Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.783.2018.2.RG
z 19 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 października 2018 r. (data wpływu 10 października 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 5 grudnia 2018 r. (data wpływu 7 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 usług prowadzenia Punktu informacyjno - konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od Substancji Psychoaktywnych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 usług prowadzenia Punktu informacyjno - konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od Substancji Psychoaktywnych.

Wniosek uzupełniono pismem otrzymanym w dniu 7 grudnia 2018 r., o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Podmiot leczniczy - … Centrum Usług Zdrowotnych – ZOZ S.A. stanęło do postępowania o udzielenie zamówienia publicznego prowadzonego w trybie przetargu nieograniczonego, na podstawie ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych, ogłoszonego przez zamawiającego: Gminę …Ośrodek Pomocy Społecznej w …. Przedmiotem zamówienia jest: Prowadzenie Punktu informacyjno - konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od Substancji Psychoaktywnych (dopalaczy, leków środków odurzających) finansowanego z Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii, kod CPV …… - usługi w zakresie zdrowia i opieki społecznej.

Działalność punktu ma na celu, przede wszystkim, ułatwienie mieszkańcom skorzystania z konsultacji i pomocy specjalistycznej w sytuacjach zagrożenia uzależnieniem od narkotyków.

Adresaci programu: rodziny, dzieci, młodzież, zagrożeni lub mający problemy z uzależnieniem od środków psychoaktywnych (narkotyków) a także inne osoby, które stykają się problemami, uzależnienia od narkotyków.

Wymagania dotyczące kadry - dwie osoby prowadzące (na przemian): psycholodzy, socjoterapeuci, pedagodzy, psychopedagodzy, specjaliści do spraw resocjalizacji z udokumentowanym doświadczeniem w pracy z osobami uzależnionymi od środków psychoaktywnych (dopalaczy, leków środków odurzających).

Zakres tematyczny spotkań:

• Profilaktyka pierwszorzędowa - dostarczanie wiedzy na temat środków odurzających, skutków ich działania na organizm, sposobów zapobiegania i diagnozowania zażywania oraz procedur prawnych związanych z kierowaniem na leczenie, porady, informacje, konsultacje odnośnie profilaktyki i uzależnienia od środków psychoaktywnych,
  

• Profilaktyka drugorzędowa - wstępna diagnoza uzależnień, motywowanie do leczenia, dostarczanie wiedzy na temat: interwencji kryzysowej, ośrodków terapii uzależnień oraz współuzależnienia, zasady postępowania w sytuacji istnienia zagrożenia uzależnieniem, informacje o ośrodkach profilaktycznych, leczniczych i rehabilitacyjnych zajmujących się uzależnieniem od narkotyków, informacje o instytucjach, które udzielają pomocy,
  

• Profilaktyka trzeciorzędowa - diagnoza i autodiagnoza objawów uzależnienia, edukacja na temat istoty wiedzy na temat istoty nawrotu w chorobie uzależnienia, diagnozy stopnia zaawansowania w uzależnieniu.
  
  

Okres wykonania zamówienia: od podpisania umowy (nie później aniżeli od 8 października 2018) do 10 grudnia 2018 r. konsultacje odbywać się powinny 2 razy w tygodniu przez dwie godzinny zegarowe.

Wykonawca zapewnia :

• salę/gabinet dostosowaną do przeprowadzania konsultacji,
  

• prowadzenie dokumentacji dotyczącej punktu: ilość spotkań, osób, z podziałem na wiek, płeć, tematykę problemową jak również zaproponowane formy pomocy,
  

• przygotowanie materiałów edukacyjnych (ulotek, broszur dotyczących tematyki spotkań) zawierające informację o finansowaniu z Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii,
  

• promocję punktu w postaci plakatów, ulotek.
  
  

Na pytania Organu w wezwaniu do uzupełnienia braków formalnych wniosku z dnia 23 listopada 2018 r.:

1. „Jakie usługi świadczy Wnioskodawca w ramach prowadzenia Punktu informacyjno-konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od Substancji Psychoaktywnych objęte są zakresem pytania we wniosku?
2. Jakim celom służą świadczenia objęte zakresem pytania we wniosku:
   • czy są to usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia,
     
   • czy innym celom, jeżeli tak, to należy wskazać jakim?”
     
     

Zainteresowany wskazał, iż: W ramach prowadzenia Punktu informacyjno-konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych (dopalaczy, leków, środków odurzających), odbywały się konsultacje psychologiczne, elementy psychoedukacji oraz poradnictwo psychologiczne dla osób uzależnionych oraz ich rodzin i bliskich. Punkt spełniał również funkcję informacyjną.

Konsultacje psychologiczne miały na celu zbadanie stanu psychicznego osoby korzystającej z Punktu. W ramach konsultacji przeprowadzano wywiad psychologiczny - wstępna rozmowa mająca na celu określenie problemu, jego zakres, poziom zaawansowania oraz informacje dotyczące wcześniejszych konsultacji psychologicznych, leczenia ambulatoryjnego, stacjonarnego lub psychoterapii i terapii uzależnień. Pełny wywiad pozwalał na sformułowanie wskazań dotyczących dalszego postępowania, postawienie wstępnych hipotez dotyczących głębokości i typu zaburzeń, ich źródeł i dynamiki zmian. Następnie osoba zgłaszająca się do Punktu dostawała informację zwrotną w postaci wstępnej diagnozy i planu działania lub kierunku leczenia.

Po kwalifikacji osoby konsultowanej do dalszych spotkań, osoba zgłaszała się na następne spotkanie w celu uzyskania porady psychologicznej z elementami psychoedukacji. Jeżeli dana osoba została zdiagnozowana jako używająca lub nadużywająca dopalaczy, środków odurzających lub innych substancji psychoaktywnych, dostawała szczegółowe informacje dotyczące konieczności i możliwości podjęcia leczenia w terapii uzależnień. Zainteresowany otrzymywał spis numerów kontaktowych do ośrodków, szpitali, oddziałów oraz lekarzy psychiatrów zajmujących się leczeniem uzależnień od substancji psychoaktywnych. Psychoedukacja odbywa się na zasadach dyskusji jeden-na-jeden, osoba jest informowana na czym polega problem, z którym się zgłaszała - jaki jest jego mechanizm, jaka dynamika, jakie konsekwencje zdrowotne, moralne, społeczne i emocjonalne. Pogłębienie psychoedukacji pozwało rozwijać poradę psychologiczną rozumianą jako specjalistyczne świadczenie nastawione na rozwiązanie zgłaszanego przez pacjenta, jego rodzinę lub opiekuna problemu. Kluczowe w kontakcie z osobą korzystającą z Punktu było okazanie wsparcia i zrozumienia, pomoc psychologiczna i merytoryczna. Fachowe instruowanie o dalszych krokach mających na celu uzyskanie dalszej, pogłębionej pomocy. Bliscy lub opiekunowie osób uzależnionych lub używających substancji psychoaktywnych mogli dowiedzieć się, w jaki sposób rozmawiać i wspierać. Jak konstruktywnie i w bezpieczny sposób zaopiekować się członkiem rodziny lub przyjacielem narażonym na kontakt np. z dopalaczami lub środkami odurzającymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Prowadzenie Punktu informacyjno - konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od Substancji Psychoaktywnych (dopalaczy, leków środków odurzających) finansowanego z Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii (kod CPV … - usługi w zakresie zdrowia i pomocy społecznej mogą korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na postawie art. 43 ust. 1 pkt 18 [usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze (ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług)]?

Zdaniem Wnioskodawcy, podmiot leczniczy - … Centrum Usług Zdrowotnych - ZOZ S.A. uważa, że prowadzenie Punktu informacyjno - konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od Substancji Psychoaktywnych (dopalaczy, leków środków odurzających) finansowanego z Gminnego Programu Przeciwdziałania Narkomanii (kod CPV …. - usługi w zakresie zdrowia i pomocy społecznej) może korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 18 usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze (ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również (…).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie, na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub możliwość zwolnienia od podatku VAT oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

I tak, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Zatem zwolnieniu od podatku VAT podlegają wyłącznie usługi w zakresie opieki medycznej, które spełniają określone warunki – służą mianowicie profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz świadczone są przez konkretne, wymienione przez ustawodawcę wprost podmioty, a także dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zatem w pierwszej kolejności należy wskazać przesłanki dotyczące podmiotów, które muszą być spełnione, aby można było zastosować zwolnienie od podatku VAT dla świadczonych usług medycznych.

Tut. organ podatkowy zauważa, że przepisy ustawy nie definiują pojęcia podmiotu leczniczego czy działalności leczniczej. Wobec powyższego, przy definiowaniu powyższych pojęć należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r., poz. 2190, z późn. zm.).

Na mocy art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o działalności leczniczej, za podmiot wykonujący działalność leczniczą uznaje się podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza lub pielęgniarkę wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o działalności leczniczej, przez świadczenie zdrowotne należy rozumieć działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Natomiast, w myśl art. 3 ust. 2 ustawy o działalności leczniczej, działalność lecznicza może również polegać na:

1. promocji zdrowia lub
2. realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia, w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, podmiotami leczniczymi są:

1. przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646, 1479, 1629 i 1633) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,
2. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,
3. jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarkę podstawowej opieki zdrowotnej lub położną podstawowej opieki zdrowotnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz. U. poz. 2217 oraz z 2018 r. poz. 1000 i 1544),
4. instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych (Dz. U. z 2018 r. poz. 736 i 1669),
5. fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności leczniczej,

5a)posiadające osobowość prawną jednostki organizacyjne stowarzyszeń, o których mowa w pkt 5,

1. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania,
2. jednostki wojskowe

− w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

Drugim warunkiem, który determinuje zastosowanie zwolnienia od podatku VAT dla usług medycznych jest zakres przedmiotowy tych czynności.

W związku z powyższy należy zauważyć, że definicja opieki medycznej nie została zawarta, ani w krajowych, ani wspólnotowych przepisach podatkowych. W tym zakresie należy szukać wyjaśnienia tych pojęć w bogatym dorobku orzecznictwa wspólnotowego.

W odniesieniu do powołanych wyżej przepisów Dyrektywy ukształtowała się wspólnotowa linia orzecznicza. I tak, w wyroku w sprawie L.u.P. GmbH (C-106/05, pkt 27) Trybunał stwierdził, że pojęcia „opieki medycznej” oraz „świadczeń opieki medycznej” (…) odnoszą się do usług, które służą diagnozie, opiece oraz, w miarę możliwości, leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia. Pojęcie to zdefiniowano również w wyroku w sprawie d´Ambrumenil (C-307/01, pkt 57), gdzie podkreślono, że pojęcia świadczenia opieki medycznej nie można interpretować w sposób, który obejmuje świadczenia medyczne realizowane w innym celu niż postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych.

Analizując przedstawione powyżej regulacje należy zauważyć, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy pojęcie „usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia” odpowiada określeniom używanym przez Trybunał „postawienie diagnozy, udzielenie pomocy medycznej oraz w zakresie, w jakim jest to możliwe, leczenie chorób lub zaburzeń zdrowotnych”. W pojęciu tym zawierają się również usługi medyczne realizowane w celach profilaktycznych (wyrok w sprawie Margarete Unterpertinger vs Pensionsversicherungsanstalt der Arbiter C-212/01, pkt 40).

Należy podkreślić, że ani przytoczone przepisy Dyrektywy ani orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE nie dają podstaw do tego, aby zakresem opieki medycznej podlegającej zwolnieniu objąć wszystkie działania medyczne wynikające z procesu leczenia. Zatem czynności, których celem nie jest ochrona zdrowia nie mogą być uznane za świadczenia opieki medycznej i nie mogą podlegać zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Stanowisko takie wynika z wyżej powołanego wyroku w sprawie C-212/01.

W art. 132 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE wskazano, że zwolnienie dotyczy jedynie czynności „ściśle” związanych z podstawowymi usługami objętymi zwolnieniem, którym – jak wynika z powyższej analizy – powinien przyświecać cel terapeutyczny. W zakresie pojęcia „czynności ściśle związane z opieką szpitalną i medyczną” powinny zatem mieścić się wyłącznie świadczenia, których realizacja jest niezbędna dla osiągnięcia celu terapeutycznego, opieki szpitalnej i medycznej.

Ponadto jak zauważył Rzecznik Generalny w sprawie CopyGene A/S vs Skatteministeriet (C-262/08), „Cel usługi medycznej określa, czy powinna ona korzystać ze zwolnienia; jeżeli z kontekstu wynika, że jej głównym celem nie jest ochrona, utrzymanie bądź przywrócenie zdrowia, lecz inny cel, to wówczas zwolnienie nie będzie miało zastosowania”.

Z przytoczonych powyżej argumentów wynika, że zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy, objęte są wyłącznie te usługi w zakresie opieki medycznej, które realizują cel związany z profilaktyką, zachowaniem, ratowaniem, przywracaniem i poprawą zdrowia. Usługi, które tych celów nie realizują, nie mogą korzystać z przedmiotowego zwolnienia. W związku z tym, każdorazowo należy poddawać analizie, jaki cel przyświecał danej usłudze świadczonej na rzecz pacjenta.

Ustawa zwalnia od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, ale służące wyłącznie profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Nie zwalnia wszystkich świadczeń, które można wykonać w ramach wykonywania zawodów medycznych, ale tylko służące określonemu celowi.

Przy czym termin „profilaktyka” oznacza wszelkie działania i środki stosowane w celu zapobiegania czemuś niepożądanemu, likwidowanie przyczyn niekorzystnych zjawisk; to działania i środki stosowane w celu zapobiegania chorobom. Termin „zachowywanie” rozumiane jest z kolei, jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie. Interpretując słowo „ratowanie”, należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”. „Ratować” to starać się ocalić, zachować coś, natomiast „ratownictwo” jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia. Słowo „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś znajdzie się w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. „Poprawa” to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawienie się, polepszenie. Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa medyczna podlega zwolnieniu z VAT, należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.

Należy wskazać, że profilaktyka zdrowotna obejmuje działania mające na celu zapobieganie chorobom bądź innemu niekorzystnemu zjawisku zdrowotnemu przed jej rozwinięciem, poprzez ich wczesne wykrycie i leczenie. Ma ona również na celu zahamowanie postępu lub powikłań już istniejącej choroby, czy też zapobieganie powstawaniu niekorzystnych wzorów zachowań społecznych, które przyczyniają się do podwyższania ryzyka choroby. Z kolei interpretując termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień należy zastosować wykładnię literalną, zgodnie z którą wyrażenie to oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie. Podobnie należy postąpić dokonując wykładni pojęcia „przywracanie zdrowia”, które oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim był poprzednio.

„Zachowywanie” rozumiane jest jako dochowanie czegoś w stanie niezmienionym, nienaruszonym lub niezniszczonym mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności, utrzymywanie.

Interpretując słowo „ratowanie”, należy odwołać się do słów „ratować” i „ratownictwo”. Ratować to starać się ocalić, zachować coś, natomiast ratownictwo jest rozumiane jako ogół środków i metod ratowania życia ludzkiego i niesienia pomocy w warunkach zagrożenia.

Słowo „przywracać” oznacza doprowadzić coś do poprzedniego stanu, wprowadzić coś na nowo, odtworzyć coś w pierwotnej postaci, wznowić, odnowić, sprawić, że ktoś się znajdzie w takiej sytuacji, w takim stanie, w jakim był poprzednio. Pojęcie „przywracanie zdrowia” oznacza doprowadzenie zdrowia do poprzedniego stanu, sprawienie, że znajdzie się ono w takim stanie, w jakim było poprzednio.

Poprawa to zmiana stanu czegoś na lepsze, poprawienie czegoś, poprawianie się, polepszanie. Z kolei termin „poprawa zdrowia”, którym posługuje się ustawodawca określając zakres zwolnień, zgodnie z wykładnią literalną, oznacza zmianę stanu zdrowia na lepsze, poprawienie zdrowia, jego polepszanie.

Zatem dokonując ustalenia, czy dana usługa medyczna podlega zwolnieniu od VAT, należy ustalić, czy będzie spełniała wyżej określone warunki.

Jak wskazano wyżej przepis art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy definiujący zwolnienie od podatku VAT ma charakter podmiotowo-przedmiotowy, co oznacza, że zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlega określony rodzaj usług wykonywanych przez ściśle zdefiniowany krąg podmiotów, wykonujących te usługi.

W związku z powyższym, należy przeanalizować, czy Wnioskodawca będący usługodawcą przedmiotowych świadczeń wypełnia przesłankę o charakterze podmiotowym.

Treści wniosku wskazuje, że Wnioskodawca jest podmiotem leczniczym. A zatem, w przedmiotowej sprawie została spełniona przesłanka podmiotowa dla zaistnienia zwolnienia.

Drugim warunkiem, który determinuje zastosowanie zwolnienia od podatku VAT dla usług medycznych, na podstawie ww. przepisu art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy jest zakres przedmiotowy tych czynności.

Rozpatrzeniu pozostaje więc kwestia zwolnienia usług wykonywanych przez Wnioskodawcę, pod kątem, czy usługi te ze względu na swój cel mogą zostać uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia lub za usługi ściśle z tymi usługami związane.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca prowadzi Punkt informacyjno - konsultacyjny dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od Substancji Psychoaktywnych (dopalaczy, leków środków odurzających).

W ramach prowadzenia Punktu informacyjno-konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych (dopalaczy, leków, środków odurzających), odbywały się konsultacje psychologiczne, elementy psychoedukacji oraz poradnictwo psychologiczne dla osób uzależnionych oraz ich rodzin i bliskich. Punkt spełniał również funkcję informacyjną.

Konsultacje psychologiczne miały na celu zbadanie stanu psychicznego osoby korzystającej z Punktu. W ramach konsultacji przeprowadzano wywiad psychologiczny - wstępna rozmowa mająca na celu określenie problemu, jego zakres, poziom zaawansowania oraz informacje dotyczące wcześniejszych konsultacji psychologicznych, leczenia ambulatoryjnego, stacjonarnego lub psychoterapii i terapii uzależnień. Pełny wywiad pozwalał na sformułowanie wskazań dotyczących dalszego postępowania, postawienie wstępnych hipotez dotyczących głębokości i typu zaburzeń, ich źródeł i dynamiki zmian. Następnie osoba zgłaszająca się do Punktu dostawała informację zwrotną w postaci wstępnej diagnozy i planu działania lub kierunku leczenia.

Po kwalifikacji osoby konsultowanej do dalszych spotkań, osoba zgłaszała się na następne spotkanie w celu uzyskania porady psychologicznej z elementami psychoedukacji. Jeżeli dana osoba została zdiagnozowana jako używająca lub nadużywająca dopalaczy, środków odurzających lub innych substancji psychoaktywnych, dostawała szczegółowe informacje dotyczące konieczności i możliwości podjęcia leczenia w terapii uzależnień. Pogłębienie psychoedukacji pozwało rozwijać poradę psychologiczną rozumianą jako specjalistyczne świadczenie nastawione na rozwiązanie zgłaszanego przez pacjenta, jego rodzinę lub opiekuna problemu. Kluczowe w kontakcie z osobą korzystającą z Punktu było okazanie wsparcia i zrozumienia, pomoc psychologiczna i merytoryczna. Fachowe instruowanie o dalszych krokach mających na celu uzyskanie dalszej, pogłębionej pomocy. Bliscy lub opiekunowie osób uzależnionych lub używających substancji psychoaktywnych, mogli dowiedzieć się, w jaki sposób rozmawiać i wspierać. Jak konstruktywnie i w bezpieczny sposób zaopiekować się członkiem rodziny lub przyjacielem narażonym na kontakt np. z dopalaczami lub środkami odurzającymi.

Tak więc, jak wynika z opisu sprawy, konsultacje psychologiczne miały na celu zbadanie stanu psychicznego osoby korzystającej z Punktu oraz Punkt spełniał również funkcję informacyjną. Jednakże z opisu sprawy nie wynika, aby prowadzenie przez Wnioskodawcę Punktu informacyjno-konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych stanowiło usługę w zakresie opieki medycznej, służącą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Ww. czynności, nie mają bezpośredniego i rzeczywistego celu polegającego na opiece oraz leczeniu chorób lub zaburzeń zdrowia.

Podejmowane w ramach prowadzenia Punktu informacyjno - konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od Substancji Psychoaktywnych miały charakter konsultacyjny, informacyjny i edukacyjny. Natomiast osoba, którą zdiagnozowano jako używająca lub nadużywająca dopalaczy, środków odurzających lub innych substancji psychoaktywnych, dostawała szczegółowe informacje dotyczące konieczności i możliwości podjęcia leczenia w terapii uzależnień prowadzonych w innych placówkach (spis numerów kontaktowych do ośrodków, szpitali, oddziałów oraz lekarzy psychiatrów zajmujących się leczeniem uzależnień od substancji psychoaktywnych). Zatem leczenie takiej osoby nie odbywa/nie odbywało się w ramach prowadzonego przez Wnioskodawcę Punktu informacyjno - konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od Substancji Psychoaktywnych.

Tym samym ww. usługi nie spełniają przesłanki przedmiotowej, określonej w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Zatem, skoro usługa prowadzenia Punktu informacyjno-konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od substancji psychoaktywnych (dopalaczy, leków, środków odurzających) – nie stanowi usługi w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia – to nie może korzystać ze zwolnienia od podatku określonego treścią art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

Podsumowując, prowadzenie przez … Centrum Usług Zdrowotnych – ZOZ S.A., jako podmiot leczniczy - Punktu informacyjno - konsultacyjnego dla osób uzależnionych oraz rodzin osób uzależnionych od Substancji Psychoaktywnych nie korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.