Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-3.4012.446.2018.2.ZD
z 16 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 sierpnia 2018 r. (data wpływu 17 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 sierpnia 2018 r. (data wpływu 28 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lokalu użytkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zryczałtowanej formy opodatkowania, możliwości zastosowania indywidualnej stawki amortyzacyjnej oraz podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lokalu użytkowego. Wniosek uzupełniono w dniu 28 sierpnia 2018 r. o dowód wniesienia opłaty od pełnomocnictwa oraz wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą zarejestrowanej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r., poz. 646) oraz będąca zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca zamierza uzyskiwać przychody z wynajmu lokalu użytkowego – apartamentu położonego w Polsce, w miejscowości o charakterze typowo wypoczynkowym – przeznaczonego na świadczenie usług wynajmu krótkoterminowego. Apartament będzie lokalem niemieszkalnym wchodzącym w skład zespołu 4 budynków pensjonatowych, działającego w tzw. systemie condohotel (aparthotel). Oznacza to, że lokal będzie oferowany do najmu krótkoterminowego na rzecz turystów przez operatora obiektu hotelarskiego, a nie przez samego Wnioskodawcę. Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT czynny, a następnie zawarł przedwstępną umowę kupna lokalu (inwestycja jest w trakcie budowy). Zgodnie z oświadczeniem Wnioskodawcy w treści aktu notarialnego, nabycie lokalu nastąpi z majątku osobistego Wnioskodawcy do jego majątku osobistego. W treści aktu notarialnego zawarto wzmiankę, że przed zawarciem umowy ostatecznej, przenoszącej wartość nieruchomości na Wnioskodawcę dojdzie do ustanowienia odrębnej własności lokalu. Lokal zostanie oddany w stanie technicznym deweloperskim, który obejmuje wykonanie w lokalu drzwi wejściowych, otynkowanych ścian, wylewki betonowej, instalacji elektrycznej, przyłączy wodno-kanalizacyjnych, parapetów wewnętrznych, płytek ceramicznych na balkonach, balustrady, przyłącza do tzw. białego montażu. Zatem konieczne będzie wykończenie i wyposażenie lokalu przed oddaniem go w najem. W chwili obecnej nie ma możliwości oszacowania kosztów wykończenia lokalu, ale założyć należy, że nakłady mogą przekroczyć 30% wartości nabycia samego lokalu. Lokal zostanie wykończony przez Wnioskodawcę samodzielnie, tj. zleci on wykończenie lokalu użytkowego na własny koszt. Następnie Wnioskodawca zamierza samodzielnie rozliczać przychody z najmu zakupionego lokalu. Jako wynajmujący Wnioskodawca zawrze umowę z operatorem zespołu budynków (pensjonatu), który będzie pośredniczyć w wynajmie apartamentu osobom trzecim na pobyt krótkoterminowy. Z założenia Wnioskodawca zobowiąże się oddać lokal najemcy wraz z wyposażeniem i miejscem parkingowym w hali garażowej (przedmiot najmu) do prowadzenia podnajmu lokalu osobom trzecim na pobyt krótkoterminowy. Najemca (operator) będzie płacił Wnioskodawcy czynsz najmu na warunkach ustalonych w umowie. Umowa najmu zostanie zawarta na czas oznaczony. Po okresie objętym umową najmu zostanie ona przedłużona, powierzona innej firmie lub Wnioskodawca zajmie się wynajmem osobiście. Zakup apartamentu i jego wynajem będzie związany z założenia wyłącznie z działalnością opodatkowaną, gdyż taki charakter mają usługi zakwaterowania w hotelach, pensjonatach itd. Nie jest wykluczone, że w pewnych krótkich okresach lokal będzie wykorzystywany przez samego podatnika w celach mieszkaniowych (okresy te nie przekroczą kilku tygodni w roku).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie w zakresie podatku od towarów i usług.

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia lokalu użytkowego? (oznaczone jako pytanie nr 3)

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 3, będzie miał on prawo do odliczenia całości podatku VAT naliczonego z tytułu nabycia apartamentu. Zgodnie z art. 15 ust. 1 VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza dla potrzeb podatku VAT obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 VAT). Najem krótkoterminowy lokalu użytkowego wypełnia definicję działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT, jeżeli wykonywany jest w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Dla potrzeb podatku od towarów i usług istotnym jest wykorzystanie towaru (lokalu) w sposób ciągły dla celów zarobkowych bez względu na to, czy najem będzie prowadzony w ramach działalności gospodarczej, czy jako odrębne źródło przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca planuje wykorzystywać nabyty apartament na cele krótkoterminowego zakwaterowania turystów, przy czym celem tego najmu nie będzie zaspokajanie potrzeb mieszkaniowych osób fizycznych, ale potrzeb związanych z zakwaterowaniem. Usługi tego rodzaju są obecnie klasyfikowane w grupowaniu PKWiU 55.20.19.0 – „Pozostałe usługi obiektów noclegowych, turystycznych i miejsc krótkotrwałego zakwaterowania bez obsługi”. Klasyfikacji w tym zakresie nie zmienia, że usługi będą świadczone przez Wnioskodawcę – podatnika VAT za pośrednictwem operatora obiektu hotelowego (pensjonatu). W rozumieniu wyżej cytowanych przepisów VAT, świadczenie usług najmu nieruchomości jest działalnością gospodarczą, a Wnioskodawca – podmiot wykonujący te czynności – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach określonych w przepisach regulujących ten podatek. Zgodnie z art. 86 ust. 1 VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124 VAT. Treść art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a VAT wskazuje, że kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług. Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi VAT, gdy towary i usługi, w związku z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest powstanie zobowiązania podatkowego w VAT, tzn. określenie podatku należnego. Prawo nie dopuszcza zatem sytuacji obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez podatnika. Zatem prawa do odliczenia nie daje wykorzystanie nabytych dóbr gospodarczych do świadczenia usług zwolnionych z podatku VAT lub niepodlegających podatkowi VAT. Warunkiem skorzystania z prawa odliczenia podatku jest również niezaistnienie przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 VAT. Związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, które umożliwiają Wnioskodawcy skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, może mieć charakter bezpośredni lub pośredni. Związek bezpośredni dokonywanych zakupów z działalnością podatnika ma miejsce, gdy nabywane towary i usługi są niezbędne do wytworzenia usług będących przedmiotem dostawy, np. usług krótkoterminowego zakwaterowania. Związek pośredni nabywanych towarów i usług z działalnością przedsiębiorcy podatnika ma miejsce, gdy ponoszone wydatki wiążą się z całokształtem funkcjonowania przedsiębiorstwa – mają pośredni związek z działalnością gospodarczą, a tym samym z osiąganym przez podatnika obrotem opodatkowanym. Zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem doktryny musi istnieć obiektywny związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy dokonanymi zakupami towarów i usług, a powstaniem obrotu. Po stronie podatnika leży obowiązek dokonania alokacji podatku do czynności podlegających opodatkowaniu lub czynności niepodlegających opodatkowaniu. W przedstawionym zdarzeniu przyszłym dostawa nowego lokalu użytkowego nie będzie korzystała ze zwolnienia z podatku VAT, lecz będzie podlegać opodatkowaniu stawką 23% podatku. Apartament, po jego wykończeniu i odpowiedniej adaptacji, będzie wykorzystywany zgodnie z planami Wnioskodawcy do działalności opodatkowanej (lokal z założenia nie będzie wykorzystywany na cele mieszkaniowe). W efekcie Wnioskodawca ma prawo do odliczenia całości podatku naliczonego, związanego z nabyciem lokalu. Jeżeli jednak doszłoby do wykorzystania przedmiotowego lokalu na zaspokojenie własnych potrzeb przez podatnika przez okres kilku tygodni oraz faktycznie przeznaczy on lokal na cele wynajmu krótkoterminowego przez resztę roku, skoryguje on rozliczenie podatkowe – w szczególności dokona korekty odliczenia podatku według zasad z art. 91 ust. 2 i nast. VAT. Stanowisko Wnioskodawcy znajduje poparcie w indywidualnych interpretacjach podatkowych, wydawanych przez uprawnione organy w zbliżonych stanach faktycznych, np.: w interpretacji Dyrektora IS w Warszawie z dnia 5 października 2016 r., nr IPPP3/4512-581/16-4/KP; w interpretacji Dyrektora IS w Katowicach z dnia 15 listopada 2013 r., nr IBPP1/443-725/13/LSz.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Wyrażoną wyżej generalną zasadę – określoną w art. 86 ust. 1 ustawy – uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają w sposób technicznoprawny regulacje zawarte w art. 90 i art. 91 ustawy.

W myśl art. 91 ust. 1 ustawy, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-10a, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6, 10 lub 10a lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11 i 12, dla zakończonego roku podatkowego.

Stosownie do treści art. 91 ust. 2 ustawy, w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – w ciągu 10 lat, licząc od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości i praw wieczystego użytkowania gruntów – jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio, z tym że korekty dokonuje się po zakończeniu roku, w którym zostały oddane do użytkowania.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty, a w przypadku zakończenia działalności gospodarczej – w deklaracji podatkowej za ostatni okres rozliczeniowy (art. 91 ust. 3 ustawy).

Jak wynika z powyższego, przepisy zawarte w art. 91 ustawy – co do zasady – dotyczą sytuacji, gdy uprzednio odliczona kwota podatku naliczonego z różnych przyczyn musi zostać skorygowana lub przypadku, gdy podatek naliczony nie został odliczony, bo na moment realizacji prawa do odliczenia nabyty towar lub usługa nie miały służyć działalności opodatkowanej, ale sytuacja ta uległa zmianie.

Z powyższych unormowań wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Wnioskodawca zamierza uzyskiwać przychody z wynajmu lokalu użytkowego – apartamentu, w miejscowości o charakterze typowo wypoczynkowym – przeznaczonego na świadczenie usług wynajmu krótkoterminowego. Apartament będzie lokalem niemieszkalnym wchodzącym w skład zespołu 4 budynków pensjonatowych, działającego w tzw. systemie condohotel (aparthotel). Oznacza to, że lokal będzie oferowany do najmu krótkoterminowego na rzecz turystów przez operatora obiektu hotelarskiego, a nie przez samego Wnioskodawcę. Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT czynny, a następnie zawarł przedwstępną umowę kupna lokalu (inwestycja jest w trakcie budowy). Lokal zostanie oddany w stanie technicznym deweloperskim, który obejmuje wykonanie w lokalu drzwi wejściowych, otynkowanych ścian, wylewki betonowej, instalacji elektrycznej, przyłączy wodno-kanalizacyjnych, parapetów wewnętrznych, płytek ceramicznych na balkonach, balustrady, przyłącza do tzw. białego montażu. Zatem konieczne będzie wykończenie i wyposażenie lokalu przed oddaniem go w najem. W chwili obecnej nie ma możliwości oszacowania kosztów wykończenia lokalu, ale założyć należy, że nakłady mogą przekroczyć 30% wartości nabycia samego lokalu. Lokal zostanie wykończony przez Wnioskodawcę samodzielnie, tj. zleci on wykończenie lokalu użytkowego na własny koszt. Następnie Wnioskodawca zamierza samodzielnie rozliczać przychody z najmu zakupionego lokalu. Jako wynajmujący, Wnioskodawca zawrze umowę z operatorem zespołu budynków (pensjonatu), który będzie pośredniczyć w wynajmie apartamentu osobom trzecim na pobyt krótkoterminowy. Z założenia Wnioskodawca zobowiąże się oddać lokal najemcy wraz z wyposażeniem i miejscem parkingowym w hali garażowej (przedmiot najmu) do prowadzenia podnajmu lokalu osobom trzecim na pobyt krótkoterminowy. Najemca (operator) będzie płacił Wnioskodawcy czynsz najmu na warunkach ustalonych w umowie. Umowa najmu zostanie zawarta na czas oznaczony. Po okresie objętym umową najmu zostanie ona przedłużona, powierzona innej firmie lub Wnioskodawca zajmie się wynajmem osobiście. Zakup apartamentu i jego wynajem będzie związany z założenia wyłącznie z działalnością opodatkowaną, gdyż taki charakter mają usługi zakwaterowania w hotelach, pensjonatach itd. Nie jest wykluczone, że w pewnych krótkich okresach lokal będzie wykorzystywany przez samego podatnika w celach mieszkaniowych (okresy te nie przekroczą kilku tygodni w roku).

Wątpliwości Zainteresowanego dotyczą prawa do odliczenia całości podatku naliczonego z tytułu nabycia lokalu użytkowego.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając zatem na uwadze powołane przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, będą spełnione, ponieważ Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, a zakup apartamentu i jego wynajem – jak wskazał Zainteresowany – będzie związany wyłącznie z działalnością opodatkowaną.

W konsekwencji, mając na uwadze opis sprawy oraz przywołane przepisy prawa należy stwierdzić, że w związku z nabyciem lokalu użytkowego Wnioskodawcy – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – będzie przysługiwało prawo do odliczenia w całości kwoty podatku naliczonego.

Podkreślenia wymaga jednak, że Zainteresowany będzie mógł zrealizować prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wymienionych w art. 88 ustawy.

Ponadto, biorąc pod uwagę zawartą w opisie sprawy informację o treści: „Nie jest wykluczone, że w pewnych krótkich okresach lokal będzie wykorzystywany przez samego podatnika w celach mieszkaniowych (okresy te nie przekroczą kilku tygodni w roku)”, należy w tym miejscu zaznaczyć, że w sytuacji, gdy w okresie korekty wykorzystywanie przedmiotowego lokalu ulegnie zmianie, Wnioskodawca będzie zobowiązany ponownie – z uwzględnieniem nowych okoliczności – przeanalizować kwestię prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z nabyciem ww. lokalu.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Tutejszy organ nadmienia również, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

Odnosząc się natomiast do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

W tym miejscu organ podatkowy wyjaśnia, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia lokalu użytkowego. Natomiast zagadnienia dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych zostaną załatwione odrębnym pismem.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.