Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.493.2018.2.ASZ
z 5 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 lipca 2018 r. (data wpływu 23 lipca 2018 r.), uzupełnionym pismem z 18 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi przeprowadzenia kursu trenerskiego dla instruktorów oraz trenerów tenisa, zakończonego otrzymaniem licencji PZT i dającego uprawnienia zawodowe do pracy w zawodzie trenera/instruktora, przy założeniu dofinansowania z BUR w wysokości co najmniej 70% wartości usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usługi przeprowadzenia kursu trenerskiego dla instruktorów oraz trenerów tenisa, zakończonego otrzymaniem licencji PZT i dającego uprawnienia zawodowe do pracy w zawodzie trenera/instruktora, przy założeniu dofinansowania z BUR w wysokości co najmniej 70% wartości usług. Wniosek uzupełniono pismem z 18 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 10 września 2018 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.493.2018.1.ASZ.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe, uzupełnione pismem z 18 września 2018 r. (data wpływu 24 września 2018 r.):

Spółka (Wnioskodawca) prowadzi działalność gospodarczą w zakresie m.in. usług szkoleniowych dedykowanych dla mikro-, małych i średnich przedsiębiorców. Oferta firmy Wnioskodawcy obejmuje zarówno kursy językowe, szkolenia zawodowe jak i szkolenia z tzw. „kompetencji miękkich”, realizuje również obsługę szkoleniową dla firm dostosowaną do indywidualnych potrzeb zleceniobiorców. Świadczone przez Wnioskodawcę usługi korzystają z dofinansowania ze środków unijnych w ramach Bazy Usług Rozwojowych (BUR) do wysokości 80% wartości usługi (Poddziałanie 8.2.3 Wsparcie dla przedsiębiorców i ich pracowników w zakresie rozwoju przedsiębiorstwa Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa 2014-2020).

W ramach prowadzonej działalności szkoleniowej Wnioskodawca przygotował kurs trenerski dla specjalizacji zawodowej „trener szkolenia podstawowego” dla osób pragnących uzyskać licencję trenera tenisa ziemnego. System spełnia wymagania International Tennis Federation i oparty jest na 3 stopniach wykształcenia oraz na 3 poziomach doskonalenia/rozwoju trenerskiego (licencje):

stopień – Animator

stopień – Instruktor

stopień – Trener.

W ramach III stopnia trener może dokonać wyboru trzech specjalizacji zawodowych:

1. Trener Szkolenia Podstawowego – TSP (zawodnicy na poziomie początkującym i średniozaawansowanym oraz amatorzy),
2. Trener Szkolenia Wyczynowego – TSW (zawodnicy startujący w turniejach na różnych poziomach),
3. Trener Szkolenia Mistrzowskiego (Coach) – TSM Coach (zawodnicy startujący w turniejach międzynarodowych (TE.ITF, WTA, ATP).

Odrębną specjalizacją jest Trener Przygotowania Motorycznego w Tenisie.

W ustawie z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie w Rozdziale 8 jest mowa o Kwalifikacjach zawodowych w sporcie. Zgodnie z przepisami tej ustawy (art. 41 ust. 1), tytułami zawodowymi w sportach, w których działają polskie związki sportowe, są tytuły trenera i instruktora sportu.

Prowadzony przez Wnioskodawcę kurs trenerski jest akredytowany przez PZT (Polski Związek Tenisowy) i daje uprawnienia do ubiegania się o licencję PZT. Zgodnie z Regulaminem Licencjonowania Klubów tylko licencjonowani szkoleniowcy mogą prowadzić zajęcia w klubach posiadających licencję klubową PZT. Ukończenie nieakredytowanego kursu nie daje prawa do otrzymania licencji LTT (licencja trenera tenisa). Ukończenie organizowanego przez Wnioskodawcę kursu daje uczestnikom uprawnienia do wykonywania zawodu trenera lub instruktora tenisa ziemnego potwierdzonego licencją PZT.

Przewidziany poziom dofinansowania dla przedsiębiorców i ich pracowników zainteresowanych udziałem w kursie i otrzymaniem licencji PZT uzależniony jest od wielkości przedsiębiorstwa i wynosi:

1. 80% dla mikroprzedsiębiorstw
2. 70% dla małych przedsiębiorstw z możliwością zwiększenia do 80%
3. 50% dla średnich przedsiębiorstw z możliwością zwiększenia do 80%.

Wnioskodawca nie przewiduje udziału w szkoleniu przedsiębiorstw dużych, gdyż są one wykluczone ze wsparcia w ramach BUR (Bazy Usług Rozwojowych).

Osoby prowadzące opisany kurs posiadają niezbędne uprawnienia do prowadzenia kursów uprawniających do wykonywania zawodu trenera.

Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania.

Organizowany przez Wnioskodawcę kurs trenerski nie jest prowadzony w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe w zakresie tych usług.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że Wnioskodawca nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani jednostką badawczo-rozwojową prowadzącą usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy z tytułu wykonania usługi w zakresie przeprowadzenia kursu trenerskiego dla instruktorów oraz trenerów tenisa, zakończonego otrzymaniem licencji PZT i dającego uprawnienia zawodowe do pracy w zawodzie trenera/instruktora, przy założeniu dofinansowania z BUR w wysokości co najmniej 70% wartości usługi, Spółka może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie przepisów § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t. jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 736 ze zm.)?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia wymogi wskazane w powołanym przepisie, a mianowicie:

1. organizowane szkolenie jest usługą szkolenia zawodowego, gdyż daje uprawnienia do pracy w zawodzie trenera/instruktora tenisa ziemnego, uznawane przez PZT,
2. szkolenie to jest finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych (fundusze unijne),

zatem opisana usługa szkoleniowa będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie przepisu § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Stosownie do art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a ustawy o VAT stawka podatku w okresie od 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. wynosi 23% z zastrzeżeniem ust. 2- 2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 oraz art. 146f.

Ponadto ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku VAT dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym,

-oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

W myśl natomiast art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe – wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do treści § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2018 r., poz. 701), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane.

Nadmienić należy, że powyższe uregulowania dotyczące zwolnień od podatku stanowią odzwierciedlenie prawa unijnego, gdyż w świetle art. 132 ust. 1 lit. i Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.), zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w tytule IX, rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym „Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym”, co oznacza, że usługi kształcenia na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli.

W myśl postanowień art. 44 rozporządzenia Rady (UE) nr 282/2011, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Zauważyć należy – mając na uwadze powołane regulacje prawa unijnego – że definicja usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego kładzie nacisk na „bezpośredni” związek nauczania z branżą lub zawodem, co narzuca stosowanie specyficznego programu nauczania dla skonkretyzowanego odbiorcy. Usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania obejmują nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Wskazać należy – co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej – że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, „pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika” (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności szkoleniowej Wnioskodawca przygotował kurs trenerski dla specjalizacji zawodowej „trener szkolenia podstawowego” dla osób pragnących uzyskać licencję trenera tenisa ziemnego. System spełnia wymagania International Tennis Federation i oparty jest na 3 stopniach wykształcenia oraz na 3 poziomach doskonalenia/rozwoju trenerskiego (licencje). Kurs ten jest akredytowany przez PZT (Polski Związek Tenisowy) i daje uprawnienia do ubiegania się o licencję PZT. Zgodnie z Regulaminem Licencjonowania Klubów tylko licencjonowani szkoleniowcy mogą prowadzić zajęcia w klubach posiadających licencję klubową PZT. Ukończenie organizowanego przez Wnioskodawcę kursu daje uczestnikom uprawnienia do wykonywania zawodu trenera lub instruktora tenisa ziemnego potwierdzonego licencją PZT.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi korzystają z dofinansowania ze środków unijnych w ramach Bazy Usług Rozwojowych (BUR). Przewidziany poziom dofinansowania dla przedsiębiorców i ich pracowników zainteresowanych udziałem w kursie i otrzymaniem licencji PZT uzależniony jest od wielkości przedsiębiorstwa i wynosi:

1. 80% dla mikroprzedsiębiorstw
2. 70% dla małych przedsiębiorstw z możliwością zwiększenia do 80%
3. 50% dla średnich przedsiębiorstw z możliwością zwiększenia do 80%.
   
   

Osoby prowadzące opisany kurs posiadają niezbędne uprawnienia do prowadzenia kursów uprawniających do wykonywania zawodu trenera.

Wnioskodawca jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca nie jest objęty systemem oświaty w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe, w zakresie kształcenia i wychowania.

Organizowany przez Wnioskodawcę kurs trenerski nie jest prowadzony w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach. Wnioskodawca nie uzyskał akredytacji w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe w zakresie tych usług.

Przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest prawo do zwolnienia od podatku usługi przeprowadzenia kursu trenerskiego dla instruktorów oraz trenerów tenisa, zakończonego otrzymaniem licencji PZT i dającego uprawnienia zawodowe do pracy w zawodzie trenera/instruktora, przy założeniu dofinansowania z BUR w wysokości co najmniej 70% wartości usług

Należy zwrócić uwagę, że przewidziany w § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia wymóg finansowania usług w określonej wysokości ze środków publicznych jest spełniony w przypadku, gdy rzeczywistym (w znaczeniu ekonomicznym) źródłem finansowania tej usługi są środki publiczne.

Środkami publicznymi – w myśl art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2077 ze zm.) – są:

1. dochody publiczne;
   
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
   2a. środki, o których mowa w art. 3b ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376 i 1475);
   
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
   
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych (…).
   
   

Z art. 4 ust. 1 cyt. ustawy wynika, że przepisy ustawy stosuje się do:

1. jednostek sektora finansów publicznych;
2. innych podmiotów w zakresie, w jakim wykorzystują środki publiczne lub dysponują tymi środkami.
   
   

Powyższe przepisy zaliczają zatem do środków publicznych dochody publiczne, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz wskazane przychody budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z różnych źródeł. Środkami publicznymi są również środki pochodzące z funduszy strukturalnych.

Mając na uwadze okoliczności sprawy oraz dokonaną analizę przepisów należy stwierdzić, że w związku z tym, że Wnioskodawca nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz, że Wnioskodawca nie jest też uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk ani jednostką badawczo-rozwojową prowadzącą usługi w zakresie kształcenia na poziomie wyższym, usługi szkoleniowe świadczone przez Zainteresowanego nie będą mogły korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy.

Usługi szkoleniowe świadczone przez Wnioskodawcę stanowią usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego w rozumieniu przepisu art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, bowiem jak wynika z opisu sprawy, ukończenie organizowanego przez Wnioskodawcę kursu daje uczestnikom uprawnienia do wykonywania zawodu trenera lub instruktora tenisa ziemnego potwierdzonego licencją PZT.

Kurs trenerski realizowany przez Wnioskodawcę nie jest prowadzony w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, co przesądza o braku możliwości zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy. Szkolenia te nie spełniają też warunku wskazanego w pkt 29 lit. b ww. artykułu, Wnioskodawca nie posiada bowiem akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty. Przedmiotowe usługi szkoleniowe nie będą również objęte zwolnieniem od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy, ponieważ nie będą one w całości finansowane ze środków publicznych.

Jednakże prowadzony przez Wnioskodawcę kurs trenerski, z uwagi na fakt finansowania go w co najmniej 70% ze środków publicznych, spełnia jednak przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia.

Mając na uwadze przywołane wyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro kurs trenerski prowadzony przez Wnioskodawcę stanowi usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego i jak wynika z opisu sprawy kurs ten finansowany będzie co najmniej w 70% ze środków publicznych to usługa ta będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie § 3 ust. 1 pkt 14 rozporządzenia.

Zatem stanowisko Wnioskodawczyni jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenia postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.