Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.610.2018.1.DC
z 29 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2018 r. (data wpływu 4 września 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 września 2018 r. (data wpływu 26 września 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. „Podniesienie jakości kształcenia w Gminie poprzez rozbudowę i modernizację budynku byłego Zespołu Szkół oraz zakup niezbędnego wyposażenia” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. „Podniesienie jakości kształcenia w Gminie poprzez rozbudowę i modernizację budynku byłego Zespołu Szkół oraz zakup niezbędnego wyposażenia”. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 września 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz adres ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Wnioskodawca) jest jednostką samorządu terytorialnego, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług od dnia 24 kwietnia 2004 r.

W roku 2018 Gmina ubiega się o dofinansowanie na zadanie inwestycyjne pn. „Podniesienie jakości kształcenia w Gminie poprzez rozbudowę i modernizację budynku byłego Zespołu Szkół oraz zakup niezbędnego wyposażenia” w ramach Działania 7.4 Rozwój infrastruktury edukacyjnej i szkoleniowej Oś Priorytetowa 7 Sprawne usługi publiczne Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020.

Całkowity koszt projektu wyniesie xx zł brutto, z czego dofinansowanie będzie w kwocie yy zł. tj. nie więcej niż 45,83% poniesionych kosztów kwalifikowanych operacji. Podatek VAT jest kosztem kwalifikowanym.

Celem nadrzędnym projektu jest stworzenie nowoczesnej bazy edukacyjnej dla uczniów z terenu Gminy. Pozyskane w ramach projektu środki i rozbudowa wraz z modernizacją budynku byłego Zespołu Szkół nie będzie związana ze sprzedażą opodatkowaną jak i ze sferą umów cywilnoprawnych. Faktury związane z realizacją inwestycji będą wystawiane na Gminę z zastosowaniem nr NIP nadanego Gminie. Mienie wytworzone w przedmiotowej inwestycji nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych – realizacja umów cywilnoprawnych w obrębie których znajdują się przychody z najmu, dzierżawy, sprzedaży opodatkowanych składników majątku. Pozyskana w ramach projektu baza edukacyjna nie będzie również wykorzystywana do czynności niepodlegających ustawie o VAT, tj. działalności w ramach kompetencji Gminy.

W uzupełnieniu z dnia 25 września 2018 r. Wnioskodawca wskazał, że towary i usługi nabyte w związku z realizacją projektu pn. „Podniesienie jakości kształcenia w Gminie poprzez rozbudowę i modernizację budynku byłego Zespołu Szkół oraz zakup niezbędnego wyposażenia” będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających ustawie o VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach wystawionych Gminie w związku z realizacja zadania pn. „Podniesienie jakości kształcenia w Gminie poprzez rozbudowę i modernizację budynku byłego Zespołu Szkół oraz zakup niezbędnego wyposażenia”?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT ujętego w fakturach dokumentujących poniesione koszty realizacji zadania pn. „Podniesienie jakości kształcenia w Gminie poprzez rozbudowę i modernizację budynku byłego Zespołu Szkół oraz zakup niezbędnego wyposażenia”.

Realizowana inwestycja nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. l ustawy o podatku od towarów i usług podatnikom podatku VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatki naliczonego w zakresie w jakim nabywane towary lub usługi wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej lub urząd obsługujący ten organ będą uznane za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonują czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach ich zadań oraz, gdy wykonują czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czynią to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W roku 2018 Gmina ubiega się o dofinansowanie na zadanie inwestycyjne pn. „Podniesienie jakości kształcenia w Gminie poprzez rozbudowę i modernizację budynku byłego Zespołu Szkół oraz zakup niezbędnego wyposażenia”. Celem nadrzędnym projektu jest stworzenie nowoczesnej bazy edukacyjnej dla uczniów z terenu Gminy. Pozyskane w ramach projektu środki i rozbudowa wraz z modernizacją budynku byłego Zespołu Szkół nie będzie związana ze sprzedażą opodatkowaną jak i ze sferą umów cywilnoprawnych. Faktury związane z realizacją inwestycji będą wystawiane na Gminę z zastosowaniem nr NIP nadanego Gminie. Mienie wytworzone w przedmiotowej inwestycji nie będzie wykorzystywane do czynności opodatkowanych – realizacja umów cywilnoprawnych w obrębie których znajdują się przychody z najmu, dzierżawy, sprzedaży opodatkowanych składników majątku. Towary i usługi nabyte w związku z realizacją przedmiotowego projektu będą wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających ustawie o VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące tego, czy przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „Podniesienie jakości kształcenia w Gminie poprzez rozbudowę i modernizację budynku byłego Zespołu Szkół oraz zakup niezbędnego wyposażenia”.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W konsekwencji mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał możliwości odliczenia podatku naliczonego w całości lub części z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu. Powyższe wynika z tego, że Gmina realizując przedmiotowy projekt będzie działała w tym przypadku jako organ władzy publicznej – art. 15 ust. 6 ustawy – realizujący zadania własne nałożone odrębnymi przepisami. W konsekwencji, zakupione w związku z realizacją projektu towary i usługi nie będą wykorzystywane przez Gminę do wykonywania czynności opodatkowanych.

Podsumowując, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT zawartego w fakturach wystawionych Gminie w związku z realizacją projektu pn. „Podniesienie jakości kształcenia w Gminie poprzez rozbudowę i modernizację budynku byłego Zespołu Szkół oraz zakup niezbędnego wyposażenia”.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.