Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.523.2018.2.SJ
z 15 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 26 września 2018 r. (data wpływu 2 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2018 r. (data wpływu 12 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wystąpieniem ze spółki cywilnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2018 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych związanych z wystąpieniem ze spółki cywilnej.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) w związku z czym pismem z dnia 29 listopada 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.523.2018.1.SJ, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w związku z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 30 listopada 2018 r. (data doręczenia 6 grudnia 2018 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 10 grudnia 2018 r. (data wpływu 12 grudnia 2018 r.) nadanym w dniu 11 grudnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujące stan faktyczny (po uzupełnieniu):

Wnioskodawczyni od 9 lutego 2008 r. była wspólnikiem spółki cywilnej. Podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawczyni opłacała wg zasad ogólnych, natomiast zaliczki miesięczne w sposób uproszczony. W dniu 30 czerwca 2018 r. Wnioskodawczyni wystąpiła ze spółki i zlikwidowała działalność gospodarczą. W lipcu bieżącego roku otrzymała zwrot wkładu wniesionego do spółki w kwocie 50 000 zł. Ponadto zgodnie z uchwałą wspólników spółki cywilnej do dnia 30 czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni ma otrzymać kwotę 187 500 zł, płatną w 12 równych ratach po 15 625 zł, która stanowi 50% wartości wspólnego majątku.

W okresie od dnia 9 lutego 2008 r. do dnia 30 czerwca 2018 r., spółka osiągnęła dochód w wysokości 1 940 tys. zł. Udział Wnioskodawczyni w dochodzie po uwzględnieniu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wyniósł 970 tys. zł. Wypłaty z zysku na rzecz Wnioskodawczyni dokonane z tytułu udziału w spółce wyniosły 526 tys. zł.

Powodem wystąpienia ze spółki była różnica zdań pomiędzy Wnioskodawczynią a pozostałymi wspólnikami co do sposobu osiągnięcia celów gospodarczych. W okresie od dnia 9 lutego 2008 r. do dnia 30 czerwca 2018 r. spółka cywilna zawarta była przez dwie osoby prowadzące działalność gospodarczą jako osoby fizyczne. Dnia 30 czerwca 2018 r. przystąpiła do spółki trzecia osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Dnia 30 czerwca 2018 r., Wnioskodawczyni wystąpiła ze spółki. Po Jej wystąpieniu, spółka nie została zlikwidowana i nadal prowadzi działalność gospodarczą a w spółce pozostało dwóch wspólników. Otrzymane przez Wnioskodawczynię środki z tytułu wystąpienia ze spółki nie przekroczą wartości określonej w art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według ewidencji księgowej przed wystąpieniem Wnioskodawczyni ze spółki dochód ustalony zgodnie z art. 8 ust. 1 wyniósł 970 tys. zł, natomiast wypłaty z zysku na jej rzecz wyniosły 526 tys. zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane pieniądze z tytułu wystąpienia ze Spółki cywilnej stanowią przychód z działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz czy od otrzymanych rat w 2018 r. i 2019 r. Wnioskodawczyni nadal ma opłacać zaliczki uproszczone, ustalone w równych kwotach w 2018 r.?

Zdaniem Wnioskodawczyni, doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku, stosownie do art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do przychodów nie zalicza się tej części otrzymanych środków pieniężnych, które stanowią równowartość dochodu opodatkowanego, pomniejszonego o wypłaty dokonane z tytułu udziału w spółce niebędącej osobą prawną. Również wolne od podatku są kwoty pieniężne otrzymane w związku ze zwrotem udziałów na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 50. Środki pieniężne wypłacone Wnioskodawczyni jako udział kapitałowy z tytułu wystąpienia ze spółki, odpowiadające opodatkowanym zyskom osiągniętych w okresie od dnia 9 lutego 2008 do dnia 30 czerwca 2018 r. pomniejszone o dokonane wypłaty nie będą stanowiły przychodu, a więc nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady działania spółek cywilnych regulują przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 860 § 1 ww. ustawy, przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług (art. 867 § 1 Kodeksu cywilnego).

W myśl art. 871 § 1 Kodeksu cywilnego, wspólnikowi występującemu ze spółki zwraca się w naturze rzeczy, które wniósł do spółki do używania, oraz wypłaca się w pieniądzu wartość jego wkładu oznaczoną w umowie spółki, a w braku takiego oznaczenia, wartość, którą wkład ten miał w chwili wniesienia. Nie ulega zwrotowi wartość wkładu polegającego na świadczeniu usług albo na używaniu przez spółkę rzeczy należących do wspólnika. Ponadto, stosownie do regulacji zawartej w § 2 powołanego wyżej art. 871 Kodeksu cywilnego, występującemu wspólnikowi wypłaca się w pieniądzu taką część wartości wspólnego majątku pozostałego po odliczeniu wartości wkładów wszystkich wspólników, jaka odpowiada stosunkowi, w którym występujący wspólnik uczestniczył w zyskach spółki.

Spółka cywilna, jako osobowa spółka prawa cywilnego, na gruncie podatków dochodowych nie posiada zdolności podatkowej. Tym samym z punktu widzenia podatków dochodowych, podatnikami są poszczególni wspólnicy tej spółki, a nie spółka. Sposób opodatkowania dochodu (przychodu) z tytułu udziału w spółce cywilnej, jest uzależniony od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem ww. spółki jest osoba fizyczna, to dochód (przychód) z udziału w tej spółce podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze treść art. 5a pkt 26 i 28 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), przez spółkę niebędącą osobą prawną należy rozumieć m.in. spółkę cywilną.

Zgodnie z art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niebędąca osobą prawną, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3. (pozarolniczej działalności gospodarczej).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 16 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są środki pieniężne otrzymane przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki.

Natomiast zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 11 ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się środków pieniężnych otrzymanych przez wspólnika spółki niebędącej osobą prawną z tytułu wystąpienia z takiej spółki, w części odpowiadającej uzyskanej przed wystąpieniem przez wspólnika nadwyżce przychodów nad kosztami ich uzyskania, o których mowa w art. 8, pomniejszonej o wypłaty dokonane z tytułu udziału w tej spółce i wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Z przepisów tych wynika więc, że środki pieniężne uzyskane z tytułu wystąpienia ze spółki osobowej stanowią przychód z działalności gospodarczej.

W związku z wystąpieniem wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną ustalana jest wartość zbywcza jej majątku. Wartość ta odpowiada wartości jaką wspólnicy uzyskaliby sprzedając na wolnym rynku całe swoje przedsiębiorstwo (spółkę). Wartość zbywcza jest dzielona tak, aby ustalić część przypadającą na występującego wspólnika.

W części należnej występującemu wspólnikowi zawiera się zarówno:

• wkład wniesiony przez tego wspólnika w chwili przystąpienia do spółki,
  

• nadwyżka wartości rynkowej majątku nad jego wartością podatkową oraz
  

• pozostawione przez wspólnika zyski, wcześniej na bieżąco przez niego opodatkowane, które zostały reinwestowane (np. w środki trwałe).
  
  

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 3c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochodem z tytułu wystąpienia wspólnika ze spółki niebędącej osobą prawną w przypadku otrzymania środków pieniężnych jest różnica między przychodem z tego tytułu, ustalonym zgodnie z art. 14, a wydatkami na nabycie lub objęcie prawa do udziałów w takiej spółce.

Według słownika języka polskiego, przez „wydatek” należy rozumieć „sumę, która ma być wydana albo sumę wydaną na coś” (zob. Słownik Współczesnego Języka Polskiego pod red. Bogusława Dunaja, Warszawa 1996, s. 1200,). Definicja pojęcia „wydatek” wskazuje, że oznacza on faktycznie wydaną sumą pieniędzy, wskazuje na konieczność uszczuplenia majątku w celu pozyskania określonego dobra (rzecz, prawo). „Wydatek” może również dotyczyć sytuacji, gdy uszczuplenie majątku następuje w innej postaci niż środki finansowe, np. rzeczy.

Zgodnie z treścią art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

Zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14, są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h.

W myśl art. 44 ust. 6b, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 kwoty obliczonej, z zastrzeżeniem ust. 6h i 6i, przy zastosowaniu skali podatkowej obowiązującej w danym roku podatkowym określonej w art. 27 ust. 1, od dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej wykazanego w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty), o którym mowa w art. 45 ust. 1, lub w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 2, złożonym w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy albo w roku podatkowym poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata – jeżeli w zeznaniu, o którym mowa w pkt 1, podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz najniższej stawki podatkowej określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1; jeżeli również w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali dochodu z pozarolniczej działalności gospodarczej albo wykazali dochód z tego źródła w wysokości nieprzekraczającej kwoty stanowiącej iloraz kwoty zmniejszającej podatek określonej w art. 27 ust. 1b pkt 1 oraz najniższej stawki podatkowej określonej w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.

Zaliczki miesięczne są podstawową formą rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych. Ich wysokość należy ustalać z uwzględnieniem właściwej stawki podatku od dochodu, który stanowi różnicę między sumą przychodów a kosztami ich uzyskania. Zaliczki miesięczne są odprowadzane do urzędu skarbowego w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące. Wpłat miesięcznych zaliczek za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego należy dokonywać w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

Obowiązek składania zeznań o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu został określony w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1aa, 7 i 8.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni od 9 lutego 2008 r. była wspólnikiem spółki cywilnej. Podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawczyni opłacała wg zasad ogólnych, natomiast zaliczki miesięczne w sposób uproszczony. W dniu 30 czerwca 2018 r. Wnioskodawczyni wystąpiła ze spółki i zlikwidowała działalność gospodarczą. W lipcu bieżącego roku otrzymała zwrot wkładu wniesionego do spółki w kwocie 50 000 zł. Ponadto zgodnie z uchwałą wspólników spółki cywilnej do dnia 30 czerwca 2019 r. Wnioskodawczyni ma otrzymać kwotę 187 500 zł, płatną w 12 równych ratach po 15 625 zł, która stanowi 50% wartości wspólnego majątku. W okresie od dnia 9 lutego 2008 r. do dnia 30 czerwca 2018 r., spółka osiągnęła dochód w wysokości 1 940 tys. zł. Udział Wnioskodawczyni w dochodzie po uwzględnieniu kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów wyniósł 970 tys. zł. Wypłaty z zysku na rzecz Wnioskodawczyni dokonane z tytułu udziału w spółce wyniosły 526 tys. zł. Powodem wystąpienia ze spółki była różnica zdań pomiędzy Wnioskodawczynią a pozostałymi wspólnikami co do sposobu osiągnięcia celów gospodarczych. W okresie od dnia 9 lutego 2008 r. do dnia 30 czerwca 2018 r. spółka cywilna zawarta była przez dwie osoby prowadzące działalność gospodarczą jako osoby fizyczne. Dnia 30 czerwca 2018 r. przystąpiła do spółki trzecia osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą. Dnia 30 czerwca 2018 r., Wnioskodawczyni wystąpiła ze spółki. Po Jej wystąpieniu, spółka nie została zlikwidowana i nadal prowadzi działalność gospodarczą a w spółce pozostało dwóch wspólników. Otrzymane przez Wnioskodawczynię środki z tytułu wystąpienia ze spółki nie przekroczą wartości określonej w art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Według ewidencji księgowej przed wystąpieniem Wnioskodawczyni ze spółki dochód ustalony zgodnie z art. 8 ust. 1 wyniósł 970 tys. zł, natomiast wypłaty z zysku na jej rzecz wyniosły 526 tys. zł.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, że skoro, jak wskazała Wnioskodawczyni w opisie stanu faktycznego, środki z tytułu wystąpienia ze spółki nie przekroczą wartości określonej w art. 14 ust. 3 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – otrzymane pieniądze z tytułu wystąpienia ze spółki cywilnej nie stanowią przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 16 ww. ustawy. Wobec powyższego nie powstanie dochód do opodatkowania. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do opłacania zaliczek uproszczonych, ustalonych w równych kwotach w 2018 r.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego, kontroli celno-skarbowej. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.