2018.10.19 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.445.2018.2.RM
z 19 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 lipca 2018 r. (data wpływu 19 lipca 2018 r.), uzupełnionym w dniu 28 września 2018 r. (data wpływu 5 października 2018 r.) na wezwanie tut. Organu z dnia 14 września 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 21 września 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji nabycia towarów od kontrahenta z Chin za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz wykazania tej transakcji w deklaracji VAT-7 - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 lipca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji nabycia towarów od kontrahenta z Chin za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów oraz wykazania tej transakcji w deklaracji VAT-7.

Wniosek uzupełniony został w dniu 28 września 2018 r. (data wpływu 5 października 2018 r.) na wezwanie Organu z dnia 14 września 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny, uzupełniony pismem z dnia 28 września 2018 r.:

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą obejmującą m.in. sprzedaż drobnego sprzętu elektronicznego (takiego jak myszy komputerowe, power banki, PenDrive’y).
Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT, zarejestrowanym na potrzeby VAT-UE.

Wnioskodawca zamawia towar handlowy m.in. z Chin, w celu jego odsprzedaży w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Kontrahent, pełniący w opisanej transakcji rolę dostawcy, prowadzi działalność gospodarczą polegającą na produkcji i eksporcie upominków promocyjnych, takich jak radia, krokomierze, timer’y, produkty LED, zegary lub inny drobny sprzęt elektroniczny.

Kontrahent z Chin jest stroną odpowiedzialną za transport zakupionych przez Wnioskodawcę towarów do Polski, a na wystawianej przez niego fakturze doliczana jest opłata za transport. Na fakturach podane być mogą różne warunki transportu, np. CFR PL lub FOB NINGBO (wg Incoterms), mogą również widnieć inne informacje o transporcie, np. wskazanie transportu z miasta Shenzhen do Polski. Niezależnie od wskazań na fakturze, zgodnie z ustaleniami pomiędzy stronami transakcji, to kontrahent z Chin jest odpowiedzialny za dostarczenie Wnioskodawcy towaru na wskazany adres na terytorium Polski i to w momencie dostarczenia towaru Wnioskodawcy następuje przeniesienie na Wnioskodawcę prawa do dysponowania towarem.

Zamówiony przez Wnioskodawcę towar trafia z Chin uprzednio do któregoś z krajów Unii Europejskiej (UE), np. Holandii, Wielkiej Brytanii lub innych, gdzie jest przepakowywany do mniejszych paczek i za pośrednictwem firm kurierskich rozsyłany do nabywców. Towar będący przedmiotem jednego zamówienia (do którego Wnioskodawca otrzymuje jedną fakturę) może być dostarczony Wnioskodawcy w kilku różnych paczkach.

Wnioskodawca otrzymuje zamówiony towar w paczkach nadanych do Polski z terytorium innego kraju UE, nie zaś bezpośrednio z Chin, o czym świadczy adres nadania paczek. Jedynym dokumentem potwierdzającym nabycie towaru przez Wnioskodawcę jest faktura wystawiana przez chińskiego kontrahenta. Wnioskodawca nie dysponuje żadnymi dokumentami (np. celnymi) potwierdzającymi wprowadzenie towaru na terytorium UE. Sposób dostawy opisany w niniejszym wniosku dotyczy tylko jednego rodzaju importowanego przez Wnioskodawcę towaru - power banków o największej pojemności wbudowanej baterii. Ten specyficzny sposób dostawy wynika z faktu, że power banki, czyli urządzenia, które można nazwać mobilnymi bateriami do doładowywania telefonów, są postrzegane przez większość przewoźników jako towar niebezpieczny, wymagający specjalnego transportu. W taki sposób power banki transportowane są nie tylko do Polski, ale do całej Europy.

W związku z otrzymaniem towaru z terenu UE, nie zaś bezpośrednio z Chin, Wnioskodawca przyjmuje, że nastąpił import towaru z Chin do danego kraju UE, a sam rozpoznaje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów (WNT) z danego kraju UE do Polski. Ze względu na fakt, że jedynym dokumentem, którym dysponuje Wnioskodawca jest faktura od chińskiego kontrahenta, nie zaś od strony unijnej, Wnioskodawca uważa, że dokument ten nie może być uznany za fakturę o której mowa w art. 20 ust. 5 Ustawy o VAT i rozpoznaje obowiązek podatkowy 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru.

Jako podstawę opodatkowania Wnioskodawca przyjmuje kwotę wskazaną na otrzymanej fakturze, obejmującą: cenę nabywanych towarów handlowych, koszt transportu oraz opłatę manipulacyjną.

Z powodu braku po stronie kraju UE kontrahenta, w stosunku do którego Wnioskodawca byłby w stanie ustalić i zweryfikować posiadany NIP-UE, Wnioskodawca nie ma możliwości wskazania w informacji podsumowującej VAT-UE, o której mowa w art. 100 Ustawy o VAT, opisanej powyżej transakcji nabycia towarów. Wnioskodawca wykazuje zatem WNT w składanej deklaracji VAT-7 oraz składa do Urzędu Skarbowego krótkie wyjaśnienie odnośnie rozbieżności pomiędzy deklaracją VAT-7 za dany miesiąc, a informacją podsumowującą VAT-UE za ten miesiąc. Przykładowa treść składanego wyjaśnienia znajduje się poniżej:

„Wyjaśniamy, że firma ….. dokonała zakupu towarów handlowych z Chin. Fakturę wystawił chiński kontrahent. Natomiast towar został dostarczony do podatnika w m-cu .. przesyłką kurierską nadaną z Holandii. Wartość zakupu towaru to…. Transakcja ta została przez podatnika potraktowana jako wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów i wykazana w deklaracji VAT-7 za … (obowiązek podatkowy …). Niestety nie ma danych nabywcy do wykazania takiej transakcji w informacji podsumowującej. Wobec powyższego transakcja jest wykazana w deklaracji VAT-7 za m-c … 2017 a nie jest wpisana w informacji podsumowującej za ten okres.”

W uzupełnieniu wniosku, w odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania, w którym kraju towary zamawiane przez Wnioskodawcę są przedmiotem importu, Wnioskodawca wskazał, że towary zamawiane przez Wnioskodawcę do chwili obecnej były dostarczane z Chin głównie do Holandii, rzadko, ale zdarzały się dostawy do Wielkiej Brytanii i Niemiec. Wnioskodawca natomiast, jak zaznaczał już we wniosku, nie ma wiedzy czy to w kraju dostawy w UE towary te były przedmiotem importu.

Odnosząc się do pytania Organu dotyczącego wskazania, kto i w czyim imieniu dokonuje importu towarów zamawianych przez Wnioskodawcę, Wnioskodawca wskazał, że towar jest zamawiany przez Wnioskodawcę u kontrahenta chińskiego, który to kontrahent odpowiada za organizację transportu zamówionego towaru. Wnioskodawca nie ma wpływu na sposób dostarczenia towaru, czyli nie on podejmuje decyzje, do którego kraju i jakiej firmy w UE trafi towar. Wnioskodawca, próbując ustalić jak faktycznie wygląda organizacja transportu, otrzymał od dostawcy chińskiego ogólne informacje dotyczące sposobu organizowania dostaw.

Wnioskodawca zamawia towar u różnych chińskich dostawców. Każdy z tych dostawców ma jednego, a czasem kilku „forwarderów”, czyli firmy spedycyjne, z którymi współpracuje i które oferują usługę transportu tego typu, jak opisany we wniosku. Mamy więc do czynienia z wieloma dostawcami, kilkoma różnymi firmami spedycyjnymi, które działają według podobnego schematu, ale nie identycznie.

Firma spedycyjna, która organizuje transporty, kompletuje towar do przetransportowania od wielu różnych dostawców chińskich. Gdy uzbiera wystarczająco dużo przesyłek, całość zgromadzonego na dany moment towaru wysyła jednym dużym transportem lotniczym do konkretnego kraju w UE (w przypadku Wnioskodawcy do Holandii, Wielkiej Brytanii lub Niemiec).

W kraju w UE, do którego dociera towar z Chin, współpracujący ze spedytorem podmiot (firma z zarejestrowaną w tym kraju UE działalnością), dokonuje odprawy celnej dla towaru z całego transportu, regulując wszelkie opłaty związane ze sprowadzeniem dostawy z Chin. Jest to odprawa zbiorcza, ale Wnioskodawca nie posiada danych firmy, odpowiedzialnej za te odprawę.

Po odprawie przesyłki są rozsyłane drogą kurierską (zwykle …) do poszczególnych odbiorców w poszczególnych krajach UE, zgodnie z zamówieniami u chińskich dostawców. Na liście przewozowym wystawionym przez firmę kurierską, który Wnioskodawca otrzymuje wraz z towarem, widnieją dane nadawcy z Holandii, Wielkiej Brytanii czy Niemiec, a nie pierwotnego dostawcy z Chin. Wnioskodawca nie ma jednak pewności, czy nadawca z kraju UE widniejący na liście przewozowym to firma, która dokonuje importu. Nie posiada jej nr VAT-UE i to jest podstawowy problem Wnioskodawcy, bowiem ma wiedzę i dokumenty w postaci listów przewozowych, potwierdzające, że zamówiony towar trafił do niego nie bezpośrednio z Chin, tylko po przeładunku z odpowiedniego kraju UE, a nie jest w stanie ustalić, kto konkretnie był odpowiedzialny za przyjęcie towaru w kraju UE i jego wysyłkę do Polski. Mimo wielokrotnych prób uzyskania informacji, kto konkretnie dokonuje czynności związanych z importem towaru w UE, Wnioskodawcy nie udało się tego ustalić, spedytor nie przekazuje tego typu informacji.

W odpowiedzi na pytanie Organu dotyczące wskazania na czym polega i w jakim celu wykonywane jest „przepakowywanie do mniejszych paczek”, czy „przepakowywanie do mniejszych paczek” w jakikolwiek sposób wpływa na właściwości towaru, modyfikuje, ulepsza itp. dostarczany towar, Wnioskodawca wskazał, że konkretny towar zamówiony przez Wnioskodawcę nie jest w żaden szczególny sposób przepakowywany. Firma spedycyjna, organizująca transport, łączy przesyłki od różnych nadawców chińskich optymalizując przestrzeń załadunkową, czyli np. ustawia na jednej palecie kilka różnych przesyłek od różnych nadawców do różnych odbiorców w konkretnym kraju w UE. Po dotarciu do UE, taka paleta jest rozładowywana i wydzielane są jako przesyłki partie towaru kierowane do konkretnych odbiorców. Sam towar nie podlega żadnym modyfikacjom. Właściwości towaru nie są w żaden sposób zmieniane. Zamówiony przez Wnioskodawcę towar jest zapakowany w oryginalne pojedyncze jednostkowe opakowania, nie naruszone od momentu wysyłki od dostawcy chińskiego do momentu odbioru przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że na fakturze od chińskiego dostawcy nie figuruje VAT-UE kontrahenta chińskiego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca postępuje prawidłowo uznając opisaną we wniosku transakcję za WNT i wykazując ją jedynie w deklaracji VAT-7 uzupełnianej o stosowne wyjaśnienie?

Zdaniem Wnioskodawcy, opisana transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które z powodu braku stosownych danych, nie powinno być wykazywane w informacji podsumowującej, a jedynie w deklaracji VAT-7.

Zgodnie z art. 2 pkt 7 Ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

W opisanej we wniosku transakcji dochodzi do sytuacji, w której przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego (tj. Chin) następuje na terytorium innego niż Polska państwa członkowskiego Wspólnoty (tj. np. na terytorium Holandii, Wielkiej Brytanii etc.). Wnioskodawca zaś nabywa towar handlowy, który jest transportowany z terytorium innego państwa należącego do UE, a więc państwa członkowskiego, do Polski, tj. państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie rozpoczęcia transportu. W związku z powyższym, opisanego we wniosku nabycia towarów nie można uznać za import w rozumieniu Ustawy o VAT.

Stosownie do dyspozycji art. 9 ust. 1 ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, iż wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów ma miejsce pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika.
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a - z zastrzeżeniem art. 10;
dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Zgodnie z powyższym, aby daną transakcję można było uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru musi dojść do sytuacji, w której towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego oraz spełnione zostały warunki odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji, tj. nabywca towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, a nabywane przez niego towary służą jego działalności gospodarczej oraz dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, zgodnie z brzmieniem art. 15 ust. 2, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca jest podatnikiem, w rozumieniu art. 15 Ustawy o VAT, a kupowane przez niego towary służą jego działalności gospodarczej, tym samym spełnione są wszystkie przesłanki wskazane w art. 9 ust. 2 pkt 1 lit. a Ustawy o VAT.

Aby opisana we wniosku transakcja została uznana za WNT również dokonujący dostawy towarów musi być podatnikiem, o którym mowa w art. 15, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej.

Art. 15 Ustawy o VAT został powołany powyżej, natomiast zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 Dyrektywy, podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje z kolei wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W związku z faktem, że zagraniczny kontrahent będący dostawcą towarów zamówionych przez Wnioskodawcę jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w kontekście Ustawy o VAT oraz Dyrektywy, należy uznać, że spełnia przesłanki z art. 9 ust. 2 pkt 2. Tym samym należy uznać, że wszystkie przesłanki warunkujące uznanie opisanej we wniosku transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów zostały spełnione.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 Ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z treścią art. 20 ust. 5 Ustawy o VAT, w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.

W związku z faktem, że przedstawiona transakcja nabycia towarów jest udokumentowana fakturą wystawioną przez chińskiego kontrahenta i nie odnosi się do transakcji WNT z kraju UE do Polski, zdaniem Wnioskodawcy nie może być ona uznana za fakturę, o której mowa w art. 20 ust. 5 Ustawy o VAT. W związku z powyższym, właściwym momentem wykazania obowiązku podatkowego przez Wnioskodawcę jest 15 dzień miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru.

Zgodnie z treścią art. 30a ust. 1, do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1, 6, 7, 10 i 11.

Art. 29a ust. 1 mówi, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Z kolei zgodnie z ust. 6 ww. artykułu, podstawa opodatkowania obejmuje:

podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.

W związku z powyższym, Wnioskodawca uważa, że prawidłowo ustala podstawę opodatkowania w wysokości kwoty wskazanej na fakturze otrzymanej od chińskiego kontrahenta, obejmującej: cenę nabywanych towarów handlowych, koszt transportu oraz opłatę manipulacyjną.

Z uwagi na fakt, że Wnioskodawca jest zobowiązany do rozpoznania WNT, jest on również obowiązany do wykazania przedmiotowej transakcji w deklaracjach składanych do urzędu skarbowego.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 Ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca.

Natomiast w myśl art. 100 ust. 1 pkt 2 Ustawy o VAT, podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane dalej "informacjami podsumowującymi".

Zgodnie z art. 100 ust. 8 pkt 3 Ustawy o VAT, informacja podsumowująca powinna zawierać właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej dokonującego dostawy towarów, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej.

W rozpatrywanej sprawie Wnioskodawca nie dysponuje numerem dostawcy dla potrzeb realizacji transakcji wewnątrzwspólnotowych, ze względu na fakt, że dostawca nie podaje numeru VAT-UE i Wnioskodawca nie jest w stanie uzyskać takiego numeru we własnym zakresie lub też dostawca nie jest zarejestrowany do celów VAT UE na terenie Wspólnoty. W związku z powyższym Wnioskodawca nie ma możliwości odpowiedniego wskazania w składanej do urzędu skarbowego informacji podsumowującej informacji o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach VAT-UE. Dlatego Wnioskodawca uważa, że w wyniku braku danych nie jest zobowiązany do składania informacji podsumowującej, a jedynie zawarcia transakcji w deklaracji VAT-7.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez terytorium kraju - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 ust. 7 ustawy przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z ust. 2 powołanego artykułu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

nabywcą towarów jest:
1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a
- z zastrzeżeniem art. 10;
dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Z powołanych przepisów wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy zarówno dostawca jak i nabywca towarów są podatnikami, a towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego. Ponadto zakupione towary muszą służyć działalności gospodarczej nabywcy.

Czynność wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów co do zasady wymaga istnienia dwóch stron transakcji: jeden podmiot nabywa towary rozpoznając u siebie wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, natomiast druga strona dostarcza te towary dokonując wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy zawsze lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Podkreślić jednakże należy, że niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy, nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego. Ponadto, podatnik dokonujący wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów jest zobowiązany do opodatkowania tej transakcji.

Podatnikami, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Natomiast działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne dokonujące wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Zgodnie z art. 201 ust. 1 i 3 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny, towary nieunijne przeznaczone do wprowadzenia na rynek Unii lub przeznaczone do osobistego użytku lub konsumpcji na obszarze celnym Unii są obejmowane procedurą dopuszczenia do obrotu. Dopuszczenie do obrotu nadaje towarom nieunijnym unijny status celny.

Wskazać należy, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym, co oznacza, że opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie. Zatem określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

Stosownie do art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest, w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Z kolei w przypadku towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejscem dostawy towarów jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy).

W przypadku gdy miejscem rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów jest terytorium państwa trzeciego, dostawę towarów dokonywaną przez podatnika lub podatnika podatku od wartości dodanej, który jest również podatnikiem z tytułu importu albo zaimportowania tych towarów, uważa się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego importu albo zaimportowania tych towarów (art. 22 ust. 4 ustawy).

Co do zasady miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej (art. 26a ust. 1 ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu.

Z wniosku wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca sprzedaje drobny sprzęt elektroniczny (myszy komputerowe, power banki, PenDrive’y). Wnioskodawca zamawia towar w Chinach. Kontrahent z Chin, od którego Wnioskodawca nabywa towar, prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na produkcji i eksporcie upominków promocyjnych (radia, krokomierze, timer’y, produkty LED, zegary i inny drobny sprzęt elektroniczny). Podmiotem odpowiedzialnym za transport towarów do Polski jest kontrahent z Chin.

Firma spedycyjna, z którą współpracuje dostawca z Chin, i która odpowiada za transport towarów kompletuje towar, pochodzący od różnych chińskich dostawców. Po zgromadzeniu wystarczająco dużej ilości przesyłek, całość towaru wysyłana jest, w ramach jednego transportu lotniczego, do konkretnego kraju członkowskiego UE (w przypadku Wnioskodawcy do Holandii, Wielkiej Brytanii lub Niemiec). Na terytorium państwa członkowskiego UE, do którego dociera towar z Chin, podmiot współpracujący ze spedytorem (firma, która ma zarejestrowaną działalność w tym kraju) - dokonuje odprawy celnej towaru z całego transportu (zbiorczo) i reguluje wszelkie opłaty związane ze sprowadzeniem towaru z Chin. Po dokonanej odprawie, przesyłki rozsyłane są za pośrednictwem firm kurierskich do odbiorców w rożnych krajach UE. Przed wysyłką, z przesyłki zbiorczej przetransportowanej z Chin do UE, wydzielane są partie towaru kierowane do konkretnych odbiorców. Podczas przepakowywania towar nie podlega żadnym modyfikacjom, jego właściwości nie są w żaden sposób zmieniane. Na liście przewozowym wystawionym przez firmę kurierską, który Wnioskodawca otrzymuje wraz z towarem, widnieją dane nadawcy z Holandii, Wielkiej Brytanii czy Niemiec (a nie pierwotnego dostawcy z Chin). Prawo do dysponowania towarem jak właściciel przenoszone jest na Wnioskodawcę w Polsce, w momencie dostarczenia towaru Wnioskodawcy. Kontrahent z Chin dokumentuje zrealizowaną transakcję fakturą, która nie zawiera jego nr VAT-UE.

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT i jest zarejestrowany na potrzeby VAT UE.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą m.in. ustalenia, czy nabycie towarów od kontrahenta z Chin stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Jak wyżej wskazano, aby daną transakcję można było uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, muszą zostać spełnione następujące warunki: zarówno dostawca jak i nabywca towarów muszą być podatnikami, towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego na terytorium innego państwa członkowskiego i jednocześnie zakupiony towar musi służyć działalności gospodarczej nabywcy.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 2006 r., nr 347, str. 1, z późn. zm.) „podatnikiem” jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. „Działalność gospodarcza” obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

W niniejszej sprawie, dostawcą towarów jest kontrahent z Chin, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej produkuje i eksportuje upominki promocyjne (radia, krokomierze, timer’y, produkty LED, zegary lub inny drobny sprzęt elektroniczny). Powyższe pozwala zatem uznać, że podmiot z Chin, od którego Wnioskodawca nabywa Towar, działa w analizowanej sprawie w charakterze podatnika podatku od wartości dodanej.

Przenosząc przedstawiony opis sprawy na grunt obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że transakcja nabycia Towaru przez Wnioskodawcę od kontrahenta z Chin spełnia przesłanki do uznania jej za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy. Wnioskodawca (nabywca towarów) jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT-UE, i jak przyjęto w niniejszym rozstrzygnięciu, dostawca towarów - kontrahent z Chin jest podatnikiem podatku od wartości dodanej. Podmiotem odpowiedzialnym za transport towarów do Polski jest kontrahent z Chin. W kraju członkowskim UE, do którego dociera towar z Chin (Holandia, Wielka Brytania, Niemcy), podmiot współpracujący z firmą spedycyjną, tj. firma, która ma zarejestrowaną działalność w tym kraju, dokonuje odprawy celnej towaru (całego transportu), regulując wszelkie opłaty związane ze sprowadzeniem towaru z Chin. Towar nabyty przez Wnioskodawcę od kontrahenta z Chin – wraz odprawą celną, dokonaną na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej, uzyskał unijny status celny (od tego momentu przemieszczenie towarów pomiędzy państwami członkowskimi Unii Europejskiej miało charakter wewnątrzwspólnotowy). Prawo do dysponowania towarem jak właściciel przenoszone jest na Wnioskodawcę w Polsce, w momencie dostarczenia towaru Wnioskodawcy. Zakupiony Towar Wnioskodawca wykorzystuje w prowadzonej działalności gospodarczej (sprzedaż). W konsekwencji, z tytułu nabycia Towaru od kontrahenta z Chin, Wnioskodawca winien rozpoznać wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy i opodatkować je na terytorium kraju na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących wykazania dokonanej transakcji w deklaracji VAT-7 wskazać należy, że na podstawie art. 99 ust. 1 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Wzory deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług zostały określone w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 18 kwietnia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 856).

W załączniku nr 3 do rozporządzenia zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7 i VAT-7K), z których wynika, że w poz. 23 wykazuje się wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną zgodnie z art. 29a ustawy. Kwota będzie porównywana z wartością wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazaną w informacji podsumowującej (…). Z kolei w poz. 24 wykazuje się łączną wartość podatku należnego od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów obliczoną wg obowiązujących stawek, z wyłączeniem transakcji, o których mowa w art. 136 ustawy.

Z rozstrzygnięcia przyjętego w niniejszej interpretacji wynika, że nabycie Towaru przez Wnioskodawcę od kontrahenta z Chin, stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy. Zatem uwzględniając powołane objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług - Wnioskodawca powinien wykazać przedmiotową transakcję w poz. 23 oraz w poz. 24 deklaracji VAT-7.

Jednocześnie wskazać należy, że w myśl art. 100 ust. 1 pkt 2 ustawy podatnicy, o których mowa w art. 15, zarejestrowani jako podatnicy VAT UE, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym zbiorcze informacje o dokonanych wewnątrzwspólnotowych nabyciach towarów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lub art. 11 ust. 1, od podatników podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej - zwane dalej „informacjami podsumowującymi”.

Stosownie art. 100 ust. 3 ustawy informacje podsumowujące składa się za okresy miesięczne za pomocą środków komunikacji elektronicznej w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu dokonania transakcji, o których mowa w ust. 1.

Informacja podsumowująca powinna zawierać właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych nadany przez państwo członkowskie właściwe dla podatnika podatku od wartości dodanej lub osoby prawnej niebędącej takim podatnikiem, nabywających towary lub usługi, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej (art. 100 ust. 8 pkt 2 ustawy).

Jak wynika z rozstrzygnięcia przyjętego w niniejszej interpretacji, nabycie Towarów od kontrahenta z Chin, stanowi dla Wnioskodawcy wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, w rozumieniu art. 9 ust. 1 ustawy. Niemniej jednak, jak wskazał Wnioskodawca, na fakturze wystawionej przez dostawcę z Chin nie widnieje numer VAT-UE kontrahenta chińskiego. Zatem, z uwagi na brak numeru VAT dostawcy towaru, przedmiotowej transakcji nie należy wykazywać w informacji podsumowującej, bowiem złożenie informacji podsumowującej, która nie zawiera numeru VAT dostawcy towaru, jest niemożliwe.

Należy jednak zauważyć, że z objaśnienia do poz. 23 deklaracji VAT-7 wynika, że kwota wykazana w tej pozycji (wartość wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów) będzie porównywana z wartością wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazaną w informacji podsumowującej. W analizowanej sprawie, z uwagi na brak numeru VAT dostawcy towaru Wnioskodawca nie będzie miał możliwości wykazania dokonanej transakcji w informacji podsumowującej. Wobec tego, Wnioskodawca winien wykazać w poz. 23 deklaracji VAT-7 wartość dokonanego wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i jednocześnie odrębnie wyjaśnić rozbieżności pomiędzy danymi zawartymi w złożonej deklaracji i w informacji podsumowującej. Jeśli bowiem transakcja została uznana za wykonaną na terytorium innego państwa członkowskiego, polski podatnik, nie mając możliwości wykazania tej transakcji w informacji podsumowującej VAT-UE w formie elektronicznej (z uwagi na brak numeru UE kontrahenta), powinien złożyć pisemne wyjaśnienie o braku identyfikacji kontrahenta, podając szczegółowe dane identyfikacyjne dostawcy towaru.

Mając na uwadze powyższe ustalenia, należy stwierdzić, że Wnioskodawca prawidłowo wykazał dokonane wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w deklaracji VAT-7, a z uwagi na brak numeru VAT dostawcy towarów z Chin nie wykazał tej transakcji w informacji podsumowującej VAT-UE, powiadamiając jednocześnie urząd skarbowy o przyczynie braku wykazania tej transakcji w informacji podsumowującej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym opisana transakcja stanowi wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, które z powodu braku stosownych danych nie powinno być wykazywane w informacji podsumowującej, a jedynie w deklaracji VAT-7, należy uznać za prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem Wnioskodawcy - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności prawidłowości ustalenia podstawy opodatkowania oraz momentu powstania obowiązku podatkowego w związku z transakcją nabycia towarów od kontrahenta z Chin.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Jednocześnie wskazuje się, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin