2018.12.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.672.2018.2.AW
z 19 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 października 2018 r. (data wpływu 8 października 2018 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2018 r. (data wpływu 14 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby budowy odcinka sieci kanalizacji sanitarnej, pompowni sieciowej, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz dróg – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby budowy odcinka sieci kanalizacji sanitarnej, pompowni sieciowej, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz dróg. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 grudnia 2018 r. poprzez ostateczne przedstawienie opisu stanu faktycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 10 grudnia 2018 r.).

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą kompleksowe wykonywanie robót budowlanych i budowlano-remontowych, w tym roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, buduje na sprzedaż domy w zabudowie szeregowej. Przed przystąpieniem do realizacji budowy domów, inwestor zobowiązany jest do uzyskania pozwolenia na budowę.

Warunkiem uzyskania pozwolenia na budowę domów szeregowych było wystąpienie do Urzędu Gminy o warunki techniczne zabudowy i następnie uwzględnienie ich w projekcie budowlanym. W powyższych warunkach Urząd Gminy określił konieczność zaprojektowania sieci wodociągowej w kierunku przedmiotowych działek oraz wykonania przyłączy do budynków i uzyskania na to pozwolenia na budowę. Projekt budowy dróg obejmuje ulice zapewniające dojazd do wszystkich projektowanych budynków zgodnie z planem zagospodarowania terenu.

Realizacja projektu budowlanego – zgodnie z pozwoleniem na budowę, warunkami technicznymi oraz ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy – zobligowała Wnioskodawcę do wybudowania odcinka sieci kanalizacji sanitarnej z pompownią sieciową, kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej i drogi.

Realizacja wszystkich elementów: wybudowanie domów, podłączenie ich do infrastruktury – odcinka sieci kanalizacji sanitarnej wraz z pompownią sieciową, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz do drogi, na działkach gminnych o ewidencyjnych numerach 413/1, 481, 591, pozwoliła inwestorowi na otrzymanie od Państwowego Inspektora Nadzoru Budowlanego zaświadczenia o zakończeniu budowy (pozwolenia na użytkowanie).

Oznacza to, że istnieje bezpośredni związek przyczynowy między wydatkami na jej powstanie (a przez to podatkiem naliczonym) oraz czynnościami opodatkowanymi, które Wnioskodawca wykonuje jako inwestor. Daje to pełną podstawę do dokonania odliczeń podatku naliczonego przy ponoszeniu wydatków na wzniesienie infrastruktury. Możliwość ta, wyrażona w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jest także odzwierciedleniem jednej z fundamentalnych zasad konstrukcji podatku VAT, tj. zasady neutralności podatkowej, której istota polega na zakazie obciążania działalności podatnika kosztem nieodliczonego podatku VAT, naliczonego przy nabyciu (wytworzeniu) towarów i usług służących tej działalności.

Wzniesienie infrastruktury na gruncie Gminy, a następnie przekazanie jej jest związane z prowadzoną przez inwestora działalnością gospodarczą i nie stanowi dostawy (nie występuje tu przeniesienie prawa do rozporządzania towarem), Gmina z racji posiadanego przez nią prawa własności do gruntu będzie także właścicielem wszystkich jego części składowych.

Wybudowanie infrastruktury na gruncie należącym do Gminy, poza terenem Wnioskodawcy, nie spowoduje obowiązku wykazania należnego VAT na podstawie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT (wg interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej nr 0112-KDIL4.4012.289.2018.1.HW z dnia 9 sierpnia 2018 r.).

Przekazywane po wykonaniu przez Wnioskodawcę: odcinek sieci kanalizacji sanitarnej z pompownią sieciową, kanalizacja deszczowa, sieć wodociągowa i drogi, są realizowane zgodnie z zatwierdzonym projektem budowlanym, decyzją o pozwoleniu na budowę Starosty z dnia 14 grudnia 2010 r., decyzją o pozwoleniu na budowę z dnia 29 czerwca 2011 r. oraz warunkami technicznymi, ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy. Realizowane odcinki sieci kanalizacji sanitarnej, deszczowej, sieci wodociągowej i drogi, zlokalizowane są na działkach stanowiących własność Gminy.

Opisane wyżej elementy (odcinki sieci kanalizacji sanitarnej, deszczowej, sieci wodociągowej i drogi) służą zaopatrzeniu w wodę oraz odprowadzeniu ścieków w budynkach mieszkalnych szeregowych i dojazdowi do posesji zlokalizowanych na działkach od nr ew. 622/1 do 622/18, oraz od 482 do 541. Warunki techniczne i zasady bhp obowiązujące w budownictwie zobligowały Wnioskodawcę do budowy sieci kanalizacji sanitarnej, deszczowej, wodociągowej i dróg. Notarialnie potwierdzana umowa sprzedaży każdego domu – zgodnie z prawem – obowiązkowo zawiera informację o tym, że: przedmiotowa nieruchomość jest zabudowana, zgodnie z ostateczną decyzją starosty poznańskiego (pozwoleniem na budowę), budynkiem mieszkalnym, jednorodzinnym, w zabudowie szeregowej, posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej, a Państwowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał zaświadczenie o zakończeniu budowy (pozwolenie na użytkowanie).

Sprzedaż domów mieszkalnych, będąca przedmiotem działalności Spółki, jest opodatkowana stawką 8% podatku od towarów i usług. Kosztem budowy domów (kosztem sprzedaży domów) są między innymi koszty budowy odcinka sieci kanalizacji sanitarnej, pompowni sieciowej, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz drogi, stanowią element kalkulacji ceny sprzedaży jednego metra kwadratowego domu. Każdy dom wybudowany i będący w trakcie budowy ma jedno przeznaczenie – sprzedaż. Jednak z uwagi na pozyskanie źródeł finansowania przez klientów Wnioskodawcy mają miejsce incydentalne sytuacje związane z czasowym wynajmem (stawka VAT zwolniona – najem lokali mieszkalnych), a ostatecznie sprzedażą (stawka VAT 8%). Transakcje te są udokumentowane umową sprzedaży z opcją czasowego wynajmu do czasu podpisania aktu notarialnego z przeniesieniem prawa własności na klienta (przeniesienie prawa własności generuje wystawienie faktury sprzedaży domu ze stawką 8% VAT). Roczny obrót z tytułu najmu (stawka zwolnione od VAT) jest nieistotny z punktu widzenia ustawy o VAT (art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, wskaźnik proporcji określony zgodnie z ust. 2-8 nie przekracza 2%), nie powoduje wymogu rocznej korekty VAT naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z budową przekazywanych nieodpłatnie: odcinka sieci kanalizacji sanitarnej, pompowni sieciowej, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz dróg, wybudowanych na gruncie będącym własnością Gminy?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia VAT naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z budową odcinka sieci kanalizacji sanitarnej z pompownią sieciową, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz drogi.

Aby uzyskać pozwolenie na użytkowanie domów szeregowych, Spółka była zobowiązana zrealizować tę budowę zgodnie z pozwoleniem na budowę, zawierającym również warunki techniczne, uwzględniającym plan zagospodarowania przestrzennego Gminy. Wywiązaniem się z obowiązków narzuconych pozwoleniem na budowę jest m.in. przyłączenie każdego budynku mieszkalnego do sieci kanalizacji sanitarnej z pompownią sieciową, kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz drogi. Akt notarialny potwierdzający umowę sprzedaży każdego domu musi zawierać – zgodnie z prawem – informację o tym, że: przedmiotowa nieruchomość jest zabudowana, zgodnie z ostateczną decyzją starosty poznańskiego (pozwoleniem na budowę), budynkiem mieszkalnym, jednorodzinnym, w zabudowie szeregowej, posiada bezpośredni dostęp do drogi publicznej, a Państwowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał zaświadczenie o zakończeniu budowy (pozwolenie na użytkowanie).

Zatem koszt budowy domów (koszt sprzedaży domów) stanowią między innymi koszty budowy odcinka sieci kanalizacji sanitarnej, pompowni sieciowej, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz drogi, stanowią one element kalkulacji ceny sprzedaży 1 metra kwadratowego domu. Sprzedaż domów mieszkalnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, każdorazowo potwierdzana jest aktem notarialnym i fakturą VAT ze stawką 8% VAT, wykonywana jest więc jako czynność opodatkowana podatkiem od towarów i usług w stawce 8% VAT.

Zatem Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego VAT o kwotę podatku VAT naliczonego od nabycia towarów i usług w celu wybudowania infrastruktury towarzyszącej (odcinka sieci kanalizacji sanitarnej, pompowni sieciowej, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz drogi), prawo do odliczenia zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zachodzi bowiem związek z wykonywanymi przez Spółkę czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdą przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie zatem z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jednocześnie, według ust. 2 tegoż artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl przepisu art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

W świetle art. 90 ust. 5 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu uzyskanego z dostawy towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, oraz gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli są zaliczane do środków trwałych podatnika – używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności.

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 6 ustawy, do obrotu, o którym mowa w ust. 3, nie wlicza się obrotu z tytułu transakcji dotyczących:

pomocniczych transakcji w zakresie nieruchomości i pomocniczych transakcji finansowych;
usług wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41, w zakresie, w jakim transakcje te mają charakter pomocniczy.

Zgodnie z art. 90 ust. 8 ustawy, podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30 000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu.

Stosownie do przepisu art. 90 ust. 9 ustawy, przepis ust. 8 stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna.

Według art. 90 ust. 10 ustawy, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.

Dokonując analizy cyt. wyżej przepisów należy stwierdzić, że na podstawie 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca – jako czynny podatnik podatku VAT – w ramach prowadzonej działalności gospodarczej podlegającej opodatkowaniu VAT, buduje na sprzedaż domy w zabudowie szeregowej.

Zatem realizacji wszystkich elementów – wybudowanie domów oraz podłączenie ich do ww. infrastruktury – pozwoliła Wnioskodawcy na otrzymanie od Państwowego Inspektora Nadzoru Budowlanego zaświadczenia o zakończeniu budowy (pozwolenia na użytkowanie).

Wzniesiona infrastruktura stanowi istotny element głównej inwestycji, budowy domów, umożliwia zapewnienie wymaganych przez prawo budowlane warunków socjalno-bytowych oraz dostęp do dróg publicznych, wpływa na pozyskanie potencjalnych przyszłych klientów, nabywców sprzedawanych przez Wnioskodawcę domów. Oznacza to, że istnieje bezpośredni związek przyczynowy między wydatkami na jej powstanie (a przez to podatkiem naliczonym) oraz czynnościami opodatkowanymi, które Wnioskodawca wykonuje jako inwestor.

Sprzedaż domów mieszkalnych jest opodatkowana stawką 8% podatku od towarów i usług. Kosztem budowy domów (kosztem sprzedaży domów) są m.in. koszty budowy odcinka sieci kanalizacji sanitarnej, pompowni sieciowej, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz drogi, stanowią element kalkulacji ceny sprzedaży jednego metra kwadratowego domu. Każdy dom wybudowany i będący w trakcie budowy ma jedno przeznaczenie – sprzedaż. Jednak mają też miejsce incydentalne sytuacje związane z czasowym wynajmem, czyli czynnościami zwolnionymi od podatku VAT, a ostatecznie sprzedażą (stawka VAT 8%). Roczny obrót z tytułu najmu jest nieistotny z punktu widzenia ustawy (wskaźnik proporcji określony zgodnie z ust. 2-8 nie przekracza 2%).

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą prawa do odliczenia podatku naliczonego w sytuacji nabycia towarów i usług związanych z budową przekazywanych nieodpłatnie: odcinka sieci kanalizacji sanitarnej, pompowni sieciowej, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz dróg, wybudowanych na gruncie będącym własnością Gminy.

Mając na uwadze opis sprawy należy wskazać, że w analizowanej sprawie Wnioskodawca poniósł wydatki na budowę infrastruktury. Ww. wydatki dotyczące budowy odcinka sieci kanalizacji sanitarnej, pompowni sieciowej, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz dróg – jak wskazał Zainteresowany – mają związek ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług oraz zwolnioną od tego podatku. Ponadto roczny obrót uzyskany z tytułu wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT (tj. świadczenia usług najmu) jest nieistotny z punktu widzenia ustawy, bowiem wskaźnik proporcji określony zgodnie z art. 90 ust. 2-8 nie przekracza 2%.

Należy podkreślić, że na podstawie art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy, ustawodawca przyznał podatnikom prawo uznania, że proporcja określona zgodnie z ust. 2-8 wynosi 100% w przypadku, gdy przekracza ona 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca spełnia przesłanki uprawniające do odliczenia podatku naliczonego, w związku z wydatkami poniesionymi w związku z realizacją inwestycji dotyczącej infrastruktury. Jak wskazano bowiem we wniosku, Zainteresowany jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a cała inwestycja budowy infrastruktury związana jest z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawcy opodatkowaną podatkiem VAT, jak i zwolnioną od tego podatku.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z budową przekazywanych nieodpłatnie: odcinka sieci kanalizacji sanitarnej, pompowni sieciowej, odcinka kanalizacji deszczowej, sieci wodociągowej oraz dróg, wybudowanych na gruncie będącym własnością Gminy. Ww. prawo wynika z zasad określonych w art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ust. 2-8 ustawy oraz pod warunkiem spełnienia przesłanki wynikającej z art. 90 ust. 10 pkt 1 ustawy (tj. wyliczona proporcja przekracza 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł), przy założeniu niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin