Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.129.2018.2.MM
z 23 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 sierpnia 2018 r. (data wpływu 6 sierpnia 2018 r.), uzupełnionym 2 października 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 sierpnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 14 września 2018 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.129.2018.1.MM wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano 2 października 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca będący Stowarzyszeniem działa na podstawie ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. prawo o stowarzyszeniach. Jest organizacją pozarządową nie posiadającą statusu OPP.

Stowarzyszenie nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT.

Stowarzyszenie jest zrzeszeniem osób fizycznych o charakterze niezarobkowym mającym na celu podejmowanie działań zmierzających do rozwoju obszaru Gminy … w zakresie m.in.:

1. rozwoju oświaty i wychowania oraz wyrównywania szans edukacyjnych, społecznych i obywatelskich dzieci młodzieży i osób dorosłych na obszarach wiejskich,
2. rozwoju kultury i sztuki oraz zachowania dziedzictwa kulturowego, przyrodniczego i historycznego,
3. realizacji zadań z zakresu turystyki i rekreacji,
4. pomocy społecznej

i wiele innych działań, które zostały określone w Statucie.

Stowarzyszenie realizuje obecnie projekt pn. „Rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej lokalnej infrastruktury turystycznej, rekreacyjnej na terenie … poprzez wykonanie nawierzchni polipropylenowej na boiskach przyszkolnych w miejscowości ...”. Operacja realizowana jest na podstawie art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 poprzez LGD Stowarzyszenie X, którego Gmina jest członkiem.

Całość projektu zamyka się na kwotę 414.102,93 zł, z czego po zrealizowaniu i rozliczeniu zadania ma otrzymać dofinansowanie ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego w wysokości 248.863,00 zł. Stowarzyszenie będzie musiało ponieść całość kosztów a później złożyć dokumentację o refundację części poniesionych kosztów. Wkład własny do projektu będzie wynosił 165.239,93 zł. Jak zaznaczono na wstępie organizacja prowadzi działalność o charakterze niezarobkowym więc nie posiada środków na wkład własny.

W założeniach przy składaniu wniosku było, że źródłem wkładu własnego będą przychody Stowarzyszenia pochodzące z umorzonej pożyczki od Gminy lub dotacji bezzwrotnej otrzymanej od Gminy.

Na etapie realizacji zadania LGD Stowarzyszenie X otrzymało od Urzędu Marszałkowskiego informację popartą stanowiskiem Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie źródeł wkładu własnego do projektu.

W związku ze stanowiskiem Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi (stanowisko to dotyczy tych projektów i jest przekazane jednemu ze Stowarzyszeń) organizacja pozarządowa nie posiadająca statusu OPP wkład własny nie może sfinansować z żadnej pomocy bezzwrotnej.

W związku z powyższym LGD Stowarzyszenie X powzięło decyzję, że na wkład własny Stowarzyszeniu (Wnioskodawcy) udzieli nieoprocentowanej pożyczki (ma na ten cel zapis statutowy), którą z kolei umorzy.

LGD Stowarzyszenie X również nie prowadzi działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem podatku VAT.

W związku z tym, że działania te obejmują zadania oświatowe bo boiska budowane są obok Szkół Podstawowych dla uczniów tych szkół otrzymana pożyczka jest na cele oświatowe.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy umowa na udzielenie nieoprocentowanej pożyczki (dla Wnioskodawcy) zawarta pomiędzy Stowarzyszeniem (Wnioskodawcą) a LGD Stowarzyszeniem X jest zwolniona z podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia.

Pożyczka ta będzie przeznaczona na cele statutowe i zostanie zaciągnięta na realizację celów oświatowych (jak już wspomniano boiska te będą budowane przy Szkołach Podstawowych i służyć mają uczniom tych szkół w zajęciach edukacyjno-sportowych) w związku z tym ta czynność nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150), zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

O powstaniu obowiązku uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnej decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, moment dokonania czynności cywilnoprawnej.

Z kolei zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą każdorazowej wypłaty środków pieniężnych, jeżeli umowa pożyczki określa, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy. Ponadto, obowiązek podatkowy przy umowie pożyczki ciąży na biorącym pożyczkę (art. 4 pkt 7 cyt. ustawy).

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki stanowi kwota lub wartość pożyczki, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych.

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy od czynności cywilnoprawnych określa stawkę podatku, która, od umowy pożyczki, wynosi 2%.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Takim przepisem jest wskazany przez Wnioskodawcę art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Zgodnie z tym przepisem, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia.

Jako, że pojęcie „sprawa” ma charakter ogólny, to należy przyjąć, że powyższe uregulowanie będzie dotyczyło tych wszystkich spraw, dla których materialnoprawna podstawa rozstrzygnięcia zawarta jest w przepisach regulujących kwestie wymienione w art. 2 pkt 1 lit. f) powołanej ustawy.

Przepisy dotyczące spraw podlegających wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych w zakresie dotyczącym nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej znajdują się w następujących aktach prawnych:

1. ustawie z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (t.j. Dz.U z 2018 r., poz. 996, ze zm.),
2. ustawie z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1457, ze zm.),
3. ustawie z dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. z 2017 r., poz. 2183, ze zm.),
4. ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz.U. z 2018 r. poz. 1668),
5. ustawie z dnia 30 kwietnia 2010 r. o Polskiej Akademii Nauk (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1475, ze zm.).
   
   

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Stowarzyszenie) zamierza zaciągnąć nieoprocentowaną pożyczkę od Stowarzyszenia X. Celem, na który będą przeznaczone pożyczone środki będzie pokrycie wkładu własnego w wysokości 165.239,93 zł do projektu, który realizuje Wnioskodawca. W ramach opisanego projektu Wnioskodawca zamierza wykonać nawierzchnię polipropylenową na boiskach przyszkolnych w miejscowości ... . Celem statutowym Wnioskodawcy jest m.in. rozwój oświaty i wychowania oraz wyrównywania szans edukacyjnych, społecznych i obywatelskich dzieci, młodzieży i osób dorosłych na obszarach wiejskich. Wnioskodawca wskazał, że otrzymana pożyczka zostanie przeznaczona na cele oświatowe, ponieważ budowane boiska znajdują się przy szkołach podstawowych i mają służyć uczniom tych szkół.

Jak już wskazano, zgodnie z cyt. przepisem art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają czynności cywilnoprawne w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej oraz zdrowia. Ustawodawca normując w tym przepisie wyłączenie nie określił szczegółowo jego zakresu. Mając na względzie, że wszelkie wyłączenia i zwolnienia stanowią odstępstwo od konstytucyjnej zasady powszechności opodatkowania, przepisy je określające powinny być interpretowane ściśle i zgodnie z ich literalnym brzmieniem.

Tym samym zasadne jest uznanie, że celem ustawodawcy było objęcie wyłączeniem jedynie tych czynności cywilnoprawnych, które dokonywane są bezpośrednio w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej.

Analiza przepisów przytoczonych wyżej ustaw w zakresie dotyczącym nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej prowadzi do wniosku, że brak jest bezpośredniego związku między zaciągnięciem pożyczek w celu wybudowania boisk dla uczniów szkół podstawowych a realizacją celów określonych w ustawie Prawo oświatowe czy w ustawie o systemie oświaty, aby umowa pożyczki, mogła korzystać z wyłączenia od podatku w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej. Wśród zadań realizowanych przez szkoły nie przewiduje się bowiem budowy boisk szkolnych.

W świetle przepisów ww. ustaw, do zadań należących do działalności naukowej, szkolnej i oświatowej nie można zaliczyć zaciągnięcia pożyczek w celu wybudowania boisk szkolnych. Zatem, w takim przypadku, zastosowanie wyłączenia od podatku od czynności cywilnoprawnych prowadziłoby do nieuzasadnionej, rozszerzającej wykładni przepisu art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Powyższa interpretacja art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jest zbieżna z wykładnią wojewódzkich sądów administracyjnych – zaprezentowaną w wyrokach o sygn. akt I SA/Gd 1451/15 z 9 grudnia 2015 r. oraz sygn. akt I SA/Gl 196/15 z 1 października 2015 r. – przepisu art. 2 pkt 1 lit. g) ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej (Dz.U. z 2015 r., poz. 783, ze zm.) zawierającego wyłączenie od opłaty skarbowej dokonanych czynności urzędowych, wydanych zaświadczeń lub zezwoleń oraz składnych pełnomocnictw w sprawach nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej. Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyżej wskazanym wyroku sygn. akt I SA/Gd 1451/15: „(...) nie można przyjąć, że kwalifikacja czynności obejmującej pozwolenie na przebudowę i rozbudowę budynku do spraw z zakresu nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej jest determinowana późniejszym przeznaczeniem (charakterem) tego obiektu. Argumentów pozwalających uznać, że uzyskane pozwolenia znajdują materialną podstawę w przepisach z zakresu nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej nie przedstawiła również strona skarżąca, ograniczając się do wskazania, że podjęte przez nią działania służyły adaptacji budynku do celów edukacyjnych. W opinii Sądu nie ulega wątpliwości, że wykładnia językowa komentowanego uregulowania powoduje, iż możliwy zakres omawianego wyłączenia jest stosunkowo szeroki, jednak nie do tego stopnia, by można było mówić o ekscesie w postaci nadmiernego (i niczym nieusprawiedliwionego) zastosowania wyłączenia z obowiązku ponoszenia opłaty skarbowej, zwłaszcza w świetle określonej w art. 84 Konstytucji RP zasady powszechności opodatkowania.”

Mając powyższe na względzie, należy wysnuć wniosek, że skoro wydania pozwolenia na budowę lub przebudowę szkoły nie można traktować jako sprawy z zakresu nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej, to tym bardziej czynność cywilnoprawna mająca na celu zaciągnięcie pożyczki na budowę boisk przy szkołach podstawowych nie może być uznana jako dokonana w sprawie nauki, szkolnictwa i oświaty pozaszkolnej, niezależnie od charakteru prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności oraz jego statutu.

Reasumując, zaciągana pożyczka w celu realizacji projektu budowy boisk szkolnych nie może zostać zakwalifikowana jako czynność cywilnoprawna wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 1 lit. f) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, gdyż nie jest to czynność cywilnoprawna stricte w sprawach nauki, szkolnictwa czy oświaty pozaszkolnej.

Stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.