Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.381.2018.4.BJ
z 31 grudnia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 września 2018 r. (który wpłynął w tym samym dniu za pośrednictwem e-PUAP), uzupełnionym 7 grudnia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, o których mowa we wniosku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków, o których mowa we wniosku.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 22 listopada 2018 r. Znak: 0112-KDIL2-1.4012.501.2018.2.MK i 0111-KDIB2-1.4010.381.2018.3.BJ wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 7 grudnia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej: „Spółka”, „X”, „Wnioskodawca”) jest polską spółką-córką niemieckiego koncernu X GmbH z siedzibą w Monachium. Spółka jest zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, zarejestrowany również dla celów wewnątrzwspólnotowych. Grupa X działa na rynku sprzętu AGD. Grupa X posiada obecnie (stan na 2018 r.) wiele fabryk działających w Europie, USA, Ameryce Łacińskiej i Azji, w których produkowana jest cała gama nowoczesnych urządzeń gospodarstwa domowego. Również przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i dystrybucja w Polsce i za granicą sprzętu AGD takiego jak np. piekarniki, kuchenki, okapy, zmywarki, pralki, suszarki, chłodziarki, zamrażarki, odkurzacze, ekspresy do kawy, czajniki elektryczne, żelazka czy suszarki do włosów - dalej łącznie: „Wyroby”. W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka zawarła z Y Sp. z o.o. umowę najmu centrum (obiektu) logistycznego. Jednocześnie, w pobliskiej odległości Spółka podjęła decyzję o wybudowaniu nowej fabryki, która ma się składać z powierzchni produkcyjnej z zapleczem biurowo - socjalnym (dalej: „nowa fabryka”, „fabryka”). Spółka planuje, że zakończenie budowy będzie miało miejsce w II/III kwartale 2019 r. Nowa fabryka ma służyć przede wszystkim produkcji Wyrobów. Jej budowa jest związana z ciągłym rozwojem działalności gospodarczej Spółki, coraz większą ilością produkowanych Wyrobów jak i nowymi, innowacyjnymi rozwiązaniami technologicznymi wprowadzanymi przez Spółkę. Nie bez znaczenia pozostaje również możliwość nawiązania współpracy z nowymi kontrahentami Spółki jak poszerzenie współpracy z dotychczasowymi. Biorąc pod uwagę znaczący wzrost zamówień na wyroby produkowane przez Spółkę, podjęta decyzja o budowie nowej fabryki była niezbędna, aby Spółka w dalszym stopniu mogła realizować prowadzoną działalność gospodarczą na najwyższym poziomie i osiągać jak najwyższe przychody. Niemniej, podkreślenia wymaga, że nieruchomości znajdujące się w pobliżu gruntów, na której ma zostać wybudowana fabryka oraz w okolicy których Spółka wynajmuje centrum logistyczne nie są zaopatrzone w odpowiednią infrastrukturę drogowo-kolejową, umożliwiającą m.in.:

• dostarczanie, odbiór, odpowiednich surowców/materiałów wykorzystywanych w toku produkcji Wyrobów,
• transport produkowanych Wyrobów do kontrahentów Spółki,
• dojazd pracowników/współpracowników/kontrahentów Spółki do fabryki oraz centrum logistycznego.
  
  

Stąd też, w interesie ekonomicznym Spółki leży zapewnienie odpowiedniej infrastruktury drogowo-kolejowej, w przeciwnym wypadku bowiem Spółka nie będzie miała możliwości wybudowania nowej fabryki oraz w konsekwencji prowadzenia działalności gospodarczej z jej wykorzystaniem i centrum logistycznego w sposób efektywny i zgodny z założeniami. Mając na uwadze powyższe, Spółka podjęła decyzję o podjęciu prac zmierzających do:

• przebudowy ulicy J. (dalej: „przebudowywana droga”) - decyzja ta warunkowała budowę bocznicy kolejowej (co Spółka wskaże poniżej), z uwagi na przepisy bezwzględnie obowiązującego prawa, mające na celu zachowanie bezpieczeństwa uczestników ruchu, przebudowywana droga przyczyni się też do lepszego skomunikowania fabryki i centrum logistycznego z innymi drogami publicznymi jak też będzie przystosowana do zakładanego natężenia ruchu (szczegółowe uzasadnienie przebudowy ulicy J., Spółka opisze w pkt 1 uzasadnienia wniosku o interpretację indywidualną),
• budowy nowej drogi (o nawierzchni bitumicznej) łączącej fabrykę m.in. z ulicą J. - dalej: „nowa droga”, „projektowana droga”, której budowa warunkowała uzyskanie pozwolenia na budowę nowej fabryki jak i ma na celu umożliwienie sprawnego, bezpiecznego dojazdu do nowej fabryki i centrum logistycznego (szczegółowe uzasadnienie budowy nowej drogi, Spółka opisze w pkt 2 uzasadnienia wniosku o interpretację indywidualną),
• wybudowania bocznicy kolejowej - dalej: „bocznica”, „inwestycja kolejowa” (Spółka pragnie zauważyć, że wskazuje na przedsięwzięcie związane z budową bocznicy kolejowej, niemniej ta część opisu zdarzenia przyszłego (stanu faktycznego) nie jest przedmiotem pytania w przedmiotowym wniosku o interpretację indywidualną, jednakże jest opisywana w celu wykazania związku funkcjonalnego ponoszonych nakładów na budowę nowej drogi oraz przebudowę ulicy J., będących przedmiotem wniosku o interpretację indywidualną) - decyzja o budowie bocznicy kolejowej była związana z koniecznością zapewnienia Spółce możliwości transportu kolejowego produkowanych przez nią Wyrobów do kontrahentów (przede wszystkim zagranicznych, z którymi Spółka planuje poszerzenie współpracy). Transport kolejowy w uzasadnionych przypadkach jest bowiem najbardziej efektywnym, ekologicznym sposobem transportu Wyrobów, który też kreuje mniejsze (w porównaniu do innych wariantów transportowania Wyrobów) prawdopodobieństwo uszkodzenia Wyrobów, czy umożliwia przewiezienie większej ilości Wyrobów jednym transportem. W pobliskiej okolicy nowej fabryki oraz centrum logistycznego, nie ma bowiem bocznicy kolejowej, którą Spółka mogłaby wykorzystywać w toku prowadzonej działalności gospodarczej.

1. Przebudowa ulicy J. Ulica J. położona jest w południowo - wschodniej części miasta, w dzielnicach miasta. Łączy ona ulicę T. z ulicami Z., Z., G. i D. Według stanu przed przebudową ulica J. zaliczana jest do kategorii dróg gminnych nr X klasy L (czyli droga lokalna w myśl § 4 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Wodnej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie). Zakres przebudowy drogi położony będzie na terenie jednej dzielnicy w obrębie G-X na działce nr 2/6 oraz na terenie drugiej dzielnicy w obrębie W-36 na działkach nr 71/75, 71/78, 71/79, 71/80 oraz 71/37. Zgodnie z założeniami, przebudowa drogi będzie się odbywać na odcinku nieprzekraczającym 250 m. Spółka pragnie zauważyć, że na wykonanie prac mających na celu przebudowę drogi wraz z niezbędną infrastrukturą towarzyszącą (której zakres zostanie opisany poniżej), Spółka zawarła stosowną umowę z podmiotem, który będzie odpowiedzialny za ich wykonanie. Ostateczny koszt przebudowy drogi poniesie Spółka. Rozpoczęcie prac miało miejsce w sierpniu 2018 r., natomiast planowany termin zakończenia prac przypada na koniec października 2018 r. Faktury z tytułu przebudowy drogi (ulicy J.) będą fakturami za częściowe wykonanie usług, nie będą to faktury zaliczkowe). Po zakończeniu prac, nakłady pozostające w związku z przebudową drogi zostaną nieodpłatnie przekazane Zarządowi Dróg i Transportu w mieście.

Zakres przebudowy ulicy J. obejmuje m.in.:

• prace przygotowawcze, rozbiórki/demontaż istniejących przed przebudową ulicy elementów dróg i ulic (np. słupów - pozostałości po linii oświetleniowej);
• wykonanie jezdni (na którą będzie się składać jeden pas w każdą stronę) - w tym zakresie konieczne będzie m.in. wykonanie podbudowy np. z kruszywa, betonu asfaltowego, wykonanie nawierzchni jezdni;
• wykonanie prac niezbędnych do przebudowy drogi oraz niezbędnej infrastruktury towarzyszącej obejmującej m.in. wykonanie oświetlenia ulicznego, wykonanie korekty sytuacyjno - wysokościowej/przekroju podłużnego i poprzecznego (mającego na celu zapewnienie sprawnego odprowadzania wód opadowych z nawierzchni do wykonanego systemu odwodnienia ulicy) przedmiotowego odcinka ulicy, wykonanie chodników, zjazdów, krawężników wykonanie odwodnienia ulicznego, zagospodarowanie terenów przeznaczonych na zieleń uliczną, wykonanie oznakowania poziomego i pionowego, barierek ochronnych, wykonanie rowu przydrożnego (dalej: „Infrastruktura towarzysząca”) - dalej łącznie „Infrastruktura nr 1”. Spółka pragnie podkreślić, że wszystkie prace poczynione w ramach realizowanego projektu są niezbędne do przebudowy ulicy J. (m.in. niektóre wynikają z Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie).

2. Budowa nowej drogi publicznej Projektowana droga (jeszcze bez nazwy) ma zostać wybudowana na odcinku od ulicy J. do działek nr 29/8 obręb G-X i nr 120 obręb 120, a więc ma zostać zlokalizowana w południowo - wschodniej części miasta. Nowa droga ma łączyć ulicę J. (od strony północnej) z ulicą M. R. od strony południowej. Będzie to droga klasy „D”, a więc droga dojazdowa w myśl (§ 4 ust. 1 pkt 7 Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Wodnej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie). Zakres budowy nowej ulicy zamyka się na długości ok. 600 m. Planowane jest, że realizacja inwestycji polegającej na budowie nowej drogi zostanie podzielona na dwa etapy, które obejmować będą:

• pierwszy - budowę drogi w zakresie od ulicy J. do pik. 0+364,33 (wyjazd z terenu powstającej aktualnie hali magazynowo - produkcyjnej - nowej fabryki Spółki)
• drugi - budowę drogi w obrębie odcinka od pik. 0+364,33 do pik. 0+609,66. Planowane jest też wykonanie placu do zawracania na końcu drogi. Obecnie tj. na stan przed budową drogi na odcinku, na którym ma powstać nowa droga, droga posiada nawierzchnię gruntową o nieregularnej szerokości. Nowa droga została uwzględniona w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Wykonanie prac zmierzających do wybudowania nowej drogi Spółka zleciła innemu podmiotowi na podstawie stosownej umowy. Spółka planuje, że zakończenie budowy nowej drogi będzie miało miejsce pod koniec roku 2018 lub na początku 2019. Podmiotem, który poniesie koszt wybudowania nowej drogi będzie Wnioskodawca. Po zakończeniu prac, nakłady poczynione w związku z budową nowej drogi zostaną nieodpłatnie przekazane Zarządowi Dróg i Transportu w mieście. Zakres budowy nowej ulicy obejmować będzie m.in.: prace przygotowawcze (np. wyrównanie terenu), wykonanie jezdni (na którą będzie się składać jeden pas w każdą stronę) o nawierzchni bitumicznej z jednostronnym spadkiem; wykonanie niezbędnej infrastruktury towarzyszącej i innych prac niezbędnych do budowy nowej drogi obejmującej m.in. wykonanie oświetlenia ulicznego, wykonanie chodników, krawężników betonowych, wykonanie odwodnienia ulicznego, zagospodarowanie terenów przeznaczonych na zieleń uliczną, wykonanie oznakowania poziomego i pionowego, barierek ochronnych, wykonanie rowu przydrożnego, wykonanie pobocza gruntowego, wykonanie placu do zawracania z betonowej kostki brukowej (dalej: „Infrastruktura towarzysząca nr 2”) - dalej łącznie „Infrastruktura nr 2”. Spółka pragnie podkreślić, że wszystkie prace poczynione w ramach realizowanego projektu są niezbędne do budowy nowej drogi (m.in. niektóre wynikają z Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie).
  
  

Spółka podkreśla, że Infrastruktura nr 1-2, będąca przedmiotem niniejszego wniosku o interpretację indywidualną zostanie wytworzona na gruncie niestanowiącym własności Spółki. Spółka posiada odpowiednie umowy umożliwiające wykorzystanie przedmiotowych odcinków dróg w celu wykonania Infrastruktury nr 1-2. Jednocześnie przeniesienie nakładów na Zarząd Dróg i Transportu wynikać będzie ze stosownych porozumień zawartych przez Wnioskodawcę Tego rodzaju przedsięwzięcie, jest konsekwencją budowy fabryki i wynajmu obiektu logistycznego i konieczności wyposażenia ich w niezbędną infrastrukturę drogową i kolejową. Spółka pragnie zauważyć, że przedmiotem wniosku o interpretację jest stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe, stąd niezależnie od użytego czasu - czynione przez nią uwagi mają zastosowanie zarówno do wydatków czynionych w ramach Infrastruktury nr 1 oraz nr 2 (uwzględniając jednak kontekst formułowanych przez Wnioskodawcę wniosków, czy treść nagłówka, w których czyniony jest dany wywód).

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z 7 grudnia 2018 r. Wnioskodawca wyjaśnił ponadto, że zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się m.in. dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Zatem ustawa CIT dopuszcza dla zastosowania powyższej normy prawnej posłużenie się „innym dowodem”, „innym dokumentem”. I w takim kontekście, tj. parafrazując wyżej opisany fragment przepisu ustawy o CIT, Spółka posłużyła się terminem „inny dokument”. Na obecną chwilę Spółka zakłada, że będzie ujmować wydatki w księgach rachunkowych wyłącznie na podstawie faktur.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wydatki, które Spółka poniosła/poniesie na Infrastrukturę nr 1 i Infrastrukturę nr 2 tj. wydatki na przebudowę drogi J. i budowę nowej drogi, które następnie zostaną nieodpłatnie przekazane dla Zarządu Dróg i Transportu w mieście, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”) stanowią/będą stanowiły dla Spółki koszt uzyskania przychodów (dalej: „KUP”)? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 1)
2. Czy prawidłowym momentem potrącenia ww. wydatków (wydatków na Infrastrukturę nr 1 i 2) jako KUP jest/będzie moment ich poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT?
(pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

3. Czy w przedstawionym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym jako dzień poniesienia wydatku w rozumieniu art. 15 ust. 4e należy rozumieć dzień wpisania do ksiąg rachunkowych wydatku na podstawie faktury (innego dokumentu)?
(pytanie oznaczone we wniosku Nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm.), w przedstawionym zdarzeniu przyszłym (stanie faktycznym) zostały spełnione wszystkie przesłanki warunkujące możliwość zaliczenia do KUP wydatków na Infrastrukturę nr 1 oraz nr 2 (dalej łącznie: „Infrastruktura”).

Ad. 2.

Z uwagi na fakt, że ww. wydatków Spółka nie może/nie będzie mogła powiązać bezpośrednio z osiąganymi przychodami, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że stanowią/będą one stanowiły pośrednie koszty uzyskania przychodów, potrącane zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT tj. w dacie poniesienia.

Ad. 3.

Zdaniem Wnioskodawcy jako dzień poniesienia wydatku należy rozumieć dzień jego ujęcia w księgach rachunkowych na podstawie faktury (innego dokumentu).

1. Związek poniesionych wydatków na Infrastrukturę nr 1 z działalnością gospodarczą Spółki - argumentacja wykorzystywana do uzasadnienia stanowiska Spółki w zakresie pytania 1. Konieczność przebudowy drogi (ulicy J.) (tj. wykonania wszystkich prac wskazanych w opisie stanu faktycznego i stanowiących funkcjonalną całość), a w rezultacie poniesienia wszystkich związanych z ww. pracami wydatków wynika z okoliczności takich jak:

1. przebudowa drogi jako warunek, wynikający z przepisów obowiązującego prawa konieczny do realizacji inwestycji, polegającej na budowie bocznicy kolejowej;
2. wyposażenie nowej fabryki oraz centrum logistycznego w niezbędną infrastrukturę drogową;
3. dostosowanie nawierzchni jezdni przebudowywanej drogi do planowanego natężenia ruchu generowanego między innymi przez pojazdy podmiotów współpracujących ze Spółką (w tym dostawców, kontrahentów) i innych użytkowników drogi.

W dalszej części uzasadnienia Spółka szerzej opisze każdą z powyższych okoliczności i wykaże związek Infrastruktury z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą.

1.1. Przebudowa drogi jako warunek wynikający z przepisów obowiązującego prawa konieczny do realizacji inwestycji, polegającej na budowie bocznicy kolejowej, powodem przebudowy drogi jest fakt budowy bocznicy kolejowej. Jak stanowi bowiem § 26 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia 20 października 2015 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać skrzyżowania linii kolejowych oraz bocznic kolejowych z drogami i ich usytuowanie: „W przypadku gdy droga publiczna krzyżuje się z bocznicą kolejową, dopuszcza się zastosowanie kąta skrzyżowania (a) nie mniejszego niż 30° i nie większego niż 150°, jeżeli zostanie spełniony jeden z następujących warunków:

1. zachowana jest widoczność pociągu z obu stron drogi publicznej z punktu obserwacyjnego odległego minimum 50 m od skrajnej szyny najbliższego toru na przejeździe kolejowo-drogowym, przy założeniu, że pociąg znajduje się w odległości nie mniejszej niż 150 m od przejazdu kolejowo-drogowego;
2. zostaną zastosowane rogatki obrotowe zamykające tor kolejowy, a drogę publiczną tylko na czas przejeżdżania pociągu;
3. ustawione zostaną rogatki z obsługą na miejscu”. Układ ulicy J. przed przebudową skutkowałby tym, że skrzyżowanie wybudowanej bocznicy kolejowej oraz powyższej drogi publicznej następowałoby pod kątem mniejszym niż 30° i byłoby niezgodne z przytoczonym przepisem bezwzględnie obowiązującego prawa. W tym sensie, przebudowa ulicy J., stanowi warunek konieczny, niezbędny, do tego, aby Spółka mogła wybudować bocznicę kolejową, pozwalającą na wykorzystanie transportu kolejowego do organizacji wysyłek Wyrobów Spółki, jako bardziej efektywnego, ekologicznego i opłacalnego sposobu transportu Wyrobów Spółki.

1.2. Wyposażenie nowej fabryki oraz centrum logistycznego w niezbędną infrastrukturę drogową Grunty znajdujące się w pobliżu centrum logistycznego oraz nieruchomości, na której ma powstać nowa fabryka Spółki, nie są zaopatrzone w odpowiednią infrastrukturę drogowo - kolejową, a jej wybudowanie jest absolutnie niezbędne z punktu widzenia prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej (obejmującej m.in. produkcję i dystrybucję Wyrobów) i jednocześnie pozwoli na:

• maksymalnie szybkie realizowanie zamówień (polskich i zagranicznych) kontrahentów (w tym względzie szybkość transportu ma kluczowe znaczenie);
• zapewnienie jak najwyższego standardu realizowanych transportów/wysyłek (z uwagi na wrażliwość dystrybuowanych przez nią Wyrobów, wskazane jest realizowanie wysyłki jednym środkiem transportu (bez konieczności przepakowania etc.) - tak aby nie doprowadzić do uszczerbków jakościowych i ilościowych towarów (Wyrobów)).

Jednocześnie realizacja infrastruktury drogowej (w tym przebudowa ulicy J.) umożliwi dojazd do fabryki oraz centrum logistycznego m.in.:

• dostawcom surowców/materiałów niezbędnych do produkcji Wyrobów;
• pojazdom straży pożarnej, pogotowia ratunkowego w razie zaistnienia nagłych, niezakładanych przez Wnioskodawcę zdarzeń losowych;
• pracownikom, podmiotom i osobom współpracującym ze Spółką.

1.3. Dostosowanie nawierzchni jezdni przebudowywanej drogi do planowanego natężenia ruchu generowanego przede wszystkim przez pojazdy osób i podmiotów współpracujących ze Spółką, jak również innych użytkowników drogi. Przebudowa ulicy J. uwzględnia również fakt, że na przebudowywanym odcinku wystąpi zwiększone natężenie ruchu pojazdów (w tym ciężarówek transportujących Wyroby Spółki, dostawców materiałów/surowców niezbędnych do produkcji Wyrobów, jej kontrahentów). Wynika to m.in. z okoliczności takich jak: powstanie centrum logistycznego (przy ulicy J.), wybudowanie nowej hali fabrycznej (fabryki) przez Spółkę oraz powstanie nowej drogi. Przewidywany średni ruch pojazdów ciężkich został przyjęty w oparciu o parametry wynikające z Rozporządzenia Ministra Transportu i Gospodarki Wodnej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie. Bez przebudowy ww. drogi transport materiałów/surowców, z których tworzone są Wyroby jak i samych Wyrobów mógłby być utrudniony lub wręcz niemożliwy.

2. Podobnie, jak zostało to wyjaśnione w pkt 1 powyżej, Spółka zastrzega iż w niniejszym podpunkcie wykazuje związek budowy nowej drogi (na którą składają się wszelkie prace związane z powyższą inwestycją - Infrastrukturą nr 2 tj. np. przygotowawcze, budowa Infrastruktury towarzyszącej) z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą. Konieczność budowy nowej drogi wynika z następujących okoliczności, które Spółka opisze w dalszej części uzasadnienia i które pozostają (będą pozostawać) bezpośrednio w związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą:

1. brak dostępu do drogi publicznej jako przyczyna uniemożliwiająca uzyskanie przez Wnioskodawcę pozwolenia na budowę nowej fabryki;
2. konieczność zapewnienia właściwego skomunikowania fabryki oraz centrum logistycznego z innymi drogami publicznymi.

2.1. Brak dostępu do drogi publicznej jako przyczyna uniemożliwiająca uzyskanie przez Wnioskodawcę pozwolenia na budowę nowej fabryki.

W świetle art. 5 ust. 1 pkt 9 Prawa budowlanego: „Obiekt budowlany jako całość oraz jego poszczególne części, wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy, biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając: poszanowanie, występujących w obszarze oddziaływania obiektu, uzasadnionych interesów osób trzecich, w tym zapewnienie dostępu do drogi publicznej”. Z kolei zgodnie z § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie „do działek budowlanych oraz do budynków i urządzeń z nimi związanych należy zapewnić dojście i dojazd umożliwiający dostęp do drogi publicznej, odpowiednie do przeznaczenia i sposobu ich użytkowania oraz wymagań dotyczących ochrony przeciwpożarowej, określonych w przepisach odrębnych”. Jak wywiódł na podstawie przytoczonych przepisów Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 6 czerwca 2018 r. sygn. II SA/Gd 207/18 „dostęp do drogi publicznej jest niezbędnym warunkiem umożliwiającym podjęcie na określonym terenie realizacji konkretnego zamierzenia inwestycyjnego. Dostęp do drogi publicznej musi zostać wykazany przez inwestora w postępowaniu w sprawie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę”. Mając na uwadze powyższe, obowiązek właściwego skomunikowania fabryki z innymi drogami publicznymi wynikał z przepisów powszechnie obowiązującego prawa. Spółka, chcąc wybudować nową fabrykę (której znaczenie z punktu widzenia prowadzonej działalności gospodarczej zostało wskazane w treści opisu zdarzenia przyszłego/stanu faktycznego), była zobowiązana do budowy nowej drogi (jak wynika bowiem z art. 16 ust. 1 ustawy o drogach publicznych: „budowa lub przebudowa dróg publicznych spowodowana inwestycją nie drogową należy do inwestora tego przedsięwzięcia”. Z tego też powodu, poza racjonalną decyzją biznesową o chęci skomunikowania fabryki z innymi drogami publicznymi, taka konieczność wynikała również z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa (w przeciwnym wypadku nie byłoby możliwe uzyskanie pozwolenie na budowę fabryki).

2.2. Konieczność zapewnienia właściwego skomunikowania fabryki oraz centrum logistycznego z innymi drogami publicznymi.

Argumentacja Spółki zaprezentowana w pkt 1.2 uzasadnienia pozostaje aktualna i ma zastosowanie również w przypadku Infrastruktury nr 2 i wyłącznie z tego powodu nie będzie powtarzana.

3. Wydatki na Infrastrukturę a KUP Spółki. Dodatkowe uzasadnienie Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

3.1. Możliwość zaliczenia wydatków na Infrastrukturę do KUP.

W myśl reguły wskazanej w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, aby wydatek stanowił koszt uzyskania przychodów musi on spełniać następujące warunki:

(i) został poniesiony przez podatnika (tj. w ostatecznym rozrachunku został pokryty z zasobów majątkowych podatnika),

(ii) ma definitywny (rzeczywisty) charakter (tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona),

(iii) pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

(iv) poniesiony został w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

(v) został właściwie udokumentowany,

(vi) nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W ocenie Spółki każdy z przedstawionych warunków (i) - (vi) w przedstawionym zdarzeniu przyszłym/stanie faktycznym powinien zostać uznany za spełniony. Wszelkie wydatki na Infrastrukturę: zostały/zostaną pokryte z majątku Spółki i nie zostaną w jakikolwiek sposób zwrócone etc.; przyczyniły/przyczynią się do rozwoju działalności gospodarczej Spółki, a tym samym na wysokość osiąganych przychodów. Z uwagi na fakt, że Spółka szeroko wykazała konieczność poniesienia wydatku na Infrastrukturę w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (w pkt 1-2 niniejszego uzasadnienia), Spółka nie powiela przytoczonych tam argumentów, uznając spełnienie tego warunku za dowiedziony. W skrócie, można stwierdzić, że bez poniesienia tych wydatków możliwość prowadzenia działalności gospodarczej (w postaci produkcji i dystrybucji Wyrobów) z użyciem centrum logistycznym oraz nowej fabryki byłaby niemożliwa (lub znacznie utrudniona). Wyżej opisane wydatki na Infrastrukturę nie znajdują się w grupie wydatków, o których mowa w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zdaniem Spółki bez znaczenia pozostaje fakt, że Infrastruktura w zakresie objętym niniejszym wnioskiem i pytaniami Spółki będzie wzniesiona/wybudowana na gruncie niestanowiącym własności Spółki i następnie zostanie nieodpłatnie przekazana podmiotom trzecim (np. Zarządowi Dróg i Transportu w Ł.). Poniżej, Spółka pragnie przytoczyć indywidualne interpretacje podatkowe, potwierdzające prezentowane przez Spółkę powyżej stanowisko, które zapadły w podobnych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych. Mając na uwadze cel zapewnienia przez organy podatkowe jednolitego stosowania przepisów prawa podatkowego, jak i zasadę działania organów podatkowych w sposób budzący zaufanie (art. 121 Ordynacji podatkowej) Spółka zakłada, że rozstrzygnięcia organów podatkowych w analogicznych stanach faktycznych/zdarzeniach przyszłych powinny być tożsame. W zakresie możliwości zaliczenia opisywanych wydatków do KUP, stanowisko Spółki potwierdzają liczne interpretacje indywidualne, w tym m.in.:

• interpretacje indywidualne wydane przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: „Dyrektor KIS”) w dniach 4 września 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-1.4010.124.2017.1.AT oraz 21 lipca 2017 r. Znak: 0114-KDIP2-3.4010.160.2017.1.JBB;
• interpretacja indywidualna z 6 grudnia 2016 r. wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej (dalej: DIS”) w Katowicach Znak: 2461-IBPB-1-1.4510.290.2016.3.SG.

3.2. Dodatkowe uzasadnienie Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Wydatki na Infrastrukturę jako pośrednie koszty uzyskania przychodów.

Za koszty bezpośrednie uznaje się te wydatki, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Obejmują więc te wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z konkretnymi przychodami, jakie osiąga podmiot gospodarczy (tym samym ich poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów). Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jednakże ich ponoszenie warunkuje (umożliwia) podatnikowi osiągnięcie (zabezpieczenie) przychodów. Pośrednie KUP stanowią więc takie wydatki, których nie da się przypisać wprost do określonych przychodów, niemniej są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia przez podmiot gospodarczy. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika (w tym sensie brak jest możliwości ustalenia w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód). W ocenie Spółki, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym (stanie faktycznym) wydatki na Infrastrukturę stanowią/będą stanowić pośrednie KUP - wydatki te będą bowiem związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą i osiąganiem przez nią przychodów (m.in. z tytułu sprzedaży Wyrobów). Jak wskazano bowiem, budowa fabryki oraz wynajem wykorzystywanego na potrzeby Spółki centrum logistycznego w znaczny sposób przyczyni się do rozwoju działalności gospodarczej Spółki oraz pozwoli na realizowanie większego wolumenu sprzedaży Wyrobów (co będzie możliwie m.in. w związku z coraz większymi możliwościami produkcyjnymi Wyrobów Wnioskodawcy). Jak również należy podkreślić, wydatki na Infrastrukturę nie będą miały/nie mają jednak bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przychodach Wnioskodawcy, tzn. z samego faktu przebudowy drogi czy też budowy nowej drogi zapewniającej dojazd do fabryki Spółki, Wnioskodawca nie może oczekiwać powstania konkretnego przychodu. Z tego powodu, Spółka nie ma możliwości bezpośredniego powiązania uzyskiwanych przychodów z wydatkami na Infrastrukturę nr 1 oraz nr 2. Jednocześnie jednak, wykonanie Infrastruktury wpłynie na wysokość przychodów Wnioskodawcy (i faktycznie umożliwi powstanie tychże przychodów). Z tego też powodu Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wydatki na Infrastrukturę stanowić będą/stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów. Wnioskodawca pragnie zauważyć, że organy podatkowe w wydawanych interpretacjach indywidualnych również w powyższym zakresie potwierdzają stanowisko Wnioskodawcy, jako przykładowe należy wskazać interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora KIS w dniach: 21 grudnia 2017 r. Znak: 0111-KDIB2-3.4010.82.2017.2.AZE; 1 września 2017 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.148.2017.1.MS;
• DIS w Katowicach w dniach: 16 grudnia 2016 r. Znak: 2461-IBPB-1-3.4510.1000.2016.1.JKT; oraz 31 grudnia 2015 r. Znak: IBPB-1-3/4510-537/15/TS;
• DIS w Bydgoszczy z 10 sierpnia 2015 r. Znak: ITPB3/4510-254/15/JG.

3.3. Dodatkowe uzasadnienie Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Moment potrącenia wydatków jako KUP.

W myśl reguł ogólnych ustawy o CIT: „Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą” - art. 15 ust. 4d ustawy o CIT; „Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów” - art. 15 ust. 4e ustawy o CIT. Mając na uwadze powołane przepisy, zdaniem Spółki właściwym momentem potrącenia wydatków na Infrastrukturę jest/będzie moment ich poniesienia, co wynika bezpośrednio z przytoczonych przepisów ustawy o CIT. Podkreślenia wymaga bowiem, że już w momencie poniesienia wydatki na Infrastrukturę spełniają wszelkie wymogi aby w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT traktować je jako koszty uzyskania przychodów (m.in. z uwagi na fakt, że z uwagi na charakter przedsięwzięcia, Spółka ma świadomość i pewność, że wydatki nie zostaną jej w jakikolwiek sposób zwrócone). Z tego powodu, w myśl reguły z art. 15 ust. 4d Spółka stoi na stanowisku, że momentem, w którym może/będzie mogła potrącić wydatek jako KUP jest/będzie dzień ujęcia księgach rachunkowych wydatków związanych z wybudowaniem/wzniesieniem Infrastruktury na podstawie faktury (innego dokumentu). Takie stanowisko Spółki potwierdza m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: „WSA”) w Kielcach z dnia 16 czerwca 2016 r. I SA/Ke 264/16.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Nadmienić należy, że w zakresie pytań oznaczonych we wniosku nr 4 i 5 wydane zostaną odrębne rozstrzygnięcia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.