształtowany w orzeczeniu TSUE w sprawie C-349/96, w którym Trybunał stwierdził, że „Z jedną usługą mamy do czynienia zwłaszcza wtedy, gdy jeden lub kilka elementów należy uznać za usługę główną, a jeden lub kilka elementów za usługi pomocnicze, objęte tym samym reżimem podatkowym, co usługa główna”. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne czynności pomocnicze. Natomiast, czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jak element usługi złożonej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać bez czynności pomocniczej usługi głównej.

Zatem z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być więc dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. W opinii Wnioskodawcy, powyższe ustalenia w zakresie opodatkowania usług kompleksowych na gruncie podatku VAT powinny znaleźć zastosowanie również na gruncie podatku dochodowego.

Należy podkreślić, że ww. pogląd znajduje również potwierdzenie w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 marca 2013 r. sygn. II FSK 1518/10, w którym Sąd zaakceptował koncepcję usługi kompleksowej również na gruncie podatku dochodowego, uznając iż: „(...) istnieje grupa usług o charakterze złożonym, w skład których wchodzić może szereg innych, odrębnych usług. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla podatnika celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej. Celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej - dominującej. Usługa pomocnicza, ażeby mogła zostać uznana za część usługi złożonej, musi realizować jeden ściśle określony cel, tj. musi ona przyczyniać się do lepszego wykorzystania przez nabywcę usługi złożonej wchodzącej w jej zakres usługi zasadniczej (...)”.

Ponadto należy zauważyć, że to strony określają w umowie, jakie świadczenia wchodzą w skład danej transakcji. Jeżeli przedmiotem sprzedaży jest kompleksowa usługa budowlana, budowlano-montażowa lub remontowa, wówczas nie ma podstaw do wyłączania poszczególnych elementów kosztowych do odrębnej sprzedaży, ponieważ przychodem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny i stanowi podstawę do jej określenia, jednak nie może uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych w nim elementów dla celów podatkowych.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, wszystkie czynności podejmowane w ramach świadczenia usług budowlanych polegających na realizacji Zamówienia powinny być kwalifikowane wspólnie, tj. jako jedno świadczenie. Nie można w sposób odrębny traktować poszczególnych czynności wykonywanych w celu realizacji usługi zasadniczej, bowiem takie rozdzielenie miałoby charakter sztuczny. W konsekwencji, obowiązek podatkowy dla całego wynagrodzenia należnego za dany okres płatności, w tym dla części wynagrodzenia skalkulowanej w oparciu o wartość dostarczonych na budowę materiałów i urządzeń, powinien powstawać według zasad przewidzianych dla usług budowlanych.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.; dalej: „Updop”), przychód z tytułu świadczenia usług powstaje w dniu wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, nie później jednak niż w dniu wystawienia faktury albo uregulowania należności, za wyjątkiem usług rozliczanych w okresach rozliczeniowych. W świetle jednolitego w tym zakresie stanowiska organów podatkowych, moment wykonania usługi w przypadku usług budowlanych określa się na podstawie dokumentów potwierdzających ich przyjęcie i wykonanie. Jeżeli zatem umowa przewiduje, że rozliczenie inwestycji następować będzie w określonych etapach, których wykonanie będzie potwierdzone określonym w umowie dokumentem, wówczas dokument taki należy uznać za dokument potwierdzający częściowe wykonanie usługi. W przypadku Spółki, obowiązek podatkowy powstanie więc w dacie podpisania przejściowego świadectwa płatności, które zgodnie z Umową jest dokumentem potwierdzającym częściowe wykonanie usługi. Takie stanowisko potwierdza również uzyskana przez Spółkę Interpretacja.

Niezależnie od powyższego zauważyć należy, że nawet w przypadku uznania, że każdy element wynagrodzenia składający się na wynagrodzenie należne za wykonanie Zamówienia w danym okresie rozliczeniowym powinien być osobno weryfikowany z perspektywy daty wykazania przychodu, kwota wynagrodzenia za wykonaną usługę budowlaną w części skalkulowanej w oparciu o wartość dostarczonych w danym okresie płatności materiałów i urządzeń nadal powinna stanowić przychód do opodatkowania według zasad ogólnych przewidzianych dla usług budowlanych. W szczególności brak jest podstaw do uznania przedmiotowej części wynagrodzenia za płatność o charakterze zaliczkowym.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a Updop, za datę powstania przychodu uznaje się, z zastrzeżeniem ust. 3c - 3g oraz 3j - 3m, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Pojęcia „uregulowania należności" nie można jednak utożsamiać z otrzymaną zaliczką bądź przedpłatą.

Pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, nie zalicza się bowiem do przychodów, stosownie do art. 12 ust. 4 pkt 1 Updop. Regulacje te stanowią zatem odstępstwo od ogólnej reguły ustalania przychodu z działalności gospodarczej, a warunkiem jego zastosowania jest okoliczność, że otrzymane lub należne kwoty mają charakter zaliczek (przedpłat) na poczet usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych.

Jednak nie zawsze wcześniejsze otrzymanie należności (przed ostatecznym wykonaniem usługi) oznacza zaliczkę lub przedpłatę, która nie powoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. O kwalifikacji otrzymanej zapłaty jako przychodu lub jako przedpłaty (zaliczki) decyduje charakter tej zapłaty. Przysporzenie uważane za przychód podatkowy musi mieć charakter definitywny, podczas gdy przedpłata (zaliczka) nie ma takiego charakteru, ze względu na każdorazową możliwość ich zwrotu przed terminem wykonania usług, na poczet których zostały wpłacone. To, że dana wpłata stanowi zaliczkę (przedpłatę) na poczet konkretnej usługi, która zostanie wykonana w następnym okresie sprawozdawczym, musi zatem wynikać z postanowień zawartej umowy i powinno znaleźć odzwierciedlenie w treści dokumentacji.

Prawidłowość takiego stanowiska potwierdzają również interpretacje wydawane w podobnych sprawach przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji z 15 kwietnia 2014 r. o sygn. ILPB3/423-16/14-2/JG Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu uznał, że "(...) wcześniejsze otrzymanie należności za wykonanie usługi nie oznacza, iż mamy do czynienia z zaliczką lub przedpłatą, która nie powoduje powstania przychodu. Zapłata z góry za wykonanie usługi w następnych okresach sprawozdawczych, mająca ostateczny i definitywny charakter, związana z uregulowaniem należności przed wykonaniem usługi, nie może być bowiem potraktowana jako nieuznana za przychody podatkowe wpłata na poczet usług, które będą wykonane w następnych okresach sprawozdawczych na podstawie art. 12 ust. 4 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Tym samym, otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie niemające charakteru zaliczki (przedpłaty) podlegającej w późniejszym terminie rozliczeniu lub zwrotowi stanowi dla Wnioskodawcy przychód, którego moment powstania winien zostać określony zgodnie z art. 12 ust. 3a pkt 1 ww. ustawy".

Jak wynika z zapisów Umowy, intencją stron nie było nadanie płatności za materiały i urządzenia charakteru zaliczki. Nawet bowiem jeżeli wyodrębnimy tę płatność z wynagrodzenia należnego za realizację Zamówienia w danym okresie rozliczeniowym, nadal będzie ona miała ostateczny i definitywny charakter. Wynagrodzenie za materiały i urządzenia nie stanowi bowiem zaliczki na poczet wykonania usługi w przyszłych okresach rozliczeniowych, ale stanowi element wynagrodzenia za wykonanie części Zamówienia w danym okresie płatności. Co istotne, Umowa nie przewiduje możliwości późniejszej weryfikacji wynagrodzenia rozliczonego za dany okres płatności na podstawie przygotowanego i zatwierdzonego przejściowego świadectwa płatności co oznacza, że płatność taka ma z założenia charakter definitywny. Dodatkowo zauważyć również należy, że Umowa zawiera zapisy umożliwiające udzielenie zaliczki przez Zamawiającego na rzecz Spółki - zaliczka taka może być przyznana na wniosek Spółki w ramach odrębnej procedury opisanej w Umowie. Umieszczenie w Umowie odrębnych zapisów określających procedurę udzielania zaliczek na poczet realizacji Zamówienia dodatkowo podkreśla, że nie było intencją stron nadawanie zaliczkowego charakteru pozostałym płatnościom wynikającym z Umowy.

Podsumowując, w opinii Spółki, obowiązek podatkowy w zakresie elementu wynagrodzenia należnego za urządzenia i materiały powstanie dla Spółki w dacie podpisania przejściowego świadectwa płatności obejmującego całość wynagrodzenia za wykonanie Zamówienia należnego w danym okresie rozliczeniowym niezależnie od tego, kiedy takie urządzenia i materiały zostaną faktycznie wykorzystane do realizacji Zamówienia. Brak jest bowiem przesłanek do wyodrębniania tego elementu wynagrodzenia z całego wynagrodzenia należnego za realizację Zamówienia w danym okresie rozliczeniowym i odrębnego rozliczania go jako przychód na gruncie podatku dochodowego (np. uznanie, że jest to zaliczka na poczet wykonania usług budowlanych w przyszłym okresie rozliczeniowym, która powinna być uznana za przychód do opodatkowania dopiero w dacie faktycznego wykorzystania urządzeń/materiałów do wykonania usług).

Stanowisko w zakresie Pytania 2

Koszty nabycia urządzeń i materiałów które następnie stanowią podstawę do kalkulacji wynagrodzenia za wykonane usługi budowlane stanowią z perspektywy Spółki, tzw. bezpośrednie koszty uzyskania przychodów (tzn. koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami).

Sposób rozliczania kosztów bezpośrednio związanych z przychodami został określony w art. 15 ust. 4 i ust. 4b-4c Updop. Jak wynika z wskazanych regulacji, koszty bezpośrednie, co do zasady, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające tym kosztom przychody. Dotyczy to zarówno kosztów poniesionych w bieżącym roku podatkowym, jak i w latach poprzednich, a także kosztów poniesionych po zakończeniu danego roku podatkowego do dnia sporządzenia sprawozdania finansowego (nie później niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania). Gdy koszty bezpośrednie zostaną poniesione po upływie ww. terminów, to należy je uwzględnić w kosztach uzyskania przychodów w roku podatkowym następującym po roku, w którym osiągnięto przychody.

Z uwagi na powyższe uznać należy, że Spółka będzie uprawniona do zaliczenia wydatków poniesionych na nabycie urządzeń/materiałów do kosztów podatkowych w tym okresie rozliczeniowym, w którym uzyska odpowiadający tym kosztom przychód. Z uwagi na przyjęty sposób obliczania wynagrodzenia za wykonane usługi budowlane uznać należy, że Spółka będzie uprawniona do zaliczenia powyższych wydatków do kosztów w dacie uzyskania przychodu związanego z wykonaniem usługi budowlanej, w którym uwzględniono wartość urządzeń/materiałów. Zważywszy, że przychód taki powstaje w dacie podpisania przejściowego świadectwa płatności, Spółka będzie uprawniona do rozliczenia kosztów podatkowych związanych z wydatkami na nabycie materiałów/urządzeń również w momencie podpisania takiego dokumentu, o ile oczywiście przedmiotowe wydatki na nabycie urządzeń/materiałów będą uwzględnione w wystawionym świadectwie jako element kalkulacji należnego wynagrodzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w zakresie:

• momentu powstania przychodu z tytułu otrzymania wynagrodzenia należnego Spółce za wykonane usługi budowlane w części odpowiadającej 80% wartości urządzeń i materiałów dostarczonych na plac budowy lub do magazynu i przeznaczonych do "wbudowania" – jest prawidłowe,
  

• potrącalności kosztów uzyskania przychodów związanych z nabyciem ww. urządzeń i materiałów – jest prawidłowe.
  
  

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny Wnioskodawcy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.