Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.453.2018.2.EC
z 13 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2018 r. (data wpływu 7 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 października 2018 r. (data wpływu 2 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia pieniężnego otrzymywanego z USA – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 września 2018 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia pieniężnego otrzymywanego z USA oraz zapłaty składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 23 października 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.453.2018.1.EC, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 23 października 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 26 października 2018 r.). W dniu 2 listopada 2018 r. (nadano w dniu 31 października 2018 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku z dnia 30 października 2018 r.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w latach 1992-2005 pracował w Stanach Zjednoczonych (USA). Posiada obywatelstwo polskie. Podczas zatrudnienia w USA Wnioskodawca płacił składki na ubezpieczenie społeczne (….). Równocześnie z Jego już opodatkowanego wynagrodzenia, potrącane były przez zakładowe związki składki na przyszłe świadczenia emerytalne do M. B. F. B. F., jako do programu emerytalnego.

Po zakończeniu pracy w USA Wnioskodawca powrócił do Polski, gdzie mieszka na stałe (cały czas). W Polsce znajduje się centrum Jego interesów osobistych i gospodarczych. W Polsce Wnioskodawca otrzymuje emeryturę z ZUS.

Od grudnia 2015 r., co miesiąc, Wnioskodawca otrzymuje dodatkowo na konto bankowe świadczenia emerytalne z … i ujmuje to w rocznym rozliczeniu podatkowym wraz z emeryturą polską. Dodatkowo Wnioskodawca otrzymuje co miesiąc z USA czeki od związków, które po potwierdzeniach są wypłacane przez bank na Jego konto w Polsce. Instytucja wypłacająca Wnioskodawcy od grudnia 2015 r. stałe świadczenie emerytalne w postaci czeków, to M. B. P. F. (nazwa własna funduszu emerytalnego). Poinformowano Wnioskodawcę, że jest uczestnikiem ww. funduszu, który jest programem emerytalnym, o stałej stopie świadczeń, powołując się na numer ubezpieczenia społecznego Wnioskodawcy w USA  …. Nie jest to świadczenie rodzinne. Czeki opiewają na kwotę 724,65 USD miesięcznie. W USA wypłacane świadczenie jest wolne od wszelkich obciążeń podatkowych. Dodatkowe świadczenie wypłacane jest za pośrednictwem banku …. w …, w postaci czeku odroczonego. Od świadczenia nie są pobierane w Polsce zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i nie są odprowadzane składki na NFZ. Bank przyjmujący czek i przekazujący jego wartość na konto bankowe, potrąca sobie 1,5% prowizji. Wnioskodawca prosi o informację, czy kwota czeku przelana na Jego konto powinna zostać ujęta w rozliczeniu rocznym i opodatkowana (w USA kwota ta nie jest opodatkowana).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy Wnioskodawca od zrealizowanego czeku, którego kwota przekazana jest na Jego konto w banku, jest zobowiązany odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych, dokonując tego w rozliczeniu rocznym PIT-36, razem z otrzymanymi emeryturami z Polski i USA? Jeżeli tak, to czy bank powinien potrącać co miesiąc od otrzymanej kwoty zaliczkę na podatek oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne ?

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest udzielenie odpowiedzi na pytanie w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie obowiązku zapłaty składek na ubezpieczenie zdrowotne zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy (doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), otrzymywane wypłaty czekiem były w okresie pracy Wnioskodawcy w USA potrącane z już opodatkowanego wynagrodzenia. W opinii Wnioskodawcy, kwoty te nie powinny stanowić podstawy do opodatkowania.

Jako uczestnik programu emerytalnego, w czasie zatrudnienia w USA, kwoty składek płacone przez Wnioskodawcę na przyszłe świadczenia były już opodatkowane podatkiem od wynagrodzeń w USA, z których składki były potrącane. Wypłacając Wnioskodawcy stałe kwoty jako emeryturę, Wnioskodawca uważa, że są to zaoszczędzone przez Niego pieniądze, które teraz ma zwracane w postaci czeków. Dlatego Wnioskodawca uważa, że nie powinien ich jeszcze raz opodatkowywać.

Wnioskodawca nie jest osobą, która zna i potrafi interpretować przepisy prawa podatkowego, dlatego zwrócił się do instytucji, która znając i interpretując przepisy, pozwoli Mu właściwie korzystać z otrzymanych dochodów  zgodnie z prawem. Wnioskodawca miał wątpliwości do ww. formy otrzymanych dochodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów), bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

W myśl art. 3 ust. 1a ww. ustawy, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Natomiast art. 3 ust. 2a cytowanej ustawy stanowi, że osoby fizyczne, jeżeli nie posiadają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

W świetle art. 4a wyżej cytowanej ustawy, przepis art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w latach 1992-2005 Wnioskodawca pracował w Stanach Zjednoczonych (USA). Posiada obywatelstwo polskie. Podczas zatrudnienia w USA Wnioskodawca płacił składki na ubezpieczenie społeczne (…). Równocześnie z Jego już opodatkowanego wynagrodzenia, potrącane były przez zakładowe związki składki na przyszłe świadczenia emerytalne do M. B. F. B. F., jako do programu emerytalnego. Po zakończeniu pracy w USA Wnioskodawca powrócił do Polski, gdzie mieszka na stałe (cały czas). W Polsce znajduje się centrum Jego interesów osobistych i gospodarczych. W Polsce Wnioskodawca otrzymuje emeryturę z ZUS.

Od grudnia 2015 r., co miesiąc, Wnioskodawca otrzymuje dodatkowo na konto bankowe świadczenia emerytalne z …. i ujmuje to w rocznym rozliczeniu podatkowym wraz z emeryturą polską. Dodatkowo Wnioskodawca otrzymuje co miesiąc z USA czeki od związków, które po potwierdzeniach są wypłacane przez bank na Jego konto w Polsce. Instytucja wypłacająca Wnioskodawcy od grudnia 2015 r. stałe świadczenie emerytalne w postaci czeków, to M. B. F. B. F. (nazwa własna funduszu emerytalnego). Poinformowano Wnioskodawcę, że jest uczestnikiem ww. funduszu, który jest programem emerytalnym, o stałej stopie świadczeń, powołując się na numer ubezpieczenia społecznego Wnioskodawcy w USA  …

. Nie jest to świadczenie rodzinne. Czeki opiewają na kwotę 724,65 USD miesięcznie. W USA wypłacane świadczenie jest wolne od wszelkich obciążeń podatkowych. Dodatkowe świadczenie wypłacane jest za pośrednictwem banku …. w …, w postaci czeku odroczonego. Od świadczenia nie są pobierane w Polsce zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i nie są odprowadzane składki na NFZ. Bank przyjmujący czek i przekazujący jego wartość na konto bankowe, potrąca sobie 1,5% prowizji.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia związana z opodatkowaniem dodatkowego świadczenia emerytalnego wypłacanego w formie czeku, przez fundusz emerytalny M. B. P. F.

Zatem, dla oceny skutków podatkowych otrzymywanych przez Wnioskodawcę, jako osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dodatkowego świadczenia emerytalnego w formie czeku, stanowiącego konsekwencję potrącania składek z Jego wypłaty na przyszłe świadczenia emerytalne przez zakładowe związki, należy odwołać się do Umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisanej w Waszyngtonie dnia 8 października 1974 r. (Dz. U. z 1976 r., Nr 31, poz. 178).

Umowa między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Stanów Zjednoczonych Ameryki nie zawiera odrębnego artykułu dotyczącego opodatkowania emerytury. Oznacza to, że dochód ten podlega opodatkowaniu na zasadach ogólnych, zgodnie z postanowieniami art. 5 Umowy („Ogólne zasady opodatkowania”).

W myśl art. 5 ust. 1 ww. Umowy, osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie może być opodatkowana przez drugie Umawiające się Państwo z tytułu dochodu pochodzącego ze źródeł z tego drugiego Umawiającego się Państwa i tylko z tytułu takiego dochodu, zgodnie ze wszystkimi ograniczeniami zawartymi w niniejszej Umowie.

Przepis art. 5 ust. 2 cyt. Umowy stanowi, że postanowienia niniejszej Umowy nie będą w żaden sposób stwarzały ograniczenia wobec wyłączeń, zwolnień, zmniejszeń, zaliczeń lub innych przywilejów, przyznanych obecnie lub w przyszłości przez:

1. prawo jednego z Umawiających się Państw przy określeniu podatków pobieranych przez to Umawiające się Państwo lub
2. przez każdą inną umowę zawartą pomiędzy Umawiającymi się Państwami.
   
   

Stosownie do art. 5 ust. 3 Umowy, bez względu na postanowienia niniejszej Umowy, z wyłączeniem ustępu 4, Umawiające się Państwo może opodatkować obywatela tego Umawiającego się Państwa lub osobę mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w tym Umawiającym się Państwie (zgodnie z zasadami artykułu 4), tak jakby niniejsza Umowa nie weszła w życie.

Ograniczenie takie wprowadza np. art. 19 ust. 1 Umowy. Zgodnie z tym przepisem, płace, wynagrodzenia i podobne świadczenia, włączając emerytury i renty lub podobne dochody, wypłacane z funduszy publicznych jednego z Umawiających się Państw obywatelowi tego Umawiającego się Państwa z tytułu pracy lub osobiście świadczonych usług, jako pracownikowi Rządu tego Umawiającego się Państwa, lub jakiejkolwiek jego agendy w związku z pełnionymi funkcjami rządowymi, będą zwolnione od opodatkowania przez drugie Umawiające się Państwo.

Praca lub osobiście świadczone usługi, wykonywane przez obywatela jednego z Umawiających się Państw, będą traktowane przez drugie Umawiające się Państwo jako pełnienie funkcji rządowych, jeżeli taka praca lub osobiście świadczone usługi są tak traktowane przez wewnętrzne prawo obu Umawiających się Państw (art. 19 ust. 2 ww. Umowy).

Zatem, emerytury i renty wypłacane ze Stanów Zjednoczonych Ameryki, z wyjątkiem wskazanym w art. 19 ust. 1 Umowy, podlegają opodatkowaniu zarówno w Polsce, jak i Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Jednocześnie art. 20 ust. 1 powołanej Umowy wskazuje sposób unikania podwójnego opodatkowania dochodów. W myśl tego przepisu, zgodnie z postanowieniami prawa polskiego i z zachowaniem przewidzianych w nim ograniczeń (z uwzględnieniem dokonywanych zmian bez naruszenia podstawowych zasad) Polska zezwoli osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce na zaliczenie na poczet należnych w Polsce podatków odpowiednich kwot podatków, zapłaconych w Stanach Zjednoczonych.

W Polsce ww. świadczenie emerytalne z … oraz dodatkowa emerytura wypłacana z funduszu emerytalnego M. B. P. F., podlega opodatkowaniu zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT, źródłem przychodu jest m.in. emerytura.

W myśl art. 12 ust. 7 ww. ustawy, przez emeryturę lub rentę rozumie się łączną kwotę świadczeń emerytalnych i rentowych, w tym kwoty emerytur kapitałowych wypłacanych na podstawie ustawy o emeryturach kapitałowych, wraz ze wzrostami i dodatkami, z wyłączeniem dodatków rodzinnych i pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych do rent rodzinnych.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Należy zauważyć, że ustawodawca w treści art. 11 nie zawarł definicji pojęcia wartości pieniężnych, jednak posługując się potocznym znaczeniem tego określenia należy przez to rozumieć aktywa finansowe, które mogą być używane do regulowania zobowiązań pieniężnych jako substytuty pieniądza, mimo że nie są pieniądzem. Wartości pieniężne wyrażają istnienie prawa majątkowego o określonej wartości i przyjmują formę przykładowo weksli, czeków lub innych papierów wartościowych uprawniających do otrzymania określonych kwot pieniężnych. Jednocześnie podkreślić należy, że przychodem są nie tylko otrzymane lecz także postawione do dyspozycji podatnika pieniądze lub wartości pieniężne (np. czek). Oznacza to, że przychód osiągnie zarówno podatnik, który pobrał pieniądz osobiście jak i ten, który nie pobrał pieniędzy, pod warunkiem, że były one postawione mu do dyspozycji. Poprzez sformułowanie „postawienie do dyspozycji” należy rozumieć takie przedstawienie podatnikowi przysługujących mu wartości pieniężnych, aby mógł on z nich swobodnie skorzystać („Podatek dochodowy od osób fizycznych. Komentarz”, red. Dr J. Marciniuk, wyd. C.H.Beck, Warszawa 2003).

W przypadku należności przekazanych podatnikowi w formie czeku, należy uznać, że zostają one postawione podatnikowi do dyspozycji z momentem przekazania podatnikowi czeku możliwego do zrealizowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są wypłaty środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym, dokonane na rzecz uczestnika lub osób uprawnionych do tych środków po śmierci uczestnika – z zastrzeżeniem ust. 33.

Jak wynika z art. 21 ust. 33 ww. ustawy, przez pracownicze programy emerytalne rozumie się pracownicze programy emerytalne utworzone i działające w oparciu o przepisy dotyczące pracowniczych programów emerytalnych obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Jak wynika z literalnego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) w zw. z art. 21 ust. 33 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedmiotowe zwolnienie dotyczy wypłat środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych oraz środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym utworzonym i prowadzonym w innym Państwie Członkowskim Unii Europejskiej, w oparciu o przepisy właściwe tym Państwom.

Wspomniany art. 21 ust. 33 ww. ustawy, określa zakres terytorialny do przepisu art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) regulującego zwolnienie z opodatkowania wypłat środków zgromadzonych w pracowniczym programie emerytalnym.

W tym miejscu powołać należy wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2010 r., sygn. akt III SA/Wa 2253/09, w którym Sąd uznał, że dla „skorzystania z powyższego zwolnienia konieczne jest, aby przedmiotowy program emerytalny funkcjonował albo w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych, albo przepisy funkcjonujące w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, a regulujące pracownicze programy emerytalne. Gwarancją, że takie przepisy oddają intencje polskiego ustawodawcy zwalniającego z dochodów wypłaty z pracowniczego programu emerytalnego, są przepisy Dyrektywy 2003/41/WE z dnia 3 czerwca 2003 r., w sprawie działalności instytucji pracowniczych programów emerytalnych oraz nadzoru nad takimi instytucjami, a także wynikający z art. 49 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zakaz dyskryminacyjnego traktowania programów emerytalnych prowadzonych w innych państwach członkowskich Unii. W odniesieniu do programów prowadzonych w państwach spoza Unii (np. w USA) takiej gwarancji nie ma, nie ma też wymogu, aby ewentualnie analogiczne rozwiązania prawne funkcjonujące w tych państwach traktować analogicznie (niedyskryminująco), jak funkcjonujące na gruncie acquis communautaire”.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane osoby prawne i ich jednostki organizacyjne, które dokonują wypłaty emerytur i rent z zagranicy – od wypłacanych przez nie emerytur i rent.

W myśl art. 35 ust. 3 tej ustawy zaliczki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, za miesiące od stycznia do grudnia ustala się w sposób określony w art. 32 ust. 1-1e, z tym że w przypadku poboru zaliczek od emerytur i rent z zagranicy, stosuje się postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, zawartej z państwem, z którego pochodzą te emerytury i renty. Podatnik przy odbiorze emerytury lub renty, o której mowa w ust. 3, może wpłacić płatnikowi ustaloną zaliczkę w złotych. Wpłatę tę uznaje się za zaliczkę potrąconą przez płatnika (art. 35 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 35 ust. 4 ww. ustawy zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3 zmniejsza się o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3, jeżeli zaliczkę pobierają płatnicy określeni w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 7, a podatnik przed pierwszą wypłatą należności w roku podatkowym lub przed upływem miesiąca, w którym zaczął osiągać takie dochody, złoży płatnikowi oświadczenie według ustalonego wzoru, że nie osiąga równocześnie innych dochodów, z wyjątkiem określonych w art. 30-30c oraz art. 30e. Przepis art. 27 ust. 1b pkt 2 stosuje się odpowiednio. Zaliczkę od przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 3a, pobiera się, stosując najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, pomniejszoną o kwotę, o której mowa w art. 32 ust. 3. Przepisy art. 27 ust. 1b pkt 2 i art. 32 ust. 1e stosuje się odpowiednio (art. 35 ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 44 ust. 1a pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy osiągający dochody bez pośrednictwa płatników z emerytur i rent z zagranicy są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy, według zasad określonych w ust. 3a.

Przy czym przepis art. 44 ust. 3a ww. ustawy stanowi, że podatnicy uzyskujący dochody, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dochód był uzyskany, a za grudzień  w terminie złożenia zeznania podatkowego, wpłacać zaliczki miesięczne, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. Za dochód, o którym mowa w zdaniu pierwszym, uważa się uzyskane w ciągu miesiąca przychody po odliczeniu miesięcznych kosztów uzyskania w wysokości określonej w art. 22 ust. 2 lub 9 oraz zapłaconych w danym miesiącu składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lub 2a. Przy obliczaniu zaliczki podatnik może stosować wyższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Należy jednak zauważyć, że w przypadku emerytur i rent przychód jest równy dochodowi (koszty uzyskania przychodów nie występują).

Zgodnie z art. 44 ust. 3c ww. ustawy zaliczkę obliczoną w sposób określony w ust. 3a zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, zapłaconej w danym miesiącu ze środków podatnika.

Przepisy ust. 1a i 7 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Przepisy art. 27 ust. 9 i 9a stosuje się odpowiednio (art. 44 ust. 3e ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać Urzędom Skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca otrzymuje świadczenie emerytalne z … i dodatkowo stałe świadczenie emerytalne w postaci czeków, wypłacane przez fundusz emerytalny M. B. P. F. Tym samym, ww. fundusz emerytalny nie jest programem emerytalnym wymienionym w zastrzeżeniu zawartym w art. 21 ust. 33 ww. ustawy, tj. nie jest programem emerytalnym obowiązującym w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w innych państwach należących do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Biorąc pod uwagę omówione wyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, że dodatkowa emerytura w postaci czeków, otrzymywana z funduszu emerytalnego nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 58 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na niespełnienie warunku określonego w art. 21 ust. 33 ww. ustawy.

Zatem dodatkowa emerytura z funduszu emerytalnego M. B. P. F., stanowi dochód w rozumieniu art. 12 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych według skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

W świetle powyższego Wnioskodawca osiągający dochód z tytułu emerytury otrzymywanej z zagranicy bez pośrednictwa płatnika – jest obowiązany bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w art. 44 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy.

Przy czym jeżeli od emerytury był pobrany (zapłacony) podatek za granicą, to wyliczając zaliczkę do zapłaty podatnik może podatek zapłacony za granicą odliczyć od należnych zaliczek już w trakcie roku podatkowego, stosując tym samym dyspozycję wynikającą z art. 44 ust. 3e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego należy uznać, że podatnik uzyskuje dochód z tytułu emerytury wypłacanej z zagranicy w momencie otrzymania czeku i na tej podstawie ma obowiązek samodzielnego obliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy w Polsce.

Natomiast w przypadku osiągania emerytury otrzymywanej z zagranicy za pośrednictwem płatnika, płatnik dokonujący wypłaty tego świadczenia jest obowiązany do poboru zaliczek miesięcznych.

Przychód (dochód) ten uzyskany przez Wnioskodawcę należy wykazać, zgodnie z treścią art. 45 ust. 1 cytowanej ustawy w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, ul. … …, … …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17,43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.