Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.248.2018.1.MK
z 14 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z poźn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 października 2018 r. (data wpływu 18 października 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie konieczności spełnienia dodatkowych warunków do uzyskania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 października 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie konieczności spełnienia dodatkowych warunków do uzyskania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest podatnikiem podatku akcyzowego. Od ponad roku Spółka posiada skład podatkowy w którym produkuje wódki oraz inne napoje alkoholowe.

Ze względu na fakt, że wydzielone na terenie składu podatkowego magazyny wyrobów gotowych mogą stać się niewystarczające dla pomieszczenia wszystkich wyprodukowanych przez Spółkę wyrobów alkoholowych. Spółka rozważa wystąpienie o wydanie zezwolenia na prowadzenie odrębnego składu podatkowego poza miejscem produkcji, w którym wyprodukowane wyroby alkoholowe mogłyby być przechowywane w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. W tym celu zostałby wydzierżawiony magazyn należący do podmiotu trzeciego.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie (pytanie nr 1):

Czy uzyskanie zezwolenia na prowadzenie drugiego składu podatkowego, w którym towary byłyby wyłącznie magazynowane przez Spółkę, której działalność obejmuje również produkcję wyrobów akcyzowych w prowadzonym już składzie podatkowym, będzie wymagało spełnienia warunku określonego w art. 48 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1114 z późn. zm., dalej: „ustawy akcyzowej”), czyli przekroczenia limitu ilościowego w wysokości 23 mln zł akcyzy, która byłaby należna od wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w składzie podatkowym, za rok kalendarzowy?

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania nr 1):

Spółka stoi na stanowisku, że fakt, iż jest producentem wyrobów akcyzowych, które mają być przechowywane w drugim składzie podatkowym powoduje brak konieczności spełnienia warunku, o którym mowa w art. 48 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy akcyzowej i deklarowania osiągnięcia minimalnego poziomu akcyzy, która byłaby należna od magazynowanych wyrobów, w postaci złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 48 ust. 4 ustawy akcyzowej. Wynika to z faktu, że Spółka nie powinna być traktowana jako podmiot, który prowadzi działalność polegającą wyłącznie na magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 48 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy akcyzowej: „W przypadku podmiotu ubiegającego się o wydanie zezwolenia na prowadzenie w składzie podatkowym działalności polegającej wyłącznie na magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym, oprócz warunków określonych w ust. 1, dodatkowym warunkiem wydania zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 4, jest dla:

2.napojów alkoholowych - minimalna wysokość akcyzy, która byłaby należna od wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku kalendarzowym w przypadku:

1. alkoholu etylowego - 23 mln zł.
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, powyższy przepis precyzuje warunki, jakie musi spełnić przedsiębiorca ubiegający się o wydanie zezwolenia na prowadzenie tzw. magazynowego (usługowego) składu podatkowego, w którym działalność będzie polegała wyłącznie na magazynowaniu i przeładowywaniu towarów wyprodukowanych w innych składach podatkowych, należących do innych podmiotów, które w swoich składach prowadzą działalność produkcyjną.

W ocenie Spółki, przepis co prawda odnosi się do wyrobów wyprodukowanych w innych składach, jednakże dotyczy on podmiotu dopiero ubiegającego się o zezwolenie, a nie podmiotu który zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego już otrzymał oraz tak jak Wnioskodawca prowadzi już skład podatkowy, w którym realizowana jest również działalność produkcyjna.

Zamieszczone w przepisach sformułowanie: „wyrobów wyprodukowanych w innym składzie podatkowym” sugeruje nie tylko, inne niż ten skład miejsce wytworzenia wyrobów, ale również innego właściciela. W ocenie Wnioskodawcy, przepis odnosi się do magazynowego składu podatkowego, którego właściciel nie prowadzi działalności produkcyjnej.

Potwierdzeniem tak rozumianych intencji ustawodawcy może być też brzmienie artykułu 48 ust. 6 ustawy akcyzowej, w którym odstąpiono od konieczności spełnienia dodatkowych warunków: określony obrót i oświadczenie o jego osiągnięciu, w przypadku gdy podmiot, który produkuje wyroby akcyzowe będzie w swoim składzie magazynował lub przeładowywał wyroby wyprodukowane również przez inny podmiot.

Co więcej, Wnioskodawca, jako podmiot prowadzący więcej niż jeden skład podatkowy, z mocy prawa zostanie zobowiązana do wyznaczenia wyłącznie jednego Urzędu Skarbowego, a nie kilku urzędów, w zależności od lokalizacji składów, który będzie kontrolował i rozliczał całą działalność Spółki w zakresie akcyzy.

Również w składanej co miesiąc deklaracji akcyzowej, Spółka zgodnie z przepisami, będzie wykazywała wszystkie swoje składy i wspólnie je rozliczała. Będzie też posiadała jedno zabezpieczenie akcyzowe, którego wysokość pozwoli na pokrycie zobowiązań podatkowych powstających w związku z prowadzona działalnością akcyzową w obu składach.

Podsumowując, uregulowania zawarte w art. 48 ust. 4 w związku z art. 48 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy akcyzowej, pozwalają na uznanie, że Wnioskodawca nie powinien być traktowany jako wykonujący w składzie podatkowym działalność polegającą wyłącznie na magazynowaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym, zatem ograniczenie związane z koniecznością osiągnięcia limitu ilościowego przechowywanych wyrobów akcyzowych nie dotyczy omawianej, planowanej działalności Spółki.

Przedstawiając powyższe Spółka zwraca się o potwierdzenie prawidłowości zaprezentowanego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1114 z poźn. zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie - art. 92 ustawy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 10, 11 i 12 ustawy użyte w ustawie określenia oznaczają:

• skład podatkowy - miejsce, w którym określone wyroby akcyzowe są: produkowane, magazynowane, przeładowywane lub do którego wyroby te są wprowadzane, lub z którego są wyprowadzane - z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy; w przypadku składu podatkowego znajdującego się na terytorium kraju miejsce to jest określone w zezwoleniu wydanym przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego;
• podmiot prowadzący skład podatkowy - podmiot, któremu wydano zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego;
• procedura zawieszenia poboru akcyzy - procedurę stosowaną podczas produkcji, magazynowania, przeładowywania i przemieszczania wyrobów akcyzowych, w trakcie której, gdy są spełnione warunki określone w przepisach niniejszej ustawy i aktów wykonawczych wydanych na jej podstawie, z obowiązku podatkowego nie powstaje zobowiązanie podatkowe.
  
  

Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego wydaje właściwy naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podmiotu – art. 49 ust. 1 ustawy.

Wniosek o wydanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego powinien zawierać dane dotyczące podmiotu oraz prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w szczególności imię i nazwisko lub nazwę podmiotu, adres jego siedziby lub zamieszkania, numer w rejestrze przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile podmiot taki numer posiada, numer identyfikacji podatkowej (NIP), adres poczty elektronicznej oraz określenie rodzaju i zakresu działalności, która będzie prowadzona w składzie podatkowym, jak również wskazanie planowanej lokalizacji składu podatkowego, proponowanego zabezpieczenia akcyzowego oraz liczby już prowadzonych przez podmiot składów podatkowych – art. 49 ust. 3 ustawy.

Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, załącza się plan składu podatkowego, dokumenty potwierdzające spełnienie warunków określonych w art. 48 oraz dokumenty określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej, które są wymagane do przeprowadzenia urzędowego sprawdzenia – art. 49 ust. 6 ustawy.

W myśl art. 50 ustawy:

1. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, wydając zezwolenie na prowadzenie pierwszego składu podatkowego, nadaje podmiotowi odrębną decyzją numer akcyzowy podmiotu prowadzącego skład podatkowy.
   
2. Dla każdego składu podatkowego wydaje się odrębne zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego oraz określa się odrębny numer akcyzowy składu podatkowego.
   
3. Zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego określa w szczególności:
   
   1. numer akcyzowy składu podatkowego;
   2. adres, pod którym zlokalizowany jest skład podatkowy;
   3. rodzaj prowadzonej działalności w składzie podatkowym;
   4. rodzaj wyrobów akcyzowych będących przedmiotem działalności w składzie podatkowym;
   5. formę i termin obowiązywania zabezpieczenia akcyzowego, a w przypadku zwolnienia podmiotu występującego z wnioskiem o zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego z obowiązku złożenia zabezpieczenia - przewidywaną maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego albo przewidywaną maksymalną kwotę zobowiązania podatkowego oraz opłaty paliwowej podlegających zabezpieczeniu akcyzowemu oraz termin ważności zwolnienia z obowiązku złożenia zabezpieczenia akcyzowego.
4. Właściwy naczelnik urzędu skarbowego, który wydał zezwolenie, wskazuje w nim numer akcyzowy podmiotu prowadzącego skład podatkowy, nadany na podstawie ust. 1.
   
5. uchylony).
   
   

Zgodnie z art. 48 ust. 1 ustawy zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane podmiotowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1. prowadzi co najmniej jeden rodzaj działalności polegającej na produkcji, przeładowywaniu lub magazynowaniu wyrobów akcyzowych, w tym będących również własnością innych podmiotów;
2. jest podatnikiem podatku od towarów i usług;
3. jest podmiotem, którego działalnością kierują osoby nieskazane prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo przeciwko wiarygodności dokumentów, przeciwko mieniu, przeciwko obrotowi gospodarczemu, przeciwko obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi lub przestępstwo skarbowe;
4. nie posiada zaległości z tytułu cła i podatków stanowiących dochód budżetu państwa, składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne oraz nie jest wobec niego prowadzone postępowanie egzekucyjne, likwidacyjne lub upadłościowe;
5. złoży zabezpieczenie akcyzowe, z zastrzeżeniem art. 64 ust. 1;
6. nie zostało cofnięte, ze względu na naruszenie przepisów prawa, żadne z udzielonych mu zezwoleń, o których mowa w art. 84 ust. 1, jak również koncesja lub zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej ani nie została wydana decyzja o zakazie wykonywania przez niego działalności regulowanej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646), w zakresie wyrobów akcyzowych;
7. posiada tytuł prawny do korzystania z miejsca, w którym ma być prowadzony skład podatkowy.
   
   

Stosownie do art. 48 ust. 3 ustawy w przypadku podmiotu ubiegającego się o wydanie zezwolenia na prowadzenie w składzie podatkowym działalności polegającej wyłącznie na magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym, oprócz warunków określonych w ust. 1, dodatkowym warunkiem wydania zezwolenia, z zastrzeżeniem ust. 4, jest dla:

1. wyrobów tytoniowych - minimalna wysokość akcyzy, która byłaby należna od wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku kalendarzowym 222 mln zł;

1a. płynu do papierosów elektronicznych lub wyrobów nowatorskich - minimalna wysokość akcyzy, która byłaby należna od tych wyrobów akcyzowych, gdyby nie zostały one objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku kalendarzowym w przypadku:

1. płynu do papierosów elektronicznych - 7 mln zł,
2. wyrobów nowatorskich - 1,8 mln zł;

2. napojów alkoholowych - minimalna wysokość akcyzy, która byłaby należna od wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku kalendarzowym w przypadku:

1. alkoholu etylowego - 23 mln zł,
2. wina i napojów fermentowanych - 3 mln zł,
3. wyrobów pośrednich - 5 mln zł,
4. piwa - 8 mln zł;

3. wyrobów energetycznych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w pkt 4-6 - pojemność magazynowa dla tych wyrobów w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia, co najmniej na poziomie 2500 m³;

4. olejów smarowych - minimalna wysokość akcyzy, która byłaby należna od wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia, wynosząca w roku kalendarzowym 600 tys. zł;

5. gazu - pojemność magazynowa dla tych wyrobów w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia, co najmniej na poziomie 250 m³;

6. benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 11 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 11 70, paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - pojemność magazynowa dla tych wyrobów w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na podstawie wydanego zezwolenia, co najmniej na poziomie 400 m³.

W przypadkach, o których mowa w ust. 3 pkt 1, 1a, 2 i 4, warunkiem wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego jest złożenie przez podmiot oświadczenia, że w składzie podatkowym, w którym będzie prowadzona działalność na podstawie wydanego zezwolenia, wysokość akcyzy, która byłaby należna od magazynowanych lub przeładowywanych wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, będzie osiągać w roku kalendarzowym minimalne poziomy określone w ust. 3 pkt 1, 1a, 2 lub 4. W przypadku gdy zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego jest wydawane w trakcie roku kalendarzowego, minimalną wysokość akcyzy oblicza się proporcjonalnie do liczby pozostałych, kolejnych miesięcy roku kalendarzowego – art. 48 ust. 4 ustawy.

Podmiot prowadzący skład podatkowy, w którym produkuje wyroby akcyzowe, może w tym składzie podatkowym magazynować i przeładowywać wyroby akcyzowe objęte zezwoleniem na prowadzenie składu podatkowego, również wyprodukowane przez inny podmiot, bez konieczności spełnienia warunków, o których mowa w ust. 3 i 4 – art. 48 ust. 6 ustawy.

Mając na uwadze powyższe przepisy wskazać w pierwszej kolejności należy, że dla każdego składu podatkowego wydaje się odrębne zezwolenie oraz określa się odrębny numer akcyzowy składu podatkowego. Co istotne z punku widzenia analizowanej sprawy, zezwolenie dla ściśle określonego składu podatkowego zawiera m.in. rodzaj prowadzonej w tym składzie podatkowym działalności (produkcja, magazynowanie, przeładowywanie). Każda zmiana prowadzonej działalności w tym składzie wymaga uzyskania zamiany w wydanym zezwoleniu. Fakt zatem, że jeden podmiot może prowadzić kilka składów podatkowych nie oznacza automatycznie, że wszystkie te działalności należy traktować łącznie.

Ustawodawca w art. 48 ust. 3 ustawy precyzyjnie wymienia dodatkowe warunki jakie należy wypełnić (oprócz warunków określonych w art. 48 ust. 1 ustawy) w przypadku podmiotu ubiegającego się o wydanie zezwolenia na prowadzenie w składzie podatkowym działalności polegającej wyłącznie na magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym. Ustawodawca zatem świadomie rozróżnia działalność polegającą na magazynowaniu lub przeładowywaniu od produkcji i w przypadku wyłącznie działalności polegającej magazynowaniu lub przeładowywaniu określił dodatkowe warunki do wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego.

Potwierdza to również treść art. 48 ust. 6 ustawy, gdzie ustawodawca jasno wskazał, że podmiot prowadzący skład podatkowy, w którym produkuje wyroby akcyzowe, może w tym składzie podatkowym magazynować i przeładowywać wyroby akcyzowe objęte zezwoleniem na prowadzenie składu podatkowego, również wyprodukowane przez inny podmiot, bez konieczności spełnienia warunków, o których mowa w ust. 3 i 4.

Zatem jedyny odstępstwem od spełnienia dodatkowych warunków do wydania zezwolenia jest sytuacja o której mowa w art. 48 ust. 6 ustawy.

Zaznaczyć w tym miejscu należy, że z uzasadnienia do art. 48 ust. 3 ustawy (druk sejmowy 3522 do ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. z 2015 r., poz. 1479, obowiązującego od 1 stycznia 2016 r.) wynika, że zmiana tego przepisu ma nie tylko na celu złagodzenie dotychczas obowiązujących dodatkowych warunków wydawania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w którym będzie prowadzona działalność polegająca wyłącznie na magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym poprzez obniżenie progów obrotu ale jednocześnie „(…) w związku z występującymi dotychczas wątpliwościami interpretacyjnymi, proponuje się doprecyzowanie określonych w tym przepisie warunków uzyskania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego w ten sposób, aby nie było wątpliwości, że wskazane progi wysokości akcyzy oraz powierzchni magazynowych odnoszą się do danego składu podatkowego, w którym będzie prowadzona działalność na podstawie wydanego zezwolenia, a nie do wszystkich składów podatkowych prowadzonych przez podmiot ubiegający się o wydanie zezwolenia (w przypadku gdy podmiot ten prowadzi więcej niż jeden skład podatkowy).”

Powyższe zatem oznacza, że określony w art. 48 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy dodatkowy warunek wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w którym będzie prowadzona działalności polegająca wyłącznie na magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym, dotyczący minimalnej wysokości akcyzy, która byłaby należna od wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dotyczy tego ściśle określonego składu podatkowego.

W przypadku zatem gdy Wnioskodawca zamierza ubiegać się o udzielenie zezwolenia na prowadzenie drugiego składu podatkowego, w którym będzie prowadził działalność polegającą wyłącznie na magazynowaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w innym składzie podatkowym (w analizowanej sprawie będącego własnością także Wnioskodawcy), wówczas będzie musiał wypełnić dodatkowy warunek wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego określony w art. 48 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy.

Zarówno literalnie brzmienie art. 48 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy jak i cytowane wyżej uzasadnienie do ustawy jednoznacznie wskazuje, że dodatkowy warunek dotyczy stricte określonego składu podatkowego, a nie podmiotu prowadzącego skład podatkowy.

Nie zmienia tego fakt, że wyroby będą wyprodukowane przez Wnioskodawcę ani też fakt, że rozliczenia podatku Wnioskodawca dokonywać będzie jako jeden podmiot. W art. 48 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy jest bowiem odwołanie nie do wyrobów wytworzonych przez ten sam podmiot lecz do wyrobów wyprodukowanych w innym składzie, nawet jeśli należy do tego samego podmiotu. Wskazać również należy, że deklaracje podatkowe (których wzory określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 24 stycznia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy, Dz.U. z 2018 r., poz. 273) składają się z formularza głównego AKC-4/AKC-4zo oraz z formularzy szczegółowych, dotyczących poszczególnych grup wyrobów akcyzowych stanowiących załączniki do formularza głównego (przykładowo dla alkoholu etylowego jest to AKC–4/A). Przy czym dla każdego składu podatkowego formularz szczegółowy należy wypełnić oddzielnie. Tym samym mimo wspólnego rozliczania, każdy skład podatkowy jest uwzględniany oddzielnie.

Mają powyższe na uwadze stwierdzić należy, że Organ nie podziela stanowiska Spółki co do braku konieczności wypełniania dodatkowego warunku do uzyskania zezwolenia na prowadzenia składu podatkowego o którym mowa w art. 48 ust. 3 pkt 2 lit. a ustawy akcyzowej i deklarowania osiągnięcia minimalnego poziomu akcyzy, która byłaby należna od magazynowanych wyrobów akcyzowych gdyby wyroby te nie zostały objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego uznać należy za nieprawidłowe.

Informuje się, że w zakresie zawartego we wniosku pytania drugiego wydano odrębne rozstrzygniecie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.