Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT3.4011.325.2017.2.MG
z 11 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 2 listopada 2017 r. (data wpływu 3 listopada 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 grudnia 2017 r. (data wpływu 5 grudnia 2017 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2017 r. do tutejszego Organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z czym pismem z dnia 23 listopada 2017 r., nr 0113-KDIPT3.4011.325.2017.1.MG, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h wymienionej ustawy, wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano w dniu 23 listopada 2017 r. (data doręczenia 27 listopada 2017 r.). Wnioskodawczyni uzupełniła ww. wniosek pismem z dnia 3 grudnia 2017 r. (data wpływu 5 grudnia 2017 r.), nadanym za pośrednictwem placówki pocztowej w dniu 3 grudnia 2017 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 15 października 2014 r. na podstawie umowy darowizny, sporządzonej w formie aktu notarialnego (Rep. A nr ….), Wnioskodawczyni otrzymała od swoich rodziców, przechodzących na emeryturę rolników, działkę nr 353/7 oraz udział w działkach nr 239/2 i nr 344, położonych w obrębie …. w mieście …., powiat …., województwo ….. Decyzją Wojewody …. nr … z dnia 8 października 2015 r., znak: …. z ww. działek wydzielono działki o nr: 353/8, 239/4, 344/1 i przeznaczono je pod budowę drogi ekspresowej …. Decyzją Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 16 września 2016 r., znak: …. działki te z mocy prawa stały się własnością Skarbu Państwa. W związku z tym, Wojewoda … wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia odszkodowania. Kwoty odszkodowań zostały ustalone decyzjami: znak: …. - dotyczącą działek nr 239/4 i nr 344/1 oraz znak: …. - dotyczącą działki nr 353/8 oraz wypłacone.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 3 grudnia 2017 r. Wnioskodawczyni dodała, że zgodnie ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta ….., zatwierdzonego uchwałą nr …. Rady Miejskiej …. z dnia 30 października 2014 r., działka nr 239/2 znajdowała się w jednostce urbanizacyjnej oznaczonej symbolem P/4 – tereny produkcyjno-usługowe oraz tereny projektowanej drogi …., działka nr 344 znajdowała się w jednostce urbanizacyjnej oznaczonej symbolem P/4 – tereny produkcyjno- usługowe, natomiast działka 353/7 znajdowała się w jednostkach urbanizacyjnych jako P/4- tereny produkcyjno-usługowe oraz częściowo na terenie projektowanej drogi klasy G. Na podstawie art. 11f ust. 3 i ust. 6 w zw. z art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2031, z póź. zm.), Minister Infrastruktury i Budownictwa zawiadomił, że wydał postanowienie z dnia 14 listopada 2016 r., znak: …., utrzymujące w mocy Postanowienie Wojewody …. z dnia 7 czerwca 2016 r., nr …, znak: …., nadające rygor natychmiastowej wykonalności decyzji Wojewody …. z dnia 8 października 2015 r., nr …, znak: ….., o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej polegającej na budowie drogi ekspresowej ….. Część nieruchomości Wnioskodawczyni objętych niniejszym postępowaniem położonych w obrębie …., mieście ….., powiecie …., woj. …. oznaczonych jako działki nr 239/4 (powstała z podziału działki 239/2), 344/1 (powstała z podziału działki nr 344) oraz działki 353/8 (powstała z podziału działki 353/7) stały się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa. Wnioskodawczyni za udział w działkach nr 239/4 i nr 344/1 otrzymała odszkodowanie w dniu 20 października 2017 r., natomiast odszkodowanie za działkę 353/8 otrzymała w dniu 30 października 2017 r.

Decyzjami znak: …. oraz znak: …. Wojewoda ….. na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 23, z późn. zm.) w związku z treścią art. 16 ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2017 r., poz. 935), art. 12 ust. 4a, 4f, 5, art. 18 ust. 1, 1e, 1f i 3 oraz art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 14 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1496), art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 5 sierpnia 2015 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowywania inwestycji i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 1590), art. 130 ust. 2 i art. 132 ust. 1a, 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2016 r., poz. 2174, z późn. zm.) art. 19 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. 2016 r., poz. 1440, z późn. zm.) oraz art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o finansowaniu infrastruktury transportu lądowego (Dz. U. z 2005 r. Nr 267, poz. 2251, z późn. zm.) orzekł o ustaleniu wysokości odszkodowania z tytułu nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa własności nieruchomości Wnioskodawczyni. W dniu 7 października 2017 r. Wojewoda ….. orzekł, że decyzja z dnia 21 września 2017 r. orzekająca o ustaleniu wysokości odszkodowania z tytułu nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości Wnioskodawczyni (nr 239/4, nr 344/1) jest ostateczna i podlega wykonaniu, natomiast w dniu 20 października 2017 r. Wojewoda ….. orzekł, że decyzja z dnia 27 września 2017 r., orzekająca o ustaleniu wysokości odszkodowania z tytułu nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości Wnioskodawczyni (nr 353/8) jest ostateczna i podlega wykonaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania, ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku:

1. Czy od otrzymanych odszkodowań Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek?
2. Czy kwoty odszkodowań Wnioskodawczyni powinna wykazać w zeznaniu podatkowym?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna Ona płacić podatku dochodowego od osób fizycznych od odszkodowania za ww. wywłaszczenie, ponieważ zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, odszkodowanie Wnioskodawczyni rozumie jako rekompensatę za szkodę czyli wyrównanie straty a nie wzbogacenie się. Poza tym, Wnioskodawczyni weszła w posiadanie ww. nieruchomości w drodze darowizny, a więc nieodpłatnie i w związku z tym, nie został spełniony drugi warunek wyłączający zwolnienie z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają zatem wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione od podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na mocy art. 10 ust. 1 pkt 9 tej ustawy, źródłami przychodów są inne źródła.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności” wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ww. ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku dochodowego. Jednakże należy podkreślić, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym zwolnienia od podatku, jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy spełnione są wszelkie przesłanki określone w przepisie stanowiącym podstawę prawną danej preferencji.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Treść zacytowanego przepisu wskazuje, że podstawowym warunkiem uprawniającym do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest uzyskanie przychodu między innymi z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Należy mieć również na względzie, że zwolnienie przewidziane w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przysługuje, jeżeli łącznie spełnione zostają następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem,
  

• cena nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia.
  
  

Zatem w przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo żaden z nich, wówczas uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 15 października 2014 r. na podstawie umowy darowizny Wnioskodawczyni otrzymała od swoich rodziców działkę nr 353/7 oraz udział w działkach nr 239/2 i nr 344. Decyzją Wojewody z dnia 8 października 2015 r., z ww. działek wydzielono działki o nr: 353/8, 239/4, 344/1 i przeznaczono je pod budowę drogi ekspresowej …... Decyzją Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 16 września 2016 r. działki te z mocy prawa stały się własnością Skarbu Państwa. W związku z tym, Wojewoda …. wszczął z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia odszkodowania. Kwoty odszkodowań zostały ustalone decyzjami oraz wypłacone Wnioskodawczyni w dniu 20 października 2017 r. (za udział w działkach nr 239/4 i nr 344/1) oraz w dniu 30 października 2017 r. (za działkę 353/8).

Wojewoda m.in. na podstawie art. 130 ust. 2 i art. 132 ust. 1a, 2 i 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2016 r., poz. 2174, z późn. zm.) orzekł o ustaleniu wysokości odszkodowania z tytułu nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa własności nieruchomości Wnioskodawczyni.

Stosownie do treści art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 2031 z późn. zm.) Wojewoda w odniesieniu do dróg krajowych i wojewódzkich albo wykonujący zadania zlecone z zakresu administracji rządowej starosta w odniesieniu do dróg powiatowych i gminnych, wydają decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej na wniosek właściwego zarządcy drogi.

Zgodnie z treścią art. 11f ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej zawiera w szczególności oznaczenie nieruchomości lub ich części, według katastru nieruchomości, które stają się własnością Skarbu Państwa lub właściwej jednostki samorządu terytorialnego.

W myśl art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1496), nieruchomości lub ich części, o których mowa w art. 11f ust. 1 pkt 6, stają się z mocy prawa własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych – z dniem, w którym decyzja o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stała się ostateczna.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 4a ww. ustawy, decyzję ustalającą wysokość odszkodowania za nieruchomości, o których mowa w ust. 4, wydaje organ, który wydał decyzję o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej.

Istotne znaczenie dla ustalenia skutków podatkowych otrzymania ww. odszkodowania ma treść art. 12 ust. 5 ww. ustawy, który stanowi, że do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania, o którym mowa w ust. 4a, stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

Zgodnie natomiast z art. 18 ust. 1 ww. ustawy, wysokość odszkodowania, o którym mowa w art. 12 ust. 4a, ustala się według stanu nieruchomości w dniu wydania decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej przez organ I instancji oraz według jej wartości z dnia, w którym następuje ustalenie wysokości odszkodowania.

W myśl postanowień art. 23 ww. ustawy – w sprawach nieuregulowanych w niniejszym rozdziale (tj. rozdziale 3 zawierającym ww. przepisy) stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W świetle zacytowanych wyżej przepisów oraz przedstawionego zdarzenia przyszłego należy uznać, że opisane we wniosku odszkodowanie wypłacane będzie stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami, co wypełnia pierwszą dyspozycję art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć także należy, że aby miało miejsce wyłączenie, o którym mowa ww. przepisie powinny łącznie zostać spełnione dwa warunki: nabycie nieruchomości musiałoby nastąpić w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego, ponadto za cenę o co najmniej 50% niższą od wysokości uzyskanego odszkodowania.

W przedmiotowej sprawie prawo własności nieruchomości nr 353/7 oraz udział w nieruchomościach nr 239/4 i nr 344/1 Wnioskodawczyni nabyła w 2014 r., tj. w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego. Jednocześnie z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała przedmiotową nieruchomość nr 353/7 oraz udział w nieruchomościach nr 239/4 i nr 344/1 w drodze darowizny, a więc miało ono charakter nieodpłatny i nie wystąpiła sytuacja, w której cena nabycia nieruchomości była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania, bowiem w ogóle nie wystąpiła cena nabycia.

Biorąc zatem powyższe pod uwagę, uznać należy, że nie zostanie spełniona co najmniej jedna z przesłanek wyłączających zastosowanie analizowanego zwolnienia, co oznacza, że odszkodowanie, które otrzymała Wnioskodawczyni korzysta ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym uznać należy, że wypłacone Wnioskodawczyni odszkodowanie w oparciu o przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami, stanowi dla Niej przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzystający ze zwolnienia przedmiotowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 29 ww. ustawy. Zatem, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek uiszczenia z tego tytułu podatku dochodowego i wykazania tego przychodu w zeznaniu podatkowym o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2017 r.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego ….. w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.