Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.604.2017.MG
z 1 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 stycznia 2018 r. (data wpływu 24 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach realizacji projektu pn.: „Montaż instalacji OZE na terenie Gminy…” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w ramach realizacji projektu pn.: „Montaż instalacji OZE na terenie Gminy”. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 24 stycznia 2018 r. o adres elektronicznej skrzynki podawczej Gminy w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) jest zarejestrowana na potrzeby podatku od towarów i usług (dalej: VAT lub podatek), jako podatnik VAT czynny. Wnioskodawca planuje przystąpić do realizacji projektu pn.: „Montaż instalacji OZE na terenie Gminy…” (dalej: Projekt, Zadanie) współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 (dalej: RPOW). Gmina, jako beneficjent powyższego dofinansowania będzie odpowiedzialna za przygotowanie i rozliczenie Projektu. W związku z powyższym, Wnioskodawca ogłosił nabór wniosków w zakresie działań dotyczących budowy infrastruktury służącej do produkcji i dystrybucji energii ze źródeł odnawialnych na terenie administracyjnym Gminy. Uprawnionymi do składania wniosków były osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej. Na podstawie złożonych wniosków, Gmina wyłoniła podmioty (dalej: grantobiorcy), którym zostaną udzielone – z otrzymanych w ramach RPOW środków – dotacje celowe na realizację inwestycji w zakresie budowy instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii. Ze środków pochodzących z udzielonych dotacji grantobiorcy będą pokrywali przede wszystkim wydatki związane z przygotowaniem inwestycji, z budową i przebudową infrastruktury służącej do produkcji i dystrybucji energii ze źródeł odnawialnych oraz zakupem usług zarządzania i nadzoru nad inwestycjami. W konsekwencji, to grantobiorcy będą stronami umów z wykonawcami poszczególnych inwestycji i będą nabywali w tym zakresie towary lub usługi. Nabywane przez grantobiorców (w związku z realizacją w ramach Projektu poszczególnych inwestycji) towary i usługi pozostaną ich własnością. Co więcej, efekty przedmiotowych inwestycji powinny zostać utrzymane przez kolejnych 5 lat, tj. przez tzw. okres trwałości projektu, o którym mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 1303/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego Rybackiego oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1083/2006, regulującego m.in. zasady wydatkowania środków w ramach funduszy unijnych. Dotacja zostanie przekazana grantobiorcy po zrealizowaniu zgłoszonej we wniosku inwestycji i udokumentowaniu wykonanych prac na podstawie przedłożonych, wystawionych na ten podmiot faktur lub innych dokumentów potwierdzających poniesienie wydatku przez grnatobiorcę oraz dokumentów potwierdzających odbiór dostaw lub wykonanie prac związanych z inwestycją.

Gmina, jako podmiot odpowiedzialny za przygotowanie i rozliczenie Zadania, będzie natomiast ponosiła wydatki związane z:

1. przekazywaniem grantów (dotacji celowych) dla ostatecznych odbiorców (grantobiorców),
2. angażowaniem personelu zatrudnionego na podstawie umowy o pracę lub umowy cywilnoprawnej w realizację Projektu,
3. promocją i informacją w zakresie Projektu.
   
   

W świetle powyższego, podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca nie będzie stroną umów z wykonawcami realizowanych w ramach Projektu inwestycji. W konsekwencji, Gmina zasadniczo nie będzie w tym zakresie dokonywała nabyć towarów i usług. Tym samym, co do zasady, w związku z realizacją poszczególnych inwestycji w ramach Projektu, na Gminę nie będą wystawiane faktury VAT. Niemniej jednak Wnioskodawca nie może wykluczyć, iż pewne wydatki, w szczególności związane z administracyjną stroną realizacji Projektu, zostaną udokumentowane wystawionymi na Niego fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego. W ramach Projektu Wnioskodawca nie będzie dokonywał dostaw jakichkolwiek towarów, ani nie będzie świadczył jakichkolwiek usług, jego rola będzie ograniczona zasadniczo do ogłoszenia naboru wniosków, przekazania dotacji grantobiorcom i rozliczenia Zadania. Co więcej, w związku z realizacją Projektu po stronie Gminy nie dojdzie do jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, w szczególności Gmina nie będzie pobierała żadnych odpłatności od grantobiorców w związku Zadaniem, w tym z naborem wniosków i przekazywanymi im dotacjami. Tym samym, w opinii Gminy, ponoszone przez Nią w ramach Projektu wydatki nie będą związane z wykonywaniem działalności opodatkowanej VAT. Realizacja powyższego Projektu nastąpi w ramach wypełniania przez Gminę zadań własnych w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w sferze zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną i gaz, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2016 r., poz. 446, ze zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją Projektu?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z realizacją Projektu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT. Wobec powyższego, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia VAT, należy każdorazowo przeanalizować:

1. czy towary i usługi, przy zakupie, których naliczono VAT zostały nabyte przez podatnika tego podatku,
2. czy pozostają one w związku z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych VAT, jak również,
3. czy w danej sytuacji nie są spełnione przesłanki negatywne wskazane w art. 88 ustawy o VAT.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Stosownie do ust. 2 przywołanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W myśl natomiast art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji, których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Z przedstawionych powyżej przepisów wynika, iż jeżeli jednostka samorządu terytorialnego realizuje swoje zadania przy wykorzystaniu narzędzi i uprawnień nadanych im w drodze aktów prawnych, nie będzie ona podatnikiem VAT. W przypadku natomiast, gdy dane zadanie jest realizowane przez jednostkę samorządu terytorialnego w oparciu o umowy cywilnoprawne, a więc na warunkach i w okolicznościach typowych dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą – jednostka taka będzie traktowana, jako podatnik VAT. Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją Projektu, Gmina będzie wykonywała zadanie nałożone na Nią w drodze aktów prawnych, tym samym nie powinna zostać w tym zakresie uznana za podatnika VAT. Gmina nie będzie przy tym dokonywała w związku z Zadaniem jakichkolwiek dostaw towarów ani nie będzie świadczyła jakichkolwiek usług. Co więcej, w związku z jego realizacją Wnioskodawca nie będzie pobierał jakichkolwiek odpłatności (związanych czy to z naborem wniosków, czy przekazaniem dotacji grantobiorcom). Innymi słowy – Projekt nie będzie służył działalności zarobkowej Gminy. Tym samym, wydatki na realizację Projektu nie będą ponoszone przez Wnioskodawcę, działającego w charakterze podatnika VAT.

W konsekwencji, w analizowanej sytuacji nie zostanie spełniony pierwszy z warunków umożliwiających skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego. Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, Gmina nie będzie uprawniona do dokonywania odliczeń VAT naliczonego w związku z realizacją Projektu. Stanowisko Gminy znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, które zostały wydane w imieniu ministra właściwego do spraw finansów. Przykładowo w interpretacji indywidualnej z dnia 8 listopada 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1-2.4012.613.2017.1.SM, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wskazał, iż skoro w omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – inwestycja nie jest związana ze sprzedażą opodatkowaną. W związku z powyższym, Zainteresowany nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatki naliczonego od ponoszonych wydatków z tytułu realizacji przedmiotowego zadania”. Również w interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2017 r., sygn. 0113-KDIPT1- 1.4012.648.2017.1.MSU Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że w omawianej sprawie, warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – Gmina po wykonaniu zadania inwestycyjnego nie będzie wykorzystywała infrastruktury do działalności gospodarczej i nie będzie osiągała przychodów związanych z użytkowaniem zagospodarowanego terenu. Towary i usługi nabyte w ramach realizacji operacji nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również efekty realizowanej operacji nie będą w żadnym czasie i zakresie służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z powyższym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatki naliczonego z faktur dokumentujących wydatki ponoszone z tytułu realizacji zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby dany podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyżej przedstawionego stanu prawnego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

1. podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
2. podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
   
   

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powyższej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). Realizacja powyższego Projektu nastąpi w ramach wypełniania przez Gminę zadań własnych w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w sferze zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną i gaz, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy. o samorządzie gminnym.

Z opisu sprawy wynika, Gmina jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca planuje przystąpić do realizacji projektu pn.: „Montaż instalacji OZE na terenie Gminy …” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Gmina, jako beneficjent powyższego dofinansowania będzie odpowiedzialna za przygotowanie i rozliczenie Projektu. W związku z powyższym, Wnioskodawca ogłosił nabór wniosków w zakresie działań dotyczących budowy infrastruktury służącej do produkcji i dystrybucji energii ze źródeł odnawialnych na terenie administracyjnym Gminy. Uprawnionymi do składania wniosków były osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej. Na podstawie złożonych wniosków, Gmina wyłoniła podmioty, którym zostaną udzielone – z otrzymanych w ramach RPOW środków – dotacje celowe na realizację inwestycji w zakresie budowy instalacji wykorzystujących odnawialne źródła energii. Ze środków pochodzących z udzielonych dotacji grantobiorcy będą pokrywali przede wszystkim wydatki związane z przygotowaniem inwestycji, z budową i przebudową infrastruktury służącej do produkcji i dystrybucji energii ze źródeł odnawialnych oraz zakupem usług zarządzania i nadzoru nad inwestycjami. W konsekwencji, to grantobiorcy będą stronami umów z wykonawcami poszczególnych inwestycji i będą nabywali w tym zakresie towary lub usługi. Nabywane przez grantobiorców (w związku z realizacją w ramach Projektu poszczególnych inwestycji) towary i usługi pozostaną ich własnością. Co więcej, efekty przedmiotowych inwestycji powinny zostać utrzymane przez kolejnych 5 lat, tj. przez tzw. okres trwałości projektu, o którym mowa w art. 71 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego Rybackiego oraz ustanawiające przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE), regulującego m.in. zasady wydatkowania środków w ramach funduszy unijnych. Dotacja zostanie przekazana grantobiorcy po zrealizowaniu zgłoszonej we wniosku inwestycji i udokumentowaniu wykonanych prac na podstawie przedłożonych, wystawionych na te podmiot faktur lub innych dokumentów potwierdzających poniesienie wydatku przez grnatobiorcę oraz dokumentów potwierdzających odbiór dostaw lub wykonanie prac związanych z inwestycją. Gmina, jako podmiot odpowiedzialny za przygotowanie i rozliczenie zadania, będzie natomiast ponosiła wydatki związane z:

1. przekazywaniem grantów (dotacji celowych) dla ostatecznych odbiorców (grantobiorców),
2. angażowaniem personelu zatrudnionego na podstawie umowy o pracę lub umową cywilnoprawnej w realizację Projektu,
3. promocją i informacją w zakresie Projektu.
   
   

W świetle powyższego, podkreślenia wymaga, że Wnioskodawca nie będzie stroną umów wykonawcami realizowanych w ramach Projektu inwestycji. W konsekwencji, Gmina zasadniczo nie będzie w tym zakresie dokonywała nabyć towarów i usług. Tym samym, co do zasady, w związku z realizacją poszczególnych inwestycji w ramach Projektu, na Gminę nie będą wystawiane faktury VAT. Niemniej jednak Wnioskodawca nie może wykluczyć, iż pewne wydatki, w szczególności związane z administracyjną stroną realizacji Projektu, zostaną udokumentowane wystawionymi na Niego fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego. W ramach Projektu Wnioskodawca nie będzie dokonywał dostaw jakichkolwiek towarów, ani nie będzie świadczył jakichkolwiek usług jego rola będzie ograniczona zasadniczo do ogłoszenia naboru wniosków, przekazania dotacji grantobiorcom i rozliczenia Zadania. Co więcej, w związku z realizacją Projektu po stronie Gminy nie dojdzie do jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, w szczególności Gmina nie będzie pobierała żadnych odpłatności od grantobiorców w związku Zadaniem, w tym z naborem wniosków i przekazywanymi im dotacjami. Tym samym, w opinii Gminy, ponoszone przez Nią w ramach Projektu wydatki nie będą związane z wykonywaniem działalności opodatkowanej VAT. Realizacja powyższego Projektu nastąpi w ramach wypełniania przez Gminę zadań własnych w zakresie zaspokajania zbiorowych potrzeb wspólnoty w sferze zaopatrzenia w energię elektryczną, cieplną i gaz, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Gmine będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „Montaż instalacji OZE na terenie Gminy…”, realizowanego w ramach zadań własnych Gminy.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi. Wnioskodawca wskazał bowiem w opisie sprawy, że w ramach Projektu Wnioskodawca nie będzie dokonywał dostaw jakichkolwiek towarów, ani nie będzie świadczył jakichkolwiek usług, jego rola będzie ograniczona zasadniczo do ogłoszenia naboru wniosków, przekazania dotacji grantobiorcom i rozliczenia Zadania. Co więcej, w związku z realizacją Projektu po stronie Gminy nie dojdzie do jakiegokolwiek przysporzenia majątkowego, w szczególności Gmina nie będzie pobierała żadnych odpłatności od grantobiorców w związku Zadaniem, w tym z naborem wniosków i przekazywanymi im dotacjami. Tym samym, w opinii Gminy, ponoszone przez Nią w ramach Projektu wydatki nie będą związane z wykonywaniem działalności opodatkowanej VAT.

Zatem, w analizowanej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie będą spełnione, gdyż towary i usługi nabywane w ramach realizowanego zadania nie będą służyć czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „Montaż instalacji OZE na terenie Gminy…”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będzie spełniona – wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanka związku zakupionych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Tut. Organ zauważa, że granice szczególnego postępowania podatkowego, którego celem jest uzyskanie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, określa Wnioskodawca występując z konkretnym pytaniem prawnym, wyłącznie w odniesieniu do stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 1, § 2 i § 3 ustawy Ordynacja podatkowa. Natomiast na podstawie art. 14c § 1 i § 2 tut. Organ dokonuje oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Z uwagi na powyższe, tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.