Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.490.2018.2.PSZ
z 18 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 26 października 2018 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania odchowu kurek ogólnoużytkowych do działalności rolniczej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zakwalifikowania odchowu kurek ogólnoużytkowych do działalności rolniczej.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 listopada 2018 r. (data wpływu).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 15 stycznia 2019 r. będzie Pan prowadził działalność rolniczą polegającą na odchowie kurek ras nieśnych. W wynajmowanym przez siebie kurniku znajdującym się na terenie posiadającym 2 hale produkcyjne będzie Pan prowadził odchów zakupionych jednodniowych kurek ras nieśnych do wieku około 12-14 tygodni. Odchów będzie Pan prowadził w 4 „rzutach” po 19.000 sztuk w każdym „rzucie”. W trakcie odchowu nastąpi ich biologiczny wzrost, następnie kurki te będą sprzedawane indywidualnym hodowcom. W momencie sprzedaży kurki nie osiągną jeszcze dojrzałości nieśnej, nie będą jeszcze kurą nioską i nie będą znosiły jaj.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy działalność polegająca na odchowie kurek ogólnoużytkowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też jest traktowana jako działalność rolnicza?

Zdaniem Wnioskodawcy, odchów kurek ras nieśnych nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odchów ten powinien być działalnością rolniczą. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 przepisów nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej. Działalnością rolniczą jest chów zwierząt, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost wynosi co najmniej 2 miesiące licząc od dnia nabycia. Ww. odchów nie jest działem specjalnym produkcji rolnej, bowiem w tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, której treść została podana na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 13 listopada 2012 r. w sprawie norm szacunkowych dochodu z działów specjalnych produkcji rolnej (Dz. U. z 2012., poz. 1272) nie został wyszczególniony taki rodzaj produkcji jak odchów kurek ras nieśnych. W związku z powyższym, jeżeli odchowane kurki, które zostaną sprzedane, nie będą drobiem rzeźnym lub drobiem nieśnym, to nie powinny podlegać zasadom do ustalania dochodu przy zastosowaniu norm szacunkowych. Zasady te miałyby zastosowanie tylko do hodowli kur niosek produkujących jaja lub drobiu rzeźnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt 1, jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

1. miesiąc - w przypadku roślin,
   
2. 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
   
3. 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
   
4. 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie określa, co dla celów opodatkowania tym podatkiem, rozumie się pod pojęciem działalności rolniczej. Przy czym, przepisów ww. ustawy nie stosuje się (co do zasady) do przychodów uzyskiwanych z tej działalności. Zauważyć przy tym należy, że wyliczenie dokonane w ww. art. 2 ust. 2 ww. ustawy, ma charakter wyczerpujący. Zgodnie z przedstawioną definicją działalności rolniczej, podstawową jej cechą jest uzyskanie produktów w stanie nieprzetworzonym, pochodzących z uprawy (produkcja roślinna), chowu lub hodowli (produkcja zwierzęca).

Z kolei zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tworzącą katalog zamknięty, działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Natomiast zgodnie z art. 2 ust. 3a ustawy nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do ustawy.

Załącznik nr 2 pozwala także na określenie czy danego rodzaju działalność zaliczana jest do działów specjalnych produkcji rolnej. Jeżeli bowiem danego rodzaju uprawa czy też chów lub hodowla zwierząt nie są wymienione w treści załącznika, to należy uznać, że tego rodzaju działalność jest działalnością rolniczą, niebędącą działem specjalnej produkcji rolnej. W konsekwencji - do przychodów z tej działalności nie znajdą zastosowania przepisy ustawy.

W Tabeli rodzajów i rozmiarów działów specjalnych produkcji rolnej oraz norm szacunkowych dochodu rocznego, która określa jakie uprawy, hodowla i chów zwierząt z uwagi na ich rozmiary stanowią działy specjalne produkcji rolnej, w pkt 6 wymienia się drób nieśny - powyżej 80 szt.:

• kury nieśne (w stadzie reprodukcyjnym)
• kury mięsne (w stadzie reprodukcyjnym)
• gęsi (w stadzie reprodukcyjnym)
• kaczki (w stadzie reprodukcyjnym)
• indyki (w stadzie reprodukcyjnym)
• kury (produkcja jaj konsumpcyjnych).

W świetle powyższego, stwierdzić należy, że hodowla i chów drobiu stanowią działalność rolniczą. Wyłączona z tej działalności jest działalność handlowa, w przypadku, gdy okres pomiędzy zakupem drobiu a jego sprzedażą, jest krótszy, niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy. Nie ma przy tym znaczenia na jakim etapie rozwoju znajduje się drób będący towarem handlowym (pisklęta, młodzież, dorosłe osobniki). Istotny jest wyłącznie okres przetrzymywania zakupionego drobiu.

Podkreślić należy, że okres przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, ma znaczenie dla odróżnienia działalności rolniczej od działalności handlowej. W sytuacji bowiem, gdy okres przetrzymywania pomiędzy zakupem i sprzedażą jest krótszy, niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy, będziemy mieć do czynienia z działalnością handlową.

Odnosząc zatem powołane wyżej uregulowania prawne do przedstawionego zdarzenia przyszłego stwierdza się, że odchów zakupionych jednodniowych kurcząt przez okres 12-14 tygodni, a następnie ich sprzedaż nie stanowi działalności handlowej, ponieważ okres pomiędzy zakupem drobiu a jego sprzedażą jest dłuższy niż wskazany w art. 2 ust. 2 ustawy. Zauważyć należy, że nie ma w tym przypadku znaczenia na jakim etapie rozwoju znajduje się sprzedawany drób (pisklęta, młodzież, czy dorosłe osobniki). Istotny jest tylko okres przetrzymywania zakupionego drobiu. Jest to zatem działalność rolnicza, z tym że zgodnie z przepisami ustawy – zaliczana do działów specjalnych produkcji rolnej, do których zalicza się m.in. chów i hodowlę drobiu rzeźnego i nieśnego.

W odniesieniu do drobiu nieśnego nie stanowi działu specjalnego produkcji rolnej stado nieprzekraczające 80 sztuk drobiu nieśnego (poz. 6 załącznika nr 2 do ustawy).

Zauważyć przy tym należy, że określając liczebność stada ustawodawca określił je ogólnie, poprzez odwołanie się do pojęcia drobiu nieśnego, bez rozróżnienia na gatunek drobiu, jego etap rozwoju czy przeznaczenie.

Za decydujący dla ustalenia, czy działalność rolnicza stanowi dział specjalny produkcji rolnej, należy uznać rozmiar działalności, do niego bowiem odesłano w definicji działalności w ramach działów specjalnych produkcji rolnej. Wielkość norm szacunkowych została ustalona dla kur, jednakże należy stwierdzić, że wobec niewyłączenia kurek z wielkości stada, normy te należy stosować zarówno do kur, jak i kurczaków (będących pisklętami kur), w zależności od ich docelowego przeznaczenia.

W związku z powyższym, nie można zgodzić się z Pana stanowiskiem, że odchów jednodniowych kurek do wieku ok. 12-14 tygodni, a następnie ich odsprzedaż na wolnym rynku, przed osiągnięciem przez kurki dojrzałości reprodukcyjnej, stanowi działalność rolniczą, niebędącą działem specjalnym produkcji rolnej. Prowadzona przez Pana działalność stanowi, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, działalność rolniczą zaliczoną ze względu na jej rozmiary do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy, tj. działy specjalne produkcji rolnej. Działalność ta podlega zatem opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w ustawie. W konsekwencji ciąży na Panu obowiązek wynikający z art. 43 ust. 3 ustawy tj. zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni o zaistnieniu zmian w prowadzonej produkcji w stosunku do podanej w deklaracji.

Jest Pan również obowiązany wykazać, przychody/dochody z tego tytułu, stosownie do art. 45 ust. 1 ustawy, w zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) na formularzu PIT-36. Zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.