Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
ILPB1-2/4511-2-12/16-10/MKA
z 30 stycznia 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 Ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r., poz. 1948, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 7 września 2017 r. sygn. akt I SA/Po 1519/16 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 19 grudnia 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 19 czerwca 2016 r. (data wpływu 24 czerwca 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2016 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 13 lipca 2016 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawczyni indywidualną interpretację nr ILPB2/4511-1-769/16-3/EO, w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawczyni, że w stosunku do nieruchomości, która stanowiła współwłasność małżeńską łączną zgon małżonka nie spowodował nowego nabycia.

Wnioskodawczyni na interpretację przepisów prawa podatkowego z 13 lipca 2016 r. nr ILPB2/4511-1-769/16-3/EO wniosła pismem z 28 lipca 2016 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe wezwanie do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów pismem z 30 sierpnia 2016 r. nr ILPB1-2/4511-2-12/16-4/JWP stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wnioskodawczyni na interpretację przepisów prawa podatkowego z 13 lipca 2016 r. nr ILPB2/4511-1-769/16-3/EO złożyła skargę z 4 października 2016 r. (data wpływu 7 października 2016 r.).

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z 7 września 2017 r. sygn. akt I SA/Po 1519/16 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną z 13 lipca 2016 r. nr ILPB2/4511-1-769/16-3/EO.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 15 marca 1978 r. mąż Wnioskodawczyni zakupił z majątku dorobkowego z Zainteresowaną działkę letniskową.

Grunt stał się współwłasnością małżonków. Kilka lat później mąż Wnioskodawczyni wybudował na przedmiotowej działce dom letniskowy, który również powstał z majątku dorobkowego Wnioskodawczyni i jej męża i był ich współwłasnością.

Przez wiele lat małżonkowie wspólnie użytkowali dom letniskowy.

W dniu 21 lipca 2012 r. mąż Zainteresowanej zmarł, ustanawiając Wnioskodawczynię w testamencie jedynym spadkobiercą.

Z powodu wystąpienia córki Zainteresowanej o zapłatę zachowku po zmarłym ojcu, Wnioskodawczyni zmuszona została do sprzedaży ww. domu wraz z gruntem, wcześniej niż 5 lat od przejęcia 1/2 udziału we współwłasności po zmarłym mężu.

Z informacji uzyskanych w Urzędzie Skarbowym o zmianie w interpretacji prawa na skutek zapadłych wyroków sądowych, Wnioskodawczyni dowiedziała się, że w sytuacji przejęcia 1/2 nieruchomości po mężu, który ze spadkobiercą byli współwłaścicielami nieruchomości dłużej niż 5 lat, nie ma konieczności zgłaszania sprzedaży urzędowi skarbowemu PIT-em 39 lub pismem – tak też Wnioskodawczyni uczyniła i wystąpiła do Urzędu o pisemną informację o braku konieczności powiadamiania tegoż o sprzedaży nieruchomości.

W odpowiedzi Zainteresowana otrzymała informację o konieczności złożenia formularza ORD-IN, co też uczyniła.

Zainteresowana uprzejmie prosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego o sprzedaży nieruchomości przed upływem 5 lat od nabycia spadku, gdy spadkodawca i spadkobierca byli współwłaścicielami tej nieruchomości dłużej niż 5 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy zbycie nieruchomości przed upływem 5 lat od nabycia spadku, gdy spadkodawca i spadkobierca byli współwłaścicielami tej nieruchomości dłużej niż 5 lat podlega opodatkowaniu, czy w świetle orzeczeń sądów RP przywołanych we własnym stanowisku czynność ta jest nieopodatkowana?

Zdaniem Wnioskodawczyni, nieruchomość – grunt wraz z domem stanowiła współwłasność majątkową małżeńską łączną i data zgonu małżonka nie spowodowała nowego nabycia. Skoro małżonkowie nabyli raz nieruchomość do majątku wspólnego, do niepodzielnej ręki, to spadkobierca nie mógł nabyć jej powtórnie.

Stanowiska powyższe znajdują odzwierciedlenie w aktualnym orzecznictwie w wyrokach: WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2015 r., sygn akt I SA/Po 1146/15; WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 7 maja 2014 r., sygn. akt I SA/Go 136/14; WSA w Gdańsku z dnia 10 września 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 760/13 z dnia 15 lutego 2012 r., sygn. akt I SA/Gd 1115/11; WSA w Warszawie z dnia 20 czerwca 2013 r., sygn. akt III SA/Wa 3464/12 oraz z dnia 12 kwietnia 2013 r., sygn. akt III Sa/Wa 2999/12; WSA w Krakowie z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I Sa/Kr 1378/12; WSA we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2012 r., sygn. akt I Sa/Wr 1474/11.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podatek nie powinien być naliczony w świetle przytoczonych wyżej orzeczeń sądów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu sygn. akt I SA/Po 1519/16.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

‒ jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Podkreślić należy, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpi po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a co za tym idzie, kwota uzyskana z tego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment ich nabycia.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 1978 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem nabyli do majątku wspólnego działkę letniskową, na której następnie wybudowali dom. W 2012 r. zmarł mąż Zainteresowanej. Na podstawie dziedziczenia została ona jedynym właścicielem przedmiotowej nieruchomości, a następnie przed upływem 5 lat od przyjęcia spadku, dokonała jej sprzedaży.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób. Stosownie do art. 924 i 925 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Oznacza to, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe, zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez Naczelny Sąd Administracyjny uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, uwzględnionej przez Wojewódzki Sąd Administracyjnego w Poznaniu w wyroku z dnia 7 września 2017 r. sygn. akt I SA/Po 1519/16, który stwierdził, że: „Dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków. W stanie faktycznym przedstawionym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej datą nabycia nieruchomości będzie zatem dzień nabycia tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków, co miało miejsce w 1978 r.”

Mając zatem na uwadze wywód prawny przeprowadzony przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w uzasadnieniu wyroku z dnia 7 września 2017 r. sygn. akt I SA/Po 1519/16 stwierdzić, że za datę nabycia przez Wnioskodawczynię nieruchomości należy uznać 1978 r., kiedy to ww. nieruchomość nabyta została do majątku wspólnego małżonków. Zatem, odpłatne zbycie przedmiotowej nieruchomości, nie będzie stanowiło źródła przychodu do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ upłynęło pięć lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie.

Odnosząc się do wskazanych przez Wnioskodawczynię wyroków sądów administracyjnych, wskazać należy, że zawarte w nich rozstrzygnięcia dotyczą indywidualnych spraw i wobec tego nie mogą zostać wprost odniesione do przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.