Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.346.2017.2.JG
z 1 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2017 r., przekazanym tut. organowi przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w (…) pismem z dnia 24 listopada 2017 r. (data wpływu 1 grudnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 24 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków odpłatnego zbycia nieruchomości – jest prawidłowe, jednak z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawcę.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 24 stycznia 2018 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków odpłatnego zbycia nieruchomości.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 30 grudnia 2010 r. Wnioskodawczyni dokonała wykupu od Miasta (…) mieszkania przy ul. (…) wraz z małżonkiem (…). W dniu 12 marca 2014 r. Wnioskodawczyni ustanowiła z małżonkiem rozdzielność majątkową w formie aktu notarialnego przed notariuszem (…). W tym samym dniu Wnioskodawczyni dokonała z małżonkiem podziału majątku w formie aktu notarialnego, zgodnie z którym prawo własności lokalu mieszkalnego przy ul. (…) wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku oraz prawie współwłasności działki gruntu zostało przeniesione w całości wyłącznie na Wnioskodawczynię, do Jej osobistego majątku. W dniu 23 czerwca 2016 r. Wnioskodawczyni dokonała zakupu mieszkania własnościowego na os. (…) i jednocześnie wystawiła na sprzedaż mieszkanie przy ul. (…). Zakupu mieszkania własnościowego na os. (…) Wnioskodawczyni dokonała ze środków pieniężnych uzyskanych od matki na podstawie zawartej w dniu 17 czerwca 2016 r. umowy pożyczki. W dniu 20 czerwca 2016 r. Wnioskodawczyni złożyła do naczelnika Urzędu Skarbowego w (…) deklarację PCC-3 wraz z umową pożyczki i potwierdzeniem przelewu pożyczki w kwocie 170.000 zł z rachunku bankowego rodziców na konto bankowe Wnioskodawczyni z zaznaczeniem, że jest to pożyczka na zakup mieszkania własnościowego. Wnioskodawczyni przy swoich dochodach nie uzyskałaby kredytu z banku jak również nie byłaby w stanie go spłacać. W dniu 9 maja 2017 r. Wnioskodawczyni dokonała sprzedaży lokalu mieszkalnego przy ul. (…) aktem notarialnym przed notariuszem (…).

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że lokal mieszkalny przy ul. (…) w (…) nabyty został wraz z małżonkiem do majątku wspólnego. W dniu 12 marca 2014 r. aktem notarialnym przed notariuszem (…) małżonkowie ustanowili ustrój rozdzielności majątkowej bez wyrównywania dorobków co do majątku nabytego przez oboje lub jednej osoby. W tym samym dniu przed ww. notariuszem nastąpił podział majątku w taki sposób, że prawo własności lokalu mieszkalnego przy ul. (…) wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku i prawie współwłasności działki gruntu zostało przeniesione w całości i wyłącznie na rzecz Wnioskodawczyni do Jej majątku osobistego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w związku ze sprzedażą lokalu przy ul. (…) będzie miał zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, biorąc pod uwagę fakt, że wykup mieszkania wystąpił w dniu 30 grudnia 2010 r., natomiast przekazanie części prawa własności przez małżonka miało miejsce w dniu 12 marca 2014 r.?
2. Czy zostanie spełniony warunek na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, że przychód ze sprzedaży nieruchomości przy ul. (…) zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, ponieważ Wnioskodawczyni jest zobowiązana zwrócić udzieloną pożyczkę na zakup mieszkania?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna podlegać pod art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym posiadać obowiązek zapłaty podatku. Przed sprzedażą ww. lokalu mieszkalnego Wnioskodawczyni dokonała pożyczki na zakup mieszkania przy os. (…) w (…), a środki uzyskane ze sprzedaży lokalu przy ul. (…) zwróciła pożyczkodawcy zgodnie z umową, która została zgłoszona do Urzędu Skarbowego w (…).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe, jednak z innych względów niż wskazane przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 2032, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powołany przepis formułuje generalną zasadę stanowiącą, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli wspomniane zbycie nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie bądź wybudowanie, nie generuje ono przychodu ze źródła określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie – kwota uzyskana z takiego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, dla określenia jego skutków podatkowych istotne jest zatem ustalenie daty nabycia nieruchomości lub praw. Aby zatem ustalić czy w przedmiotowej sprawie sprzedaż lokalu mieszkalnego podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych należy ustalić, od jakiego momentu liczy się bieg pięcioletniego terminu, o którym mowa w powołanym wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Sprzedaż wykupionego od gminy lokalu mieszkalnego po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w wyżej wskazanym przepisie, skutkuje brakiem obowiązku zapłaty podatku dochodowego, dlatego kluczową kwestią jest ustalenie daty nabycia. Pojęcie „nabycia” nie zostało zdefiniowane w ustawie podatkowej.

Kwestia określenia momentu nabycia nieruchomości i praw majątkowych była przedmiotem uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której wskazano, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez małżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku. Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku - w momencie jego poniesienia - nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Argumenty zawarte w ww. uchwale są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia udziału w prawie do lokalu mieszkalnego dojdzie np. po ustanowieniu rozdzielności i podziale majątku wspólnego. Zarówno w wyniku podziału majątku dorobkowego, jak i w wyniku ustania wspólności ustawowej np. poprzez rozwód następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego wcześniej nabytego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia w świetle uchwały należy uznać tą datę. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Zatem, w przedmiotowej sprawie za datę nabycia sprzedanego w dniu 9 maja 2017 r. lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku oraz prawie współwłasności działki gruntu, należy uznać datę nabycia tych praw do ustawowej wspólności majątkowej. W tej sprawie jest to rok 2010.

Z tego właśnie powodu, a nie z uwagi na argumenty przedstawione przez Wnioskodawczynię we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, pięcioletni okres, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy liczyć od końca 2010 roku. Termin ten upłynął więc z dniem 31 grudnia 2015 r. W konsekwencji odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku oraz prawie współwłasności działki gruntu w 2017 r. nastąpiło po upływie wskazanego wyżej terminu i nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie − nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego w związku z tą sprzedażą.

W konsekwencji, w przedmiotowej sprawie nie będzie miał zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ Wnioskodawczyni nie uzyska z ww. tytułu dochodu, który mógłby podlegać zwolnieniu od podatku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.