Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.275.2017.1.AM
z 19 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2017 r. (data wpływu 21 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia siedziby spółki europejskiej do Polski – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie skutków podatkowych przeniesienia siedziby spółki europejskiej do Polski.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza utworzyć, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) europejską spółkę akcyjną (dalej: SE). Siedziba SE będzie się znajdować na terytorium kraju należącego do Unii Europejskiej innego niż Polska. W zależności od tego jak będą się kształtować wskaźniki ekonomiczne, tzn. w sytuacji, gdy będą one nie zadawalające, siedziba SE zostanie przeniesiona do Polski.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji przeniesienia siedziby SE do Polski wartość początkowa składników majątkowych będących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi, od której SE będzie dokonywała odpisów amortyzacyjnych będzie równa wartości przyjętej dla celów podatkowych wynikającej z ksiąg SE – nie wyższej od wartości rynkowej – która nie została zaliczona w jakiejkolwiek formie do kosztów?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wartością początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, od której SE będzie uprawiona dokonywać odpisów amortyzacyjnych, po przeniesieniu siedziby do Polski będzie wartość przyjęta dla celów podatkowych wynikająca z ksiąg SE – nie wyższa od wartości rynkowej – która nie została zaliczona w jakiejkolwiek formie do kosztów.

Stanowisko to znajduje potwierdzenie w art. 16g ust. 1 pkt 7 ustawy CIT, który stanowi, że za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w przypadku przeniesienia przez spółki zawiązane na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) ich siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wartość, o której mowa w art. 15 ust. ly, nie wyższą jednak od wartości rynkowej składnika majątku.

Przepis art. 15 ust. ly ustawy CIT, stanowi zaś, że w przypadku prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład wartość poszczególnych składników majątku wchodzących w skład zagranicznego zakładu ustala się, z zastrzeżeniem ust. 1, w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych tego podatnika, niezaliczonej do kosztów w jakiejkolwiek formie; przepis ust. lu stosuje się odpowiednio.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Wnioskodawca zamierza utworzyć, zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) europejską spółkę akcyjną (dalej: SE) na terytorium kraju należącego do Unii Europejskiej innego niż Polska. Wnioskodawca rozważa przeniesienie siedziby SE do Polski.

Przeniesienie siedziby spółki europejskiej do Polski jest związane z koniecznością wprowadzenia poszczególnych składników majątkowych tej spółki do ksiąg podatkowych w Polsce.

Zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 2343, z późn. zm., dalej: updop) za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w przypadku prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład lub przeniesienia przez spółki zawiązane na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) i spółdzielnie zawiązane na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE) ich siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wartość, o której mowa w art. 15 ust. 1y, nie wyższą jednak od wartości rynkowej składnika majątku.

Stosownie do art. 15 ust. 1y ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w przypadku prowadzenia przez podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, działalności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny zakład wartość poszczególnych składników majątku wchodzących w skład zagranicznego zakładu ustala się, z zastrzeżeniem ust. 1, w wysokości przyjętej dla celów podatkowych i wynikającej z ksiąg podatkowych tego podatnika, niezaliczonej do kosztów w jakiejkolwiek formie; przepis ust. 1u stosuje się odpowiednio.

W myśl natomiast art. 15 ust. 1z powołanej ustawy przepis ust. 1y stosuje się odpowiednio do spółek zawiązanych na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 2157/2001 z dnia 8 października 2001 r. w sprawie statutu spółki europejskiej (SE) (Dz. Urz. WE L 294 z 10.11.2001, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 6, t. 4, str. 251) i spółdzielni zawiązanych na podstawie rozporządzenia Rady (WE) nr 1435/2003 z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207 z 18.08.2003, str. 1, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 17, t. 1, str. 280), w związku z przeniesieniem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ich siedziby lub zarządu.

Oznacza to, że poszczególne składniki majątku spółki europejskiej, której siedziba jest przenoszona do Polski, powinny być ujęte dla celów podatkowych w Polsce według tej wartości, w jakiej składniki te były wykazane w księgach podatkowych prowadzonych w kraju dotychczasowej siedziby spółki europejskiej, nie wyższej jednak od wartości rynkowej i która nie została zaliczona w jakiejkolwiek formie do kosztów.

Powyższe przepisy zostały wprowadzone do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych z dniem 1 stycznia 2015 r. na mocy ustawy z dnia 29 sierpnia 2014 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 1328, dalej jako: „Ustawa Zmieniająca”).

Przedmiotowe regulacje stanowią odzwierciedlenie zasady ciągłości (kontynuacji) działalności podatnika – SE – w przypadku zmiany kraju, w którym podmiot taki posiada siedzibę (rezydencję podatkową). Zasada ta oznacza przyjęcie dla polskich celów podatkowych wartości poszczególnych składników majątku podatnika w wysokości wartości podatkowej wynikającej z ksiąg podatkowych w kraju w którym miał on siedzibę przed zmianą.

Wobec powyższego, odnosząc się do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wartością początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, od której SE będzie uprawiona dokonywać odpisów amortyzacyjnych, po przeniesieniu siedziby do Polski będzie wartość przyjęta dla celów podatkowych wynikająca z ksiąg SE – nie wyższa od wartości rynkowej – która nie została zaliczona w jakiejkolwiek formie do kosztów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
   
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.