Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.357.2018.2.AT
z 12 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 września 2018 r. (data wpływu 13 września 2018 r.), uzupełnionym 6 listopada 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości:

• uznania wskazanych we wniosku wydatków z tytułu ubezpieczenia budowy za tzw. koszty bezpośrednie - jest prawidłowe,
• rozliczenia ww. kosztów, proporcjonalnie do okresu którego dotyczą - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2018 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości:

• uznania wskazanych we wniosku wydatków z tytułu ubezpieczenia budowy za tzw. koszty bezpośrednie,
• rozliczenia ww. kosztów, proporcjonalnie do okresu którego dotyczą.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 31 października 2018 r., Znak: 0111-KDIB2-1.4010.357.2018.1.AT wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 6 listopada 2018 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach prowadzonej działalności wykonuje roboty budowlane. W umowach zawieranych z Inwestorem są dwa rodzaje ustaleń dotyczących ubezpieczenia budowy tj.:

• obowiązek zawarcia polisy od ryzyk budowlano-montażowych ciąży po stronie Wnioskodawcy,
• polisę zawiera inwestor, a koszty refakturuje na Wnioskodawcę.

Polisa jest zawierana na konkretną budowę i ma na celu ubezpieczenie maszyn budowlanych, sprzętu, wyposażenia od zdarzeń losowych; jest zawierana na okres trwania budowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy składka za polisę ubezpieczeniową, zapłacona jednorazowo, stanowi koszt inny niż bezpośredni czy koszt bezpośredni budowy, a tym samym czy powinna być zaliczona w koszty podatkowe w momencie:

• dokonania zapłaty - jako koszt inny niż bezpośredni,
• dokonania zapłaty - jako koszt bezpośredni,
• rozliczona na okres realizowania budowy - jako koszt bezpośredni.
  
  

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty składki polisy od ryzyk budowlano-montażowych powinny zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów jako bezpośrednio związane z przychodem. Koszty te wynikają z zawartej umowy więc mają bezpośredni wpływ na przychód z kontraktu. Umowa z inwestorem oprócz ubezpieczenia zostawia po stronie spółki zakup różnych materiałów budowlanych. Spółka uważa, że koszty polis powinny być traktowane na równi z zakupem materiałów czyli należy traktować jako koszt bezpośrednio związany z budową.

Jeśli polisa dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy to koszty powinno się rozliczyć jako bezpośrednie koszty podatkowe proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczy gwarancja (winno być: polisa), który to okres jest tożsamy z okresem trwania budowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe, a częściowo nieprawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określa art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: „Ustawy CIT”), zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (nie wymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie przychodów oraz zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca będący spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w ramach prowadzonej działalności wykonuje roboty budowlane. W umowach zawieranych z Inwestorem są dwa rodzaje ustaleń dotyczących ubezpieczenia budowy tj.: obowiązek zawarcia polisy od ryzyk budowlano-montażowych ciąży po stronie Wnioskodawcy, oraz polisę zawiera inwestor, a koszty refakturuje na Wnioskodawcę. Polisa jest zawierana na konkretną budowę i ma na celu ubezpieczenie maszyn budowlanych, sprzętu, wyposażenia od zdarzeń losowych. Umowa ubezpieczenia jest zawierana na okres trwania budowy.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że wydatki ponoszone z tytułu ubezpieczenia budowy, są ponoszone w celu uzyskania przychodu z prowadzonych robót budowlanych i zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, stanowią koszty uzyskania przychodu Spółki. Ponadto jak wynika z wniosku, zawierane umowy ubezpieczenia dotyczą konkretnej budowy i czasu jej trwania. W świetle powyższego, koszty poniesione na polisę ubezpieczeniową można powiązać bezpośrednio z przychodem gdyż mają bezpośredni wpływ na osiągane przez Wnioskodawcę przychody uzyskane z prowadzonych robót budowlanych. Z tej też przyczyny koszty zakupu polisy ubezpieczeniowej powinny zostać rozpoznane w roku podatkowym, w którym zostały osiągnięte odpowiadające im przychody. W myśl bowiem art. 15 ust. 4 updop, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że w opisanym we wniosku stanie faktycznym koszty polisy ubezpieczeniowej dla danej umowy budowlanej należy zaliczyć do kosztów bezpośrednio związanych z uzyskiwanymi przychodami i zaliczyć w koszty podatkowe w momencie osiągnięcia odpowiadających im przychodów zgodnie z cytowanym powyżej art. 15 ust. 4 updop.

Nie sposób jednakże zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, że jeśli polisa dotyczy okresu przekraczającego rok podatkowy to koszty powinno się rozliczyć jako bezpośrednie koszty podatkowe proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Możliwość rozliczenia określonego wydatku – proporcjonalnie do długości okresu, którego ten wydatek dotyczy, właściwa jest wyłącznie dla tzw. kosztów pośrednich, tj. innych niż będących przedmiotem wniosku. W myśl bowiem art. 15 ust. 4d updop, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości:

• uznania wskazanych we wniosku wydatków z tytułu ubezpieczenia budowy za tzw. koszty bezpośrednie - jest prawidłowe,
• rozliczenia ww. kosztów, proporcjonalnie do okresu którego dotyczą - jest nieprawidłowe.
  
  

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.