Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.639.2018.1.RS
z 15 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2018 r. (data wpływu 20 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości zastosowania mechanizmu podzielonej płatności w przypadku regulowania zaliczek na rzecz komorników za świadczone przez nich usługi na podstawie „wezwania do uiszczenia zaliczki” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwości zastosowania mechanizmu podzielonej płatności w przypadku regulowania zaliczek na rzecz komorników za świadczone przez nich usługi na podstawie „wezwania do uiszczenia zaliczki”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Miasto wdrożyło do stosowanych przez siebie form rozliczeń mechanizm podzielonej płatności, o którym mowa art. 108a ustawy z dnia 11 marca 2014 r. o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, płatności na rzecz innych podatników VAT dokonywane mają być z zastosowaniem tego mechanizmu (tzw. split payment).

W prowadzonych na wniosek Miasta postępowaniach egzekucyjnych komornicy sądowi na podstawie art. 40 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji zwracają się do Miasta, jako wierzyciela, z pismami o uiszczenie zaliczek na wydatki. Przesłane przez komornika „wezwania do uiszczenia zaliczki” stanowią podstawę do dokonania przez Miasto zapłaty na rzecz komornika wskazanej w nich kwoty.

W przypadku, gdy „wezwanie do uiszczenia zaliczki” dotyczy usług komorniczych objętych podatkiem od towarów i usług (np. poszukiwanie majątku dłużnika), komornik sądowy po otrzymaniu wpłaty, wystawia fakturę VAT obejmującą kwotę wpłaconej zaliczki i doręcza ją Miastu. Taka faktura VAT opatrzona adnotacją „zapłacono” nie stanowi wówczas podstawy do dokonania przez Miasto zapłaty na rzecz komornika, a jedynie potwierdzenie wpłaconej wcześniej zaliczki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy możliwe jest stosowanie mechanizmu podzielonej płatności (split payment), w przypadku regulowania przez Miasto zaliczek na rzecz komorników za świadczone przez nich usługi objęte podatkiem od towarów i usług (np. poszukiwanie majątku dłużnika) na podstawie „wezwania do uiszczenia zaliczki”, a nie na podstawie faktury VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest możliwe stosowanie mechanizmu podzielonej płatności w przypadku regulowania zaliczek dla komorników sądowych na podstawie „wezwania do uiszczenia zaliczki”, gdyż skorzystanie z mechanizmu podzielonej płatności jest uzależnione od posiadania faktury VAT, której płatność dotyczy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 103 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), podatnicy oraz podmioty wymienione w art. 108 są obowiązani, bez wezwania naczelnika urzędu skarbowego, do obliczania i wpłacania podatku za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy, na rachunek urzędu skarbowego, z zastrzeżeniem ust. 1a-4 oraz art. 33 i art. 33b.

Ustawa z dnia 15 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustawy (Dz. U. z 2018 r., poz. 62) wprowadziła z dniem 1 lipca 2018 r. nowy blok przepisów zawartych w rozdziale 1a w art. 108a-108d ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 108a ust. 1 ustawy, podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności kwoty należności wynikającej z tej faktury mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności.

Stosownie do art. 108a ust. 2 ww. ustawy, zastosowanie mechanizmu podzielonej płatności polega na tym, że:

1. zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek VAT;
2. zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury jest dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo jest rozliczana w inny sposób.

Artykuł 108a ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że zapłata z zastosowaniem mechanizmu podzielonej płatności dokonywana jest w złotych polskich przy użyciu komunikatu przelewu udostępnionego przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową, przeznaczonego do dokonywania płatności w mechanizmie podzielonej płatności, w którym podatnik wskazuje:

1. kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty podatku wynikającej z faktury, która ma zostać zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności;
2. kwotę odpowiadającą całości albo części wartości sprzedaży brutto;
3. numer faktury, w związku z którą dokonywana jest płatność;
4. numer, za pomocą którego dostawca towaru lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.

W świetle powyższych przepisów podatnicy, którzy otrzymali fakturę z wykazaną kwotą podatku, przy dokonywaniu płatności za nabyte towary lub usługi mogą zastosować mechanizm podzielonej płatności. Mechanizm ten zakłada rozdzielenie płatności za nabyty towar lub usługę na dwa odrębne rachunki – rachunek bankowy dostawcy oraz specjalny rachunek VAT. Płatność przez nabywcę na rzecz sprzedawcy za nabytą usługę bądź towar odbywa się nie jak dotąd w jednej kwocie brutto, ale w dwóch kwotach, oddzielnie na dwa rachunki sprzedawcy. Skutkiem takiego zlecenia będzie uznanie dwóch rachunków sprzedawcy.

Należy wskazać, że mechanizm podzielonej płatności może być stosowany, o czym stanowi art. 108a ust. 1 ustawy, gdy spełnione są łącznie następujące warunki dotyczące transakcji:

• dokonywana jest pomiędzy podatnikami podatku od towarów i usług,
• udokumentowana jest fakturą.

Zatem w sytuacji udokumentowania transakcji inaczej niż fakturą nie jest możliwe zastosowanie powyższego mechanizmu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że skoro – jak wynika z treści wniosku – Miasto reguluje zaliczki na podstawie otrzymanych od komorników „wezwań do uiszczenia zaliczki” a nie faktur, nie może przy dokonywaniu płatności kwoty należności stosować mechanizmu podzielonej płatności, gdyż nie są spełnione wszystkie warunki określone w art. 108a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji stanowisko Miasta należało uznać za prawidłowe.

Ponadto informuje się, że w kwestii uznania stosowania mechanizmu podzielonej płatności przy regulowaniu kwoty należności na podstawie „wezwań do uiszczenia zaliczki” za obejście przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz obowiązku wystawienia przez komorników faktur wydano postanowienie ….

Należy podkreślić, że niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego stanu faktycznego, co oznacza, że jeżeli w trakcie postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.