Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.409.2017.2.SŻ
z 6 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2017 r. (data wpływu 14 grudnia 2017 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2017 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 10 stycznia 2018 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.409.2017.1.SŻ, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 11 stycznia 2018 r. (skutecznie doręczone w dniu 17 stycznia 2018 r.). W dniu 22 stycznia 2018 r. (nadano w dniu 19 stycznia 2018 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 25 kwietnia 2009 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. W dniu 22 kwietnia 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem kupiła mieszkanie za kwotę 165 000 zł. Część ceny zakupu w wysokości 90 000 zł pochodziła z majątku osobistego Wnioskodawczyni, co jest też zapisane w akcie notarialnym. Pieniądze pochodziły ze sprzedaży innej nieruchomości, którą Wnioskodawczyni kupiła jeszcze jako osoba wolna, przed zawarciem związku małżeńskiego. Reszta ceny zakupu mieszkania w wysokości 75 000 zł została zapłacona ze środków pieniężnych pochodzących z zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej męża kredytu hipotecznego. Oboje małżonkowie byli stroną umowy kredytowej. Kredyt został zaciągnięty w dniu 18 kwietnia 2011 r. w Banku … S.A. Oddział w …., z przeznaczeniem na zakup mieszkania położonego w … przy ul. ….. Kredyt był zaciągnięty do majątku wspólnego małżonków. W okresie małżeństwa Wnioskodawczyni wraz mężem nie zawierali żadnych umów majątkowych małżeńskich.

W dniu 9 listopada 2015 r. Wnioskodawczyni rozwiodła się z mężem. W dniu 18 stycznia 2016 r. dokonali notarialnego podziału majątku. W skład majątku dorobkowego podlegającego podziałowi wchodziło tylko mieszkanie położone w .. przy ul. ….. Podział majątku został dokonany w ten sposób, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w całości nabyła Wnioskodawczyni.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podział był ekwiwalentny, biorąc pod uwagę, że przejęła Ona na siebie obowiązek spłaty reszty kredytu bankowego. Aneksem do umowy kredytowej została jedynym kredytobiorcą. Mąż Wnioskodawczyni został zwolniony z wszelkich świadczeń związanych z kredytem. Podział majątku wspólnego nie wiązał się z innymi wzajemnymi spłatami lub dopłatami.

W dniu 29 września 2017 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie położone w …. przy ul. …., za kwotę 165 000 zł. Część tej ceny w wysokości 46 649 zł 72 gr została wpłacona przez kupującego do Banku …. S.A. na wcześniejszą spłatę całości kredytu hipotecznego Wnioskodawczyni, a resztę ceny w kwocie 118 350 zł 28 gr Wnioskodawczyni otrzymała na rachunek osobisty.

Sprzedaż mieszkania nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy sprzedaż mieszkania w dniu 29 września 2017 r. powoduje konieczność zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie doprecyzowanym w uzupełnieniu wniosku), sprzedaż mieszkania nie powoduje konieczności zapłaty podatku. Podział majątku wspólnego był ekwiwalentny i nie towarzyszyły mu spłaty i dopłaty. Zatem, za datę nabycia nieruchomości Wnioskodawczyni przyjmuje datę nabycia mieszkania do majątku wspólnego, tj. 22 kwietnia 2011 r.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, to w dniu 31 grudnia 2016 r. minął 5-letni okres obowiązku zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw następuje po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Ponadto, przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że dotyczy przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, które nie następuje w ramach wykonywania działalności gospodarczej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 25 kwietnia 2009 r. Wnioskodawczyni zawarła związek małżeński. W dniu 22 kwietnia 2011 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem kupiła mieszkanie za kwotę 165 000 zł. Część ceny zakupu w wysokości 90 000 zł pochodziła z majątku osobistego Wnioskodawczyni, co jest też zapisane w akcie notarialnym. Reszta ceny zakupu mieszkania w wysokości 75 000 zł została zapłacona ze środków pieniężnych pochodzących z zaciągniętego przez Wnioskodawczynię i Jej męża kredytu hipotecznego. Oboje małżonkowie byli stroną umowy kredytowej. Kredyt został zaciągnięty w dniu 18 kwietnia 2011 r., z przeznaczeniem na zakup mieszkania położonego w Częstochowie. Kredyt był zaciągnięty do majątku wspólnego małżonków. W okresie małżeństwa Wnioskodawczyni wraz mężem nie zawierali żadnych umów majątkowych małżeńskich.

W dniu 9 listopada 2015 r. Wnioskodawczyni rozwiodła się z mężem. W dniu 18 stycznia 2016 r. dokonali notarialnego podziału majątku. W skład majątku dorobkowego podlegającego podziałowi wchodziło tylko mieszkanie położone w ….. Podział majątku został dokonany w ten sposób, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego w całości nabyła Wnioskodawczyni.

Zdaniem Wnioskodawczyni, podział był ekwiwalentny, biorąc pod uwagę, że przejęła Ona na siebie obowiązek spłaty reszty kredytu bankowego. Aneksem do umowy kredytowej została jedynym kredytobiorcą. Mąż Wnioskodawczyni został zwolniony z wszelkich świadczeń związanych z kredytem. Podział majątku wspólnego nie wiązał się z innymi wzajemnymi spłatami lub dopłatami.

W dniu 29 września 2017 r. Wnioskodawczyni sprzedała mieszkanie za kwotę 165 000 zł.

Sprzedaż mieszkania nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej.

W tym miejscu wskazać należy, że kluczowe dla rozstrzygnięcia w rozpatrywanej sprawie jest ustalenie czy uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego podlega opodatkowaniu, a więc w pierwszej kolejności należy ustalić datę nabycia przez Wnioskodawczynię przedmiotowego mieszkania. Zgodnie bowiem z przywołanym powyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie, które ma miejsce po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej, nie stanowi źródła przychodu i nie jest opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym należy wskazać, że zgodnie z art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682), z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe – zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Jednakże z ważnych powodów każdy z małżonków może żądać, ażeby ustalenie udziałów w majątku wspólnym nastąpiło z uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z nich przyczynił się do powstania tego majątku (art. 43 § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Przy ocenie, w jakim stopniu każdy z małżonków przyczynił się do powstania majątku wspólnego, uwzględnia się także nakład osobistej pracy przy wychowaniu dzieci i we wspólnym gospodarstwie domowym (art. 43 § 3 ww. Kodeksu).

Stosownie do art. 45 § 1 i § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, każdy z małżonków powinien zwrócić wydatki i nakłady poczynione z majątku wspólnego na jego majątek osobisty, z wyjątkiem wydatków i nakładów koniecznych na przedmioty majątkowe przynoszące dochód. Może żądać zwrotu wydatków i nakładów, które poczynił ze swojego majątku osobistego na majątek wspólny. Nie można żądać zwrotu wydatków i nakładów zużytych w celu zaspokojenia potrzeb rodziny, chyba że zwiększyły wartość majątku w chwili ustania wspólności. Zwrotu dokonuje się przy podziale majątku wspólnego, jednakże sąd może nakazać wcześniejszy zwrot, jeżeli wymaga tego dobro rodziny.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 15 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 869/17, w którym wskazano, że „(…) w świetle art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. oraz uchwały siedmiu sędziów NSA z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, za datę nabycia własnościowego prawa do lokalu spółdzielczego przy sprzedaży go przez jednego z małżonków po ustaniu związku małżeńskiego poprzez rozwód i przyznaniu mu tego prawa na mocy postanowienia sądu o podziale majątku wspólnego, należy uznać datę nabycia tego prawa do ustawowej wspólności majątkowej”.

Reasumując, za datę nabycia przez Wnioskodawczynię, zarówno udziału w tym prawie, który przypadł Jej wskutek ustania wspólności majątkowej małżeńskiej przez rozwód, jak i udziału nabytego w wyniku podziału majątku dorobkowego, należy uznać 2011 r., kiedy to spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego zostało nabyte do majątku wspólnego małżonków.

Zatem, sprzedaż spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego, nie stanowi dla Wnioskodawczyni źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż sprzedaż ta nastąpiła po upływie pięcioletniego okresu, o którym mowa w tym przepisie, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie. W związku z powyższym, na Wnioskodawczyni nie ciąży obowiązek zapłaty podatku dochodowego z tytułu tej sprzedaży, gdyż wobec braku opodatkowania przychodu, nie wystąpi dochód stanowiący podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Podkreślić należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.