Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.462.2017.2.MM
z 5 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 201 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z 28 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.), uzupełnionym 24 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2016 r. obejmował Transakcję – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2017 r. wpłynął do organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2016 r. obejmował Transakcję. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 22 stycznia 2018 r. Znak: 0111-KDIB1-2.4010.462.2017.1.MM wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 24 stycznia 2018 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2016 r. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”, „Wnioskodawca”) nabywała znaczne ilości towarów handlowych (w szczególności sprzętu elektronicznego i akcesoriów do tego sprzętu) od kontrahentów (dalej: „Kontrahenci z ChRL”), których siedziby (albo miejsca zamieszkania) lub zarządy mieściły się w Chińskiej Republice Ludowej, poza Hongkongiem - Specjalnym Regionem Administracyjnym Chińskiej Republiki Ludowej (dalej: „Hongkong”).

Zdarzało się często, że Kontrahenci z ChRL posiadali rachunki bankowe w bankach w Hongkongu. W związku z powyższym Spółka płaciła za zakupiony towar na rachunki Kontrahentów z ChRL, prowadzone w bankach zarejestrowanych w Hongkongu. Spółka pragnie zaznaczyć, że wniosek dotyczy wyłącznie sytuacji, w których Spółka płaciła za zakupiony towar na rachunki Kontrahentów z ChRL, prowadzone w bankach zarejestrowanych w Hongkongu. Innymi słowy, wniosek nie dotyczy sytuacji, w których Spółka kupowała towary od Kontrahentów z ChRL, płacąc za nabywany towar na rachunek bankowy Kontrahenta z ChRL prowadzony w innym banku.

Transakcje dokonywane z Kontrahentami z ChRL nie były regulowane ogólnymi umowami, zawieranymi w formie pisemnej. Były natomiast dokumentowane za pomocą zamówień, faktur proforma, ostatecznych faktur handlowych, potwierdzeń przelewu oraz dokumentów celnych.

Na wystawianej fakturze handlowej podawane są dane Kontrahenta z ChRL (jako sprzedawcy), z których wynika, że jest to podmiot mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w Chinach, ale poza Hongkongiem.

Spółka wyjaśnia, że wniosek dotyczy wyłącznie przypadków, w których:

• łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z zamówień dokonanych w ramach jednej transakcji dokonywanej z pojedynczym Kontrahentem z ChRL przekraczała w roku podatkowym równowartość 20.000 euro lub
• rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń z tytułu jednej transakcji zawartej z pojedynczym Kontrahentem z ChRL przekraczała w roku podatkowym równowartość 20.000 euro.
  
  

Sytuacja, w której łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z zamówień dokonanych w ramach jednej transakcji dokonywanej z pojedynczym Kontrahentem z ChRL przekraczała w roku podatkowym równowartość 20.000 euro lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń z tytułu jednej transakcji zawartej z pojedynczym Kontrahentem z ChRL przekraczała w roku podatkowym równowartość 20.000 euro zwana będzie dalej „Transakcją”, przy czym - jak zaznaczono wcześniej - pojęcie „Transakcji” ograniczone jest wyłącznie do sytuacji, w których Spółka dokonując zakupu regulowała należności na rachunki bankowe prowadzone w bankach z Hongkongu.

Spółka prosi o przyjęcie przez organ założenia, że Kontrahent z ChRL, z którym Spółka dokonywała Transakcji, był ostatecznym odbiorcą należności z tytułu Transakcji.

W okresie, którego dotyczy niniejszy wniosek, między Spółką a Kontrahentami z ChRL nie istniały powiązania, o których mowa była w art. 11 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2343 z późn. zm.; dalej: „Ustawa CIT”), w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2016 r.

Rokiem podatkowym Spółki, w okresie, którego dotyczy wniosek, był rok kalendarzowy.

W uzupełnieniu wniosku Spółka wyjaśniła ponadto, że ani siedziby, ani miejsca zamieszkania, ani też zarządy kontrahentów, o których mowa we wniosku („Kontrahenci z ChRL”) nie mieściły się w Makau – Specjalnym Regionie Administracyjnym Chińskiej Republiki Ludowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2016r. do 31 grudnia 2016 r. obejmował Transakcję?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Obowiązek sporządzenia dokumentacji podatkowej, o której mowa w art. 9a ust. 1 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2016 r. nie obejmował Transakcji.

Zgodnie z art. 9a ust. 1 Ustawy CIT w brzmieniu obowiązującym w 2016 r., podatnicy dokonujący transakcji, w związku z którymi zapłata należności dokonywana była bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową - obowiązani byli do sporządzania dokumentacji podatkowej, spełniającej wymogi opisane w tym samym art. 9a ust. 1 Ustawy CIT (dalej: „Dokumentacja”).

Zgodnie z powołanym przepisem Dokumentacja powinna obejmować:

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);
2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;
3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji;
4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku, gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;
5. wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki;
6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.
   
   

Trzeba przy tym zaznaczyć, że obowiązek sporządzania Dokumentacji dotyczył wyłącznie tych przypadków, kiedy wartość transakcji z ww. podmiotem określonym w art. 9a ust. 1 Ustawy CIT przekraczała równowartość 20.000 euro (art. 9a ust. 3 Ustawy CIT). Transakcje Spółki z Kontrahentami z ChRL przekroczyły ten próg.

Spółka jest jednak zdania, że - niezależnie od przekroczenia wspomnianego powyżej progu - dokonywanie Transakcji nie prowadziło do powstania obowiązku sporządzenia Dokumentacji. Wiąże się to z faktem, że - w świetle art. 9a ust. 1 i ust. 3 Ustawy CIT - obowiązek ten powstawał tylko wtedy, gdy należności były wypłacane, bezpośrednio lub pośrednio „na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową”.

Obowiązek sporządzenia Dokumentacji obejmował wyłącznie takie transakcje, w związku z którymi zapłata należności dokonywana była

• bezpośrednio lub
• pośrednio

na rzecz podmiotu mającego

• siedzibę lub
• zarząd

na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca

• z umowy lub
• rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń

przekroczyła równowartość 20.000 euro.

Kluczowym dla ww. warunków jest wypłata należności - bezpośrednio lub pośrednio - na rzecz podmiotu, mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w kraju lub na terytorium stosującym szkodliwą konkurencję podatkową. Sformułowanie „na rzecz” oznacza, że - dla spełnienia odpowiedniego warunku - wspomniany powyżej podmiot musiał być beneficjentem wypłaty należności, a należność ta musiała być jego przysporzeniem. Wynika to z brzmienia art. 9a ust. 1 i ust. 3 Ustawy CIT, a także z celu wprowadzenia tych regulacji. Ich celem było zaś zobowiązanie podatników do dokładnego wyjaśnienia ekonomicznego sensu transakcji, które - potencjalnie - mogłyby prowadzić do przerzucania dochodów do krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową.

W przedmiotowej sprawie istotą Transakcji jest zakup przez Spółkę towarów handlowych. W związku z tym ważne jest to, kto jest sprzedawcą towarów handlowych. W przedmiotowej sprawie sprzedawcą jest Kontrahent z ChRL, który ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w Chińskiej Republice Ludowej, ale poza Hongkongiem. Bez wątpienia jednak to Kontrahent z ChRL jest sprzedawcą towaru kupowanego przez Spółkę i stroną dokonywanej Transakcji. Sam fakt posiadania przez niego rachunku bankowego w banku w Hongkongu nie powinien mieć żadnego wpływu na kwestie dotyczące sporządzania Dokumentacji. Tym samym, dla prawno-podatkowej oceny przedstawionego stanu faktycznego nie ma znaczenia to, że Hongkong został wymieniony w § 1 pkt 13 rozporządzenia ministra finansów z dnia 23 kwietnia 2015 r. w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2015 r. poz. 600).

Innymi słowy Spółka uważa, że obowiązek sporządzenia Dokumentacji nie powstawał, jeżeli beneficjent należności - niezależnie od jej wartości - nie miał miejsca zamieszkania, siedziby ani zarządu w kraju czy na terytorium stosującym szkodliwą konkurencję podatkową. Jeżeli warunek ten nie był spełniony, nie było bowiem ryzyka, że transakcja doprowadzi do przerzucenia dochodu do któregoś z tych krajów lub terytoriów.

Zdaniem Spółki, nie powinno budzić zastrzeżenia posiadanie przez Kontrahenta z ChRL konta bankowego w banku w Hongkongu. Hongkong od lat pełni bowiem rolę jednego ze światowych centrów finansowych. Miasto jest siedzibą wielu banków i instytucji finansowych. Pozostając światową metropolią, Hongkong pełni funkcję międzynarodowej platformy finansowej dla Chin.

Podsumowując, Spółka uważa, że skoro Kontrahenci z ChRL, którym należności wypłacała Spółka w związku z dokonywaniem Transakcji, nie mieli miejsc zamieszkania, siedzib ani zarządów w krajach ani na terytoriach stosujących szkodliwą konkurencję podatkową, a jedyny ich związek z tymi krajami i terytoriami polegał na tym, że posiadali rachunki bankowe, prowadzone przez banki z Hongkongu, to obowiązek sporządzenia Dokumentacji nie powstał. Ustawodawca nie wiązał bowiem obowiązku dokumentacyjnego z siedzibą banku, który obsługiwał kontrahenta polskiego podatnika. Ustawowe przesłanki powstania takiego obowiązku były powiązane wyłącznie z położeniem siedziby, miejsca zamieszkania oraz zarządu samego kontrahenta.

W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, że - w przypadku Transakcji opisanych we wniosku - nie zostały spełnione przesłanki, od których uzależniony został obowiązek sporządzenia Dokumentacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.