Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.587.2018.1.MN
z 4 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2018 r. (data wpływu 16 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku z tytułu realizacji projektu pn.: „Przebudowa drogi …” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku z tytułu realizacji projektu pn.: „Przebudowa drogi …”.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto i Gmina ubiega się o dofinansowanie projektu pn.: „Przebudowa drogi …” w ramach ogłoszonego konkursu przez Urząd Marszałkowski. Interpretacja indywidualna jest koniecznym załącznikiem do wniosku o płatność dla operacji typu „Budowa lub modernizacja dróg lokalnych” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszeniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestowanie w energię odnawialną i oszczędzanie energii”, objęte Programem Rozwoju i Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Wnioskodawca zwraca się z prośbą o wydanie indywidualnej pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w związku z obowiązkiem dostarczenia przedmiotowej interpretacji jako załącznik do wniosku o płatność dla operacji typu „Budowa lub modernizacja dróg lokalnych” w ramach poddziałania „Wsparcie inwestycji związanych z tworzeniem, ulepszeniem lub rozbudową wszystkich rodzajów małej infrastruktury, w tym inwestowanie w energię odnawialną i oszczędzanie energii”, objęte Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Inwestycja pn.: „Przebudowa drogi …” polegać będzie na przebudowie drogi w zakresie wykonania nowej konstrukcji jezdni, przebudowy/budowy zjazdów i dojść do posesji (zlokalizowanych wyłącznie w pasie drogowym drogi) z kostki betonowej wraz z warstwami konstrukcyjnymi podbudowy. Uregulowanie wód opadowych poprzez wykonanie studni chłonnych oraz uporządkowanie terenu po zakończeniu robót budowlanych. Planowana szerokość drogi – 5m. Łączna długość przebudowanej drogi wyniesie 0,456 km. Dofinansowanie ma wynosić 63,63% kosztów kwalifikowanych brutto z programu PROW 2014-2020. Pozostałe środki pochodzić będą z budżetu Miasta i Gminy.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z poźn. zm.) Miasto i Gmina nie będzie wykonywała czynności opodatkowanych w zakresie planowanej inwestycji po jej zakończeniu. Droga po zrealizowaniu inwestycji będzie ogólnodostępna i nieodpłatnie użytkowana.

Miasto i Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Miasto i Gmina nie ma możliwości odzyskania podatku VAT, gdyż planowana inwestycja nie będzie związana ze sprzedażą opodatkowaną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Miasto i Gmina ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) w związku z realizowanym zadaniem pn.: „Przebudowa drogi …”?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie miał możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w ramach kosztów zadania pn.: „Przebudowa drogi …”. Wynika to z tego, że przedmiotowa inwestycja nie będzie służyła w żaden sposób sprzedaży opodatkowanej. Głównym celem inwestycji jest poprawa warunków drogowych poprzez przebudowę drogi. Po zakończeniu inwestycji drogą będzie zarządzało Miasto i Gmina. Miasto i Gmina jest osobą prawną oraz czynnym podatnikiem VAT z tytułu czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Do zadań własnych Miasta i Gminy należą sprawy publiczne z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2018 r., poz. 994 z poźn. zm.), w tym zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w szczególności obejmujące sprawy gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego.

Wobec powyższego nie będą wypełnione warunki wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 z późn.zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych wyżej przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi jedynie wtedy, gdy spełnione zostaną określone warunki. Odliczenia tego może dokonać podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przepis art. 86 ust. 1 ustawy wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Ponadto, w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu podatku jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów i usług (Dz. U. z 2017, poz. 1686 z późn. zm.), wskazano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

W § 8 ust. 3 i 4 rozporządzenia wskazany został katalog środków, które stanowią środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Otrzymanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach, daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy w oparciu o powołane przepisy prawa prowadzi do stwierdzenia, że Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach realizacji projektu pn.: „Przebudowa drogi …”. Nie zostaną bowiem spełnione warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż nabyte towary i usługi – jak wskazano we wniosku – nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawcy nie przysługuje także prawo do zwrotu podatku naliczonego, ponieważ dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanym rozporządzeniu.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Końcowo informuje się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, albowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.