Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.755.2018.1.KK
z 18 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2018 r. (data wpływu 5 października 2018 r.), uzupełnionym w dniu 11 grudnia 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej i przekazania go na cele osobiste oraz późniejszej jego odsprzedaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 11 grudnia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej i przekazania go na cele osobiste oraz późniejszej jego odsprzedaży.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podatkowego i prawnego. Jest Pan zarejestrowany jako podatnik VAT czynny. Chce Pan wprowadzić do ewidencji środków trwałych samochód osobowy nabyty na cele prywatne. Dowodem jego nabycia jest umowa zakupu (nie wystawiono FV ponieważ nabycie nastąpiło od prywatnej osoby). W związku z tym przy wprowadzeniu go do firmy nie przysługuje Panu prawo odliczenia podatku naliczonego. Wartość samochodu będzie amortyzowana w kosztach podatkowych działalności na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przyszłości będzie Pan chciał wycofać auto z firmy i następnie darować je innej osobie albo sprzedać. Nie handluje Pan samochodami, nie ma takiego zamiaru, a darowizna, czy sprzedaż samochodu w określonych okolicznościach będzie wykonywana sporadycznie, tj. prawdopodobnie raz na kilka lat.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że wysoce prawdopodobne jest, że w trakcie użytkowania samochodu będzie ponosił Pan wydatki związane z jego eksploatacją, zarówno jeśli idzie o zakup paliwa, czy innych płynów eksploatacyjnych, jak i jego bieżących napraw, przeglądów serwisowych, etc. Koniecznymi mogą być naprawy samochodu polegające np. na wymianie/naprawie zużywających się elementów, np. układ zawieszenia, hamulcowy, napędu, wymagane mogą być też np. zabezpieczenie karoserii, wymiana opon, etc., czyli wydatki standardowe (wynikające z zasad doświadczenia życiowego) związane z użytkowaniem każdego samochodu.

Ponoszenie ww. wydatków nie będzie zwiększało wartości rynkowej pojazdu. Wydatki te bowiem będą prowadziły do zapewnienia właściwego stanu pojazdu, niezbędnego do jego właściwej i bezpiecznej eksploatacji. Wydatki nie będą (na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych) stanowiły odrębnych środków trwałych, nie będą też zwiększały wartości początkowej środka trwałego (samochodu).

Przy ponoszeniu ww. wydatków będzie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 1 i nast. ustawy o VAT. Samochód będzie bowiem wykorzystywany w celu wykonywania działalności opodatkowanej, stąd też będzie Pan uprawniony do odliczania podatku naliczonego od wydatków związanych z jego eksploatacją, o których mowa powyżej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku wycofania z działalności (i przekazania na potrzeby prywatne) ww. samochodu będzie Pan zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu takiej czynności?
2. Czy w przypadku sprzedaży samochodu po wycofaniu go z działalności, transakcja sprzedaży uznawana będzie za dokonaną w ramach działalności gospodarczej i w związku z tym zrodzi konsekwencje w postaci opodatkowania jej na gruncie VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku wycofania z działalności (i przekazania na potrzeby prywatne) ww. samochodu nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku VAT z tytułu takiej czynności. Zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych. W momencie nabycia samochodu i wprowadzenia go do działalności gospodarczej, nie będzie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego. W związku z tym przy wycofaniu samochodu z działalności nie można tej transakcji traktować jako dostawy towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Nie rodzi ona zatem żadnych konsekwencji na gruncie VAT.

W Pana opinii, w przypadku sprzedaży samochodu po wycofaniu go z działalności, transakcja sprzedaży nie będzie uznawana za dokonaną w ramach działalności gospodarczej i w związku z tym nie zrodzi konsekwencji w postaci opodatkowania jej na gruncie VAT. Po wycofaniu samochodu z działalności gospodarczej, stanie są on składnikiem majątku związanym z prywatną sferą życia. Jego sprzedaż - nie handluje Pan samochodami, nie ma takiego zamiaru, a sprzedaż samochodu w określonych okolicznościach będzie wykonywana sporadycznie, tj. prawdopodobnie raz na kilka lat - nie spełni przesłanek prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT, stąd też cała transakcja nie będzie opodatkowana VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

• jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Niemniej, aby dostawa towaru podlegała opodatkowaniu powinna być wykonana przez podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - stosownie do ust. 2 tego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z powyższego wynika, że aby wykonywaną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług, to istotne jest, aby podmiot wykonujący ją działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Należy zaznaczyć, że aby stać się podatnikiem podatku od towarów i usług wystarczy wykonać nawet jednorazową czynność, o której mowa w art. 5 ust. 1 ustawy, w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania tej czynności w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedstawiona analiza znajduje odzwierciedlenie w ustawodawstwie unijnym. Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L, Nr 347, str. 1, z późn. zm.) podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Zgodnie z art. 47 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 10205, z późn. zm.), część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Zgodnie natomiast z § 2 powołanego wyżej artykułu, częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

Według art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało również nieodpłatne przekazanie towarów, z tytułu nabycia których nie przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia podatku, ale w towarach tych zostały wymienione części składowe, przy nabyciu których podatnikowi przysługiwało częściowe lub całkowite prawo do odliczenia i które spowodowały trwały wzrost wartości towarów „nieskonsumowanych” całkowicie do momentu ich bezpłatnego przekazania.

Zatem sam brak prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu towaru nie jest wystarczającą przesłanką do uznania czynności przekazania tego towaru na cele prywatne za czynność niepodlegającą opodatkowaniu.

Nie będą zatem spełnione przesłanki do opodatkowania w przypadku gdy wymienione towary będą uznane za przynależności, przez które zgodnie z art. 51 § 1 Kodeksu cywilnego rozumie się rzeczy ruchome potrzebne do korzystania z innej rzeczy (rzeczy głównej) zgodnie z jej przeznaczeniem, jeżeli pozostają z nią w faktycznym związku odpowiadającemu temu celowi.

Przesłanka do opodatkowania wystąpi natomiast w przypadku, gdy fakt dokonania przez podatnika ulepszeń będzie wywierał wpływ na podwyższenie wartości towaru w chwili przekazania go na cele osobiste.

Reasumując, aby ocenić czy mamy do czynienia z czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług należy ustalić:

• czy zamontowanie wskazanych towarów nastąpiło w rezultacie dostawy towarów czy świadczenia usług – tylko w przypadku dostawy towarów spełniona zostanie przesłanka do ewentualnego opodatkowania,
• czy zamontowane towary spełniają definicję części składowej oraz
• czy poszczególne części składowe zostały „skonsumowane”, tj. zużyte do momentu przekazania towaru na cele osobiste.

Analiza przedstawionych zdarzeń przyszłych oraz treści powołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że czynność przekazania samochodu osobowego wykorzystywanego wcześniej w działalności gospodarczej do majątku osobistego, nie będzie stanowiła odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, gdyż nie zostaną spełnione wszystkie przesłanki aby uznać nieodpłatne przekazanie za odpłatną dostawę towarów. Na wstępie należy zaznaczyć, że przy nabyciu przedmiotowego samochodu nie będzie przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z kolei, w przypadku ponoszenia wydatków na jego eksploatację - jak wskazano we wniosku - zakup paliwa, czy innych płynów eksploatacyjnych, bieżących napraw, przeglądów serwisowych, wymiana/naprawa zużywających się elementów, np. układu zawieszenia, układu hamulcowego, układu napędu, zabezpieczenie karoserii, wymiana opon etc., przesłanka do opodatkowania wystąpi tylko w przypadku, gdy fakt dokonania ulepszenia będzie wywierał wpływ na podwyższenie wartości samochodu w chwili przekazania samochodu na potrzeby osobiste. Jak oświadczył Pan we wniosku – wydatki te nie będą zwiększały wartości rynkowej pojazdu, będą bowiem prowadziły do zapewnienia właściwego stanu pojazdu, niezbędnego do jego należytej i bezpiecznej eksploatacji, wydatki te nie będą (na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych) stanowiły odrębnych środków trwałych, nie będą też zwiększały wartości początkowej środka trwałego (samochodu).

Z uwagi zatem na, brak prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony przy nabyciu samochodu osobowego oraz ponoszenie wydatków, przy nabyciu których z kolei będzie przysługiwało Panu częściowe lub całkowite prawo do odliczenia podatku naliczonego (samochód będzie bowiem wykorzystywany w celu wykonywania działalności opodatkowanej) lecz wydatki te nie spowodują trwałego wzrostu wartości pojazdu, zamierzone przekazanie na cele osobiste, należy uznać, za czynność niestanowiącą odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2 ustawy, w konsekwencji za czynność, która nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Również w przypadku sprzedaży samochodu osobowego, wcześniej wycofanego z działalności gospodarczej, który używany będzie w celu zaspokajania własnych potrzeb osobistych, nie będzie Pan działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, transakcja ta nie będzie podlegała przepisom tej ustawy, gdyż będzie stanowiła czynność zarządu majątkiem prywatnym, do której przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności kwestia prawa do odliczenia pełnej lub częściowej kwoty podatku naliczonego od wydatków ponoszonych na eksploatację samochodu osobowego nie może być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzona.

Należy zaznaczyć, że interpretację wydano na podstawie przedstawionych we wniosku zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.