Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.348.2018.1.APA
z 21 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 października 2018 r. (data wpływu 30 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wydaniem interpretacji indywidualnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 października 2018 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wydaniem interpretacji indywidualnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Fundusz Rozwoju Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”), został utworzony jako spółka celowa przez samorząd Województwa, który posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki.

Fundusz Rozwoju sp. z o.o. powstał w celu wspierania i promowania rozwoju Województwa poprzez wprowadzanie na rynek regionalny, instrumentów finansowych asygnowanych na realizację celów polityki rozwoju Województwa, w tym na kreowanie aktywności podmiotów gospodarczych oraz zarządzanie środkami finansowymi w obszarze wsparcia rozwoju mikro, małych i średnich przedsiębiorstw na terenie Województwa w szczególności poprzez ułatwianie dostępu do finansowania.

Główny zadaniem Spółki jest pełnienie roli „Menadżera Funduszu Funduszy”, którego celem jest realizacja zadania publicznego polegającego na świadczeniu usług publicznych w celu zaspakajania zbiorowych potrzeb Województwa i społeczeństwa, poprzez udostępnianie ostatecznym odbiorcom wsparcia w formie instrumentów finansowych – pożyczek i poręczeń dla MŚP, prowadzących działalność gospodarczą na terenie Województwa. Obecnie Spółka osiąga przychody z następujących źródeł:

1. wynagrodzenia z tytułu dwóch umów zawartych pomiędzy Spółką a Województwem: z 20 czerwca 2017 r. oraz z 20 grudnia 2017 r.;
2. wynagrodzenia z tytułu umowy pomiędzy Spółką a Województwem z 21 grudnia 2010 r. o finansowanie Funduszu Powierniczego;
3. odsetki z tytułu lokat terminowych obejmujących środki własne Spółki.
   
   

Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny i nie wyklucza świadczenia czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Spółka podlega przepisom ustawy z dnia 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami (Dz.U. z 2016 r., poz. 1202 ze zm.), obligujących Spółkę m.in. do określenia zasad kształtowania wynagrodzeń członków organu zarządzającego zgodnych z uregulowaniami ww. ustaw oraz zatrudnianie członków organu zarządzającego na podstawie umów o świadczenie usług zarządzania. W wykonaniu obowiązków wynikających z ww. ustawy, Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki podjęło uchwałę w sprawie zasad kształtowania wynagrodzeń członków Zarządu oraz ustalenia wysokości wynagrodzenia Prezesa Zarządu Spółki. Następnie Spółka zawarła z Prezesem Zarządu (zwanym dalej także: „Zarządzającym”) umowę o świadczenie usług w zakresie zarządzania (tzw. „kontrakt menadżerski”).

Zgodnie z treścią kontraktu menadżerskiego:

„W ramach i w okresie pełnienia funkcji Prezesa Zarządu, Zarządzający zobowiązuje się do świadczenia usług zarządzania (dalej: „Usługą” lub „Usługami”) na zasadach określonych Umową.

W ramach Usługi, Zarządzający jest uprawniony i zobowiązany do prowadzenia spraw Spółki i jej reprezentowania, a w tym zakresie w szczególności do zarządzania projektami finansowanymi lub współfinansowanymi ze środków Unii Europejskiej, w których Spółka uczestniczy, co następuje z poszanowaniem przepisów prawa powszechnie obowiązującego, w tym Kodeksu spółek handlowych, a także Aktu założycielskiego Spółki i uchwał jej organów podjętych w granicach prawa.

Umocowanie Zarządzającego do prowadzenia spraw Spółki i jej reprezentowania wynika z aktu powołania do pełnienia funkcji w składzie Zarządu Spółki.

Zarządzający zobowiązuje się do świadczenia Usług osobiście i nie jest uprawniony do powierzenia ich wykonywania osobie trzeciej z zachowaniem przez niego najwyżej staranności wynikającej z zawodowego charakteru jego działalności, bez względu na to, czy wykonując te usługi działa on w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej.

Zarządzający oświadcza, że posiada wszelkie niezbędne kompetencje do wykonywania Usług na warunkach Umowy.

Zarządzający zobowiązuje się do takiego prowadzenia własnych i realizacji innych niż określone Umową zobowiązań, by nie kolidowały one z należytym i starannym wykonywaniem Umowy.

Z tytułu świadczenia usług objętych Umową Zarządzającemu przysługuje wynagrodzenie całkowite, składające się z części stałej, stanowiącej wynagrodzenie miesięczne podstawowe, określonej kwotowo oraz z części zmiennej, stanowiącej wynagrodzenie uzupełniające za rok obrotowy Spółki.”

Zgodnie z kontraktem menadżerskim w przypadku, gdy będą tego wymagały przepisy prawa, lub organ do tego uprawniony dokona interpretacji przepisu, wszelkie kwoty Wynagrodzenia, w tym już wypłacone bądź naliczone określone zgodnie z postanowieniami umowy, powiększone będą o podatek od towarów i usług według każdorazowo obowiązującej stawki.

W dniu 27 lipca 2017 r. Spółka jako zainteresowany będący stroną postępowania oraz ówczesny Prezes Zarządu Spółki jako zainteresowany niebędący stroną postępowania skierowali do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej (formularz ORD-WS). We wniosku wspólnym zadano następujące pytania:

1. Czy usługi świadczone na rzecz Wnioskodawcy przez Zarządzającego na podstawie umowy o świadczenie usług zarządzania wskazanej w opisie stanu faktycznego (przyszłego) podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a tym samym Zarządzający z tytułu usług wykonywanych na podstawie przedstawionej umowy o zarządzenie Spółką, jest podatnikiem podatku od towarów i usług, jako osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?
2. Czy w sytuacji twierdzącej odpowiedzi na pytanie nr 1 Spółka będzie uprawniona do odliczenia podatku naliczonego podatku VAT z faktur wystawianych przez Zarządzającego w ramach zawartej umowy o świadczenie usług w zakresie zarządzania, pod warunkiem wykorzystywania nabytych usług do wykonywania czynności opodatkowanych i jednoczesnym braku przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy VAT?
   
   

W dniu 15 listopada 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wydał interpretację indywidualną (znak: 0115- KDIT1-1.4012.526.2017.2.AJ).

Wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej został sporządzony na formularzu, a jego przygotowanie Spółka zleciła na podstawie stosownej umowy zlecenia podmiotowi zewnętrznemu. Spółka poniosła pełny koszt sporządzenia wniosku wspólnego przez podmiot zewnętrzny. Spółka poniosła również pełny koszt opłaty administracyjnej za złożenie wniosku wspólnego. Wydatki te są udokumentowane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy koszty poniesione w związku ze złożeniem wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej, tj. wynagrodzenie podmiotu zewnętrznego za sporządzenie wniosku oraz opłata administracyjna, mogą być w całości zaliczone w koszty uzyskania przychodów Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, koszty poniesione w związku ze złożeniem wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej są kosztami uzyskania przychodów Spółki w pełnej wysokości.

Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten powstał. Przy czym – jak stanowi ust. 2 tego artykułu – dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 11, art. 24a i art. 24b, nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Dochód podatkowy ustalany jest wyłącznie na podstawie przepisów prawa podatkowego. Wpływ na wysokość dochodu podatkowego mają bowiem tylko wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych przychody i koszty uzyskania przychodów, zasady przypisywania ich do danego roku podatkowego oraz przewidziane w tej ustawie zwolnienia i ulgi podatkowe. Kluczowe znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania podatkiem dochodowym mają zatem przychód i koszty jego uzyskania, związane z tym przychodem.

Definicja kosztów uzyskania przychodów opisana jest w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 przedmiotowej ustawy.

W doktrynie i judykaturze podnosi się, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił koszt uzyskania przychodów musi łącznie spełniać następujące przesłanki:

1. musi być definitywnie poniesiony przez podatnika i udokumentowany;
2. musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
3. musi zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów;
4. nie jest tzw. „kosztem negatywnym” wymienionym w art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych.
   
   

W orzecznictwie podkreśla się, że do kosztów uzyskania przychodów zaliczyć można te wydatki, które pozostają z prowadzoną działalnością gospodarczą w związku przyczynowo-skutkowym (tak. np. wyrok NSA z 3 lipca 2012 r., sygn. akt II FSK 2620/10, wyrok NSA z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11, LEX nr 1225442; Małecki Paweł, Mazurkiewicz Małgorzata, CIT. Podatki i rachunkowość. Komentarz, wyd. IX, opublikowano: WKP 2018, LEX).

Zdaniem Spółki koszty wydatkowane przez Spółkę w związku ze złożeniem wniosku o indywidualną interpretację podatkową spełniają wszystkie wymienione wyżej przesłanki. Wydatki zostały poniesione w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, gdyż bez wątpienia usługi zarządzania Spółką realizowane na podstawie kontraktu menadżerskiego bezpośrednio służą temu celowi. Zgodnie z art. 201 ust. 1 Kodeksu spółek handlowych spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością reprezentuje i prowadzi jej sprawy zarząd. Tym samym zgromadzenie wspólników miało obowiązek powołania zarządu, w tym wypadku był to zarząd jednoosobowy, a Spółka zobowiązana była do zawarcia z członkiem zarządu umowy o usługę zarządzania. Kontrakt menadżerski z członkiem zarządu zawierany jest zatem w celu powierzenia profesjonalnego prowadzenia przedsiębiorstwa, zaś immanentnym elementem prowadzenia przedsiębiorstwa jest zapewnienie ciągłości uzyskiwania przez nie przychodów pozwalających na regulowanie zobowiązań i realizowanie celów dla których przedsiębiorstwo zostało utworzone. Z kolei kwestie opodatkowania podatkiem VAT czynności Zarządzającego i możliwości odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego podatku VAT z faktur wystawianych przez Zarządzającego są nierozerwalnie związane z kontraktem menadżerskim, a tym samym z działalnością gospodarczą Spółki. Z uwagi na niejednoznaczną treść przepisów prawa podatkowego koniecznym stało się w ocenie Spółki wystąpienie o wydanie interpretacji indywidualnej w przedstawionym zakresie. Uzyskanie indywidualnej interpretacji pozwala na prawidłowe rozliczanie przez Spółkę kontraktu menadżerskiego zarówno od strony podatkowej jak i księgowej. Należy również wskazać, że choć usługi zarządzania przedsiębiorstwem muszą być w przypadku Spółki wykonywane na podstawie umowy nienazwanej jaką w polskim systemie prawa jest kontrakt menadżerskie, to umowa ta ma charakter umowy o zatrudnienie i w przypadku spółek innych niż komunalne może być równie dobrze zastąpiona umową o pracę. Zarówno na gruncie orzecznictwa, jak i doktryny prawa podatkowego nie ma wątpliwości, że koszty poniesione w związku z zatrudnieniem stanowią koszty uzyskania przychodów.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z wyrokiem WSA w Szczecinie z 7 marca 2018 r., sygn. I SA/Sz 1005/17, odnoszącym się do kwestii zaliczenia kosztów usług doradczych i prawnych do kosztów podatkowych „tylko, jeżeli w konkretnej sprawie analiza postępowania danej osoby w świetle zasad logiki oraz doświadczenia życiowego prowadziłaby do wniosku o oczywistym oraz zupełnym „braku jakiegokolwiek sensu” podjętych działań, zmierzających zasadniczo nie do chęci rzeczywistego osiągnięcia danego przychodu, ale np. do „sztucznego”, wyłącznie dla celów podatkowych, wygenerowania kosztów można by ewentualnie mówić o braku związku przyczynowo-skutkowego.” Nie ulega natomiast wątpliwości, że bez zawarcia przez Spółkę umowy o zarządzanie z członkiem zarządu zgodnie z uchwałą zgromadzenia wspólników, Spółka pozbawiona byłaby organu powołanego do prowadzenia jej spraw i reprezentacji, nie mogłaby zatem faktycznie działać, w tym osiągać przychodów. Nie sposób zatem zaprzeczyć, że pomiędzy zawarciem kontraktu menadżerskiego a osiąganiem przez Spółkę przychodów istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy. Tym samym związek taki istnieje również pomiędzy osiąganiem przychodów a kosztami usług doradczych i prawnych dotyczących opodatkowania kontraktu menadżerskiego. Skorzystanie z usługi doradczej polegającej na sporządzeniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i koszty jej uzyskania były niezbędne dla ustalenia prawidłowego sposobu dokonywania rozliczeń podatkowych, co z kolei pozwoli uniknąć lub ograniczyć ryzyko błędnego zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Z kolei skorzystanie z instytucji wspólnego wniosku o wydanie interpretacji podatkowej na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa miało na celu wyeliminowanie z jednej strony ryzyka powstania w przyszłości sporu pomiędzy Spółką a Zarządzającym, a z drugiej ryzyka utrzymania się stanu niepewności co do prawidłowości przyjętych rozwiązań. W przypadku bowiem złożenia przez Zarządzającego odrębnego wniosku istniało ryzyko otrzymania przez niego odmiennej interpretacji podatkowej. W takim wypadku Zarządzający uzyskałby podstawę do żądania odmiennego rozliczania jego wynagrodzenia niż wynikałoby to z interpretacji uzyskanej przez Spółkę. Cel uzyskania interpretacji nie zostałby wówczas osiągnięty, gdyż nie zostałyby usunięte wątpliwości powzięte przez Spółkę.

Przedmiotowe koszty zostały poniesione definitywnie i są udokumentowane. Jednocześnie koszty te nie zostały wymienione w katalogu tzw. kosztów negatywnych, a więc takich, które zgodnie z art. 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Mając powyższe na względzie uznać należy, że koszty poniesione w związku ze złożeniem wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej, w tym koszt usługi doradczej, są kosztami uzyskania przychodów Spółki w całości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm. dalej: „updop”). Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 updop, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty.

Kosztami będą, zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskiwanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu osiągnięcia przychodów, nawet wówczas gdy z obiektywnych powodów przychód nie zostanie osiągnięty.

Zatem do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu poniesionego w związku ze złożeniem wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej.

Odnosząc powyższe do przedstawionych przepisów prawa stwierdzić należy, że wskazane w opisie sprawy wydatki poniesione w związku ze złożeniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej obejmujące wynagrodzenie podmiotu zewnętrznego oraz opłatę administracyjną mogą, co do zasady, stanowić koszty uzyskania przychodów. Jednakże o możliwości ich zaliczania do kosztów uzyskania przychodów decydować będzie spełnienie warunku wynikającego z art. 15 ust. 1 updop, czyli wydatki te muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Należy zauważyć, jak wskazał Wnioskodawca, że skorzystanie z usługi doradczej polegającej na sporządzeniu wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i koszty jej uzyskania były niezbędne dla ustalenia prawidłowego sposobu dokonywania rozliczeń podatkowych, co z kolei w ocenie Wnioskodawcy pozwoli uniknąć lub ograniczyć ryzyko błędnego zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Z kolei skorzystanie z instytucji wspólnego wniosku o wydanie interpretacji podatkowej na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa miało na celu wyeliminowanie z jednej strony ryzyka powstania w przyszłości sporu pomiędzy Spółką a Zarządzającym, a z drugiej ryzyka utrzymania się stanu niepewności co do prawidłowości przyjętych rozwiązań. Uznać zatem należy, że ww. koszty mimo że nie można powiązać ich z konkretnym przychodem, to jednak miały swoje racjonalne i ekonomiczne uzasadnienie, są niewątpliwie ogólnie związane z prowadzeniem działalności i funkcjonowaniem Wnioskodawcy w związku z czym mogą zostać zaliczone w całości do kosztów uzyskania przychodów, stosownie do art. 15 ust. 1 updop.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…), (…), w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.