Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
IPPB3/423-149/14-7/S/17/MS
z 9 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) oraz art. 223 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. – Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. z 2016 r.,poz. 1948, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia9 kwietnia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2314/14 (data wpływu orzeczenia 9 listopada 2017 r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 lutego 2014 r. uzupełnionym na wezwanie z dnia 24 stycznia 2018r. Nr IPPB3/423-149-6/S/17/MS (data doręczenia 25 stycznia 2018 r.) pismem z dnia 31 stycznia 2018r. (data nadania 1 lutego 2018r., data wpływu do KIS 7 lutego 2018r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 4 ust. 1 i 2 Ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym oraz art. 25 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lutego 2014r. do Biura KIP w Płocku wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 4 ust. 1 i 2 Ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym oraz art. 25 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Dotychczasowy przebieg postępowania

W dniu 22 maja 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IPPB3/423-149/14-4/MS w której uznał za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 4 ust. 1 i 2 Ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym oraz art. 25 ust. 1 i ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z 22 maja 2014 r. znak: IPPB3/423-149/14-4/MS wniósł pismem z dnia 8 maja 2014r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Skargę wniesiono w dniu 26 czerwca 2014r. (data wpływu 30 czerwca 2014r.). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 kwietnia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2314/14 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Organ pismem PA/46-105/15 z dnia 18 czerwca 2015 r. wniósł skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2015r., sygn. III SA/Wa 2314/14, uchylającego interpretację indywidualną Ministra Finansów dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie art. 4 ust. 1 i 2 Ustawy z dnia 8 listopada z 2013 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku tonażowym oraz art. 25 ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 roku. Uwzględniając jednolitą linię orzeczniczą zapadających w ww. zakresie rozstrzygnięć pismem z dnia 20 lipca 2017r. sygn. akt. 0110-KWR3.4020.47.2017.1.L.P. organ wniósł o cofnięcie skargi kasacyjnej wniesionej w przedmiotowej sprawie oraz umorzenie postępowania sądowego. Naczelny Sąd Administracyjny pismem z dnia 11 sierpnia 2017 r. sygn. akt II FSK 2339/15 w sprawie ze skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku z dnia 9 kwietnia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2314/14 w sprawie ze skargi I. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością S.K.A. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 26 czerwca 2014 r. nr IPPB3/423-149/14-4/MS w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych wydał postanowienie o umorzeniu postępowania kasacyjnego. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 2314/14 jest prawomocny od dnia31 lipca 2017r.

W myśl art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1369) ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie organy, których działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania było przedmiotem zaskarżenia, a także sądy, chyba że przepisy prawa uległy zmianie.

Wskutek powyższego, wniosek Strony w zakresie określenia przychodów podatkowych wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest spółką komandytowo-akcyjną z siedzibą w Polsce (dalej: Wnioskodawca, Spółka). Spółka została zarejestrowana w Rejestrze Przedsiębiorców KRS w dniu 26 lutego 2013r. Zgodnie ze statutem Spółki ( § 41 ust. 1 Statutu Spółki): „1 Rokiem obrotowym Spółki jest okres kolejnych 12 miesięcy od 1 listopada do 31 października następnego roku kalendarzowego.” Zatem rok obrotowy Spółki, zgodnie z obecnym brzmieniem jej statutu, trwa od dnia 1 listopada do dnia 31 października kolejnego roku. Zgodnie ze statutem, obecnie trwający rok obrotowy Spółki nie zakończył się w dniu 31 grudnia 2013 r. Obecnie trwający rok obrotowy, zgodnie ze statutem, zakończy się po dniu 1 stycznia 2014 r. Walne Zgromadzenie Spółki nie dokonało od 12 grudnia 2013 r. zmiany przyjętego przez Spółkę w statucie roku obrotowego. W związku z tym żadna zmiana roku obrotowego Spółki nie została i nie zostanie też zarejestrowana w Rejestrze Przedsiębiorców KRS w tym czasie.

W odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 07 maja 2014 r. o sygn. IPPB3/423-149/14-2/MS Wnioskodawca wyjaśnił, że:

• zmiana roku obrotowego na okres od dnia 1 listopada do dnia 31 października kolejnego roku kalendarzowego została zarejestrowana w KRS w dniu 25 listopada 2013r.
  
• według wiedzy Wnioskodawcy na moment składania niniejszego wniosku o wydanie interpretacji w konkretnym dniu i miesiącu 2014 r. akcje w Spółce posiadała osoba fizyczna, zaś ujawnionym w Krajowym Rejestrze Sądowym komplementariuszem była osoba prawna. Wiedzę tą Spółka opiera na tym, że nie zgłosił się do niej dotychczas nowy akcjonariusz, tj. nabywca akcji, który by je nabył od akcjonariuszy, którzy w 2013 r. objęli i opłacili akcje serii A w procesie zawiązywania Spółki.
  
  

Natomiast w odpowiedzi na wezwanie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 stycznia 2018 r. znak IPPB3/423-149/14-6/S/17/MS Wnioskodawca podał, że pierwszy rok obrotowy Spółki (trwający w momencie dokonania zmiany Statutu), który został zarejestrowany w Rejestrze Przedsiębiorców KRS w dniu 26 lutego 2013 r., trwał od 26 lutego 2013 r. do dnia 30 listopada 2013 roku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Wnioskodawca zgodnie z przepisem art. 4 ust. 2 Nowelizacji ma obowiązek zamknąć księgi rachunkowe na dzień 31 grudnia 2013 r.?
2. Czy Wnioskodawca zgodnie z przepisem art. 4 ust. 1 Nowelizacji ma obowiązek zapłacić na konto właściwego urzędu skarbowego zaliczkę, o której mowa w art. 25 Ustawy CIT za miesiąc styczeń 2014 do dnia 20 lutego 2011 roku?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy.

Ad 1.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma on obowiązku zamykania ksiąg rachunkowych na dzień31 grudnia 2013 r.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 9) ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości(Dz. U. 2013 r. poz. 330 z późn. zm. dalej „Ustawa o Rachunkowości”) „(…) Rok obrotowy lub jego zmiany określa statut lub umowa, na podstawie której utworzono jednostkę (…)”. Zgodnie z treścią tego przepisu rokiem obrotowym może być rok kalendarzowy lub inny okres trwający 12 pełnych miesięcy kalendarzowych. Może być nim także okres od dnia 1 listopada do 31 października.

Zgodnie z treścią statutu Spółki, którego brzmienie zostało przyjęte przez Walne Zgromadzenie i zarejestrowane w Rejestrze Przedsiębiorców KRS rokiem obrotowym Spółki jest okres od dnia 1 listopada do dnia 31 października kolejnego roku.

Rok obrotowy Spółki zgodnie z obecnym brzmieniem jej statutu trwa od dnia 1 listopada do dnia 31 października kolejnego roku. Zgodnie ze statutem obecnie trwający rok obrotowy Spółki nie zakończy się w dniu 31 grudnia 2013 r. Przyjęty przez Wnioskodawcę rok obrotowy zgodnie ze statutem zakończy się po dniu 1 stycznia 2014 r. Mając na względzie treść art. 4 ust. 2 Nowelizacji Wnioskodawca jest spółką której „rok obrotowy rozpoczęty w 2013 r. nie kończy w dniu 31 grudnia 2013 r.”. W grudniu 2013 r. nie nastąpi zmiana Statutu Wnioskodawcy w zakresie roku obrotowego, Spółka zaś powstała przed ogłoszeniem Nowelizacji. Rok obrotowy Spółki został więc skutecznie ustalony, przyjęty i zarejestrowany.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy nie znajduje do niego zastosowania przepis art. 4 ust. 2 Nowelizacji przewidujący obowiązek zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień 31 grudnia 2013r. Wnioskodawca nie jest bowiem ani spółką powstała po dniu wejścia w życie niniejszego przepisu a jej rok obrotowy rozpoczęty w 2013 r. nie kończy się w dniu 31 grudnia 2013 r. (…) ani spółką która dokonała zmiany roku obrotowego po dniu wejścia w życie niniejszego przepisu. Rok obrotowy Wnioskodawcy rozpoczęty w 2013 będzie więc trwał (zgodnie z art. 3 ust 1 pkt 9) Ustawy o Rachunkowości oraz z przyjętym brzmieniem statutu) do końca przyjętego przez Spółkę roku obrotowego.

Ad 2.

Przepis art. 25 ust. 1 Ustawy CIT stanowi, że „Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3 - 6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.”

Przepis art. 25 ust. la Ustawy CIT nakłada na podatników obowiązek odprowadzenia zaliczek miesięcznych na podatek dochodowy od osób prawnych w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Oznacza to, że zaliczkę miesięczną za styczeń 2014 roku podatnik na podstawie powyższych przepisów ma obowiązek wpłacić do 20 dnia lutego.

Wnioskodawca nie będzie miał jednak obowiązku odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych za styczeń 2014 roku do dnia 20 lutego 2014 roku z uwagi na brzmienie przepisów art. 4 ust. 1 Ustawy nowelizującej, który stanowi, że: „W przypadku spółki komandytowo-akcyjnej posiadającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz w zakresie uzyskanych przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatników podatku dochodowego od osób fizycznych przychodów i poniesionych kosztów z uczestnictwa w takiej spółce, z zastrzeżeniem przepisu art. 6 w tym z tytułu objęcia (nabycia) udziałów takiej spółki przepisy ustaw wymienionych w przepisie art. 1 i art. 2 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się począwszy od pierwszego dnia roku obrotowego tej spółki rozpoczynającego się po dniu 31 grudnia 2013 r.”.

Zgodnie ze statutem obecnie trwający rok obrotowy Spółki, rozpoczęty w 2013 r., nie zakończy się w dniu 31 grudnia 2013 r. W związku z powyższym Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku zamknięcia ksiąg rachunkowych na dzień 31 grudnia 2013 r. W związku z czym nie będzie miał wobec niego zastosowania przepis art. 4 ust 2 Nowelizacji stanowiący, iż pierwszy rok obrotowy takiej spółki rozpoczyna się z dniem 1 stycznia 2014 r. i trwa do końca przyjętego roku obrotowego. W związku z powyższym rok obrotowy Spółki nie rozpocznie się w dniu1 stycznia 2014 roku. Z tego względu Spółka z dniem 1 stycznia 2014 r. nie stanie się podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Nie będzie zatem zobowiązana do zapłaty zaliczki na podatek za styczeń 2014 r.

Podsumowując, przyjęty przez Wnioskodawcę zgodnie ze statutem rok obrotowy trwa od dnia1 listopada do dnia 31 października i w związku z brzmieniem przepisu art. 4 ust 1 i ust. 2 Nowelizacji będzie w niezmienionej formie trwał do końca obecnie przyjętego przez Wnioskodawcę w statucie roku obrotowego. Wnioskodawca nie ma więc obowiązku rozpoczęcia nowego roku podatkowego od dnia 1 stycznia 2014 r. W związku z tym faktem na Wnioskodawcy nie ciąży również obowiązek odprowadzenia na konto właściwego urzędu skarbowego zaliczki, o której mowa w przepisie art. 25 Ustawy CIT za miesiąc styczeń 2014 r. do dnia 20 lutego 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej w tym zakresie oceny stanowiska Wnioskodawców.

Dodatkowo należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dacie wydania pierwotnej interpretacji oraz w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym, bowiem niniejsza interpretacja stanowi ponowne rozstrzygnięcie tej samej sprawy w wyniku orzeczenia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2015 sygn. akt III SA/Wa 2314/14.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.