Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.512.2017.1.JF
z 31 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 listopada 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie archiwizowania papierowych faktur zakupowych wyłącznie w formie elektronicznej w postaci pliku pdf – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2017 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie archiwizowania papierowych faktur zakupowych wyłącznie w formie elektronicznej w postaci pliku pdf.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest operatorem telekomunikacyjnym działającym w ramach międzynarodowej grupy. W oparciu o transgraniczną sieć telekomunikacyjną grupy, Wnioskodawca oferuje innym operatorom telekomunikacyjnym usługi dostępu do Internetu, dzierżawę międzynarodowych łączy cyfrowych i przesyłanie międzynarodowego ruchu głosowego.

W związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawca otrzymuje faktury od polskich i zagranicznych dostawców towarów i usług, przy czym część faktur przesyłanych jest do Wnioskodawcy w formie papierowej, a część w formie elektronicznej. Wnioskodawca planuje wdrożenie systemu archiwizowania i obiegu dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej. Nowy system będzie obejmował wszystkie dokumenty potwierdzające zakup towarów lub usług, tj. faktury zakupowe, faktury korygujące, duplikaty, czy rachunki; w dalszej części niniejszego wniosku słowo „faktura” odnosi się również do takich innych dokumentów.

Wnioskodawca zamierza wystąpić do wszystkich dostawców z wnioskiem o przesyłanie powyższych dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej. Wnioskodawca wyrazi tym samym zgodę na otrzymywanie faktur w formie elektronicznej na zasadzie art. 106n ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Ustawa o VAT). Wnioskodawca wystąpi do dostawców o przesyłanie faktur w formie plików pdf na specjalnie w tym celu utworzony adres poczty elektronicznej. Wnioskodawca nie będzie wymagał podpisywania faktur elektronicznych przez dostawców. Jednocześnie Wnioskodawca zakłada, że część dostawców będzie nadal przesyłać Wnioskodawcy faktury w formie papierowej. W takim wypadku Wnioskodawca zamierza skanować faktury papierowe do pliku pdf (w rozdzielczości gwarantującej czytelność faktur), przesyłać takie pliki pdf na adres poczty elektronicznej wyodrębniony dla otrzymywania faktur i niszczyć faktury papierowe.

Celem Wnioskodawcy jest przechowywanie faktur wyłącznie w formie elektronicznej. Faktury - i te, które Wnioskodawca otrzymał w formie elektronicznej, i te, które otrzymał w formie papierowej, a następnie samodzielnie zeskanował w sposób określony powyżej - będą przechowywane w tej formie na serwerze w Szwecji. Serwer ten zostanie odpowiednio zabezpieczony przed utratą danych, między innymi poprzez ograniczenie kręgu osób mających dostęp do danych, przez regularne tworzenie kopii zapasowych i zainstalowanie oprogramowania zabezpieczającego przed wirusami. Każda faktura będzie posiadała indywidualny numer nadany jej przez Wnioskodawcę tj. unikalny numer transakcji zgodny z systemem księgowym, a Wnioskodawca będzie przechowywał faktury w odrębnych folderach dla każdego miesięcznego okresu rozliczeniowego. Wnioskodawca stosuje elektroniczny system weryfikacji wszystkich faktur od dostawców przez dwie osoby odpowiedzialne za dany zakup. Każda faktura elektroniczna będzie kontrolowana przez takie dwie upoważnione osoby spośród pracowników Wnioskodawcy, a wskazana w niej kwota będzie wypłacana dostawcy po akceptacji faktury przez obie te osoby. Autoryzacja faktury będzie potwierdzała, że towar lub usługa, której faktura dotyczy została rzeczywiście dostarczona oraz że faktura jest zgodna z umową lub zamówieniem zawartym pomiędzy Wnioskodawcą a dostawcą i że faktura rzeczywiście pochodzi od dostawcy towaru lub usługi. Fakt autoryzacji podlega trwałej ewidencji elektronicznej, która polega na niemodyfikowalnym zapisie informacji, kto i kiedy dokonał zatwierdzenia faktury oraz jej definitywnego księgowania.

Wnioskodawca umożliwi organom podatkowym dostęp on-line do faktur za pomocą środków elektronicznych, a także zapewni możliwość pobierania tych faktur przez organy podatkowe i przetwarzania zawartych w nich danych oraz, na żądanie organów podatkowych, zapewni wydruk tych faktur. Faktury będą przechowywane co najmniej do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy przedstawiony powyżej sposób archiwizowania faktur wyłącznie w formie elektronicznej, w szczególności sposób postępowania z fakturami papierowymi, jest zgodny z Ustawą o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Przedstawiony system archiwizowania dokumentów jedynie w formie elektronicznej jest zgodny z przepisami Ustawy o VAT. Art. 112a ust. 3 ustawy o VAT dopuszcza przechowywanie faktur wyłącznie w formie elektronicznej również poza granicami kraju, pod warunkiem, ze podmiotom wymienionym w tym przepisie zapewniona zostanie możliwość dostępu on-line do tych faktur za pomocą środków elektronicznych. Wnioskodawca zamierza taki dostęp do faktur zapewnić.

Ponadto, art. 112 Ustawy o VAT wymaga, aby podatnik przechowywał ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczeniem, do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Natomiast zgodnie z art. 112a ust. 1 faktury powinny być przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. W ocenie Wnioskodawcy, planowany przez Wnioskodawcę system archiwizacji faktur jest zgody z powyższymi przepisami Ustawy o VAT, gdyż zapewnia zarówno przechowywanie faktur w poddziale na okresy rozliczeniowe, możliwość ich łatwego odszukania, autentyczność, integralność, jak i czytelność faktur.

Wnioskodawca planuje zapewnić łatwość odszukania faktur poprzez nadawanie każdej fakturze indywidualnego numeru i zapisywanie ich w odrębnych folderach dla każdego okresu rozliczeniowego.

Gwarancjami autentyczności i integralności faktur będą:

1. zapisywanie faktur w formie pliku pdf, który nie pozwala na łatwą edycję dokumentu.
   
2. stosowanie dwustopniowej weryfikacji faktur, w ramach której faktury będą kontrolowane pod względem ich zgodności z faktycznie dostarczonym towarem i usługą oraz zamówieniem lub umową oraz pod względem tożsamości wystawcy faktury i dostawcy towaru lub usługi przez upoważnionych pracowników Wnioskodawcy, którzy merytorycznie odpowiadają za relację z danym dostawcą; w ocenie Wnioskodawcy dwustopniowa weryfikacja faktur stanowi odpowiednią kontrolę biznesową, która ustala wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług w rozumieniu art. 106m ust. 4 Ustawy o VAT,
3. zastosowanie zabezpieczeń serwera, na którym zapisywane będą faktury przed dostępem osób niepowołanych oraz zastosowanie oprogramowania antywirusowego, jak również regularne sporządzanie kopii zapasowych danych na serwerze.
   
   

Z kolei gwarancją czytelności faktur będzie skanowanie faktur papierowych w wysokiej rozdzielczości i zapisywanie ich jako plików pdf.

W tej sytuacji, planowany przez Wnioskodawcę system archiwizacji dokumentów pozostaje zgodny z Ustawą o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221 z późn. zm.) zwanej dalej ustawą - przez fakturę rozumie się dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Natomiast fakturą elektroniczną – w myśl art. 2 pkt 32 – jest faktura w formie elektronicznej wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Jak stanowi art. 106g ust. 1 ustawy faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

W myśl art. 106m ust. 1-4 ustawy podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury. Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura. Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług.

Zgodnie z art. 106m ust. 5 ustawy poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.
   
   

Pojęcie „kontrole biznesowe” użyte w ww. art. 106m ust. 4 ustawy należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury, aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą bądź usługą. Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości, działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki. Przykładem kontroli biznesowej jest posiadanie dokumentów uzupełniających, takich jak zamówienie, umowa, dokument transportowy czy wezwanie do zapłaty, które będą towarzyszyły zaistniałym transakcjom handlowym.

Z kolei, pojęcie „wiarygodna ścieżka audytu”, również użyte w ww. przepisie, oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla fakt, że dostawa towarów lub świadczenie usług miały miejsce. Przy czym środki, przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek, pozostawia się uznaniu podatnika.

Stosownie do art. 112 ustawy podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130 ust. 3 i art. 134 ust. 3.

Według art. 112a ust. 1 pkt 2 ustawy, podatnicy przechowują otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie – w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

W myśl art. 112a ust. 2 ustawy, podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli faktury są przechowywane poza terytorium kraju w formie elektronicznej w sposób umożliwiający naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej, za pomocą środków elektronicznych, dostęp on-line do tych faktur (art. 112a ust. 3 ustawy).

Zgodnie z art. 112a ust. 4 ustawy, podatnicy zapewniają naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej lub Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej - również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Z powołanych powyżej przepisów wynika, że obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur wystawionych w formie elektronicznej lub papierowej, w dowolny sposób. Jednakże sposób ten, jak wymaga ustawodawca, ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej – również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Nie ma przy tym normatywnych przeszkód do istnienia systemu „mieszanego”, a wymogiem przechowywania faktury jest zachowanie jej oryginalnej postaci gwarantującej autentyczność pochodzenia i integralność treści.

Wnioskodawca planuje wdrożenie systemu archiwizowania i obiegu dokumentów wyłącznie w formie elektronicznej. Nowy system będzie obejmował wszystkie dokumenty potwierdzające zakup towarów lub usług, tj. faktury zakupowe, faktury korygujące, duplikaty, czy rachunki oraz inne dokumenty. Wnioskodawca zakłada, że część dostawców będzie nadal przesyłać Wnioskodawcy faktury w formie papierowej.

Wątpliwość Spółki dotyczy zgodności z ustawą VAT sposobu archiwizowania wyłącznie w formie elektronicznej faktur otrzymywanych w formie papierowej.

Jak Spółka wskazuje, że we wdrożonym systemie przechowywania w formie elektronicznej faktur, faktur korygujących oraz ich duplikatów otrzymywanych w formie papierowej skany faktur, faktur korygujących i ich duplikaty (pliki pdf) posiadały będą rozdzielczość gwarantującą czytelność tych faktur, a serwer, na którym przechowywane będą skany ww. faktur zostanie odpowiednio zabezpieczony przed utratą danych poprzez ograniczenie kręgu osób mających dostęp do danych, regularne tworzenie kopii zapasowych i zainstalowanie oprogramowania zabezpieczającego przed wirusami. Wnioskodawca stosuje elektroniczny system weryfikacji wszystkich faktur od dostawców przez dwie osoby odpowiedzialne za dany zakup. Każda faktura elektroniczna będzie kontrolowana przez dwie upoważnione osoby spośród pracowników Wnioskodawcy, a wskazana w niej kwota będzie wypłacana dostawcy po akceptacji faktury przez obie te osoby. Autoryzacja faktury będzie potwierdzała, że towar lub usługa, której faktura dotyczy została rzeczywiście dostarczona oraz że faktura jest zgodna z umową lub zamówieniem zawartym pomiędzy Wnioskodawcą a dostawcą i że faktura rzeczywiście pochodzi od dostawcy towaru lub usługi. Opisany przez Wnioskodawcę sposób obsługi faktur, faktur korygujących oraz ich duplikatów potwierdza zastosowanie kontroli biznesowych sprawdzających wiarygodność faktury w odniesieniu do dostawy towarów i świadczenia usług. Poza tym wskazano, że fakt autoryzacji podlega trwałej ewidencji elektronicznej polegającej na niemodyfikowalnym zapisie informacji, kto i kiedy dokonał zatwierdzenia faktury oraz jej definitywnego księgowania, co wskazuje na wiarygodna ścieżka audytu. Opisane okoliczności spełniają przesłanki wynikające z art. 106m ust. 1-4 ustawy.

Skoro - jak Wnioskodawca wskazał – pomimo że faktury będą przechowywane na serwerze w Szwecji, to Wnioskodawca umożliwi organom podatkowym dostęp on-line do faktur, zapewni możliwość pobierania tych faktur przez organy podatkowe i przetwarzania zawartych w nich danych oraz, na żądanie organów podatkowych, zapewni wydruk tych faktur, a faktury będą przechowywane w odrębnych folderach dla każdego miesięcznego okresu rozliczeniowego co najmniej do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego (każda faktura będzie posiadała indywidualny numer nadany jej przez Wnioskodawcę tj. unikalny numer transakcji zgodny z systemem księgowym), to spełnione zostaną również wymogi wynikające z art. 112a ust. 1 pkt 2 oraz art. 112a ust. 3 ustawy.

W świetle powołanych przepisów oraz wskazanych okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że przechowywanie faktur zakupu towarów lub usług (faktury zakupowe, faktury korygujące, duplikaty) przez Wnioskodawcę w opisanej formie elektronicznej zapewniającej autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych dokumentów, a także umożliwiającej dostęp do tych faktur na żądanie odpowiedniego organu skarbowego - jest zgodne z powołanymi przepisami, a zatem pozwala na przechowywanie ww. faktur w elektronicznej formie archiwizacji tych faktur (pliki pdf) przy spełnieniu przesłanki dotyczącej dostępu on-line do tych faktur za pomocą środków elektronicznych organom wskazanym w art. 112a ust. 3 ustawy. Tym samym spełnione zostaną warunki określone w art. 106m, art. 112 oraz art. 112a ustawy.

Zatem opisany przez Wnioskodawcę elektroniczny system archiwizacji dokumentów w postaci skanów faktur, faktur korygujących oraz duplikatów otrzymywanych w formie papierowej jest zgodny z przepisami art. 106m, art. 112 oraz art. 112a ustawy, w szczególności zapewni autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktur.

Tym samym stanowisko Spółki jest prawidłowe.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy wyłącznie sposobu przechowywania faktur, faktur korygujących i duplikatów tych faktur. Nie dotyczy natomiast innych dokumentów, do których nie stosuje się przepisów dotyczących przechowywania faktur zawartych w ustawie VAT w szczególności rachunków czy też innych dokumentów.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4 0/0, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.