Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.535.2018.1.RD
z 23 października 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 sierpnia 2018 r. (data wpływu 22 sierpnia 2018 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest:

• prawidłowe w zakresie uznania dostawy ze składu celnego za transakcję krajową opodatkowaną stawką 0%,
  

• nieprawidłowe w zakresie możliwości wyrejestrowania się dla celów podatku VAT i rozliczenia transakcji w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia przez nabywcę.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 22 sierpnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania dostawy ze składu celnego za transakcję krajową opodatkowaną stawką 0% oraz możliwości wyrejestrowania się dla celów podatku VAT i rozliczenia transakcji w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia przez nabywcę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Spółka (dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest podmiotem z siedzibą na terytorium Wielkiej Brytanii, zarejestrowanym na potrzeby podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii. Spółka prowadzi w tym kraju działalność gospodarczą m.in. w sektorze sprzedaży komponentów kuchennych i meblowych oraz artykułów dekoracyjnych.

Wnioskodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Jednocześnie aktualnie Spółka posiada formalny status podatnika zarejestrowanego dla celów VAT w Polsce.

W ramach prowadzonej działalności Spółka m.in. sprowadza towary z terytorium kraju trzeciego (np. z terytorium Chin) na terytorium Unii Europejskiej, do składu celnego zlokalizowanego w Polsce, z zastosowaniem procedury składowania celnego w rozumieniu przepisu art. 240 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U.UE L z dnia 10 października 2013 r.).

W konsekwencji, na etapie dokonywanego przemieszczenia nie powstaje dług celny, jak również nie powstaje obowiązek podatkowy w imporcie w Polsce.

Sprowadzony przez Wnioskodawcę do składu celnego towar obejmowany jest procedurą celną składu celnego, znajduje się pod dozorem celnym i ujęty jest w ewidencji towarowej, prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami. Ewidencja ta zawiera informacje i dane, które umożliwiają organom celnym nadzór nad stosowaną procedurą celną, w szczególności w odniesieniu do identyfikacji towarów objętych tą procedurą oraz ich statusu celnego.

Następnie przedmiotowy towar jest sprzedawany przez Spółkę na rzecz podmiotu z siedzibą na terytorium kraju, zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT (dalej: Nabywca). Na etapie sprzedaży towaru przez Spółkę na rzecz Nabywcy towar pozostaje objęty procedurą składu celnego i nie ulega fizycznemu przemieszczeniu. Innymi słowy, przeniesienie w zamian za wynagrodzenie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel pomiędzy Wnioskodawcą a Nabywcą następuje w momencie, w którym towary znajdują się cały czas w składzie celnym i objęte są procedurą składowania celnego.

Wyprowadzenie towaru ze składu celnego i zgłoszenie do procedury dopuszczenia do obrotu dokonywane jest już w momencie, gdy właścicielem towaru jest Nabywca.

Poza opisaną powyżej aktywnością w Polsce polegającą na sprowadzaniu towaru z kraju trzeciego do składu celnego w Polsce i sprzedaży na rzecz podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT dokonywanej w składzie celnym, Wnioskodawca nie planuje aktualnie realizować w Polsce innego rodzaju transakcji, w tym w szczególności transakcji, które skutkowałyby obowiązkiem dokonania rejestracji dla celów podatku VAT w Polsce.

Tym samym, uwzględniając dodatkowo brzmienie przepisów art. 17 ust. 1 pkt 5 i art. 96 ust. 6 ustawy o VAT oraz § 1 pkt 1 lit. k) Rozporządzenia MF z 14 listopada 2014 r., Spółka rozważa możliwość złożenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Po ewentualnym wykreśleniu Spółki z rejestru jako podatnika zarejestrowanego dla celów VAT w Polsce, Wnioskodawca kontynuowałby realizację opisanych powyżej dostaw towarów w składzie celnym na rzecz Nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca prawidłowo uważa, że zbycie przez Spółkę towaru objętego procedurą składu celnego na rzecz Nabywcy stanowi odpłatną dostawę towarów, która podlega opodatkowaniu na terytorium kraju z zastosowaniem stawki VAT wynoszącej 0%?
   
2. Czy Wnioskodawca słusznie uważa, iż w przypadku nieposiadania statusu podatnika zarejestrowanego dla celów podatku VAT w Polsce (art. 96 ust. 4 ustawy VAT), Spółka nie będzie podmiotem obowiązanym do rozpoznania i rozliczenia VAT z tytułu transakcji sprzedaży towaru w składzie celnym na rzecz Nabywcy (podatnikiem VAT rozpoznającym i rozliczającym przedmiotowe transakcje w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia powinien być nabywca)?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

W ocenie Spółki, dostawa przez Wnioskodawcę towaru objętego procedurą składu celnego na rzecz Nabywcy, dokonywana w składzie celnym, stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, która w okolicznościach przedstawionych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku podlega opodatkowaniu z zastosowaniem stawki VAT wynoszącej 0%.

Zgodnie z treścią art. 2 ust. 1 ustawy o VAT, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem ust. 2a (zastrzeżenie niedotyczące Spółki).

Skład celny zlokalizowany na terytorium Polski traktowany jest jako terytorium kraju. Sprowadzenie towarów spoza terytorium Unii Europejskiej do składu celnego, znajdującego się na terytorium Polski, mimo że objęte są procedurą składu celnego (składowania celnego), powoduje, że towary te znajdują się na terytorium kraju, w rozumieniu ustawy o VAT (por. również orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości UE z 8 listopada 2012 r. w sprawie C-165/11 Profitube).

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. Z kolei stosownie do treści art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Zgodnie z przedstawionym opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wniosku, zbycie towaru przez Spółkę na rzecz Nabywcy oznacza przekazanie mu prawa do rozporządzania towarem jak właściciel w zamian za wynagrodzenie. W momencie dokonywania transakcji towar jest objęty procedurą składu celnego, znajduje się w składzie celnym na terytorium Polski i na skutek przedmiotowej transakcji nie ulega przemieszczeniu. Powyższe oznacza, że będąca przedmiotem niniejszego wniosku transakcja zbycia towaru na rzecz Nabywcy stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju.

Aktualnie podstawowa stawka podatku VAT wynosi 23%, jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie ich od podatku.

Zgodnie z treścią § 9 ust 1 pkt 2 Rozporządzenia MF z 23 grudnia 2013 r., obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do dostawy towarów objętych procedurą składu celnego. Natomiast przepis § 9 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia wskazuje, iż obniżoną do 0% stawkę podatku VAT stosuje się pod warunkiem, że:

1. dostawy towarów dokonuje się dla podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy;
2. towary znajdują się pod dozorem celnym i są ujęte w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami;
3. towary, inne niż objęte procedurą składowania celnego, nie są w wyniku tej dostawy lub po dokonaniu tej dostawy wyprowadzane ze składu celnego.
   
   

Zgodnie z opisem przedstawionym we wniosku Spółka spełnia powyższe warunki. Wnioskodawca dokonuje dostawy towaru na rzecz Nabywcy będącego podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT. Ponadto sprowadzany z państwa trzeciego towar obejmowany jest procedurą składu celnego, znajduje się pod dozorem celnym i jest ujęty w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami. Ostatnia z przesłanek wskazanych w przepisie § 9 ust. 2 pkt 3 Rozporządzenia MF z 23 grudnia 2013 r. nie odnosi się natomiast do sytuacji przedstawionej w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku, ponieważ wskazany w tym przepisie warunek nie dotyczy przypadków dostawy towarów objętych procedurą składowania celnego.

Reasumując, realizowane przez Wnioskodawcę dostawy towarów - dokonywane w składzie celnym, w którym towary znajdują się pod dozorem celnym i są ujęte w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z przepisami - na rzecz Nabywcy (będącego podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT) stanowią odpłatne dostawy towarów na terytorium kraju, które w okolicznościach przedstawionych w stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) wniosku podlegają opodatkowaniu z zastosowaniem stawki VAT wynoszącej 0%.

Stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w poglądach prezentowanych przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych wydawanych dla innych podatników (tak przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 15 września 2015 r„ nr IBPP4/4512-229/15/EK).

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku nieposiadania statusu podatnika zarejestrowanego dla celów podatku VAT w Polsce (art. 96 ust. 4 ustawy VAT), Spółka nie będzie podmiotem obowiązanym do rozpoznania i rozliczenia VAT z tytułu transakcji sprzedaży towaru w składzie celnym na rzecz Nabywcy. Podatnikiem VAT rozpoznającym i rozliczającym przedmiotowe transakcje w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia powinien być w takim przypadku Nabywca.

Zgodnie z treścią art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. nabywcą jest:
   • w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
     
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stale miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,
3. dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.
   
   
   

Ponadto, stosownie do treści § 1 ust. 1 lit. k) Rozporządzenia MF z 14 listopada 2014 r., obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego nie mają podatnicy nieposiadający na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonują transakcji gospodarczych, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie następujące czynności: dostawę towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Mając na uwadze treść wskazanych regulacji oraz uwzględniając przedstawioną w opisie zdarzenia przyszłego wniosku okoliczność, iż Wnioskodawca, w oparciu o art. 96 ust. 6 ustawy o VAT zostałby wykreślony z rejestru jako polski podatnik VAT, Spółka nie będzie podmiotem obowiązanym do rozpoznania i rozliczenia VAT z tytułu transakcji sprzedaży towaru w składzie celnym na rzecz Nabywcy.

Po pierwsze, realizacja przez Spółkę wyłącznie dostaw towarów, dla której podatnikiem jest nabywca (§ 1 ust. 1 lit. k) Rozporządzenia MF z 14 listopada 2014 r.) stanowi podstawę do wykreślenia Wnioskodawcy z rejestru jako polskiego podatnika VAT. W takim przypadku Spółka jako podmiot posiadający siedzibę w innym kraju UE, nieposiadający w Polsce stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej oraz niezarejestrowany dla celów VAT w Polsce, spełniałby przesłanki określone dla dostawy wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 5 lit. a) ustawy o VAT.

Po drugie, Nabywca jest podatnikiem VAT posiadającym siedzibę na terytorium kraju, co oznacza iż spełnione byłyby również przestanki dla nabywcy określone w art. 17 ust. 1 pkt 5 lit. b) ustawy o VAT. Sprzedaż w składzie celnym nie stanowi również sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju (art. 17 ust. 1 pkt 5 lit. c) ustawy o VAT).

Reasumując, w przedstawionych okolicznościach uwzględniających wyrejestrowanie Wnioskodawcy jako polskiego podatnika VAT, to nie Spółka, ale Nabywca byłby podatnikiem VAT obowiązanym do rozpoznania i rozliczenia przedmiotowych transakcji dostaw towarów przez Spółkę w składzie celnym (rozliczenie w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w zakresie uznania dostawy ze składu celnego za transakcję krajową opodatkowaną stawką 0%, oraz nieprawidłowe w zakresie możliwości wyrejestrowania się dla celów podatku VAT i rozliczenia transakcji w ramach mechanizmu odwrotnego obciążenia przez nabywcę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 2 pkt 1 ustawy, przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

W myśl art. 2 pkt 5 ustawy, za terytorium państwa trzeciego – rozumie się przez terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 2 pkt 7 ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.

Powyższa definicja importu towarów stanowi implementację art. 30 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnotowego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. L Nr 347 str. 1 ze zm.), w myśl którego „import towarów” oznacza wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów, które nie znajdują się w swobodnym obrocie w rozumieniu art. 24 Traktatu.

Poza czynnością, o której mowa w akapicie pierwszym, za import towarów uznaje się wprowadzenie na terytorium Wspólnoty towarów znajdujących się w swobodnym obrocie pochodzących z terytorium trzeciego stanowiącego część terytorium celnego Wspólnoty.

Powstanie obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów jest powiązane z powstaniem obowiązku zapłaty cła lub faktem zaistnienia określonych procedur celnych. Co do zasady, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11 – art. 19a ust. 9 ustawy.

Zgodnie natomiast z art. 19a ust. 11 ustawy, w przypadku objęcia towarów procedurą: składowania celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego, tranzytu, wolnego obszaru celnego, jeżeli od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą wymagalności tych opłat.

Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy, miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.

Na podstawie art. 26a ust. 2 ustawy, w przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur:

1. uszlachetniania czynnego,
   
2. odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,
   
3. składowania celnego,
   
4. tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych,
   
5. wolnego obszaru celnego
   

- miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stawka podatku – na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy – wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub możliwość zwolnienia od podatku oraz określił warunki stosowania obniżonych stawek i zwolnień.

Jak stanowi art. 41 ust. 2 ustawy – dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy – w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.
   
   

W myśl art. 146d ust. 1 pkt 1 ustawy – minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia w okresie, o którym mowa w art. 146a, może obniżać stawki podatku do wysokości 0%, 5% lub 8% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określać warunki stosowania obniżonych stawek.

Zgodnie z brzmieniem § 9 ust. 1 rozporządzenia, Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz. U. z 2017 r., poz. 839, z późn. zm.) – zwanego rozporządzeniem – obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się do dostawy:

1. towarów w składzie celnym, wprowadzonych do składu celnego z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju;
2. towarów objętych procedurą składowania celnego.
   
   

W myśl § 9 ust. 2 rozporządzenia, przepis ust. 1 stosuje się, pod warunkiem że:

1. dostawy towarów dokonuje się dla podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy;
2. towary znajdują się pod dozorem celnym i są ujęte w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami;
3. towary, inne niż objęte procedurą składowania celnego, nie są w wyniku tej dostawy lub po dokonaniu tej dostawy wyprowadzane ze składu celnego.
   
   

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest podmiotem z siedzibą na terytorium Wielkiej Brytanii, zarejestrowanym na potrzeby podatku od wartości dodanej w Wielkiej Brytanii. Spółka prowadzi w tym kraju działalność gospodarczą m.in. w sektorze sprzedaży komponentów kuchennych i meblowych oraz artykułów dekoracyjnych. Wnioskodawca nie posiada stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Jednocześnie aktualnie Spółka posiada formalny status podatnika zarejestrowanego dla celów VAT w Polsce. W ramach prowadzonej działalności Spółka m.in. sprowadza towary z terytorium kraju trzeciego (np. z terytorium Chin) na terytorium Unii Europejskiej, do składu celnego zlokalizowanego w Polsce, z zastosowaniem procedury składowania celnego w rozumieniu przepisu art. 240 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny (Dz.U.UE L z dnia 10 października 2013 r.). Sprowadzony przez Wnioskodawcę do składu celnego towar obejmowany jest procedurą celną składu celnego, znajduje się pod dozorem celnym i ujęty jest w ewidencji towarowej, prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami. Ewidencja ta zawiera informacje i dane, które umożliwiają organom celnym nadzór nad stosowaną procedurą celną, w szczególności w odniesieniu do identyfikacji towarów objętych tą procedurą oraz ich statusu celnego. Następnie przedmiotowy towar jest sprzedawany przez Spółkę na rzecz podmiotu z siedzibą na terytorium kraju, zarejestrowanego jako czynny podatnik VAT (Nabywca). Na etapie sprzedaży towaru przez Spółkę na rzecz Nabywcy towar pozostaje objęty procedurą składu celnego i nie ulega fizycznemu przemieszczeniu. Innymi słowy, przeniesienie w zamian za wynagrodzenie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel pomiędzy Wnioskodawcą a Nabywcą następuje w momencie, w którym towary znajdują się cały czas w składzie celnym i objęte są procedurą składowania celnego. Wyprowadzenie towaru ze składu celnego i zgłoszenie do procedury dopuszczenia do obrotu dokonywane jest już w momencie, gdy właścicielem towaru jest Nabywca. Poza opisaną powyżej aktywnością w Polsce polegającą na sprowadzaniu towaru z kraju trzeciego do składu celnego w Polsce i sprzedaży na rzecz podatników w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT dokonywanej w składzie celnym, Wnioskodawca nie planuje aktualnie realizować w Polsce innego rodzaju transakcji, w tym w szczególności transakcji, które skutkowałyby obowiązkiem dokonania rejestracji dla celów podatku VAT w Polsce. Spółka rozważa możliwość złożenia do właściwego naczelnika urzędu skarbowego zgłoszenie zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Po ewentualnym wykreśleniu Spółki z rejestru jako podatnika zarejestrowanego dla celów VAT w Polsce, Wnioskodawca kontynuowałby realizację opisanych powyżej dostaw towarów w składzie celnym na rzecz Nabywcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla zbycia towaru objętego procedurą składu celnego znajdującego się w Polsce.

Od dnia 1 maja 2016 r. stosuje się przepisy Unijnego Kodeksu Celnego, który został przyjęty w dniu 9 października 2013 r. rozporządzeniem (UE) nr 952/2013 Parlamentu Europejskiego i Rady, a wszedł w życie 30 października 2013 r. uchylając rozporządzenie (WE) nr 450/2008 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 kwietnia 2008 r. ustanawiające wspólnotowy kodeks celny (zmodernizowany kodeks celny) (Dz.U. L z 2008 r. Nr 145, str.1).

Zgodnie z art. 77 ust. 1 lit. a i b Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE. L 2013 nr 269, str. 1), zwany dalej UKC, dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych: dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu oraz odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.

W myśl art. 77 ust. 2-3 UKC, dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. Jeżeli zgłoszenie celne dotyczące jednej z procedur, o których mowa w ust. 1, zostaje sporządzone na podstawie danych powodujących, że nie zostają pobrane w całości lub części należności celne przywozowe, osoba, która dostarczyła dane wymagane do sporządzenia zgłoszenia i która wiedziała lub powinna była wiedzieć, że dane te są nieprawdziwe, jest również dłużnikiem.

W myśl art. 237 ust. 1 lit. a i lit. b UKC, w ramach procedury składowania towary nieunijne mogą być składowane na obszarze celnym Unii, przy czym towary te nie podlegają należnościom celnym przywozowym oraz innym należnościom określonym w innych stosownych obowiązujących przepisach.

Z powyższego wynika, że zastosowanie do towarów pochodzących z państw trzecich procedury składowania celnego nie skutkuje powstaniem należności celnych.

W myśl art. 240 ust. 1, 2 i 3 UKC, Procedura składowania celnego pozwala na składowanie towarów nieunijnych w miejscach zatwierdzonych przez organy celne dla tej procedury i pod dozorem celnym („składy celne”). Składy celne umożliwiają składowanie celne towarów przez każdą osobę („publiczny skład celny”) albo przez posiadacza pozwolenia na składowanie celne („prywatny skład celny”). Towary objęte procedurą składowania celnego mogą zostać czasowo wyprowadzone ze składu celnego. Z wyjątkiem przypadku działania siły wyższej, takie wyprowadzenie wymaga uprzedniej zgody organów celnych.

W kwestii dotyczącej uznania składu celnego za terytorium kraju, na którym skład celny się znajduje oraz w kwestii opodatkowania podatkiem od wartości dodanej sprzedaży w składzie celnym, rozstrzygał Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 listopada 2012 r. w sprawie C-165/11 Profitube. Rozstrzygnięcie zapadło na gruncie przepisów szóstej dyrektywy z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG) (Dz. Urz. WE L Nr 145 z 13.06.1977 str. 1, z późn. zm.), dalej: szósta dyrektywa Rady, które pozostały aktualne w swej treści w odpowiednich przepisach dyrektywy 2006/112/WE Rady.

Trybunał Sprawiedliwości UE w ww. sprawie C-165/11 Profitube rozstrzygał w przedmiocie zapłaty podatku od wartości dodanej (zwanego in. „podatkiem VAT”) dotyczącego sprzedaży towarów pochodzących z państwa trzeciego i umieszczonych w składzie celnym położonym na terytorium Republiki Słowackiej, objętych procedurą składu celnego, a następnie procedurą uszlachetniania czynnego z zastosowaniem systemu zawieszeń.

Odnosząc się do powyższego Trybunał wskazał, iż żaden z przepisów szóstej dyrektywy Rady nie przewiduje, iż składy celne niezależnie od tego, czy chodzi o składy publiczne, czy prywatne w rozumieniu przepisów Wspólnotowego Kodeksu Celnego, nie znajdują się „na terytorium kraju”, jeżeli są one położone na terytorium państwa członkowskiego w znaczeniu wskazanym w art. 3 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady (analogicznie art. 5 pkt 2 dyrektywy 2006/112/WE Rady).

W tezach ww. wyroku Trybunał przyjął, że w rozumieniu art. 2 ust. 1 szóstej dyrektywy Rady, skład celny znajduje się „na terytorium kraju”, jeżeli jest położony na terytorium państwa członkowskiego (pkt 59).

Trybunał wobec dokonanych ustaleń wskazał, że w sytuacji gdy towary pochodzące z państwa trzeciego zostały objęte procedurą składu celnego w państwie członkowskim, następnie przetworzone w ramach procedury uszlachetniania czynnego z zastosowaniem systemu zawieszeń, po czym zostały sprzedane i ponownie objęte procedurą składu celnego, przy czym podczas tych wszystkich procesów i transakcji pozostawały w tym samym składzie celnym położonym na terytorium tego państwa członkowskiego, sprzedaż tych towarów podlega podatkowi od wartości dodanej na mocy art. 2 pkt 1 szóstej dyrektywy Rady, chyba że wspomniane państwo członkowskie skorzystało z przysługującej mu na mocy art. 16 ust. 1 wskazanej dyrektywy możliwości zwolnienia jej z podatku od wartości dodanej, czego ustalenie należy do sądu krajowego.

Mając na uwadze wytyczne Trybunału Sprawiedliwości UE zawarte w przytoczonym wyroku, oraz zważywszy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie nie przewidują wyłączenia składu celnego z terytorium kraju, a zatem terytorium składu celnego znajdujące się na terytorium RP traktowane jest, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, jako terytorium kraju, jak również skład celny utworzony na terytorium państwa członkowskiego Wspólnoty stanowi część tego państwa członkowskiego, ponieważ art. 3 szóstej dyrektywy, wskazujący na zakres terytorialny dla celów podatku od wartości dodanej, takiego obszaru (tj. składu celnego), nie wyklucza z obszaru terytorialnego państw członkowskich, a w konsekwencji z terytorium Wspólnoty. Zatem towary znajdujące się w składzie celnym są objęte przepisami szóstej dyrektywy i podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem fakt, że towary są przemieszczane pomiędzy państwami członkowskimi w ramach procedur zawieszających należności celne jest nieistotny dla oceny charakteru tych transakcji na gruncie podatku VAT.

Tym samym skład celny w przedmiotowej sprawie należy uznać za terytorium kraju, a towary się w nim znajdujące podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny/zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku oraz treść powołanych przepisów potwierdzić należy pogląd Spółki, że dostawa towarów sprowadzonych z terytorium kraju trzeciego do składu celnego, dokonywana w składzie celnym (uznanego za terytorium kraju), będzie spełniała warunki, o których mowa w § 9 rozporządzenia uprawniające Spółkę do zastosowania preferencyjnej stawki podatku VAT. Jak wskazał Wnioskodawca, towar będący przedmiotem dostawy nie ulega przemieszczeniu i znajduje się pod dozorem celnym i ujęty jest w ewidencji towarowej prowadzonej zgodnie z odrębnymi przepisami, zaś Nabywcami są podmioty z siedzibą na terytorium kraju zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT (podatnicy o których mowa w art. 15 ustawy). Dostawa towaru na rzecz polskiego podatnika będzie stanowić zatem odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju, która w myśl § 9 ust. 1 w zw. z § 9 ust. 2 rozporządzenia będzie opodatkowana stawką 0% VAT.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dostawa towaru objętego procedurą składu celnego na rzecz Nabywcy, dokonywana w składzie celnym, stanowi odpłatną dostawę towarów na terytorium kraju i podlega opodatkowaniu z zastosowaniem stawki 0% VAT, należy uznać za prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy sprowadzają się również do ustalenia, czy w przypadku nieposiadania statusu podatnika zarejestrowanego dla celów podatku VAT w Polsce, Spółka nie będzie podmiotem obowiązanym do rozpoznania i rozliczenia podatku VAT z tytułu transakcji sprzedaży towaru w składzie celnym na rzecz Nabywcy.

W myśl art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające towary, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. dokonującym ich dostawy na terytorium kraju jest podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju, a w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej, podatnik ten nie jest zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4,
   
2. nabywcą jest:
   • w przypadku nabycia gazu w systemie gazowym, energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, energii cieplnej lub chłodniczej przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej - podmiot zarejestrowany zgodnie z art. 96 ust. 4 lub art. 97 ust. 4,
     
   • w pozostałych przypadkach - podatnik, o którym mowa w art. 15, posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stale miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w art. 15, posiadająca siedzibę na terytorium kraju i zarejestrowana zgodnie z art. 97 ust. 4,
3. dostawa towarów nie jest dokonywana w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.
   
   
   

Ww. przepisy przewidują tzw. instytucję odwrotnego obciążenia, polegającą na przerzuceniu ze sprzedawcy na nabywcę obowiązku opodatkowania transakcji. Z wyżej wskazanych przepisów wynika, że dla uznania nabywcy za podatnika z tytułu rozliczenia danej transakcji, zagraniczny dostawca towarów nie może być zarejestrowany w Polsce dla celów VAT (przy dostawie towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej).

Zgodnie z § 1 pkt 1 lit. k) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 listopada 2014 r. w sprawie określenia podatników niemających obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego (Dz. U. z 2014 r., poz. 1624), zwanego rozporządzeniem w sprawie rejestracji, obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego nie mają podatnicy nieposiadający na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonują transakcji gospodarczych, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie dostawę towarów, dla której podatnikiem jest nabywca.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 - jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Jeżeli podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT zaprzestał wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu, jest on obowiązany zgłosić zaprzestanie działalności naczelnikowi urzędu skarbowego; zgłoszenie to stanowi dla naczelnika urzędu skarbowego podstawę do wykreślenia podatnika z rejestru jako podatnika VAT (art. 96 ust. 6 ustawy).

Wskazać należy, że w myśl art. 113 ust. 1 ww. ustawy zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku. Natomiast zgodnie z ust. 9 ww. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 13 pkt 3 ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9 nie stosuje się do podatników dokonujących dostaw nieposiadających siedziby działalności gospodarczej w Polsce.

Jak wskazał Wnioskodawca, aktualnie posiada formalny status podatnika zarejestrowanego dla celów VAT w Polsce. Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji wykreślenia Spółki z rejestru jako podatnik VAT czynny, nie byłby podmiotem obowiązanym do rozpoznania i rozliczenia podatku VAT z tytułu transakcji dostawy towarów w składzie celnym na rzecz Nabywcy.

Dla uznania nabywcy towarów (w przypadku dostawy towarów innych niż gaz w systemie gazowym, energia elektryczna w systemie elektroenergetycznym, energia cieplna lub chłodnicza przez sieci dystrybucji energii cieplnej lub chłodniczej) za podatnika - wprowadzono wymóg, aby zagraniczny dostawca towarów m.in. nie był zarejestrowany w Polsce dla celów VAT. Jeśli zatem towary, z miejscem dostawy w Polsce, dostarcza podmiot niemający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce (jak w przedmiotowym przypadku), lecz zarejestrowany w Polsce, to nabywca tych towarów nie jest podatnikiem na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy, tj. zobowiązanym do rozliczenia podatku należnego, lecz obowiązek ten ciąży na dostawcy towaru.

Wnioskodawca uważa, że w sytuacji wykreślenia go z rejestru Spółek jako podatnik VAT czynny spełnione byłyby wszystkie przesłanki i to nabywca byłby zobowiązany do rozliczenia podatku. Należy jednak mieć na względzie art. 96 ust. 1 ustawy, z którego wynika, że podmioty są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne. W świetle tego przepisu Wnioskodawca w niniejszej sprawie nie jest uprawniony do wyrejestrowania z rejestru podatników VAT. Transakcji opisanej we wniosku nie można bowiem rozpatrywać w oderwaniu od całokształtu przedstawionych okoliczności.

W szczególności trzeba zwrócić uwagę, że towar sprowadzany jest przez Spółkę z terytorium kraju trzeciego do składu celnego zlokalizowanego w Polsce i jest obejmowany procedurą składu celnego. Następnie towar jest sprzedawany na rzecz podmiotu z siedzibą na terytorium kraju i wyprowadzenie towaru ze składu celnego i zgłoszenie do procedury dopuszczenia do obroty dokonywane jest już w momencie gdy właścicielem towaru jest Nabywca. Wnioskodawca zaznaczył, że na etapie dokonywanego przemieszczenia nie powstaje zatem dług celny.

W odniesieniu do tych okoliczności należy zauważyć, że rzeczywiście umieszczenie towarów objętych procedurą składu celnego, wprowadzonych spoza Wspólnoty Europejskiej, do składu celnego na terytorium kraju, nie powoduje powstania długu celnego ani też nie występują w związku z tym żadne inne należności przywozowe. Nie oznacza to jednak, że taka transakcja nie podlega przepisom o podatku od towarów i usług, stanowi bowiem import towarów w rozumieniu cyt. art. 2 pkt 7 ustawy (tj. przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej). Przy czym, prawnopodatkowa kwalifikacja wprowadzenia towarów spoza Unii Europejskiej do składu celnego na terytorium Polski jako importu towarów w rozumieniu ustawy, nie przesądza automatycznie o powstaniu obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług z tytułu importu. Natomiast z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy wynika, że opodatkowaniu podatkiem VAT podlega import towarów na terytorium kraju i jest to jedna z czynności obligujących podmioty, w myśl art. 96 ust. 1 ustawy, do dokonania zgłoszenia rejestracyjnego.

Tym samym Spółka, dokonując przywozu towarów z krajów trzecich na terytorium Polski (jako czynności uznanej za import towarów) nie może posiadać statusu podatnika niezarejestrowanego dla celów podatku VAT, gdyż wykonuje jedną z czynności wymienionych w art. 5 ust. 1 ustawy. Oznacza to, że wobec nie spełnienia przesłanek do wykreślenia podatnika z rejestru VAT (ze względu na dokonywany import towarów na terytorium kraju), Spółka dokonując dostawy towarów na rzecz Nabywcy powinna być zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Zatem w opisanym przypadku, chociaż Spółka nie posiada siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce, to jednak obowiązana jest pozostać zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT, nie można więc uznać, że spełnione będą wszystkie warunki wskazane w art. 17 ust. 1 pkt 5 ustawy i że w związku z tym na polskim podatniku, jako nabywcy, będzie spoczywał obowiązek rozliczenia dostawy dokonanej przez podmiot zagraniczny (Wnioskodawcę).

Z powyższych względów w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania również § 1 pkt 1 lit. k) rozporządzenia w sprawie rejestracji, z którego wynika, że obowiązku składania zgłoszenia rejestracyjnego nie mają podatnicy nieposiadający na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej, stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonują transakcji gospodarczych, stałego miejsca zamieszkania lub zwykłego miejsca pobytu, jeżeli wykonują na terytorium kraju wyłącznie dostawę towarów, dla której podatnikiem jest nabywca. Jak bowiem wynika z powyższych ustaleń, ostatni z wymienionych w ww. regulacji warunków nie będzie spełniony, skoro Wnioskodawca będzie dokonywał importu towarów i jako zarejestrowany podatnik VAT będzie podmiotem zobowiązanym do rozliczenia podatku z tytułu dokonywanych na rzecz Nabywcy dostaw towarów.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczonego nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Tut. Organ informuje, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.