Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-3.4011.519.2017.1.JK3
z 24 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2017 r. (data wpływu 24 listopada 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych – jest:

• nieprawidłowe - w części dotyczącej emerytury,
  
• prawidłowe - w części dotyczącej dochodów z tytułu pracy wykonywanej w Wielkiej Brytanii.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2017 r. do tutejszego organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury z Polski i dochodów z pracy wykonywanej w Wielkiej Brytanii oraz ustalenia właściwości miejscowej Urzędu Skarbowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Obecnie ZUS wypłaca Wnioskodawczyni polskie świadczenie (emerytura) na Jej polski rachunek bankowy. Rozlicza on także to świadczenie (emerytura). Wnioskodawczyni nie mieszka w Polsce, nie posiada tu również meldunku ani miejsca pobytu/zamieszkania. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych nieruchomości na terenie Polski.

Wnioskodawczyni zgłosiła swój wyjazd z Polski na stałe do Wielkiej Brytanii w Urzędzie Gminy. Wnioskodawczyni zmieniła także adres zamieszkania na brytyjski w Urzędzie Skarbowym, gdzie poinformowała o wyjeździe na stałe. Wnioskodawczyni wyjechała na stałe do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywa ponad 11 miesięcy w roku. Wnioskodawczyni pracuje w Wielkiej Brytanii i tam żyje – w Wielkiej Brytanii znajduje się ośrodek życiowy Wnioskodawczyni. Praca Wnioskodawczyni w Wielkiej Brytanii jest opodatkowana przez brytyjski urząd podatkowy. Na chwilę obecną ZUS rozlicza Wnioskodawczynię z emerytury, a także wykazała w PIT swoje dochody z Wielkiej Brytanii oraz uiściła podatek.

Zdarzenia przyszłe:

Zdarzenie I:

Wypłacanie polskiego świadczenia (emerytura) na rachunek bankowy Wnioskodawczyni w Wielkiej Brytanii w kwocie Brutto przez ZUS.

Zdarzenie II:

Wypłacanie polskiego świadczenia (emerytura) na rachunek bankowy Wnioskodawczyni w Wielkiej Brytanii w kwocie Netto przez ZUS.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. W przypadku gdy ZUS będzie wypłacał polskie świadczenie (emerytura) w kwocie brutto na rachunek bankowy Wnioskodawczyni w Wielkiej Brytanii, czy musi się rozliczyć w Polsce z tego świadczenia czy w Wielkiej Brytanii?
   
2. W przypadku gdy ZUS będzie wypłacał polskie świadczenie (emerytura) w kwocie netto (czyli po rozliczeniu świadczenia z Urzędem Skarbowym przez ZUS) na rachunek bankowy Wnioskodawczyni w Wielkiej Brytanii, czy musi się rozliczyć w Polsce z tego świadczenia czy w Wielkiej Brytanii?
   
3. Czy Wnioskodawczyni musi rozliczać się w Polsce z rozliczonych już w Wielkiej Brytanii dochodów w Jej obecnej sytuacji faktycznej?
   
4. Czy Wnioskodawczyni musi rozliczać się w Polsce z rozliczonych już w Wielkiej Brytanii dochodów, gdy ZUS wypłacać będzie Jej polskie świadczenie (emerytura) w kwocie brutto na Jej rachunek bankowy w Wielkiej Brytanii?
   
5. Czy Wnioskodawczyni musi rozliczać się w Polsce z rozliczonych już w Wielkiej Brytanii dochodów, gdy ZUS wypłacać będzie Jej polskie świadczenie (emerytura) w kwocie netto na Jej rachunek bankowy w Wielkiej Brytanii?
6. Czy po przeniesieniu emerytury Wnioskodawczyni będzie musiała składać zeznanie podatkowe w Polsce (PIT)?
7. Dotychczas Wnioskodawczyni rozliczała się z Urzędem Skarbowym dla W., natomiast obecnie nie posiada już meldunku, nie posiada również miejsca zamieszkania i pobytu w Polsce. W takim wypadku do jakiego urzędu skarbowego należy kierować rozliczenie (PIT) w obecnej sytuacji Wnioskodawczyni, jeżeli nadal jest konieczność rozliczania się?
   
8. Dotychczas Wnioskodawczyni rozliczała się z Urzędem Skarbowym dla W., natomiast obecnie nie posiada już meldunku, nie posiada również miejsca zamieszkania i pobytu w Polsce. W takim wypadku do jakiego urzędu skarbowego należy kierować rozliczenie (PIT) w mojej obecnej sytuacji, jeżeli nadal będzie konieczne rozliczanie się?
   
   

Niniejsza interpretacja dotyczy pyt. Nr 1-6, natomiast w zakresie pyt. Nr 7 i 8 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawczyni,

Ad. 1. Powinna rozliczyć się w Wielkiej Brytanii i nie musi rozliczyć się po raz drugi w Polsce.

Ad. 2. Nie będzie musiała rozliczyć się w Polsce. ZUS zrobi to automatycznie. Aczkolwiek podając do rozliczenia podatkowego w Wielkiej Brytanii emeryturę zaznaczyć (o ile to możliwe), że został z niej już odprowadzony podatek w Polsce.

Ad. 3. Nie musi rozliczać się ani wykazywać dochodów z Wielkiej Brytanii, ponieważ żyje tu i pracuje, a przede wszystkim jest już rozliczana i opodatkowana w tym kraju, w związku z czym jest to podwójne opodatkowanie.

Ad. 4. Nie będzie musiała rozliczać się już w Polsce. Będzie musiała rozliczyć się w Wielkiej Brytanii z emerytury i dochodów z pracy.

Ad. 5. Nie będzie musiała rozliczać się z dochodów zagranicznych, ale z emerytury ZUS rozliczy Wnioskodawczynię automatycznie.

Ad. 6. Nie będzie musiała składać zeznania PIT (rozliczać się w Polsce).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe w części dotyczącej emerytury, natomiast prawidłowe w części dotyczącej dochodów z pracy wykonywanej w Wielkiej Brytanii.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032, z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
   
   

Zgodnie z art. 3 ust. 2a ww. ustawy – osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepis art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje na dwa warunki, od spełnienia których uzależnia się kwalifikację danej osoby jako mającej miejsce zamieszkania w Polsce. Powyższe przesłanki są rozdzielone spójnikiem „lub”, co jest równoznaczne z tym, że wystarczy spełnienie którejkolwiek z nich, aby uznać, że osoba posiada miejsce zamieszkania w Polsce, a co za tym idzie – podlega w kraju nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, czyli opodatkowaniu od wszystkich osiąganych dochodów.

Jako pierwszy warunek pozwalający na uznanie osoby za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przepis wskazuje posiadanie centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych). Przesłanka ta została skonstruowana w bardzo szeroki sposób, jeśli chodzi o zakreśloną grupę osób, które na potrzeby podatku dochodowego od osób fizycznych posiadają w Polsce ośrodek interesów życiowych. Wynikać może to z użycia w powołanym powyżej przepisie spójnika „lub” w sformułowaniu „centrum interesów osobistych lub gospodarczych” dla doprecyzowania kiedy uznaje się daną osobę za mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć wszelkie powiązania rodzinne, tzn. ognisko domowe, aktywność społeczna, polityczna, kulturalna, obywatelska, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp. Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej uważa się również osobę fizyczną, która przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym. W świetle art. 3 ust. 1a analizowany warunek stanowi samodzielną podstawę do uznawania określonej kategorii osób za rezydentów, niezależną od omówionego powyżej posiadania na terytorium Polski centrum interesów życiowych.

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast, jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że obecnie Wnioskodawczyni nie mieszka w Polsce, nie posiada tu ani meldunku ani miejsca pobytu/zamieszkania. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych nieruchomości na terenie Polski. Wnioskodawczyni zgłosiła swój wyjazd z Polski na stałe do Wielkiej Brytanii w Urzędzie Gminy. Wnioskodawczyni zmieniła także adres zamieszkania na brytyjski w Urzędzie Skarbowym, gdzie poinformowała o wyjeździe na stałe. Wnioskodawczyni wyjechała na stałe do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywa ponad 11 miesięcy w roku. Wnioskodawczyni pracuje w Wielkiej Brytanii i tam żyje – w Wielkiej Brytanii znajduje się ośrodek życiowy Wnioskodawczyni. Praca Wnioskodawczyni w Wielkiej Brytanii jest opodatkowana przez brytyjski urząd podatkowy. Obecnie ZUS wypłaca Wnioskodawczyni polskie świadczenie (emerytura) na Jej polski rachunek bankowy. Rozlicza on także to świadczenie (emerytura).

Wątpliwość Wnioskodawczyni budzi kwestia, czy polskie świadczenie (emerytura) i dochody z pracy uzyskane i rozliczone w Wielkiej Brytanii wypłacane Wnioskodawczyni mającej miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii na rachunek w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu i rozliczeniu w Polsce.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdą uregulowania Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i zysków majątkowych podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840).

W myśl art. 14 ust. 1 ww. Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień artykułów 15, 17, 18 i 19 niniejszej Konwencji, pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Stosownie do art. 14 ust. 2 ww. Konwencji bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje za pracę najemną, wykonywaną w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym wymienionym Państwie, jeżeli:

1. odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni w okresie dwunastu miesięcy rozpoczynającym się lub kończącym w danym roku podatkowym, i
2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład, który pracodawca posiada w drugim Państwie.
   
   

Zgodnie z art. 17 ust. 1 ww. Konwencji, z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

W myśl art. 18 ust. 2 Konwencji:

1. Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.
2. Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.
   
   

Z powyższego wynika, że świadczenia emerytalne, co do zasady, podlegają opodatkowaniu w państwie zamieszkania osoby otrzymującej takie świadczenia.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni wyjechała na stałe do Wielkiej Brytanii. Jej miejscem zamieszkania jest Wielka Brytania, gdzie znajduje się Jej ośrodek życiowy. Wnioskodawczyni pobiera emeryturę z Polski (ZUS) oraz uzyskuje dochody z pracy wykonywanej w Wielskiej Brytanii.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że Wnioskodawczyni mająca miejsce zamieszkania w Wielskiej Brytanii i posiadająca tam ośrodek interesów życiowych, będzie podlegała w Polsce ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, tj. opodatkowaniu jedynie od dochodów osiągniętych na terytorium RP, z uwzględnieniem Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania.

Zatem emerytura wypłaca przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zgodnie z art. 17 ust. 1 Konwencji, będzie opodatkowana tylko w państwie zamieszkania, tj. w Wielkiej Brytanii, natomiast w Polsce emerytura ta nie będzie podlegała opodatkowaniu i wykazaniu w zeznaniu podatkowym.

Stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej emerytury jest nieprawidłowe, gdyż brak rozliczenia emerytury w Polsce, jak wyjaśniono powyżej, wynika z tego, że emerytura będzie opodatkowana tylko w państwie zamieszkania, a nie jak wskazała Wnioskodawczyni ze względu na rozliczenie emerytury przez ZUS.

Odnosząc się natomiast do dochodów z tytułu pracy wykonywanej w Wielkiej Brytanii, należy wskazać, że zgodnie z treścią art. 14 ust. 1 Konwencji, dochody z tytułu pracy wykonywanej na terytorium Wielkiej Brytanii przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii będą podlegały opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii. Zatem dochody te nie będą podlegały w Polsce opodatkowaniu i wykazaniu w zeznaniu podatkowym.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni w części dotyczącej dochodów z tytułu pracy wykonywanej w Wielkiej Brytanii jest prawidłowe.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. W postępowaniu o wydanie interpretacji indywidualnej organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ogranicza się do dokonania subsumcji przedstawionego przez stronę stanu faktycznego pod określony przepis prawa podatkowego i wyjaśnienia przyczyn, dla których w określonym stanie faktycznym dany przepis ma zastosowanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.