2018.01.24 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.624.2017.1.JO
z 24 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 listopada 2017 r. (data wpływu 24 listopada 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 stycznia 2018 r. (data wpływu 15 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania działu Produkcji i Handlu za zorganizowane części przedsiębiorstwa i braku opodatkowaniu czynności ich aportu do Nowych Spółek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania działu Produkcji i Handlu za zorganizowane części przedsiębiorstwa i braku opodatkowaniu czynności ich aportu do Nowych Spółek. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 stycznia 2018 r. o informację dotyczącą adresu elektronicznego pełnomocnika w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą „X” (dalej jako: „X”, Wnioskodawca). Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest produkcja i dystrybucja wysokiej jakości akcesoriów do pokryć dachowych, m.in. takich jak:

membrany dachowe;
akcesoria do kalenicy;
akcesoria kominowe;
kosze dachowe;
akcesoria okapu;
taśmy butylowe;
klamry do gąsiorów, spinki;
akcesoria do komunikacji dachowej;
akcesoria do ochrony przeciwśnieżnej na dachach;
kolce przeciw ptakom;
systemy odgromowe;
kominki wentylacyjne;
itp.

Wnioskodawca posiada nowoczesny park maszynowy niezbędny do prowadzenia procesów produkcyjnych. Oferta Wnioskodawcy obejmuje ok. 400 produktów dedykowanych do dachów i jest kierowana zarówno do odbiorców w Polce jak również w 27 innych krajach.

Wnioskodawca posiada nieruchomości, w tym część z nich związana jest bezpośrednio z prowadzoną działalnością opisaną powyżej (tj. nieruchomości, na których znajduje się zakład produkcyjny, magazyny, pomieszczenia związane z produkcją i sprzedażą akcesoriów), ale również inne nieruchomości, które Wnioskodawca wykorzystuje/zamierza wykorzystywać w prowadzonej przez siebie działalności, ale w sposób inny niż związany z produkcją i sprzedażą akcesoriów do pokryć dachowych.

W ramach działalności Wnioskodawcy funkcjonują (choć dotychczas nie zostały w sposób formalny wydzielone):

dział zajmujący się działalnością produkcyjną (dalej jako: Produkcja);
dział zajmujący się działalnością handlową/sprzedażową (dalej jako: Handel);
działalność polegająca na zarządzaniu i wynajmie nieruchomości (dalej jako: Nieruchomości).

Wnioskodawca, z uwagi na odrębność m.in. przedmiotową wskazanych rodzajów działalności, jak również ich skalę, strategie i zamierzenia przewidziane dla każdego z działów, planuje dokonać ich formalnego wydzielenia poprzez podjęcie poniżej wskazanych czynności. Następnie Wnioskodawca zamierza dokonać restrukturyzacji działalności Wnioskodawcy poprzez wniesie aportem – jako formalno-prawnie wyodrębnionych pod względem organizacyjnym, finansowym i funkcjonalnym jednostek – działu Produkcji do nowoutworzonej spółki komandytowej (dalej jako: Nowa Spółka 1), a działu Handlu do kolejnej nowoutworzonej spółki komandytowej (dalej jako: Nowa Spółka 2).

Wnioskodawca na podstawie wewnętrznych dokumentów dokona formalnego wydzielenia/wyróżnienia w prowadzonym przez siebie przedsiębiorstwie każdego ze wskazanych działów, tj. Produkcji i Handlu.

Dla każdego z działów zostanie wprowadzony schemat organizacyjny z podziałem na odpowiednie komórki organizacyjne (np. takie jak pion obsługi klienta krajowego, pion obsługi klienta zagranicznego, przedstawiciele handlowi, pion wysyłek, pion transportu, pion zamówień, pion produkcji, pion administracyjny, itp.), z wyznaczonymi m.in. stanowiskami kierowniczymi i wskazanymi innymi osobami, które będą miały jasno i precyzyjnie określony zakres obowiązków w ramach danych działów.

Wnioskodawca planuje założyć (dodatkowo obok już istniejącego) nowe rachunki bankowe, tak by każdy z działów posiadał odrębny rachunek bankowy, co potwierdzi i ułatwi możliwość określania przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań będących efektem prowadzonej przez dany dział działalności.

Wnioskodawca przypisze/wyposaży każdy z działów we wszystkie niezbędne do prowadzenia samodzielnej działalności (w zakresie opisanym powyżej) składniki materialne i niematerialne.

W ramach czynności zmierzających do sformalizowanego wydzielenia działów, dojdzie również do:

sporządzenia wykazu składników majątkowych (aktywa trwałe, aktywa obrotowe, wartości niematerialne i prawne), które zostaną przyporządkowane/przypisane odpowiedniemu z działów. I tak przykładowo:
1. do działu Produkcji zostaną przypisane m.in. nieruchomości będące własnością Wnioskodawcy, w których prowadzona jest działalność produkcyjna, hale produkcyjne i magazynowe, wszystkie maszyny produkcyjne, narzędzia, linie produkcyjne, formy, materiały/towary potrzebne do procesu produkcji, odpowiednie elementy wyposażenia, w tym wyposażenia służącego zapewnieniu zaplecza biurowo-administracyjnego, samochody, wózki widłowe, dedykowana infrastruktura IT wraz z oprogramowaniem niezbędnym do funkcjonowania działu, itp.;
2. do działu Handlu zostaną przypisane m.in. komputery i akcesoria peryferyjne, dedykowana infrastruktura IT wraz z oprogramowaniem niezbędnym do funkcjonowania działu, wyposażenie biurowe i administracyjne, meble, telefony, samochody; w ramach wydzielenia dojdzie do wskazania nieruchomości/części pomieszczeń biurowych, ze wskazaniem, że w sytuacji gdyby doszło do przeniesienia np. działu Handlu do innego podmiotu to będzie on mieć np. zapewnioną do użytkowania część nieruchomości/pomieszczeń związanych z tym działem;
3. do Nieruchomości zostaną przypisane pozostałe nieruchomości, niezwiązane z Produkcją i Handlem, komputer wraz z akcesoriami, itp.
sporządzenia i przypisania odpowiedniemu z działów wykazu aktywów i pasywów (należności i zobowiązań), które będą związane z danym działem, w tym wierzytelności i zobowiązania handlowe, ale również inne takie jak m.in.:
1. prawa i obowiązki związane z umowami zawartymi przez Wnioskodawcę z dostawcami;
2. prawa i obowiązki związane z umowami zawartymi przez Wnioskodawcę z kontrahentami;
3. prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących finansowania działalności Wnioskodawcy (w zależności od działu, umowy leasingu, kredytu, o dofinansowanie, itp.);
4. prawa i obowiązki związane z innymi umowami zawartymi przez Wnioskodawcę.
Wyznaczenia/przypisania każdemu z działów strategii działania, zamierzeń, zadań i celów gospodarczych.

Wśród celów gospodarczych dla działu Produkcji, po dokonaniu aportu, wskazane zostaną również cele takie jak produkcja określonych produktów z branży, na zlecenie nowych kontrahentów. Z kolei wśród celów gospodarczych dla działu Handlu, po dokonaniu aportu, wskazane zostaną również cele takie jak handel produktami innych producentów aniżeli Wnioskodawcy/działu Produkcji.

Nowa Spółka 1 i Nowa Spółka 2, do której wniesiony aportem byłby dany dział przejmie:

prawa i obowiązki z ww. umów zawartych przez Wnioskodawcę każdorazowo pod warunkiem wyrażenia zgody przez podmiot występujący jako druga strona umowy – o ile taka zgoda będzie wymagana;
zobowiązania Wnioskodawcy wobec innych podmiotów, z którymi łączą Wnioskodawcę relacje gospodarcze – o ile takie wystąpią na moment aportu – w odpowiedniej części, w zakresie dotyczącym danego działu.

W zakresie związanym z działem Produkcji Handlu, Wnioskodawca wskaże, gdzie przysługiwać będą należności Wnioskodawcy w stosunku do podmiotów, z którymi łączą Wnioskodawcę relacje gospodarcze, aktualne na moment dokonywania aportu.

Co istotne, osoby zaangażowane w prowadzenie działalności każdego z działów, posiadać będą odpowiednie kompetencje i doświadczenie w zakresie samodzielnego prowadzenia działalności działu, do którego zostaną przypisani.

Wnioskodawca nie wyklucza, że przed dokonaniem aportu, bądź po jego dokonaniu zmianie może ulec podstawa prawna współpracy określonych osób z Wnioskodawcą, bądź Nową Spółką 1 i 2. Niemniej takie zmiany pozostaną bez wpływu na możliwość samodzielnego i autonomicznego kontynuowania działalności danego działu przez Nową Spółkę 1 i 2 po dokonaniu aportu.

Niewykluczone również, że część czynności („funkcji uzupełniających”) może być przedmiotem umowy lub umów o świadczenie usług zawartych pomiędzy Wnioskodawcą a Nową Spółką 1 i 2. Usługi takie dotyczyłyby, np. bieżącej, rutynowej obsługi administracyjnej, wsparcia księgowego, wsparcia w zakresie kontrolingu, wsparcia kadrowo-płacowego, logistycznego czy w zakresie IT. Ostateczne decyzje dotyczące „funkcji uzupełniających” zostaną podyktowane względami gospodarczymi, tj. szacowanymi potrzebami Wnioskodawcy oraz Nowej Spółki 1 i 2 w zakresie wsparcia usługowego oraz zasobów ludzkich, koniecznością zapewnienia każdemu z ww. podmiotów odpowiednio wykwalifikowanego personelu, posiadającego wiedzę i doświadczenie w zakresie danej działalności (odpowiednio działu Produkcji/Handlu/Nieruchomości), jak również dostępnością zasobów ludzkich oraz dążeniem do optymalnego wykorzystania posiadanych zasobów.

W następstwie aportów działu Produkcji i działu Handlu do Nowych Spółek 1 i 2, u Wnioskodawcy pozostanie działalność działu Nieruchomości. W chwili obecnej rozliczenia finansowe i podatkowe dotyczące działalności gospodarczej związanej z działalnością obejmującą działy Produkcji/Handlu/Nieruchomości odbywają się w ramach całości przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Jednakże, tak jak już zostało wskazane, w ramach prowadzonej ewidencji rachunkowo-księgowej zapisów oraz zdarzeń gospodarczych, Wnioskodawca jest i będzie w stanie wydzielić przychody i koszty, jak również należności i zobowiązania związane z działalnością każdego z działów.

Na dzień aportu, Wnioskodawca będzie zdolny do samodzielnego i autonomicznego prowadzenia (kontynuowania) działalności gospodarczej w zakresie Nieruchomości.

Ostateczne ustalenia co do kształtu przedsiębiorstwa Nowych Spółek (tj. szczegółowej listy składników majątkowych i zobowiązań objętych działalnością działu Produkcji/Handlu) mogą podlegać pewnym dalszym modyfikacjom, wynikającym z faktu, że Wnioskodawca nieprzerwanie prowadzi dynamicznie rozwijającą się działalność gospodarczą, niemniej nie zmieni to charakteru ani zakresu działalności żadnego z działów, a w efekcie Nowej Spółki 1 i 2. Tym samym, odmienna ostateczna alokacja aktywów i zobowiązań pomiędzy dział Nieruchomości, Produkcji, Handlu pozostanie bez wpływu na zdolność samodzielnego prowadzenia podstawowej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę (Nieruchomości) i Nowe Spółki przy pomocy odrębnych zespołów składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań.

Na moment aportu, składniki działu Produkcji/Handlu będą stanowić organizacyjnie wyodrębnioną i spójną całość, samodzielną w sensie zdolności do odrębnego funkcjonowania, która natychmiastowo po aporcie do Nowej Spółki będzie gotowa do samodzielnego i autonomicznego kontynuowania działalności gospodarczej objętej działalnością danego działu. Jednocześnie jak już zostało wskazane, na moment aportu działalność Produkcji/Handlu będzie wyodrębniona z działalności Wnioskodawcy pod kątem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Dział Produkcji/Handlu będzie także posiadać na moment aportu przymiot wyodrębnienia w sensie finansowym. Systemy finansowo-księgowe Wnioskodawcy będą umożliwiać alokację przychodów i kosztów oraz aktywów i zobowiązań do każdego z działów. Będzie istniała możliwość dokonania bezpośredniego przypisania przychodów i kosztów do każdego z działów, a w przypadku braku możliwości bezpośredniego przypisania powyższych pozycji kalkulacyjnych np. w odniesieniu do tzw. kosztów ogólnych (lub wspólnych), do podziału stosowane będą klucze alokacyjne.

System finansowo-księgowy Wnioskodawcy będzie pozwalać również na zidentyfikowanie alokowanych do przedmiotowych działów środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych oraz należności i zobowiązań, które na moment aportu zostaną przypisane do odpowiedniego działu. Ponadto, przed dokonaniem aportu Wnioskodawca odpowiednio wewnętrznie alokuje przychody i koszty związane z „funkcjami uzupełniającymi”, aby w pełni odzwierciedlić finansową odrębność każdego z działów.

Podsumowując, w powyższym zakresie wystąpi nie tylko wyodrębnienie funkcjonalne i organizacyjne, ale także wyodrębnienie finansowe, tak aby działalność działu Produkcji i działu Handlu prowadzona po dokonaniu transakcji aportu przez Nowe Spółki prowadzona była w sposób odrębny od działalności dotyczącej Nieruchomości, pozostającej w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

W najbliższym czasie, w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy zostaną formalnie wyróżnione działy Produkcji, Handlu związane z wykonywaniem działalności w tym zakresie, operacyjnie i strukturalnie odrębne od działu Nieruchomości (z zastrzeżeniem możliwości korzystania przez wszystkie części przedsiębiorstwa ze wsparcia „funkcji uzupełniających”, w tym, przykładowo, usług księgowych, czynności w zakresie kontrolingu, wsparcia kadrowo-płacowego, logistyki, administracji, IT i podobnych).

Na moment aportu dział Produkcji i dział Handlu będą jednostkami skupiającymi zespoły składników materialnych i niematerialnych, w tym umów, służących prowadzeniu działalności każdego z działów, jak również osoby odpowiedzialne za prowadzenie tych działalności. Wyodrębnienie działu Produkcji, działu Handlu, działu Nieruchomości w wewnętrznej strukturze Wnioskodawcy (pomimo, że już jest widoczne i dające się wyróżnić) znajdzie umocowanie w odpowiedniej formalnej wewnętrznej dokumentacji Wnioskodawcy. Na moment aportu działalność prowadzona przez dział Produkcji obejmie zespół kluczowych funkcji operacyjnych i pomocniczych wyodrębnionych z odpowiednich komórek organizacyjnych Wnioskodawcy uzupełnionych o umowy wspierające realizację tych funkcji – analogicznie i odpowiednio dział Handlu. Struktury działów Produkcji i Handlu będą samowystarczalne dla prowadzenia działalności tych działów w sensie operacyjnym, przy czym z uwagi na względy ekonomiczne (racjonalizacja wykorzystania zasobów i kosztów), możliwe będzie podjęcie decyzji o wykorzystaniu, poza zasobami własnymi Nowych Spółek, także zasobów (personelu, usług) zewnętrznych.

W wyniku aportu, składniki objęte działalnością działu Produkcji i działu Handlu zostaną nabyte przez Nowe Spółki, które będą mogły w sposób niezakłócony kontynuować tę samą działalność gospodarczą. Zatem, działalność związana z przenoszonymi działami Produkcji i Handlu będzie prowadzona w sposób ciągły, nieprzerwany, przy wykorzystaniu dedykowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, jak również dedykowanego zespołu pracowników/współpracowników. Innymi słowy, w następstwie aportu, całość zadań gospodarczych prowadzonych dotychczas przez Wnioskodawcę w zakresie działalności objętej działalnością działu Produkcji i Handlu zostanie przejęta przez Nowe Spółki.

Założeniem przyjętym dla celów przeprowadzenia transakcji aportu będzie, aby po dokonaniu aportu działalności działu Produkcji i Handlu, Nowe Spółki kontynuowały dotychczasową działalność Wnioskodawcy w przedmiotowym zakresie w sposób ciągły i nieprzerwany, przy wykorzystaniu dedykowanego zespołu składników majątkowych oraz wsparcia personalnego. Należy jednocześnie zaznaczyć, że z punktu widzenia Nowych Spółek (jako podmiotów otrzymujących wyodrębnione zespoły składników materialnych i niematerialnych), działalność prowadzona z wykorzystaniem działalności działu Produkcji i działu Handlu będzie w chwili dokonania aportu jedyną prowadzoną przez Nowe Spółki działalnością gospodarczą.

Podobnie, w ramach działalności Wnioskodawcy, w sposób ciągły, nieprzerwany oraz przy wykorzystaniu dotychczasowego zespołu składników materialnych i niematerialnych, jak również dedykowanego zespołu pracowników, kontynuowana będzie działalność działu Nieruchomości, która po aporcie działu Produkcji i działu Handlu pozostanie jedyną działalnością gospodarczą prowadzoną przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca jest na moment sporządzania niniejszego wniosku jak również będzie w momencie zaistnienia zdarzenia przyszłego opisanego we wniosku, zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług („VAT”) w Polsce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy dział Produkcji będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, i w konsekwencji przeniesienie w ramach planowanego aportu, będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlega przepisom tej ustawy?
Czy dział Handlu będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, i w konsekwencji przeniesienie w ramach planowanego aportu, będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, która na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie podlega przepisom tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, dział Produkcji i dział Handlu będzie spełniać przesłanki do uznania za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej jako: ZCP).

Ustawa o VAT, w art. 2 ust. 27e zawiera definicję ZCP. Zgodnie z ww. przepisem ZCP oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z uwagi na brzmieniem art. 2 ust. 27e ustawy o VAT, określony zespół składników materialnych i niematerialnych będzie stanowił ZCP, o ile łącznie spełnione zostaną następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań);
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w ramach istniejącego przedsiębiorstwa;
składniki wchodzące w skład tego zespołu przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół ten może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

W ocenie Wnioskodawcy, bezspornym jest, że w świetle przedstawionego opisu sprawy dział Produkcji i Handlu stanowić będą (każdy z nich osobno) zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Do działów tych, jak wskazano w opisie sprawy, przyporządkowane zostaną składniki materialne i niematerialne związane z działalnością każdego z działów (w tym zobowiązania).

Wyodrębnienie organizacyjne:

Ustawa o VAT nie zawiera ścisłej listy okoliczności, przy spełnieniu których zespół składników może zostać uznany za wyodrębniony organizacyjnie.

Wyodrębnienie organizacyjne co do zasady oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako „odrębny” dział, wydział, oddział itp. Jednocześnie zgodnie ze stanowiskiem prezentowanym w praktyce organów podatkowych wyodrębnienia organizacyjnego nie należy utożsamiać z wyodrębnieniem formalno-prawnym. Oznacza to, że aby określona część przedsiębiorstwa mogła być wyodrębniona organizacyjnie, nie musi stanowić samodzielnego podmiotu prawnego, jednostki organizacyjnej lub oddziału. Niemniej wyodrębnienie części przedsiębiorstwa na podstawie wewnętrznych dokumentów przedsiębiorcy nie powinno pozostawiać wątpliwości co do wydzielenia tej części przedsiębiorstwa w strukturze organizacyjnej Wnioskodawcy, a tym samym spełnienia przesłanki wyodrębnienia organizacyjnego.

Co więcej, jak wskazuje Wnioskodawca, dział Produkcji i Handlu posiada i posiadać będzie własną wewnętrzną strukturę organizacyjną, na której czele stać będzie wskazana osoba, a pracę świadczyć będą określeni pracownicy/współpracownicy Wnioskodawcy („przypisani” do pracy w danym dziale).

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że wyodrębnienie organizacyjne znajduje i znajdzie również odzwierciedlenie w odrębności przejawiającej się w przedmiocie działalności każdego z działów, których zakres jest i będzie rozłączny.

Mając powyższe na uwadze, w opinii Wnioskodawcy, wskazany dział Produkcji i Handlu jako zespół składników wyodrębniony w strukturze „X” pozwala uznać, że przesłanka wyodrębnienia organizacyjnego w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT zostanie spełniona.

Wyodrębnianie finansowe:

W ocenie Wnioskodawcy kwestia wyodrębnienia finansowego oznacza, że poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza jednakże samodzielności finansowej jednostki/działu od podmiotu, w ramach którego ta jednostka/dział działa. W opinii Wnioskodawcy wartym podkreślenia jest, że wyodrębnienie finansowe nie musi oznaczać pełnej samodzielności finansowej danego segmentu działalności – wystarczy, aby alokacja rozliczeń/zdarzeń przypisywanych wyodrębnianemu segmentowi działalności dawała możliwość opracowania chociażby „roboczego” bilansu i rachunku zysków i strat odrębnego dla tego segmentu działalności.

Tym samym, w opinii Wnioskodawcy, w rezultacie faktu, że dla każdego z działów prowadzony będzie odrębny rachunek bankowy, jak również, że – tak jak wskazane zostało w opisie sprawy – każdy dział będzie w stanie określić przychody i koszty oraz należności i zobowiązania będące efektem prowadzonej przez dany dział działalności, w ocenie Wnioskodawcy spełnienie przesłanki wyodrębnienia finansowego działu Produkcji Handlu nie budzi wątpliwości.

Wyodrębnienie funkcjonalne:

Zorganizowany zespół materialnych i niematerialnych składników składających się na ZCP powinien być przeznaczony do realizacji określonych zadań gospodarczych, tak żeby mógł stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zadaniami gospodarczymi działu Produkcji jest i będzie przede wszystkim projektowanie i produkcja akcesoriów do pokryć dachowych, co przy określonych w opisie sprawy składnikach materialnych i niematerialnych, przyporządkowanych do działu Produkcji prowadzi do wniosku, że dział Produkcji będzie mieć możliwość samodzielnej realizacji ww. zadań gospodarczych i mógłby stanowić niezależne od Wnioskodawcy przedsiębiorstwo.

Zadaniami gospodarczymi działu Handlu jest i będzie sprzedaż i dystrybucja produktów do pokryć dachowych wyprodukowanych przez dział Produkcji, jak również kreowanie wizerunku marki produktów produkowanych przez dział Produkcji, wszelkie działania promocyjne, wszelkie działania reklamowe, wszelkie działania marketingowe i inne, co przy określonych w opisie sprawy składnikach materialnych i niematerialnych, przyporządkowanych do działu Handlu prowadzi do wniosku, że dział Handlu będzie mieć możliwość samodzielnej realizacji ww. zadań gospodarczych i mógłby stanowić niezależne od Wnioskodawcy przedsiębiorstwo.

Zadaniami gospodarczymi działu Nieruchomości jest i będzie przede wszystkim zarządzanie i wynajem nieruchomości, co przy określonych w opisie sprawy składnikach materialnych i niematerialnych, przyporządkowanych do działu Produkcji prowadzi do wniosku, że dział Produkcji będzie mieć możliwość samodzielnej realizacji ww. zadań gospodarczych i mógłby stanowić niezależne od Wnioskodawcy przedsiębiorstwo.

Jak wskazał Wnioskodawca, do działu Produkcji i Handlu przypisane zostaną niezbędne składniki pozwalające na realizowanie działalności przypisanej tym działom (celów gospodarczych) samodzielnie, w oderwaniu od pozostałej działalności Wnioskodawcy. Co więcej, jak zauważa Wnioskodawca, z uwagi na różny charakter działalności przypisany Wnioskodawcy działowi Nieruchomości, działowi Produkcji i działowi Handlu nie powinno być wątpliwości, że dział Produkcji i dział Handlu są funkcjonalnie wyodrębnione w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy. Sprawami każdego z działów zajmować się będą wyznaczone osoby. Do świadczenia pracy/do współpracy w ramach działów Produkcji i Handlu oddelegowani będą określeni pracownicy/współpracownicy Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, składniki materialne i niematerialne przyporządkowane do działu Produkcji i działu Handlu mogą realizować swoje cele gospodarcze samodzielnie, w oderwaniu od pozostałej działalności Wnioskodawcy.

W konsekwencji dział Produkcji i dział Handlu stanowić będą funkcjonalnie wyodrębnione w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy zorganizowane zespoły składników niematerialnych i materialnych służących realizacji określonego celu, tym samym spełniona będzie przesłanka „funkcjonalnego wyodrębnienia” działu Produkcji i działu Handlu w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Dodatkowo Wnioskodawca zaznacza, że przy uwzględnieniu faktu, że w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy istnieją i będą istnieć określone zespoły składników materialnych i niematerialnych, które przyporządkowane będą do działu Produkcji i działu Handlu, jak również mając na względzie, że te zespoły przeznaczone będą do realizacji określonych dla działu Produkcji i działu Handlu zadań gospodarczych i jednocześnie będą w stanie samodzielnie realizować swoje zadania gospodarcze (w oderwaniu od przedsiębiorstwa Wnioskodawcy), tym samym należy uznać, że dział Produkcji jak i dział Handlu będą mogły stanowić niezależne od Spółki jednostki – tym samym będą mogły stanowić niezależne przedsiębiorstwa samodzielnie realizujące przeznaczone dla nich zadania gospodarcze.

Z uwagi na powyższe należy również zaznaczyć, że po dokonaniu aportu działu Produkcji do Nowej Spółki 1, a działu Handlu do Nowej Spółki 2, Nowa Spółka 1 i Nowa Spółka 2 będzie w stanie prowadzić działalność przy wykorzystaniu i jednocześnie tylko w oparciu o zespół składników stanowiących odpowiednio dział Produkcji i dział Handlu.

Mając na uwadze całość przedstawionej powyżej argumentacji, w ocenie Wnioskodawcy, w świetle art. 2 pkt 27e ustawy o VAT dział Produkcji i dział Handlu stanowi i stanowić będzie zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, definicja „zbycie” użyta w ustawie o VAT jest pojęciem szerszym niż sprzedaż i obejmuje każde rozporządzenie przedmiotem skutkujące przeniesieniem własności, tj. prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W szczególności pod pojęciem „zbycie” rozumie się także zamianę, darowiznę czy każdą inną czynność skutkującą przeniesieniem własności przedsiębiorstwa, w tym aport.

Z powyższego wynika, że w przypadku aportu działu Produkcji do Nowej Spółki 1 oraz działu Handlu do Nowej Spółki 2 będzie miał zastosowanie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT na mocy, którego wyłączono stosowanie przepisów tej ustawy w odniesieniu do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Odnosząc przedstawiony stan prawny do przedstawionego opisu sprawy należy stwierdzić, że mający być przedmiotem aportu zespół składników majątkowych spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, zatem zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT przeniesienie działu Produkcji do Nowej Spółki 1 oraz działu Handlu do Nowej Spółki 2 w drodze aportu, nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, aport działu Produkcji oraz działu Handlu będzie stanowił aport zorganizowanej części przedsiębiorstwa, dlatego też transakcja ta będzie neutralna na gruncie ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są tutaj wskazane te czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszcząc się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług. Z uwagi jednakże na stosowne wyłączenie, czynności te – chociaż można je zakwalifikować jako odpłatną dostawę towarów czy też odpłatne świadczenie usług – nie podlegają opodatkowaniu.

I tak, w świetle art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem tych czynności jak właściciel np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu.

Wyłączenie stosowania ustawy przewidziane w przepisie art. 6 pkt 1 ustawy obejmuje jednakże tylko te czynności zrównane z pojęciem dostawy towarów, których przedmiotem jest przedsiębiorstwo lub zorganizowana część przedsiębiorstwa.

Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa – zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy – rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zorganizowana część przedsiębiorstwa, jako przedmiot zbycia, musi zatem stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym, co oznacza, że najistotniejsze dla przedmiotowego zagadnienia jest ustalenie, czy przenoszony majątek stanowi na tyle zorganizowany kompleks praw, obowiązków i rzeczy, że zdolny jest do realizacji zadań gospodarczych przypisywanych przedsiębiorstwu.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych. Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Zatem, aby określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Przesłanki takiego wyodrębnienia są spełnione w sytuacji organizacyjnego wyodrębnienia w wewnętrznej strukturze przedsiębiorstwa oraz ewidencjonowania zdarzeń gospodarczych w sposób pozwalający na przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań związanych z tą częścią przedsiębiorstwa.

Jednocześnie zorganizowana część przedsiębiorstwa powinna być gospodarczo samodzielna, zanim dojdzie do transakcji zbycia. Zatem wydzielona jednostka jeszcze przed jej zbyciem powinna uzyskać samodzielność gospodarczą i realizować ją w praktyce. Skutki prawne po stronie zbywcy nie powinny bowiem zależeć od zdarzeń przyszłych i niepewnych (samodzielne realizowanie zadań gospodarczych) powstałych już w innym podmiocie (u nabywcy).

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że nie wystarczy zatem zorganizowanie jakiejkolwiek masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym. W przeciwnym razie nie można bowiem uznać, że dojdzie do powstania zespołu składników, które mogłyby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Reasumując, na gruncie ustawy, mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Tę ostatnią przesłankę rozumie się zazwyczaj jako potencjalną zdolność (zorganizowanej części przedsiębiorstwa) do niezależnego działania gospodarczego jako samodzielnego podmiotu gospodarczego i to jeszcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita Modes (C-497/01) Trybunał podkreślił, że „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Należy podkreślić, że dla oceny czy zespół składników majątkowych i niemajątkowych stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa, kluczowe znaczenie ma zorganizowany charakter wnoszonego zespołu składników. W praktyce organów podatkowych oraz sądów administracyjnych wielokrotnie zostało bowiem podkreślone, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których można prowadzić działalność gospodarczą, lecz jest pewnym zorganizowanym zespołem tych składników.

Ponadto, o tym, czy w konkretnym przypadku nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa, każdorazowo powinny decydować okoliczności faktyczne związane z daną transakcją. Dlatego też, zdaniem Organu, dla określenia charakteru przedmiotu transakcji sprzedaży, niezbędna jest weryfikacja, czy składniki materialne i niematerialne, będące przedmiotem transakcji sprzedaży, pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach, a w związku z tym można o nich mówić jak o zespole składników, a nie zbiorze osobnych elementów. Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności środki trwałe, wartości niematerialne i prawne, należności, zobowiązania, środki pieniężne niezbędne do kontynuowania działalności, inne aktywa obrotowe, kontrakty handlowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, że nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem działalności jest produkcja i dystrybucja wysokiej jakości akcesoriów do pokryć dachowych. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy funkcjonują (choć dotychczas nie zostały w sposób formalny wydzielone):

dział zajmujący się działalnością produkcyjną (dalej jako: Produkcja);
dział zajmujący się działalnością handlową/sprzedażową (dalej jako: Handel);
działalność polegająca na zarządzaniu i wynajmie nieruchomości (dalej jako: Nieruchomości).

Wnioskodawca na podstawie wewnętrznych dokumentów dokona formalnego wydzielenia/wyróżnienia w prowadzonym przez siebie przedsiębiorstwie każdego ze wskazanych działów, tj. Produkcji i Handlu.

Wnioskodawca przypisze/wyposaży każdy z działów we wszystkie niezbędne do prowadzenia samodzielnej działalności (w zakresie opisanym powyżej) składniki materialne i niematerialne.

Wnioskodawca sporządzi wykaz składników majątkowych (aktyw trwałych, aktyw obrotowych, wartości niematerialnych i prawnych), które zostaną przyporządkowane/przypisane odpowiedniemu z działów. Do działu Produkcji zostaną przypisane m.in. nieruchomości będące własnością Wnioskodawcy, w których prowadzona jest działalność produkcyjna, hale produkcyjne i magazynowe, wszystkie maszyny produkcyjne, narzędzia, linie produkcyjne, formy, materiały/towary potrzebne do procesu produkcji, odpowiednie elementy wyposażenia, w tym wyposażenia służącego zapewnieniu zaplecza biurowo-administracyjnego, samochody, wózki widłowe, dedykowana infrastruktura IT wraz z oprogramowaniem niezbędnym do funkcjonowania działu, itp. Natomiast do działu Handlu zostaną przypisane m.in. komputery i akcesoria peryferyjne, dedykowana infrastruktura IT wraz z oprogramowaniem niezbędnym do funkcjonowania działu, wyposażenie biurowe i administracyjne, meble, telefony, samochody; w ramach wydzielenia dojdzie do wskazania nieruchomości/części pomieszczeń biurowych, ze wskazaniem, że w sytuacji gdyby doszło do przeniesienia np. działu Handlu do innego podmiotu to będzie on mieć np. zapewnioną do użytkowania część nieruchomości/pomieszczeń związanych z tym działem.

Wnioskodawca sporządzi i przypisze odpowiedniemu z działów wykaz aktywów i pasywów (należności i zobowiązań), które będą związane z danym działem, w tym wierzytelności i zobowiązania handlowe, ale również:

prawa i obowiązki związane z umowami zawartymi przez Wnioskodawcę z dostawcami;
prawa i obowiązki związane z umowami zawartymi przez Wnioskodawcę z kontrahentami;
prawa i obowiązki wynikające z umów dotyczących finansowania działalności Wnioskodawcy (w zależności od działu, umowy leasingu, kredytu, o dofinansowanie, itp.);
prawa i obowiązki związane z innymi umowami zawartymi przez Wnioskodawcę.

Nowa Spółka 1 i Nowa Spółka 2, do której wniesiony aportem byłby dany dział przejmie: prawa i obowiązki z ww. umów zawartych przez Wnioskodawcę każdorazowo pod warunkiem wyrażenia zgody przez podmiot występujący jako druga strona umowy – o ile taka zgoda będzie wymagana oraz zobowiązania Wnioskodawcy wobec innych podmiotów, z którymi łączą Wnioskodawcę relacje gospodarcze – o ile takie wystąpią na moment aportu – w odpowiedniej części, w zakresie dotyczącym danego działu.

Wnioskodawca jest i będzie w stanie wydzielić przychody i koszty, jak również należności i zobowiązania związane z działalnością każdego z działów.

Jednocześnie jak już zostało wskazane, na moment aportu działalność Produkcji/Handlu będzie wyodrębniona z działalności Wnioskodawcy pod kątem organizacyjnym i funkcjonalnym.

Dział Produkcji/Handlu będzie także posiadać na moment aportu przymiot wyodrębnienia w sensie finansowym. Systemy finansowo-księgowe Wnioskodawcy będą umożliwiać alokację przychodów i kosztów oraz aktywów i zobowiązań do każdego z działów. Będzie istniała możliwość dokonania bezpośredniego przypisania przychodów i kosztów do każdego z działów, a w przypadku braku możliwości bezpośredniego przypisania powyższych pozycji kalkulacyjnych, np. w odniesieniu do tzw. kosztów ogólnych (lub wspólnych), do podziału stosowane będą klucze alokacyjne.

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca, wystąpi nie tylko wyodrębnienie funkcjonalne i organizacyjne, ale także wyodrębnienie finansowe, tak aby działalność działu Produkcji i działu Handlu prowadzona po dokonaniu transakcji aportu przez Nowe Spółki prowadzona była w sposób odrębny od działalności dotyczącej Nieruchomości, pozostającej w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy.

Po nabyciu w drodze aportu od Wnioskodawcy działu Produkcji i działu Handlu, Nowe Spółki nie tylko będą podmiotami odrębnymi funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo, ale przede wszystkim będą zdolne realizować samodzielne zadania gospodarcze tak jak niezależne przedsiębiorstwa. Zatem, działalność związana z przenoszonymi działami Produkcji i Handlu będzie prowadzona w sposób ciągły, nieprzerwany, przy wykorzystaniu dedykowanego zespołu składników materialnych i niematerialnych, jak również dedykowanego zespołu pracowników/współpracowników. Innymi słowy, w następstwie aportu, całość zadań gospodarczych prowadzonych dotychczas przez Wnioskodawcę w zakresie działalności objętej działalnością działu Produkcji i Handlu zostanie przejęta przez Nowe Spółki.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania działu Produkcji i Handlu za zorganizowane części przedsiębiorstwa i braku opodatkowaniu czynności ich aportu do Nowych Spółek.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że ogół składników materialnych i niematerialnych związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w postaci wyodrębnionych działów Produkcji i Handlu spełniać będzie przesłanki do uznania ich za zorganizowane części przedsiębiorstwa. Będzie to majątek składający się zarówno ze składników materialnych, jak i niematerialnych w tym zobowiązań, umożliwiający samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej odpowiednio w zakresie produkcji i handlu. Składniki te, jak wynika z wniosku, w sensie funkcjonalnym, finansowym oraz organizacyjnym stanowią zespół służący realizacji określonych zadań gospodarczych, który może stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Podsumowując, dział Produkcji i dział Handlu będą stanowić zorganizowane części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy i w konsekwencji przeniesienie ich w ramach planowanego aportu, będzie stanowić transakcję zbycia zorganizowanych części przedsiębiorstwa, które na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy nie podlega przepisom tej ustawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin