Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.349.2017.1.ASZ
z 11 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni przed ślubem dokonała zakupu na własność nieruchomości – położonej w miejscowości …. przy ulicy …., gmina …., oznaczonej jako las o obszarze 0,0222 ha wpisanej w księdze wieczystej Nr …. Sądu Rejonowego …. za kwotę 73 000,00 zł – akt notarialny z dnia 20 marca 2012 r., Repertorium A Nr …...

Małżonek Wnioskodawczyni, również przed ślubem, dokonał zakupu nieruchomości – objętej księgą wieczystą Nr ….., obejmującej działki nr 68/98 i 68/99, stanowiące las …., gmina …, o powierzchni 0,0444 ha za kwotę 15 000,00 zł – akt notarialny z dnia 30 lipca 2012 r., Repertorium A Nr …. – warunkowa umowa sprzedaży oraz akt notarialny z dnia 6 sierpnia 2012 r., Repertorium A Nr …. – umowa przeniesienia własności nieruchomości.

Dnia 6 czerwca 2014 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. W roku 2015 postanowiła wraz z małżonkiem, że sprzedadzą nieruchomości jakie posiadają i kupią jedną, wspólną działkę w tej samej miejscowości w celu wybudowania na niej większego domu i stałego zamieszkania w nim. I tak też się stało – dnia 30 października 2015 r. Wnioskodawczyni sprzedała nieruchomość nabytą dnia 20 marca 2012 r. Na dzień sprzedaży na nieruchomości znajdował się budynek letniskowy o powierzchni 87 m². Nieruchomość została sprzedana za kwotę 235 000,00 zł.

Dnia 14 lipca 2015 r. małżonek Wnioskodawczyni dokonał sprzedaży nieruchomości, którą nabył dnia 30 lipca 2012 r. Nieruchomość ta nie była zabudowana i została sprzedana za kwotę 80 000,00 zł.

W związku z tym, że udało się sprzedać ww. nieruchomości i pozyskać środki pieniężne na zakup własnej, wspólnej nieruchomości, dnia 17 listopada 2015 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem dokonała zakupu działki objętej księgą wieczystą Nr ….., cytując za aktem notarialnym Repertorium A Nr …..: „Na podstawie wypisu z rejestru gruntów oraz wyrysu z mapy ewidencyjnej wydanych przez Starostę …. dnia 20 października 2015 r., Nr rej. …… stawający oświadczyli, że przedmiotowa nieruchomość obejmuje między innymi działkę nr 2/393 z mapy …. stanowiącą tereny mieszkaniowe i lasy …., przy ulicy …., o obszarze 0,0613 ha.” Zakupu dokonali za kwotę 80 000,00 zł. Jednocześnie Wnioskodawczyni wraz z mężem wnioskowała, cytując dalej za ww. aktem notarialnym: „na podstawie umowy objętej niniejszym aktem oraz powołanych w niej dokumentów, aby Sąd Rejonowy …, Wydział Ksiąg Wieczystych odłączył bezciężarowo z księgi wieczystej Nr …. działkę nr 2/393 do nowej księgi wieczystej i wpisał w niej jako właścicieli: …., w ustawowej wspólności.” W wyniku tego utworzono księgę wieczystą Nr ….. Ponadto, decyzją Dyrektora Regionalnej Dyrekcji Lasów Państwowych w ….. z dnia 30 grudnia 2015 r. zostało udzielone pozwolenie na całkowite wylesienie działki i obecnie stanowi ona jedynie teren mieszkalny.

Jeszcze tego samego roku, w którym nastąpił zakup nieruchomości, tj. w 2015 r., Wnioskodawczyni wraz z mężem rozpoczęła prace budowlane związane z budową domu na własne cele mieszkaniowe na zakupionej działce, przeznaczając na ten cel całą pozostałą kwotę, którą każde z nich do wspólnego majątku uzyskało za sprzedaż swoich nieruchomości, czego potwierdzeniem są zgromadzone faktury. Celem Wnioskodawczyni był zakup działki w celu wybudowania na niej domu mieszkalnego, a więc wszelkie działania, łącznie z zakupem działki nr 2/293, były podejmowane z zamiarem osiągnięcia celu, jakim było zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych. Cel ten został osiągnięty, czego dowodem jest zawiadomienie z Urzędu Gminy …. nr …. z dnia 23 maja 2017 r. poświadczające nadanie numeru, cyt.: „dla budynku mieszkalnego, usytuowanego na nieruchomości oznaczonej działką o numerze ewidencyjnym 2/393 k.m. 7 obręb …., został nadany numer porządkowy 27 (słownie: dwadzieścia siedem) przy ul. …. w miejscowości …., gmina ….” oraz zaświadczenie z Urzędu Gminy ….. z dnia 25 października 2017 r. o zameldowaniu na pobyt stały, jak i fakt, że Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem w tym domu zamieszkała.

Przy budowie tego domu trzeba było posłużyć się projektem, który opisywał ten dom jako budynek letniskowy, gdyż tylko na taki „zapis domu” w pozwoleniu na budowę na tej działce Wnioskodawczyni dostała zezwolenie, ale mimo tego dom, który Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem wybudowała i zamieszkuje jest domem całorocznym, jednorodzinnym, mieszkalnym, o powierzchni 160 m², składający się z następujących pomieszczeń: wiatrołap, salon, kuchnia, 3 pokoje, 2 łazienki, garaż, kotłownia, strych. Dom został wybudowany z pustaków, następnie w pełni ocieplony, doprowadzono centralne ogrzewanie i kanalizację, podłączone zostały wszystkie media.

Mimo tego, że w nazwie budynku jest opis, jako „budynek letniskowy” jest to dom Wnioskodawczyni i Jej małżonka, w którym zamieszkuje na stałe i budowała go z myślą o zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych.

Dnia 6 czerwca 2017 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem wprowadziła się do nowo wybudowanego domu przy ulicy ….. i zameldowała się na pobyt stały. Fakt stałego zamieszkiwania w ww. nieruchomości, oprócz zaświadczenia z Urzędu Gminy …. z dnia 25 października 2017 r. o stałym meldunku od dnia 6 czerwca 2017 r., potwierdzają również comiesięczne rachunki i płatności za wodę, prąd, czy wywóz śmieci, jak i złożenie deklaracji podatkowej od nieruchomości przy ul. ….. zajętej na cele mieszkaniowe.

Udokumentowane wydatki na budowę domu, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych posiada na kwotę 359 183,50 zł, w tym na zakup działki 80 000,00 zł.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy zakup działki i budowa domu, o której mowa w stanie faktycznym mieści się w wydatkach, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z poźn. zm.), pozwalających Wnioskodawczyni na zaliczenie tego wydatku do wydatków, na które przeznaczono pieniądze z wcześniejszej sprzedaży nieruchomości, mimo że do budowy domu mieszkalnego posłużono się projektem budynku letniskowego?

Zdaniem Wnioskodawczyni, wydatki, które poniosła na zakup działki oraz budowę domu są wydatkami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, albowiem całą sumę, jaką pozyskała wraz z małżonkiem ze sprzedaży nieruchomości, którymi właścicielami stali się jeszcze przed zawarciem związku małżeńskiego, przeznaczyła na zakup działki i budowę domu, co poświadczają zgromadzone faktury.

Kwota łączna, jaką przeznaczyła na zakup i budowę nieruchomości, jest wyższa niż kwota uzyskana ze sprzedaży, albowiem za sprzedaż nieruchomości łącznie Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem uzyskała 315 000,00 zł, natomiast zakup i budowa wyniosła 359 183,50 zł. Dokonała bowiem następujących wydatków: zakup działki, budowa domu, dach, komin, okna, tynki, podgrzewacz wody, posadzki, instalacja wody i kanalizacji, piec, elektryka.

Wnioskodawczyni uważa, że są to wydatki mieszczące się w katalogu wydatków zawartych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 21 ust. 25 ww. ustawy), tj.: za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Ponadto, od dnia sprzedaży nieruchomości, o których mowa w stanie faktycznym, do dnia wprowadzenia się do domu, który na tej nieruchomości został wybudowany, nie minęły dwa lata. Budynek został wybudowany, ocieplony, podłączono centralne ogrzewanie i kanalizację, wszystkie media. Data sprzedaży działek to 14 lipca 2015 r. i 30 października 2015 r., natomiast stałe zamieszkanie nastąpiło dnia 6 czerwca 2017 r., a więc przed upływem dwóch lat, co potwierdza zaświadczenie o zameldowaniu. Fakt stałego zamieszkiwania poświadczają rachunki i bieżące płatności, takie jak za wodę, prąd czy wywóz śmieci, fakt zameldowania w nowo wybudowanym domu …. przy ul. …. (zaświadczenie o zameldowaniu z Urzędu Gminy …. z dnia 25 października 2017 r.).

W ocenie Wnioskodawczyni, fakt że dom mieszkalny …. przy ul. ….. został wybudowany według projektu budynku letniskowego nie zmienia faktu, że zrealizowano własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni zaznacza również, że od chwili zamieszkania w wybudowanym domu płacić będzie podatek od nieruchomości, tak jak od każdego innego domu mieszkalnego.

Reasumując, Wnioskodawczyni uważa, że zakup działki nr 2/393 z mapy 7, stanowiącej obecnie jedynie teren mieszkaniowy …. przy ulicy …., o obszarze 0,0613 ha i wydatki poniesione na budowę domu są wydatkami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc przychód, jaki uzyskała z tytułu sprzedaży nieruchomości, wydatkowany w całości na wybudowanie własnego domu …. przy ul. ….., jest zwolniony od podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z poźn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Aby zatem ustalić, czy w przedmiotowej sprawie dokonana przez Wnioskodawczynię sprzedaż nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy. Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment jej nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 20 marca 2012 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu na własność nieruchomości, oznaczonej jako las o obszarze 0,0222 ha, za kwotę 73 000,00 zł. Dnia 30 października 2015 r. Wnioskodawczyni sprzedała ww. nieruchomość za kwotę 235 000,00 zł.

Zatem, odpłatne zbycie w 2015 r. nieruchomości nabytej w 2012 r., tj. przed upływem pięcioletniego terminu wskazanego w przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

W myśl natomiast ust. 2 ww. przepisu, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 powołanej ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez zbywającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Pomiędzy tymi wydatkami, a dokonanym odpłatnym zbyciem, musi istnieć związek przyczynowo - skutkowy. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód.

Natomiast ustalenie kosztów uzyskania przychodu – w niniejszej sprawie – odbędzie się zgodnie z regulacją zawartą w art. 22 ust. 6c ww. ustawy.

W myśl tegoż uregulowania, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z kolei art. 22 ust. 6e powołanej ustawy stanowi, że wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Należny podatek, wynikający z tego zeznania jest płatny w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym (art. 45 ust. 4 pkt 4 w zw. z art. 45 ust. 1b ww. ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 30e ust. 7 tejże ustawy, w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie.

Na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Należy wyjaśnić, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   

- położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Przy czym, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach (art. 21 ust. 26 ww. ustawy).

Ponadto, zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części
   

- przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Z opisu sprawy wynika, że środki z odpłatnego zbycia nieruchomości Wnioskodawczyni przeznaczyła na zakup działki oraz budowę domu. Przy budowie domu posłużono się projektem, który opisywał ten dom jako budynek letniskowy, gdyż tylko na taki „zapis domu” w pozwoleniu na budowę na tej działce Wnioskodawczyni dostała zezwolenie. Mimo tego dom, który Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem wybudowała i zamieszkuje jest domem całorocznym, jednorodzinnym, mieszkalnym, o powierzchni 160 m², składającym się z następujących pomieszczeń: wiatrołap, salon, kuchnia, 3 pokoje, 2 łazienki, garaż, kotłownia, strych. Dom został wybudowany z pustaków, następnie w pełni ocieplony, doprowadzono centralne ogrzewanie i kanalizację, podłączone zostały wszystkie media. Pomimo tego, że w nazwie budynku jest opis, jako „budynek letniskowy” jest to dom Wnioskodawczyni i Jej małżonka, w którym zamieszkuje na stałe i budowała go z myślą o zaspokojeniu własnych potrzeb mieszkaniowych. Dnia 6 czerwca 2017 r. Wnioskodawczyni wraz z małżonkiem wprowadziła się do nowo wybudowanego domu i zameldowała się na pobyt stały.

Należy zauważyć, że wszelkiego rodzaju ulgi czy zwolnienia są odstępstwem od konstytucyjnej zasady równości i powszechności opodatkowania, w sposób szczegółowy uregulowanymi w przepisach materialnego prawa podatkowego. Są one przywilejami, z których podatnik ma prawo, a nie obowiązek skorzystania. Zatem, oceniając ciążące na nim obowiązki wynikające z zastosowania danej ulgi czy zwolnienia podatkowego należy dokonać ścisłej, literalnej wykładni przepisu regulującego daną ulgę czy zwolnienie.

Z istoty rozwiązania zawartego w zacytowanym art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podstawową okolicznością decydującą o możliwości skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie środków uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości i określonych praw majątkowych w terminie nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym została ona dokonana, na wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe.

Warunkiem zwolnienia podatkowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 powołanej ustawy jest wykazanie przez podatnika, że wydatek poniesiony został na zrealizowanie jego własnych celów mieszkaniowych. Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”.

Za wydatki na cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uważa się m. in. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego.

Podkreślenia wymaga fakt, że o charakterze budynku decyduje funkcja, jakiej ma on służyć – czyli funkcja mieszkalna. Zatem, budynek mieszkalny ma stanowić ośrodek zaspokajania codziennych potrzeb związanych z zamieszkiwaniem i typowymi funkcjami mieszkania. Nie chodzi bowiem o wykorzystywanie budynku tylko okresowo, podczas wypoczynku, urlopów, dni wolnych itp.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2017 r. poz. 1332, z późn. zm.) przez budynek należy rozumieć – taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach, natomiast zgodnie z art. 3 pkt 2a ww. ustawy – za budynek mieszkalny jednorodzinny – należy rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z wykładni systemowej można wywieść, że w pojęciu budynku mieszkalnego mieści się także pojęcie budynku mieszkalnego letniskowego. Ustawa dotycząca prawa budowlanego, ani ustawa podatkowa nie zawiera definicji „domu letniskowego”.

Co do zasady, o tym czy dom można uznać za letniskowy, czy za budynek mieszkalny, decyduje jego przeznaczenie, a więc funkcja, której ma służyć. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz.U. Nr 112, poz. 1316, ze zm.), dom letniskowy należy do klasy budynków mieszkalnych, jednakże dla oceny możliwości skorzystania z ulgi istotne jest ustalenie, czy w danym budynku podatnik będzie realizował swoje cele mieszkaniowe, czy jedynie potrzeby związane z rekreacją i wypoczynkiem.

W orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz Sądu Najwyższego utrwaliło się stanowisko, że dom letniskowy może być zaliczony do kategorii budynków mieszkalnych tylko wtedy, gdy będzie użytkowany faktycznie przez właściciela i jego bliskich, służąc tym samym zaspokojeniu podstawowych potrzeb mieszkaniowych. Jeżeli podatnik korzysta z domu jedynie w celach wypoczynkowych, sezonowo, wówczas dom taki uznać należy za letniskowy. Zatem, budynek mieszkalny ma stanowić ośrodek zaspokajania codziennych potrzeb związanych z zamieszkiwaniem i typowymi funkcjami mieszkania. Nie chodzi bowiem o wykorzystywanie budynku tylko okresowo, podczas wypoczynku, urlopów, dni wolnych itp.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w 2015 r. nieruchomości nabytej przez Wnioskodawczynię w 2012 r., nastąpiło przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z tym środki uzyskane z tego tytułu stanowią źródło przychodu, o którym mowa w ww. przepisie, podlegające opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym zgodnie z art. 30e ww. ustawy.

Jednakże, kwota tego przychodu wydatkowana w okresie 2 lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie ww. nieruchomości na własne cele określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) i d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na zakup działki gruntu i wybudowanie na niej domu, do którego posłużono się projektem budynku letniskowego, jednakże przystosowanego do pełnienia funkcji budynku mieszkalnego, korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy. Zauważyć bowiem należy, że dom ten nie spełnia funkcji rekreacyjnej, a służy zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Wnioskodawczyni (mieszka w nim Ona przez cały rok).

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Ponadto należy nadmienić, że zgodnie z przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacji podatkowej (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. Z uwagi na to, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej stosowania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego, został złożony przez jednego ze współmałżonków, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego współmałżonka, tj. męża Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze treść przepisu art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, zauważyć należy, że w przedmiotowej sprawie tutejszy organ wydając interpretację indywidualną prawa podatkowego opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i nie jest uprawniony do przeprowadzenia postępowania dowodowego, potwierdzającego spełnienie przesłanek zastosowania zwolnienia przedmiotowego będącego przedmiotem wniosku. Do postępowania w sprawie wydania interpretacji co do zakresu i sposobu stosowania prawa podatkowego nie mają bowiem zastosowania przepisy o postępowaniu podatkowym, a postępowanie dowodowe jest częścią postępowania podatkowego.

Okoliczność czy zostały spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będzie podlegała weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zastosowanie zwolnienia z opodatkowania leży w interesie podatnika, więc to po jego stronie spoczywa obowiązek wykazania, że spełnia przesłanki do zwolnienia.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.