Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.456.2018.1.BK
z 31 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 25 października 2018 r., (data wpływu do Organu 2 listopada 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy wydatki na zakup certyfikatów Jednostek Dwutlenku Węgla – będą stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2018 r. do Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia czy wydatki na zakup certyfikatów Jednostek Dwutlenku Węgla – będą stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka, jest podmiotem, którego działalność podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na fakt, iż Spółka posiada akcje/udziały w podmiotach powiązanych - w 2015 r. zawarto obowiązującą obecnie umowę podatkowej grupy kapitałowej (dalej: „PGK”), w rozumieniu art. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), w której Spółka jest spółką dominującą.

W konsekwencji powyższego - podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych jest de facto PGK (status podatnika upoważnia ją do złożenia wniosku o interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego), przy czym sam wydatek będący przedmiotem niniejszego zapytania (o czym dalej) zostanie poniesiony przez Spółkę (jako jednego z członków PGK).

Przedmiotem działalności Spółki jest wydobycie i przetwórstwo surowców naturalnych. Dominuje przy tym to związane z eksploatacją zlokalizowanych w południowo-zachodniej Polsce złóż rud miedzi, z których produkuje metale, które są przedmiotem sprzedaży (i źródłem uzyskiwanych przychodów).

Prowadzenie działalności wydobywczej i produkcyjnej we wskazanym powyżej zakresie - nie jest możliwe bez ingerencji w środowisko naturalne. Intencją Wnioskodawcy jest jednak:

• ciągłe odkrywanie nowych, zrównoważonych sposobów wydobycia i przetwórstwa surowców naturalnych,
• minimalizowanie wpływu przemysłu wydobywczego na otoczenie (poprzez jego ograniczenie lub podejmowanie inicjatyw ten wpływ rekompensujących).
  
  

Powyższe związane jest z nowoczesnym i szerokim pojmowaniem wszelkich kwestii związanych ze społeczną odpowiedzialnością biznesu (z ang. Corporate Social Responsibility, dalej: „CSRJ”, „CSR”) w praktyce oznacza budowanie pozytywnych i trwałych relacji zarówno z partnerami społecznymi, jak i z biznesowymi oraz z otoczeniem zewnętrznym, jak i wewnętrznym. Gwarantuje to lojalność klientów, a także podnosi wiarygodność firmy w oczach jej współpracowników, partnerów handlowych, jak i władz i społeczności lokalnych.

Z uwagi na duże zaangażowanie w tym zakresie, Wnioskodawca znalazł się w gronie spółek giełdowych biorących udział w projekcie R. zainicjowanym przez Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie. W skład R. wchodzą wyłącznie spółki giełdowe działające zgodnie z najlepszymi standardami zarządzania w zakresie ładu korporacyjnego, ładu informacyjnego i relacji z inwestorami, a także w obszarach czynników społecznych, pracowniczych i ekologicznych.

Przejawem wskazanej powyżej działalności Wnioskodawcy jako firmy odpowiedzialnej ekologicznie - jest uczestnictwo w organizowanym przez Dyrekcję Generalną Lasów Państwowych projekcie „...” (dalej: „LGW”). W jego ramach odbyła się sprzedaż aukcyjna certyfikatów Jednostek Dwutlenku Węgla (dalej: „JDW”), z których każda jednostka - odpowiada jednej tonie dwutlenku węgla pochłanianego przez wydzielone drzewostany, w efekcie zjawiska dodatkowości, uzyskanego dzięki realizowanym działaniom Lasów Państwowych.

Certyfikaty te są więc dobrowolnymi, potwierdzonymi przez sprzedającego poświadczeniami dodatkowo pochłoniętego w wyniku projektu LGW dwutlenku węgla. Równowartość przychodów uzyskanych przez Sprzedającego ze sprzedaży JDW przeznaczona będzie na wybrane przez Kupującego cele proekologiczne i prospołeczne. Definiuje to ideę certyfikatów JDW i całego projektu jako dobrowolnego działania o charakterze ekologicznym.

Wskazać należy, że zgodnie z Zarządzeniem nr 2 Dyrektora Generalnego Lasów Państwowych z dnia 17 stycznia 2017 r. w sprawie LGW:

• przedsięwzięcia (tzw. działania dodatkowe w leśnictwie) podejmowane w ramach projektu powinny skutkować zmniejszeniem emisji gazów cieplarnianych do atmosfery, lub zwiększeniem pochłaniania tych gazów,
• Lasy Państwowe, mając na uwadze wskazane wyżej uprawnienie nabywcy certyfikatów JDW do wskazywania celów proekologicznych i prospołecznych - sporządzą (i będą systematycznie aktualizować) listę przedsięwzięć możliwych do wykonania w danym roku kalendarzowym na terenie kraju,
• integralną częścią składową projektu LGW jest także prowadzony przez Lasy Państwowe projekt badawczy, mający na celu profesjonalizację aplikacji informatycznej, służącej do obliczania zawartości węgla organicznego w ekosystemie leśnym.
  
  

Nadmienić ponadto należy, że ogłoszenie wyników pierwszej aukcji (wraz z prezentacją najbardziej aktywnych jej uczestników) odbyło się podczas targów na terenie Międzynarodowych Targów P.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wydatki na zakup certyfikatów Jednostek Dwutlenku Węgla - będą stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym wydatki na zakup certyfikatów Jednostek Dwutlenku Węgla będą stanowić koszt uzyskania przychodu w dacie poniesienia.

Uzasadniając powyższe stanowisko Wnioskodawca wskazał, iż:

(i) Uwagi wstępne

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 z późn. zm., dalej: „ustawa o CIT”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Konstrukcja ww. przepisu daje więc podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów będą więc wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 ww. ustawy.

W doktrynie aprobowany jest przy tym pogląd, zgodnie z którym - dla uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodów - konieczne jest aby koszt ten:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku był pokryty z jego zasobów majątkowych,
• był definitywny (rzeczywisty), tzn. aby wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostawał w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajdował się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Należy ponadto zwrócić uwagę na dwie kwestie. Po pierwsze - powołana wyżej definicja, sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego też względu, każdy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem lub zabezpieczeniem przychodu, lub realną szansą powstania lub zabezpieczenia przychodów podatkowych.

Po drugie, aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów lub zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów.

Potwierdzenie istniejącego podziału kosztów na bezpośrednio związane z przychodami oraz pośrednio związane z przychodami - znajduje swoje odzwierciedlenie w przepisach ustawy o CIT, regulujących moment ich potrącalności w czasie. W szczególności zgodnie z ogólną zasadą wynikającą z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c. Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia (...). Przy czym zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Dokonane przez ustawodawcę rozróżnienie kosztów jest konsekwencją ich ekonomicznego charakteru, i nawiązuje do przyjętego w teorii ekonomii podziału na koszty zmienne (w zdecydowanej większości przypadków uznane na gruncie przepisów o CIT za koszty bezpośrednie) i koszty stałe (na gruncie przepisów o CIT na ogół zaliczane do kosztów pośrednich).

Zauważyć przy tym należy, że katalog niezbędnych lub uzasadnionych ekonomicznie kosztów pośrednich - jest inny dla każdego przedsiębiorstwa, będąc zarazem pochodną:

• rodzaju prowadzonej działalności,
• jej skali (przykładowo, specyfika kosztów jednoosobowej firmy różni się od tej w międzynarodowej korporacji),
• posiadanej bazy kontrahentów (inne będą bowiem oczekiwania kontrahentów krajowych, a inne - zagranicznych),
• wpływu danej działalności na otoczenie.
  
  

Na tym tle - za koszty uzasadnione biznesowo i ekonomicznie, i mające przez to pośredni związek z osiąganymi przychodami - należy uznać wszelkie koszty związane z ekologią i ochroną środowiska. Dotyczy to przy tym zarówno takich, których poniesienie jest obligatoryjne (i wynika z przepisów prawa), jak i takich, których poniesienie, jakkolwiek nieobowiązkowe - jest zasadne biznesowo.

W przypadku będących przedmiotem niniejszego zapytania certyfikatów JDW - owo uzasadnienie biznesowe (a zarazem pośredni związek z osiąganymi przychodami) występuje na czterech opisanych w kolejnych punktach płaszczyznach.

(ii) Certyfikaty JDW a odpowiedzialność społeczna biznesu (CSR)

Zaangażowanie biznesu w działania na rzecz środowiska jest co do zasady wyrazem odpowiedzialności przedsiębiorców za negatywne zmiany, będące konsekwencją ich rozwoju ekonomicznego. Przykładem tej odpowiedzialności może być przedstawiony w opisie stanu faktycznego zakup certyfikatów JDW.

Z uwagi na to, że:

• środki finansowe uzyskane ze sprzedaży certyfikatów JDW będą przeznaczone na działania zmniejszające emisję gazów cieplarnianych do atmosfery,
• rodzaj podejmowanych w tym zakresie przez Lasy Państwowe działań - będzie wskazywany przez Wnioskodawcę,

nabycie certyfikatów JDW wpłynie korzystnie na funkcjonowanie Wnioskodawcy w jego otoczeniu (w którym zamieszkuje około 18 tys. osób, będących jego pracownikami), zwiększy pozytywne postrzeganie i potencjał reklamowy tej firmy (temu też ma służyć prezentacja nabywców certyfikatów JDW na terenie Międzynarodowych targów P. z udziałem Premiera i Ministra Środowiska), a także spowoduje wzrost zainteresowania ze strony kontrahentów.

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, nabycie certyfikatów JDW będzie przykładem takiego działania w obszarze CSR, które w sposób pośredni wpłynie dodatnio na przychody realizującego je przedsiębiorstwa. Na potwierdzenie ww. stanowiska wnioskodawca wskazał wydaną Wnioskodawcy uprzednio interpretację indywidualną z 31 lipca 2014 r. Znak: ILPB3/423-200/14-2/PR).

(iii) Certyfikaty JDW i CSR a regulacje unijne

Efektem podjęcia przez organy unijne zespołu czynności służących pobudzeniu wzrostu gospodarczego oraz propagowaniu koncepcji zrównoważonego rozwoju, są działania zwiększające przejrzystość informacji społecznych i środowiskowych przekazywanych przez jednostki gospodarcze.

Ich przykładem może być wdrożenie do ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2018, poz. 395 ze zm.), postanowień Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady z 22 października 2014 r. nr 2014/95/UE. Nowy obowiązek, który wszedł w życie z 26 stycznia 2017 r., dotyczy ujawniania w sprawozdaniach informacji niefinansowych, istotnych dla oceny rozwoju i sytuacji jednostki. Dyrektywa wprowadza obowiązek ujawniania w sprawozdaniu z działalności kluczowych niefinansowych wskaźników efektywności dla jednostki zainteresowania publicznego.

Jak zauważa się przy tym w piśmiennictwie (A. Byczkowiak, E-Biuletyn Krajowej Izby Doradców Podatkowych, nr 4/2017) pierwsze raporty CSR powinny zostać opublikowane przez zobowiązane podmioty już w 2018 r. Zakres raportowania ma obejmować ujawnianie istotnych danych dotyczących co najmniej kwestii środowiskowych, spraw społecznych i pracowniczych, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji. Dane te mają być przekazywane w formie zwięzłych opisów modeli biznesowych jednostki, za pomocą wskazania niefinansowych wskaźników efektywności, opisów prowadzonej przez jednostkę polityki społecznej odpowiedzialności biznesu, a także opisów ich rezultatów. Istotne będzie również określenie ryzyka związanego z produktami jednostki lub jej relacjami z otoczeniem zewnętrznym, w tym z kontrahentami i sposobu zarządzania nimi. Ten sam obowiązek raportowania informacji niefinansowych dotyczy wcześniej wymienionych jednostek, będących jednostkami dominującymi grup kapitałowych (...).

Jak zauważa dalej ten sam autor - przepisy nie wiążą z uchybieniem obowiązkowi sporządzenia oświadczania na temat informacji niejawnych dodatkowych negatywnych konsekwencji, innych niż dotychczas istniejące. Zauważalny na rynku trend wskazuje, że coraz więcej przedsiębiorstw sporządza dokumentację CSR dobrowolnie, w wyniku przemyślanej decyzji. Poczucie odpowiedzialności przedsiębiorstw jest skorelowane z pewnym naciskiem społeczeństwa, które oczekuje od podmiotów gospodarczych wzrostu zaangażowania w sprawy społeczne (...). Zaangażowanie biznesu w działania na rzecz środowiska, sprawy społeczne i pracownicze, to wyraz odpowiedzialności przedsiębiorców za negatywne zmiany, które są częściowo konsekwencją rozwoju ekonomicznego. Propagowanie koncepcji CSR wpływa pozytywnie na funkcjonowanie przedsiębiorstw w ich otoczeniu. Działania na rzecz CSR stanowią też ważne narzędzie w umacnianiu wizerunku na rynku, które może zaowocować zwiększeniem zysków. Zgodnie z zamysłem CSR wprowadzane przez odpowiedzialne przedsiębiorstwa usługi są przyjazne środowisku, wdrażane technologie służą ograniczaniu emisji zanieczyszczeń i odpadów. Poprawa relacji z lokalną społecznością, wyróżnienie się na tle konkurencji, budowanie dobrego wizerunku wśród klientów oraz wzrost zainteresowania ze strony kontrahentów powoduje wzrost satysfakcji z pracy i motywacji pracowników, buduje poczucie przynależności do firmy (...).

W kontekście powyższego - zakup certyfikatów JDW jest przykładem realizacji działania oczekiwanego przez ustawodawcę unijnego, będącego kosztem pośrednim, związanym z ogólnym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa.

(iv) Certyfikaty JDW a Polityka HR

Zgodnie z przyjętą przez Wnioskodawcę Strategią w obszarze HR - pracownicy są najcenniejszym kapitałem firmy - to oni tworzą unikalną kulturę i budują jej pozycję na rynku. By zabezpieczyć realizację swoich strategicznych celów, Spółka od lat konsekwentnie inwestuje w rynek pracy i aktywnie wpływa na proces kształcenia młodych ludzi, pozyskując najlepszych ekspertów i specjalistów. W efekcie tych działań Wnioskodawca zatrudnia osoby o największym potencjale, które w realny sposób odpowiadają jej potrzebom. Praca każdej z nich jest jednakowo ważna dla sukcesu całej organizacji.

Spółka dba ponadto o budowanie wizerunku atrakcyjnego, nowoczesnego pracodawcy, który poważnie traktuje wszelkie kwestie związane z ochroną środowiska naturalnego. Ma bowiem świadomość, że zwiększa to jego szanse na przyciągnięcie najbardziej atrakcyjnych pracowników, ich zatrudnienie i utrzymanie.

Podkreślić należy, że intencją Wnioskodawcy jest również prowadzenie niewynikających z przepisów prawa działań związanych z ochroną środowiska, chociaż już obecnie Spółka spełnia wszelkie obowiązujące normy. Jednakże nawet mimo najwyższej staranności w tym obszarze - nie jest możliwe prowadzenie działalności górniczej oraz hutniczej, przy jednoczesnym jej zerowym wpływie na środowisko. Stąd też wszelkie działania zmierzające do poprawy stanu środowiska naturalnego, przekładające się w sposób oczywisty na zwiększenie atrakcyjności Wnioskodawcy jako pracodawcy - już choćby tylko z tego względu należałoby uznać za związane z osiąganymi przychodami.

(v) Certyfikaty JDW a przychody ze sprzedaży

Nie bez znaczenia dla możliwości zaliczenia w ciężar kosztów wydatków na zakup Certyfikatów JDW jest kwestia struktury przychodów Spółki oraz portfela jej klientów. Z uwagi na fakt, iż przedmiotem sprzedaży są przede wszystkim wyroby miedziane (sama zaś miedź jest jednym z najbardziej uniwersalnych i jednocześnie najbardziej poszukiwanych surowców na świecie) odbiorcami Wnioskodawcy są podmioty z całego świata. W wielu przypadkach są to przy tym międzynarodowe korporacje, których skala działalności jest porównywalna do działalności Spółki.

Jest to o tyle istotne, że wiele międzynarodowych koncernów, będących klientami Wnioskodawcy, funkcjonuje w oparciu o określone standardy etyczne. Natomiast utrzymywaniu relacji biznesowych z tymi podmiotami sprzyja przestrzeganie analogicznych standardów przez Spółkę.

Przykładem powyższego może być np. kodeks etyczny jednego z odbiorców spółki, który w rozdziale poświęconym ochronie środowiska wskazuje (w wolnym tłumaczeniu), że:

• spółki z grupy kapitałowej odbiorcy wierzą w zrównoważony, globalny rozwój w interesie obecnych i przyszłych akcjonariuszy,
• podejmowane inwestycje i decyzje są zatem zawsze zgodne z prawem ochrony środowiska i wymogami zdrowia publicznego,
• oprócz powyższego, spółki z grupy kapitałowej odbiorcy zwracając uwagę przy podejmowaniu decyzji na sprawy możliwych problemów środowiskowych - wybierają tam, gdzie jest to praktycznie i ekonomicznie możliwe - przyjazne dla środowiska technologie i metody minimalizowania w jak największym stopniu negatywnego wpływu ich działalności na środowisko.
  
  

Powyższe uzasadnia więc przyjęcie tezy, zgodnie z którą, uzyskiwanie przychodów ze sprzedaży wyrobów miedzianych na rzecz kontrahentów międzynarodowych wymaga przestrzegania analogicznych standardów etycznych jak owi kontrahenci (w tym miedzy innymi w zakresie ochrony środowiska) zwłaszcza w przypadku, gdy jest to przez odbiorców spółki wyraźnie akcentowane w dokumentach korporacyjnych, politykach etyki itp.

W kontekście powyższego - pojawia się więc wyraźny związek działań mających dodatni wpływ na ekologię i ochronę środowiska - z osiąganymi przychodami. Tym samym spełniona jest dzięki temu przesłanka, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

(vi) Podsumowanie

Zdaniem Wnioskodawcy, jak wskazano na wstępie, w przedstawionym stanie faktycznym przesłanką do zaliczenia w ciężar kosztów podatkowych wydatków na certyfikaty JDW będzie wystąpienie związku pomiędzy tymi wydatkami, a osiąganymi przychodami. Co istotne, związek ten nie musi mieć charakteru bezpośredniego. Musi on być ponadto analizowany miedzy innymi z uwzględnieniem rodzaju prowadzonej działalności, jej skali, posiadanej bazy kontrahentów i wpływu prowadzonej działalności na otoczenie.

W ocenie Wnioskodawcy, części stanowiącej uzasadnienie prezentowanego przez niego stanowiska wyraźnie wskazano na istnienie takiego związku. Wynika on miedzy innymi z tego, że wydatek ten:

• stanowi przykład działań w obszarze społecznej odpowiedzialności biznesu (które to działania - co do zasady uznawane są za koszty podatkowe),
• jest przykładem realizacji działania oczekiwanego przez ustawodawcę unijnego, będącego kosztem pośrednim, związanym z ogólnym funkcjonowaniem przedsiębiorstwa,
• wpływa na poprawę stanu środowiska naturalnego, przekładając się w sposób oczywisty na zwiększenie atrakcyjności Wnioskodawcy jako pracodawcy,
• ułatwia nawiązywanie relacji handlowych, zwłaszcza z kontrahentami o międzynarodowej skali działalności, zwracającymi uwagę na wszelkie kwestie związane z ochroną środowiska.
  
  

Tym samym - z uwagi na powyższe oraz fakt, iż wydatki na zakup certyfikatów JDW nie mieszczą się w żadnej z kategorii określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, spełniona jest ustawowa przesłanka, o której mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, dla zaliczenia tego wydatku w koszty podatkowe.

Ponadto, z uwagi na charakter tego kosztu (a więc jego pośredni związek z osiąganymi przychodami) będzie on potrącalny w dacie jego poniesienia, zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.