Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-2.4012.935.2017.1.AD
z 6 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2017 r. (data wpływu 27 grudnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 23 stycznia 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku w związku z realizacją projektu pn. „…" – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniu 23 stycznia 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku w związku z realizacją projektu pn. „…".

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina zrealizowała projekt pn. „…". Na ww. inwestycję została zawarta umowa o dofinansowanie projektu w ramach Osi Projektowej 2 – „Turystyka" Działanie 2.1- „Wzrost potencjału turystycznego”, Poddziałanie 21.4 – „Publiczna infrastruktura turystyczna i okołoturystyczna" Regionalnego Programu Operacyjnego … na lata 2007-2013 zawarta w dniu 31 grudnia 2010 r. w X. pomiędzy Województwem a Gminą.

Zgodnie z aneksem do umowy o dofinansowanie ww. projektu wartość projektu wynosi: 7. 288.146,18 zł,

• wydatki kwalifikowane projektu wynoszą : 7. 024.348,14 zł;
• środki europejskie (EFRR) w kwocie 5.970.695,90 zł, co stanowi 85% wydatków kwalifikowanych,
• wkład własny Beneficjenta w kwocie: 1.053.652,24 zł, co stanowi 15% wydatków kwalifikowanych.

Okres realizacji ustalono:

• rozpoczęcie realizacji: 3 września 2007 r.,
• zakończenie finansowe realizacji: 31 sierpnia 2012 r.

Projekt ma służyć podniesieniu atrakcyjności turystycznej dzięki czemu podmioty świadczące usługi turystyczne na obszarze objętym projektem uzyskują realną szansę rozwoju poprzez zwiększenie dochodów z turystyki.

W ramach projektu przewidziano budowę :

1. Stanicy Wodnej z bosmanatem, 2 pomostami, punktem odbioru nieczystości płynnych i stałych,
   
   
   
   1. projektuje się budowę - przebudowę i rozbudowę istniejącego budynku Stanicy Wodnej wraz z pomostami cumowniczymi oraz bosmanatem i punktem odbioru nieczystości płynnych i stałych. Budynek usytuowany jest w północnej części działki nad Jeziorem X. Lokalizacja wyznaczona jest obszarem istniejącego budynku bosmanatu przeznaczonego do rozbiórki;
      
   2. pomosty pływające zlokalizowane będą przy nabrzeżu Jeziora X. w części północnej działki. Pomosty składające się z 11 segmentów o długości 8,0 m i szerokości 2,40 m;
      
   3. bosmanat - pow. użytkowa - 610,55 m², kubatura - 2.971,19 m³. Budynek wyposażony w instalacje: kanalizacyjną, wodociągową, elektryczną, telekomunikacyjną.
      
      
      
2. umocnienie linii brzegowej - 390 mb, promenada o długości 513 mb, ścieżka rowerowa 487 mb,
   
3. budowa fontanny - nowoczesna fontanna oparta na dyszach z zaworami elektromagnetycznymi z pomnikiem „Rybaka" zlokalizowana w posadzce centralnego, koncentrycznego placu.
   
4. zaplecze sanitarne dla turystów - z wydzielonymi stanowiskami obozowymi, drogą wewnętrzną, budynkiem sanitarno-higienicznym, wiatą kuchenną, placem zabaw dla dzieci oraz boiskiem do siatkówki. W pobliżu wjazdu na teren zaplecza sanitarnego dla turystów, przy recepcji- punkt opróżniania ścieków z caravaningów. Kran z wężem, który będzie umożliwiał zarówno spłukanie całego stanowiska i napełnienie wodą zbiorników w przyczepach. Ponadto planuje się oświetlenie całego terenu wraz z zapleczem.
   
5. żeglarstwo lądowe (zakup kompletnych bojlerów) 5 szt.
   

Z ciągu rowerowo-pieszego, promenady, fontanny, pomostów będą korzystali nieodpłatnie mieszkańcy X. oraz turyści.

W związku z tym, że obiekty zmodernizowane lub wybudowane (wraz z urządzeniami i wyposażeniem) w ramach omawianego projektu zostaną przekazane nieodpłatnie jednostce organizacyjnej Gminy, Beneficjent Projektu nie ma możliwości odzyskania w ramach przepisów ustawy 11 marca 2004 r. poniesionego kosztu podatku VAT.

Po zakończonej realizacji właścicielem projektu jest Wnioskodawca - Gmina. Beneficjent zajmuje się zarządzaniem i utrzymaniem przedmiotowej infrastruktury. Budynek bosmanatu, budynek sanitarny, zaplecze sanitarne, punkt opróżniania ścieków z caravaningów, bojlery zostaną przekazane w nieodpłatne użytkowanie X. Centrum Sportu i Rekreacji w X., będącą jednostką organizacji Gminy. Jednostka ta będzie m.in udostępniała odpłatnie korzystanie z ww. obiektów oraz bojlerów. Pobierana odpłatność będzie stanowiła jej przychód, który zostanie przeznaczony na finansowanie bieżącego utrzymania obiektu.

Dnia 26 października 2012 r. Gmina zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z zapytaniem: Czy Gmina Miejska X. - Beneficjent projektu ma prawo do odzyskania podatku VAT od towarów i usług w całości lub w części od wydatków poniesionych przy wykonywaniu projektu: „Z.”.

W odpowiedzi otrzymała interpretację indywidualną znak: ..., z której wynikało, iż stanowisko we wniosku jest prawidłowe. Wydatki poniesione w związku z realizacją projektu nie są związane z czynnościami opodatkowanymi.

W związku z zakończeniem okresu trwałości Projektu Gmina, jako Beneficjent Projektu, zgodnie z § 10 ust. 2 pkt 5 Umowy o dofinansowanie projektu „…" ma obowiązek zwrócić się o kolejną interpretację na zakończenie projektu.

Przedstawiona powyżej inwestycja została wykonana zgodnie z założeniami. Zmianie uległy jedynie:

1. wartość projektu z kwoty: 7.288.146,18 zł do kwoty 7.557.502,99 zł,
2. wydatki kwalifikowane z kwoty: 7.024.348,14 zł do kwoty 7.003.525,00 zł,
3. dofinansowanie z kwoty: 5.970.695,90 zł do kwoty 6.303.172,48 zł,
4. wkład własny Beneficjenta 15% wydatków kwalifikowanych z kwoty: 1.053.652,24 zł do kwoty 700.352,52 zł. Pozostałe treści złożonego uprzednio wniosku nie uległy zmianie.

X. Centrum Sportu i Rekreacji posiada status jednostki budżetowej, całkowicie podlegającej Gminie. Jako jednostka została scentralizowana do jednolitego pliku VAT w dniu 1 stycznia 2017 r. Jednocześnie Gmina wskazała, że nie dokonano wstecznej centralizacji rozliczeń podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT od towarów i usług w związku z realizacją projektu pod nazwą „…"?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w takim zakresie, w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonania czynności opodatkowanych. Wydatki poniesione w związku z realizacją ww. projektu nie są związane z czynnością opodatkowaną, gdyż takiej sprzedaży w związku z omawianą inwestycją Gmina nie będzie prowadziła. W związku z powyższym stoi na stanowisku, że nie może odzyskać kosztów z tytułu podatku od towarów i usług związanych z omawiana inwestycją.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Do dnia 31 grudnia 2013 r. powyższy przepis miał następujące brzmienie: „Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

• z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.”

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Warunek zachowania związku zakupów z działalnością opodatkowaną, jest również akcentowany w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W orzeczeniu z dnia 6 kwietnia 1995 r., (w sprawie C-4/94, BLP Group plc v. Commissioners of Customs & Excise) TSUE stwierdził, że powstanie prawa do odliczenia podatku jest uzależnione od bezpośredniego i niezwłocznego związku z transakcjami opodatkowanymi (ang. direct and immediate link with the taxable transactions ).

W kontekście powyższego, należy przywołać art. 168 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym, jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia – od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego w tym państwie członkowskim od towarów i usług, które zostały mu dostarczone lub które mają być mu dostarczone przez innego podatnika.

W rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy przywołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku na podstawie przepisów zawartych w rozdziale 4 tego rozporządzenia.

Uprzednio, powyższa kwestia została uregulowana w rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r.

Należy dodatkowo wskazać, że w dniu 1 października 2016 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotów środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnych Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 1454), która w art. 1 określa szczególne zasady dokonywania przez jednostki samorządu terytorialnego:

1. rozliczeń podatku za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nie rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi;
2. korekt rozliczeń podatku za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nie rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi;
3. zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektów w przypadku zmiany kwalifikowalności podatku w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zwanym dalej „wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości”.

Na podstawie art. 3 tej ustawy, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Przepis art. 2 pkt 1 ww. ustawy stanowi, że ilekroć w ustawie jest mowa o jednostce organizacyjnej – rozumie się przez to:

1. utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
2. urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski.

Zgodnie z treścią art. 10 tej ustawy, w zakresie, w jakim nastąpiła zmiana kwalifikowalności podatku w części dotyczącej kwoty podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług finansowanej ze środków przeznaczonych na realizację projektów w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości, jednostce samorządu terytorialnego nie przysługuje prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o tę kwotę podatku naliczonego, również w ramach korekty, o której mowa w art. 86 ust. 13 i 13a ustawy o podatku od towarów i usług, oraz w trybie art. 91 ust. 7–8 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy nie dokonano zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektów w części związanej ze zmianą kwalifikowalności podatku.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do wniosku, że skoro Gmina nie przeprowadziła centralizacji rozliczeń podatku od towarów i usług za okres objęty wnioskiem oraz mając na uwadze odrębność podatkowoprawną - jaka miała miejsce do dnia 31 grudnia 2016 r. - Gminy oraz jej jednostki budżetowej (X. Centrum Sportu i Rekreacji) nie przysługuje jej prawo do odliczenia podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Z treści wniosku wynika bowiem, że wydatki związane z przedmiotową inwestycją nie miały związku z czynnościami opodatkowanymi. Gminie nie przysługuje również prawo do odliczenia podatku poprzez korektę z uwagi na brzmienie art. 10 ww. ustawy „jednostce samorządu terytorialnego nie przysługuje prawo do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o tę kwotę podatku naliczonego, również w ramach korekty, o której mowa w art. 86 ust. 13 i 13a ustawy o podatku od towarów i usług oraz w trybie art. 91 ust. 7–8 ustawy o podatku od towarów i usług, jeżeli przed dniem wejścia w życie ustawy nie dokonano zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektów w części związanej ze zmianą kwalifikowalności podatku”.

Gminie nie przysługuje także prawo do zwrotu podatku naliczonego, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w powołanych rozporządzeniach.

W konsekwencji stanowisko Gminy należało uznać za prawidłowe.

Należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i pod warunkiem, że Gmina nie dokona korekt wstecznych rozliczeń podatku od towarów i usług. Oznacza to, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.