2018.12.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.856.2018.4.JP
z 19 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 listopada 2018 r. (data wpływu do 6 listopada 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 grudnia 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

opodatkowania czynności przekazania samochodu wykupionego z leasingu do majątku prywatnego oraz późniejszej jego odsprzedaży
braku konieczności korekty podatku naliczonego odliczanego od rat leasingowych oraz faktur za opłaty eksploatacyjne w trakcie trwania umowy leasingu

-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności przekazania samochodu wykupionego z leasingu do majątku prywatnego oraz późniejszej jego odsprzedaży i braku konieczności korekty podatku naliczonego odliczanego od rat leasingowych oraz faktur za opłaty eksploatacyjne w trakcie trwania umowy leasingu. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 8 grudnia 2018 r. (data wpływu 11 grudnia 2018 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z dnia 22 listopada 2018 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.856.2018.3.JP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (…) jest przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą (Firma przedsiębiorcy: Firma Handlowo Usługowa …) na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji Działalności Gospodarczej od października 2015 r. Podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów opodatkowaną na zasadach ogólnych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT, składa deklaracje miesięczne VAT-7. Obecnie głównym przedmiotem Jej działalności gospodarczej jest doradztwo w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Na zlecenie klientów świadczy swoje usługi również w ich siedzibie, więc jeździ po kraju. Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim i posiada wspólność majątkową.

Wnioskodawca w grudniu 2015 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego, która spełnia warunki określone w art. 23b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.). Umowa była zawarta na okres 35 miesięcy i przewidywała możliwość wykupu samochodu po zakończeniu okresu umowy w zależności od woli leasingobiorcy. Umowa dotyczyła samochodu osobowego marki Citroen model C4 Cactus, który Wnioskodawca wykorzystywał w celu świadczenia usług przez cały okres leasingu. W okresie leasingu Wnioskodawca odliczał 50% VAT z każdej faktury otrzymanej od leasingodawcy oraz z faktur dotyczących wydatków eksploatacyjnych i serwisowych dotyczących tego samochodu. Pozostała kwota każdej faktury stanowiła podatkowe koszty uzyskania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Zakończenie umowy leasingu nastąpiło w październiku 2018 r. Zapłata za wykup nastąpiła z firmowego rachunku bankowego Wnioskodawcy, na podstawie pisemnej oferty Leasingodawcy.

Faktura nr … dokumentująca wykup przedmiotu leasingu została wystawiona przez … Sp. z o.o. dnia 23 października 2018 r. na kwotę 569 zł brutto, na Wnioskodawcę jako na przedsiębiorcę.

Wnioskodawca jest w posiadaniu również innego samochodu osobowego - używanego kabrioleta marki Peugeot zakupionego w lipcu 2017 r. na fakturę VAT marża wystawioną na Wnioskodawcę jako osobę fizyczną. Wartość samochodu to 15.787 zł brutto. Dotychczas Wnioskodawca nie używał tego samochodu do prowadzonej działalności gospodarczej, stanowił on majątek osobisty Wnioskodawcy.

Jednak Wnioskodawca, podjął decyzję że wykupiony samochód z leasingu nie będzie dłużej wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, a jedynie dla celów prywatnych. W związku z tym, że Wnioskodawca uznaje kabriolet jako samochód bardziej reprezentatywny, budujący wizerunek i markę przedsiębiorcy w miesiącu październiku 2018 r. wprowadził go na majątek firmowy i będzie używał w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym - gdy Wnioskodawca nie będzie wykorzystywać wykupionego samochodu z leasingu do celów prowadzonej działalności gospodarczej, nie będzie też ujmował faktury dotyczącej wykupu w kosztach podatkowych ani ewidencji środków trwałych i nie odliczy w deklaracji VAT-7 podatku naliczonego z niej wynikającego. Od dnia wykupu samochodu z leasingu, Wnioskodawca nie będzie ponosił też innych wydatków eksploatacyjnych tego samochodu związanych z działalnością gospodarczą i ujmowanych w PKPiR oraz ewidencji VAT. Wnioskodawca liczy się z możliwością zbycia tego samochodu w okresie późniejszym - sprzedaży w okresie nie krótszym niż 6 miesięcy. Dodatkowo Wnioskodawca przekazał też swój prywatny samochód osobowy (kabriolet) na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej (na podstawie stosownego oświadczenia), wprowadził do ewidencji środków trwałych oraz będzie amortyzować w okresie wynikającym z przepisów podatkowych.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca zadał m.in. następujące pytania w zakresie podatku od towarów i usług (oznaczone kolejno we wniosku numerami 1, 2 i 5):

Czy przeznaczenie samochodu na cele prywatne w momencie jego wykupu z leasingu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Czy wykup samochodu po zakończeniu umowy leasingu i przeznaczeniu tego samochodu na cele prywatne nie powoduje konieczności skorygowania podatku naliczonego odliczanego wcześniej od faktur z rat/opłat leasingowych oraz faktur za wydatki eksploatacyjne?
Czy zbycie samochodu z majątku prywatnego, po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad 1 (stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1)

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nieodpłatne przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu VAT, a w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów/ stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

-jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, w tym także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Przedstawiona w art. 86 ust. 1 ustawy zasada wyłącza możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Podstawowy warunek uprawniający do odliczenia nie został spełniony, gdyż zamiarem Wnioskodawcy - po wykupieniu samochodu w związku z upływem okresu, na który zawarta została umowa leasingu operacyjnego - nie było dalsze wykorzystywanie go do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą, opodatkowaną podatkiem od towarów i usług lecz przeznaczenie na cele prywatne. Wnioskodawca uważa, że do jego swobodnej decyzji zależy, czy pojazd wykupiony z leasingu będzie wykorzystywał do prowadzenia działalności gospodarczej czy do użytku prywatnego. Skoro postanowił o przeznaczeniu samochodu na cele prywatne to wydatek nie ma związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Faktura dokumentująca wydatek nie pozostający w związku z prowadzoną działalnością nie daje podstaw do odliczenia podatku naliczonego, nawet jeśli zawiera nazwę firmy i numer NIP wykorzystywane w działalności.

Zatem Wnioskodawca nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem samochodu.

Ponieważ przy wykupie samochodu nie przysługiwało mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, to w kontekście art. 7 ust. 2 i art. 5 ust. 1 pkt 1 zdaniem Wnioskodawcy przeznaczenie na cele prywatne ww. samochodu nie stanowi dostawy towarów i nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, nie ma tu znaczenia, czy faktura wystawiona była na dane firmy, czy na dane osobowe przedsiębiorcy.

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, że analogiczne stanowisko wyraził:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej 0112-KDIL1-1.4012.609.2018.4.MW z dnia 23 października 2018 r.,
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji Indywidualnej 0111-KDIB3-1.4012. 442.2018.1 KO z dnia 31 lipca 2018 r.,
Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej ILPP1-3/4512-1-27/16-4/PR z dnia 19 stycznia 2017 r.,
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej 0461-ITPP2.4512.680.2016.1.AJ z dnia 22 listopada 2016 r.

Ad 2 (stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku jako nr 2)

Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą, zdefiniowaną w art. 8 ustawy Leasingobiorca (Wnioskodawca) otrzymując faktury dokumentujące czynność leasingu operacyjnego, nabywa prawo do korzystania z tego samochodu (usługę) a nie prawo własności (towar). Zatem wydatki związane z używaniem pojazdu na podstawie umowy najmu, dzierżawy leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze nie podlegają korekcie. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco (a nie jak przy nabyciu „na własność” - jednorazowo, „z góry”), zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco. W momencie zakończenia umowy leasingu brak jest zatem konieczności korygowania dokonanych odliczeń kwot podatku naliczonego od opłat leasingowych za okresy rozliczeniowe, kiedy samochód służył prowadzonej działalności gospodarczej. Dodatkowo zgodnie z umową leasingu. Wnioskodawca zobowiązany jest on do ponoszenia wszelkich kosztów używania przedmiotu leasingu, w tym wydatków eksploatacyjnych serwisowych, napraw i paliwa.

Natomiast wykup samochodu, tj. przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy leasingu jest odrębną czynnością - dostawą towaru - niezwiązaną z samą umową leasingu. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zdaniem Wnioskodawcy wykup samochodu osobowego na cele prywatne po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego nie powoduje konieczności skorygowania podatku VAT z działalności gospodarczej w związku z uwzględnianiem VAT z faktur dotyczących rat leasingowych oraz kosztów używania przedmiotu leasingu w trakcie trwania umowy leasingu i odliczanych w wysokości 50% wartości fakturowej VAT, bez względu na to na jakie cele samochód został przeznaczony po jego wykupie. Odliczenia te były dokonywane zgodnie z art. 86 ust. 7 i 10 ustawy o podatku od towarów i usług kiedy samochód ten był wykorzystywany w działalności gospodarczej w ramach umowy leasingu operacyjnego na firmę.

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, że analogiczne stanowisko wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej 0113-KDIPT1-3.4012.379.2018.4.JSO z dnia 27 czerwca 2018 r.

Ad 3 (stanowisko do pytania oznaczonego we wniosku jako nr 5)

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności

Działalność gospodarcza - zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powołanych wcześniej przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy jest dokonywana przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Jako osoba fizyczna, czyli działająca poza prowadzoną działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie spełnia definicji podatnika określonej w art. 15 ustawy o podatku od towarów usług. Z tego tytułu, zakładając brak związku zakupu z czynnościami opodatkowanymi, nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturze dokumentującej zakup samochodu. Tym samym nie działając jako podatnik VAT i nie mając prawa do odliczenia podatku naliczonego, niezależnie od terminu i formy przeniesienia własności samochodu na inny podmiot (czyli dokonując sprzedaży towarów stanowiących część majątku osobistego) Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do wykazania i odprowadzenia należnego podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy do sprzedaży samochodu wykupionego z leasingu na cele prywatne nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, stąd sprzedaż ww. samochodu nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Wnioskodawca jednocześnie wskazuje, że analogiczne stanowisko wyraził:

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej 0112-KDIL1-1.4012.609.2018.4.MW z dnia 23 października 2018 r,
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej 0111-KDIB3-1.4012.442.2018.1.KO z dnia 31 lipca 2018 r.,
Dyrektor izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidulnej ILPP2/4512-1-291/16-2/MWZ dnia 24 czerwca 2016 r.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy wykup z leasingu samochodu niewykorzystywanego dla celów dalszego prowadzonej działalności gospodarczej, i przeznaczeniu tego samochodu na cele prywatne, a także jego ewentualna późniejsza sprzedaż po 6 miesiącach z majątku osobistego nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów, co do zasady, podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynność ta jest wykonywana odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte – w przypadku dostawy towarów – w art. 7 ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 7 ust 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
wszelkie inne darowizny

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Podkreślić jednak należy, że dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wtedy, gdy jest dokonywana przez podmiot o statusie podatnika działającego w takim charakterze w odniesieniu do tej czynności.

I tak, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Należy zauważyć, że w myśl art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm.), przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Wobec powyższego, umowa leasingu – co do zasady – sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy o podatku od towarów i usług, leasing operacyjny jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu operacyjnego.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca w grudniu 2015 r. zawarł umowę leasingu operacyjnego. Umowa była zawarta na okres 35 miesięcy i przewidywała możliwość wykupu samochodu po zakończeniu okresu umowy w zależności od woli leasingobiorcy. Umowa dotyczyła samochodu osobowego marki Citroen model C4 Cactus, który Wnioskodawca wykorzystywał w celu świadczenia usług przez cały okres leasingu. W okresie leasingu odliczał 50% VAT z każdej faktury otrzymanej od leasingodawcy oraz z faktur dotyczących wydatków eksploatacyjnych i serwisowych dotyczących tego samochodu. Zakończenie umowy leasingu nastąpiło w październiku 2018 r. Faktura nr ,,, dokumentująca wykup przedmiotu leasingu została wystawiona przez … Sp. z o.o. dnia 23 października 2018 r. na kwotę 569 zł brutto, na Wnioskodawcę jako na przedsiębiorcę. Wnioskodawca, podjął decyzję że wykupiony samochód z leasingu nie będzie dłużej wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, a jedynie dla celów prywatnych. Wnioskodawca liczy się z możliwością zbycia tego samochodu w okresie późniejszym - sprzedaży w okresie nie krótszym niż 6 miesięcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy przeznaczenie samochodu na cele prywatne w momencie jego wykupu z leasingu nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy zbycie samochodu z majątku prywatnego, po upływie pół roku licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło jego nabycie, nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, w sytuacji nieodpłatnego przekazania samochodu na cele osobiste koniecznym jest dokonanie analizy, czy – w świetle art. 7 ust. 2 ustawy – zostaną spełnione warunki do uznania przedmiotowej czynności za nieodpłatną dostawę towarów zrównaną z odpłatną dostawą, o której mowa w powołanym przepisie.

Z powołanego wyżej przepisu art. 7 ust. 2 ustawy wynika, że ustawodawca zrównuje czynności dokonane bez wynagrodzenia z czynnościami odpłatnymi, przy spełnieniu warunków wymienionych w tym przepisie. W ten sposób wszelkie nieodpłatne przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów, wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca, podjął decyzję że wykupiony samochód z leasingu nie będzie dłużej wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, a jedynie dla celów prywatnych. W związku z tym nabycie samochodu nie było związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. W zaistniałej sytuacji, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wykupie tego samochodu.

W konsekwencji, przekazanie przez Wnioskodawcę na cele osobiste samochodu osobowego wykupionego z leasingu, nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, bowiem – z uwagi na przekazanie na cele osobiste – nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia tego samochodu.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym do określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wyłączenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając towar (np. samochód) działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem natomiast takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu ruchomościami (np. samochodami), która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży samochodu, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług handlu samochodami. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że jeżeli Wnioskodawca dokonując w przyszłości sprzedaży samochodu nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług to sprzedaż samochodu stanowić będzie zwykłe wykonywanie prawa własności. Tym samym, Wnioskodawca będzie zbywać samochód, stanowiący jego majątek prywatny, korzystając z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem. Skutkiem powyższego, zamierzona czynność nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz okoliczności analizowanej sprawy należy stwierdzić, że wykup samochodu i wprowadzenie go do majątku prywatnego nie będzie skutkował opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, ani w momencie zakupu, ani w momencie sprzedaży.

Ponadto, wątpliwość Wnioskodawcy budzi czy wykup samochodu po zakończeniu umowy leasingu i przeznaczeniu tego samochodu na cele prywatne nie powoduje konieczności skorygowania podatku naliczonego odliczanego wcześniej od faktur z rat/opłat leasingowych oraz faktur za wydatki eksploatacyjne.

Jak wyżej wskazano na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług leasing operacyjny jest usługą, zdefiniowaną w art. 8 ustawy. Leasingobiorca (Wnioskodawca) otrzymując faktury dokumentujące czynność leasingu operacyjnego, nabywa prawo do korzystania z tego samochodu (usługę), a nie prawo własności (towar). Zatem wydatki związane z używaniem pojazdu na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu (operacyjnego) lub innej umowy o podobnym charakterze, nie podlegają korekcie. Odliczenie tych wydatków odbywa się bowiem na bieżąco (a nie jak przy nabyciu „na własność” – jednorazowo, „z góry”), zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco. W momencie zakończenia umowy leasingu brak jest zatem konieczności korygowania dokonanych odliczeń kwot podatku naliczonego od opłat leasingowych za okresy rozliczeniowe, kiedy samochód służył prowadzonej działalności gospodarczej. Podobnie sytuacja wygląda z wydatkami eksploatacyjnymi. Wydatki te związane są z używaniem pojazdu na podstawie umowy leasingu i ich odliczenie odbywa się na bieżąco, zatem istnieje możliwość weryfikowania tego odliczania na bieżąco.

Natomiast wykup samochodu, tj. przedmiotu leasingu po zakończeniu umowy leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu jak i wydatkami eksploatacyjnymi, ponoszonymi na bieżąco.

Wobec powyższego, wykup samochodu po zakończeniu umowy leasingu nie powoduje konieczności dokonania korekty odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych i faktur za wydatki eksploatacyjne ponoszonych w trakcie trwania umowy leasingu, bez względu na to, na jakie cele samochód został przeznaczony po jego wykupie.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie jest zobligowany do dokonania korekty podatku naliczonego odliczanego wcześniej od rat leasingowych i faktur za wydatki eksploatacyjne.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Ocena prawna stanowiska Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin