Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.591.2018.1.MM
z 5 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2018 r. (data wpływu 22 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 31 grudnia 2010 r. zmarła ciocia Wnioskodawczyni, która testamentem sporządzonym w formie aktu notarialnego, powołała Wnioskodawczynię do całości spadku po sobie. Zmarła była właścicielką nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym (dom). Sąd Rejonowy w dniu 26 marca 2013 r. wydał prawomocne postanowienie, w którym stwierdził, że spadek po cioci, zmarłej w dniu 31 grudnia 2010 r, na podstawie testamentu notarialnego z dnia 28 września 2010 roku, otwartego i ogłoszonego w Sądzie Rejonowym w dniu 18 listopada 2011 roku, nabyła w całości Wnioskodawczyni.

Sąd Rejonowy uznał Wnioskodawczynię prawomocnym spadkobiercą po zmarłej cioci Wnioskodawczyni. W dniu 14 maja 2018r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży nieruchomości gruntowej (zabudowanej budynkiem mieszkalnym) nabytej w drodze testamentu. Wnioskodawczyni nie prowadzi i nie prowadziła działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni uregulowała zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy 5-letni okres od nabycia spadku (w skład którego wchodziła nieruchomość gruntowa zabudowana budynkiem mieszkalnym) należy liczyć od końca roku śmierci spadkodawczyni – cioci Wnioskodawczyni, która zmarła 31 grudnia 2010 r.), czyli od końca 2010 r., czy też należy liczyć od końca roku, w którym Sąd Rejonowy wydał prawomocne postanowienie stwierdzające, że w całości Wnioskodawczyni nabyła spadek po cioci (prawomocne postanowienie z dnia 26 marca 2013 r.), czyli od końca 2013 r.?
   
2. Czy sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym nabytej w drodze testamentu po zmarłej cioci, jest zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w związku z upływem 5 lat od śmierci spadkodawczyni?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie istotnym dla Wnioskodawczyni jest ustalenie, od której daty należy liczyć 5-letni okres, o którym mowa w art. 10. ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przekonaniu Wnioskodawczyni, okres 5 lat liczony jest od daty śmierci spadkodawczyni (tj. 31 grudnia 2010r.). W związku z tym okres 5 lat upływa 31 grudnia 2015 r. Sprzedaż nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym odbyła się w maju 2018 r., więc w trzecim roku po wygaśnięciu zobowiązania podatkowego z tytułu podatku od sprzedaży nieruchomości.

Zgodnie z art. 922 Ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 poz. 1025) - spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. Natomiast art. 924 Kodeksu cywilnego mówi, iż spadek otwiera się z chwilą śmierci, zaś spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci spadkodawcy ustala kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że dla ustalenia należności podatku dochodowego w świetle prawa podatkowego istotny jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawczyni (tj. 31 grudnia 2010 r.)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z poźn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Użyty w art. 10 ust. 1 pkt 8 o podatku dochodowym od osób fizycznych termin „nabycie” oznacza każde uzyskanie tytułu własności (nabycie własności) lub każde uzyskanie określonego prawa (nabycie prawa) bez względu na fakt czy jest to nabycie w części ułamkowej czy w całości. Poprzez „nabycie” należy rozumieć każde zwiększenie aktywów podatnika. Nabyć nieruchomość lub prawo majątkowe można, np. zakupując je, bądź uzyskując pod tytułem darmym (w formie darowizny, w drodze spadku, działu spadku). W przypadku zaś ograniczonych praw rzeczowych również zawierając umowę o ustanowieniu tego prawa.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Stosownie do art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018r., poz. 1025, z późn. zm.) prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. W myśl art. 924 i art. 925 ustawy Kodeks cywilny, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej.

Zgodnie z treścią przepisu art. 941 Kodeksu cywilnego rozrządzić majątkiem na wypadek śmierci można jedynie przez testament.

Przy czym dziedziczenie z testamentu ma pierwszeństwo przed dziedziczeniem ustawowym.

W konsekwencji za datę nabycia nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym w drodze testamentu należy uznać datę śmierci ciotki Wnioskodawczyni, tj. 31 grudnia 2010 r.

Zgodnie z obowiązującym prawem polskim, pierwszeństwo będzie miała wola spadkodawcy. Jeśli pozostawił on po sobie ważny testament to dziedziczenie nastąpi w oparciu o ten dokument.

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawczyni, że dla ustalenia podatku dochodowego w świetle prawa podatkowego istotny jest dzień otwarcia spadku, czyli data śmierci spadkodawczyni – jest prawidłowe.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że odpłatne zbycie w 2018 r. przez Wnioskodawczynię nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, nabytej w drodze spadku po zmarłej w 2010 r. ciotce, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości wchodzącej w skład spadku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.