2018.10.04 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.439.2018.1.MC
z 4 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 sierpnia 2018 r. (data wpływu 20 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismami z dnia: 31 sierpnia 2018 r. (data wpływu 5 września 2018 r.), 12 września 2018 r. (data wpływu 17 września 2018 r.) oraz 13 sierpnia 2018 r. (data wpływu 1 października 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT w zakresie projektu pod nazwą „Rewitalizacja budynku (…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości odliczenia podatku VAT w zakresie projektu pod nazwą „Rewitalizacja budynku (…)”. Wniosek uzupełniono w dniach: 5 i 17 września 2018 r. oraz 1 października 2018 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy i przedłożenie dokumentu, z którego wynika prawo osób podpisanych pod wnioskiem do występowania w imieniu Wnioskodawcy z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wspólnota Mieszkaniowa zrealizowała projekt „Rewitalizacja budynku (…)”, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, poddziałanie 4.1.1 Poprawa Warunków Technicznych Budynków Zrealizowanych w Technologii z Wielkiej Płyty.

Cele projektu:

podniesienie efektywności energetycznej obiektu poprzez ułożenie nowej izolacji cieplnej wykonanej z płyt steropianowych oraz wymianę stolarki drzwiowej przy wejściach do klatek schodowych,
poprawa estetyki budynku poprzez wykonanie nowej elewacji,
wymiana wewnętrznej instalacji elektrycznej w pionach głównych,
odnowienie klatki schodowej poprzez wymianę uszkodzonych nawierzchni z płytek PCV,
wymiana skorodowanego orynnowania,
wykonanie opaski brukowej wokół budynku,
dostosowanie infrastruktury do potrzeb osób niepełnosprawnych i starszych.

Przedmiotowy projekt polegał na wykonaniu prac modernizacyjnych oraz termomodernizacyjnych, w celu poprawienia warunków technicznych pochodzącego z lat 80-tych bloku wybudowanego w technologii z wielkiej płyty. Wspólnota zakończyła realizowany projekt wpisując podatek od towarów i usług od zakupionych usług jako koszt kwalifikowany. Wspólnota nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie wykonuje czynności związanych z opodatkowaniem tym podatkiem (nie świadczy usług najmu, wynajmu, np. ścian pod reklamę).

W związku z powyższym, Wspólnota Mieszkaniowa powzięła wątpliwości, czy ma prawne możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku ze zrealizowanym projektem. Zdaniem Wspólnoty Mieszkaniowej, nie ma ona prawnych możliwości odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją powyższego projektu.

Ponadto, w piśmie z dnia 31 sierpnia 2018 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że towary i usługi wykorzystywane przy realizacji projektu „Rewitalizacja budynku (…)”, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, poddziałanie 4.1.1 Poprawa Warunków Technicznych Budynków Zrealizowanych w Technologii z Wielkiej Płyty, nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w wyżej opisanym stanie faktycznym, Wspólnota Mieszkaniowa, niebędąca podatnikiem podatku od towarów i usług, jest uprawniona do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z realizacją projektu pn. „Rewitalizacja budynku (…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, poddziałanie 4.1.1?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Przepis ten nie daje wspólnocie przymiotu osoby prawnej, lecz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej. Wspólnota powstała w oparciu o powyższą regulację prawną, posiada określoną strukturę organizacyjną, w skład której wchodzą (tworzą ją) właściciele lokali, zobowiązani do określonych zachowań i czynności wynikających z ustawy.

Wspólnota stanowi wspólnotę interesów właścicieli lokali, zorganizowanych w formie i na zasadach określonych w powołanej ustawie o własności lokali. W celu należytego utrzymania lokali ich właściciele zobowiązani są do ponoszenia wydatków na pokrycie kosztów zarządzania nieruchomością. Wpłacane przez właścicieli zaliczki (kwoty) na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie stanowią obrotu w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zaliczki te stanowią partycypację w kosztach Wspólnoty Mieszkaniowej przez jej członków. Wspólnota, a więc jej członkowie, nie dokonują sprzedaży w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług na rzecz samych siebie. Uiszczane przez członków wspólnoty należności z tytułu pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie jest objęte przepisami powołanej ustawy o podatku od towarów i usług. W konsekwencji brak jest podstaw do fakturowania wewnętrznych rozliczeń między wspólnotą, a jej członkami, w związku z ponoszonymi kosztami zarządu nieruchomością wspólną.

W związku z powyższym, Wspólnota Mieszkaniowa nie ma prawnych możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, a podatek naliczony jest kosztem kwalifikowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, ustawa definiuje podatnika jako każdy podmiot, niezależnie od jego formy organizacyjno-prawnej, który samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na cel oraz rezultat takiej działalności. Powyższa definicja ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem podatnika tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Z opisu sprawy wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa zrealizowała projekt, w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, poddziałanie 4.1.1 Poprawa Warunków Technicznych Budynków Zrealizowanych w Technologii z Wielkiej Płyty.

Cele projektu:

podniesienie efektywności energetycznej obiektu poprzez ułożenie nowej izolacji cieplnej wykonanej z płyt steropianowych oraz wymianę stolarki drzwiowej przy wejściach do klatek schodowych,
poprawa estetyki budynku poprzez wykonanie nowej elewacji,
wymiana wewnętrznej instalacji elektrycznej w pionach głównych,
odnowienie klatki schodowej poprzez wymianę uszkodzonych nawierzchni z płytek PCV,
wymiana skorodowanego orynnowania,
wykonanie opaski brukowej wokół budynku,
dostosowanie infrastruktury do potrzeb osób niepełnosprawnych i starszych.

Na tle powyższego, Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z realizacją projektu pn. „Rewitalizacja budynku (…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007- 2013, poddziałanie 4.1.1.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie związek taki nie występuje, bowiem – jak wynika z opisu sprawy – Wnioskodawca nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług i nie wykonuje czynności związanych z opodatkowaniem tym podatkiem, tj. nie świadczy usług najmu, wynajmu, np. ścian pod reklamę. Ponadto – jak wskazał sam Zainteresowany – towary i usługi wykorzystywane przy realizacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Mając na uwadze przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w analizowanej sprawie warunki wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy, uprawniające do odliczenia podatku naliczonego nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest podatnikiem VAT, a towary i usługi związane z realizacją inwestycji pod nazwą „Rewitalizacja budynku (…)” nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Tym samym, Wspólnota Mieszkaniowa nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących poniesione wydatki związane z realizacją ww. projektu w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego 2007-2013, poddziałanie 4.1.1.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko Wnioskodawcy należy ocenić jako prawidłowe.

Natomiast, pozostałe kwestie podniesione w opisie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji, ponieważ nie dotyczą pytania sformułowanego do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.

Zaznaczyć należy, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez niego, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, 2 i 3 Ordynacji podatkowej. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej, tut. Organ dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy.

W związku z powyższym należy zaznaczyć, że odpowiedzi na pytanie zawarte we wniosku udzielono w oparciu o przedstawiony opis sprawy, w tym w szczególności o wskazanie, że Wspólnota nie jest podatnikiem podatku VAT, a zakupione towary i usługi w ramach realizacji projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego opisu sprawy, w szczególności konieczności zarejestrowania się Wnioskodawcy jako podatnika VAT czynnego oraz wykorzystywania powstałego w efekcie działania mienia do wykonywania czynności opodatkowanych, wydana interpretacja straci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin