Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-2.4011.449.2018.1.AK
z 19 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2018 r. (data wpływu 29 listopada 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży mieszkania – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 listopada 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży mieszkania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 13 października 2009 r. małżonka Wnioskodawcy w związku z umową o podział majątku wspólnego i dział spadku stała się jedynym właścicielem lokalu.

W małżeństwie Wnioskodawcy i jego żony obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W dniu 29 maja 2017 r. Wnioskodawca podpisał z żoną majątkową umowę małżeńską, na mocy której rozszerzono obowiązującą w małżeństwie wspólność ustawową na wszystkie przedmioty i prawa, które są ich własnością.

Dzięki tej umowie Zainteresowany stał się współwłaścicielem mieszkania.

W dniu 12 września 2015 r Wnioskodawca zawarł związek małżeński. Natomiast dniu 30 października 2018 r. małżonkowie podpisali przedwstępną umowę sprzedaży ww. nieruchomości (podpisanie aktu pod koniec grudnia).

Środki pieniężne z tytułu sprzedaży mieszkania Wnioskodawca wraz z małżonką mają otrzymać w przyszłym roku w miesiącu styczniu albo lutym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w przypadku zbycia ww. nieruchomości wystąpi po stronie Wnioskodawcy przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy nabycie prawa współwłasności w związku z rozszerzeniem wspólności ustawowej stanowi nabycie składnika majątku w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
3. Jeżeli powstanie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, to czy Wnioskodawca będzie mógł uzyskany przychód ze sprzedaży mieszkania (tj. połowę uzyskanej kwoty ze sprzedaży mieszkania) przeznaczyć na tzw. własne cele mieszkaniowe, by uniknąć zapłaty podatku?
4. Czy przeznaczenie uzyskanego przychodu w ciągu dwóch lat, od końca roku podatkowego, w którym nastąpi zbycie na:
   1. zakup i montaż podbitki dachu;
   2. wykonanie elewacji zewnętrznej;
   3. wykonanie barierek balkonowych i podłóg balkonowych;
   4. schody wewnętrzne i barierki;
   5. ocieplenie poddasza;
   6. podłogi (panele, płytki);
   7. płytki ścienne, cegła ścienna;
   8. drzwi wewnętrzne, ościeżnice;
   9. kominek;
   10. sprzęt AGD;
   11. meble kuchenne w zabudowie;
   12. podwieszane sufity;
   13. oświetlenie;
   14. parapety;
   15. listwy przypodłogowe;
   16. kabinę prysznicową;
   17. umywalki;
   18. wc;
   19. farby;
   20. szafy w zabudowie;
   21. przydomową oczyszczalnię;
   22. kostkę brukową;
   23. piec gazowy;
   24. odkurzacz centralny;
   25. przyłącze gazu i prądu;
   26. usługi hydraulika i elektryka
   pozwoli Wnioskodawcy uniknąć opodatkowania uzyskanego przychodu?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nabycie prawa do współwłasności nieruchomości w drodze rozszerzenia wspólności majątkowej nie będzie stanowiło nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zatem w przypadku sprzedaży ww. nieruchomości Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia, które przysługuje żonie Wnioskodawcy z uwagi na upływ terminu 5 lat od momentu nabycia przez żonę wskazanej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

− jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment jej nabycia.

Z treści wniosku wynika, że żona Wnioskodawcy przed zawarciem związku małżeńskiego otrzymała w 2009 r. w związku z działem spadku i podziałem majątku wspólnego prawo własności do lokalu mieszkalnego. W roku 2015 r. Zainteresowany zawarł związek małżeński. W małżeństwie tym obowiązywał ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. W dniu 29 maja 2017 r. Wnioskodawca wspólnie z żoną podpisał umowę majątkową małżeńską rozszerzającą ustrój wspólności majątkowej na wszystkie przedmioty i prawa należące wcześniej do majątków odrębnych małżonków. W październiku 2018 r. małżonkowie podpisali przedwstępną umowę sprzedaży ww. lokalu, natomiast podpisanie aktu notarialnego ma nastąpić w miesiącu grudniu. Środki pieniężne z tytułu przedmiotowej transakcji mają zostać przekazane małżonkom w miesiącu styczniu lub lutym 2019 r.

W związku z powyższym Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy nabycie prawa współwłasności w związku z rozszerzeniem wspólności majątkowej małżeńskiej będzie stanowiło dla niego źródło przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem dla rozstrzygnięcia omawianej sprawy istotne jest ustalenie, czy włączenie prawa własności nieruchomości, stanowiącego odrębną własność jako majątek osobisty małżonki Wnioskodawcy do majątku wspólnego małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową stanowi jego nabycie przez Zainteresowanego w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tej sytuacji należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz, 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego każdego z małżonków należą między innymi przedmioty majątkowe nabyte przed powstaniem wspólności ustawowej, przedmioty nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił (art. 33 ww. Kodeksu).

Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny.

W powyższej kwestii wykształciła się jednolita linia orzecznicza sądów administracyjnych prezentująca stanowisko wskazujące, że rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej poprzez włączenie do majątku wspólnego nieruchomości wchodzącej uprzednio w skład majątku osobistego jednego z małżonków, nie stanowi nabycia tej nieruchomości przez drugiego z małżonków w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przykładowo, pogląd taki wyraził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 13 maja 2016 r. sygn. II FSK 1110/14. W wyroku NSA podkreślił, że „małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa). Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 k.r.o. Jest to umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowy o rozszerzenie wspólności ustawowej w zakresie, w jakim ustanawiają zasadę kształtującą ustrój majątkowy, są stricte umowami majątkowymi małżeńskimi, działają na przyszłość i mają charakter organizacyjny (wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 7 sierpnia 2015 r., I CA 185/15, LEX nr 1808658). Tak więc skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy (mąż wnioskodawczyni) wyzbyła się prawa do tej rzeczy”.

Podobne stanowisko Naczelny Sąd Administracyjny zajął także w wyroku z dnia 22 marca 2017 r. sygn. II FSK 456/15 wskazując, że uznanie, że wskutek rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej jeden z małżonków nabył przedmiot majątkowy, wymieniony w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., prowadziłoby do opodatkowania także tego małżonka, do którego majątku osobistego należała nieruchomość, na którą rozszerzono wspólność majątkową małżeńską. Zapłata podatku nastąpiłaby wszak z majątku wspólnego małżonków, wskutek czego jego ciężar poniósłby więc także ten z małżonków, który zbyty odpłatnie przedmiot majątkowy niewątpliwie nabył na tyle wcześniej, że obowiązek podatkowy względem niego nie mógłby w ogóle powstać. (…) Stwierdzić natomiast należy, że włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest bowiem nabyciem tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f.

Tożsamej oceny dokonano także w innych wyrokach NSA i WSA (przykładowo: wyrok NSA z dnia 7 kwietnia 2016 r. sygn. II FSK 313/14, wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 19 listopada 2013 r. sygn. I SA/Rz 949/13, wyrok WSA w Gdańsku z dnia 29 października 2014 r. sygn. I SA/Gd 964/14, wyrok WSA w Poznaniu z dnia 19 stycznia 2018 r. sygn. I SA/Po 971/17).

Tak więc, skoro z chwilą objęcia nieruchomości wspólnością majątkową nie następuje jakiekolwiek wydzielenie części nieruchomości, a żadnemu z małżonków (współwłaścicieli) nie przysługuje własność fizycznie wydzielonej części rzeczy, to nie można przyjąć, że z chwilą rozszerzenia wspólności majątkowej (wspólności ustawowej) strona takiej umowy (żona Wnioskodawcy) wyzbyła się prawa do tej rzeczy.

Tym samym, włączenie do majątku małżonków w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka, nie jest nabyciem tej nieruchomości przez drugiego małżonka, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 przywołanej wyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powyższe oznacza, że – w przypadku Wnioskodawcy – za datę nabycia lokalu mieszkalnego, który stanowił wcześniej majątek odrębny żony Zainteresowanego, należy przyjąć dzień, w którym małżonka nabyła ten lokal do majątku odrębnego, w rozpatrywanym przypadku jest to rok 2009, w którym to roku nabyte zostało przez żonę Wnioskodawcy prawo własności do przedmiotowego lokalu.

W konsekwencji, w wyniku zawarcia w 2017 r. umowy rozszerzającej wspólność ustawową, Wnioskodawca stał się współwłaścicielem lokalu mieszkalnego, który został nabyty w 2009 r.

Zatem bieg pięcioletniego terminu, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy w rozpatrywanej sprawie liczony jest od końca roku, w którym nastąpiło nabycie tj. od 2009 r.

Podsumowując, mając na uwadze zaprezentowane zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że sprzedaż w 2018 r. przedmiotowego lokalu mieszkalnego nabytego w 2009 r. nie będzie stanowiła dla Zainteresowanego źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż do sprzedaży tej dojdzie po upływie pięciu lat, licząc od końca 2009 r., w którym nastąpiło nabycie tego lokalu, tj. po dniu 31 grudnia 2014 r. W konsekwencji, kwota uzyskana z tego tytułu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, skoro – jak stwierdzono powyżej – w następstwie sprzedaży mieszkania – po stronie Wnioskodawcy nie dojdzie do powstania przychodu podlegającego opodatkowaniu, rozpatrywanie kwestii dotyczącej zwolnienia przedmiotowego, w związku z wydatkowaniem środków pieniężnych uzyskanych z tej sprzedaży na własne cele mieszkaniowe jest niecelowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.