Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.22.2018.1.EB
z 9 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 stycznia 2018 r. (data wpływu 18 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2018 r. (data wpływu 5 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Zagospodarowanie parku (…) oraz budowa miejsc postojowych” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej w zakresie możliwości odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „Zagospodarowanie parku (…) oraz budowa miejsc postojowych”. Wniosek uzupełniono w dniu 5 lutego 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie zawarte w uzupełnieniu z dnia 2 lutego 2018 r.).

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która jako wspólnota samorządowa na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r., poz. 1875) (dalej: UOSG) obejmuje swoim zakresem działania wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów (art. 6 UOSG). Gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność (art. 2 ust. 1 i 2 UOSG). Gmina realizuje zadania własne polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, jak również z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzania wyborów powszechnych oraz referendów (art. 7 i 8 UOSG).

W dniu 7 kwietnia 2017 r. Gmina podpisała z Województwem umowę o dofinansowanie operacji pod nazwą „Zagospodarowanie parku (…) oraz budowa miejsc postojowych” (dalej: Operacja lub Inwestycja). Operacja jest realizowana ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałanie 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”.

Przedmiotem operacji była przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury rekreacyjnej w miejscowości. W wyniku operacji zagospodarowano park oraz wybudowano miejsca postojowe.

Operacja obejmowała następujące elementy:

1. przebudowa placu zabaw wraz z zakupem nowych urządzeń, tj. huśtawek i zjeżdżalni linowej;
2. budowa nawierzchni poliuretanowej pod istniejącą siłownią dla poprawy bezpieczeństwa i komfortu użytkowania urządzeń;
3. chodniki i ciągi spacerowe;
4. elementy małej architektury, tj. ławki, kosze, stół piknikowy z siedziskami, tablice edukacyjne, tablice informacyjne;
5. oświetlenie terenu inwestycji, tj. lampy wysokie oraz lampy w podłożu;
6. ogrodzenie strefy wejściowej;
7. rekultywacja terenów zielonych wraz z nasadzeniami drzew i krzewów;
8. instalacje elektryczne na terenie parku;
9. budowa 17 miejsc postojowych w sąsiedztwie parku w celu zwiększenia jego dostępności. Inwestycja została zakończona 10 stycznia 2018 r.
   
   

W ramach operacji Gmina, w drodze przetargu nieograniczonego, wybrała wykonawców robót budowlanych (zagospodarowanie parku oraz budowa miejsc postojowych), a na podst. art. 4 pkt 8 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych, wybrała inspektora nadzoru inwestorskiego (zgodnie z zasadą konkurencyjności ofert). Za wykonane prace, inwestor – Gmina, zapłaciła Wykonawcom ustaloną kwotę netto powiększoną o podatek od towarów i usług. Umowy nie miały charakteru umów cywilnoprawnych.

Prowadzenie i wykonanie Operacji mieści się w zakresie zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 UOSG. Wytworzona w ramach projektu infrastruktura (park oraz miejsca postojowe) nie będzie wynajmowana innym podmiotom, a dostęp do niej jest wolny, ogólnodostępny i nieodpłatny. Nie występują przychody z tytułu sprzedaży opodatkowanej.

Wniosek uzupełniono w dniu 5 lutego 2018 r. o informację, że wytworzona w ramach Inwestycji infrastruktura będzie wykorzystywana jedynie do czynności (działalności) niepodlegających opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku VAT od wydatków inwestycyjnych poniesionych na zadanie inwestycyjne pn. „Zagospodarowanie parku (…) oraz budowa miejsc postojowych”?

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 UOSG, Gmina posiada osobowość prawną wykonując zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 UOSG, do zakresu działań gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. W myśl art. 7 ust. 1 pkt 10 UOSG, do zadań własnych gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych. Zagospodarowanie parku poprzez utworzenie placu zabaw wraz z budową miejsc postojowych dla osób odwiedzających park, wpisuje się w zadania własne Gminy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Ponadto art. 86 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zaś w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Gmina, w zakresie realizacji operacji, nie może być uznana za podatnika, gdyż realizuje zadania własne służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej. Działalność ta nie stanowi działalności gospodarczej, a dokonywane przez Gminę wydatki na zagospodarowanie parku i budowę miejsc postojowych na terenie Gminy w ramach realizacji operacji „Zagospodarowanie parku (…) oraz budowa miejsc postojowych” nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, a wykonywaniem zadań ustawowych.

Biorąc powyższe pod uwagę, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktur dokumentujących koszty realizacji operacji, a zatem nie ma również prawa do zwrotu podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na mocy art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Generalnie zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy). W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która jako wspólnota samorządowa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym obejmuje swoim zakresem działania wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina realizuje zadania własne polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej, jak również z zakresu organizacji przygotowań i przeprowadzania wyborów powszechnych oraz referendów. W dniu 7 kwietnia 2017 r. Gmina podpisała z Województwem z siedzibą w (…) umowę o dofinansowanie operacji pod nazwą „Zagospodarowanie parku (…) oraz budowa miejsc postojowych”. Operacja jest realizowana ze środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, poddziałanie 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”.

Przedmiotem operacji była przebudowa ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury rekreacyjnej w miejscowości (…). W wyniku operacji zagospodarowano park oraz wybudowano miejsca postojowe.

Operacja obejmowała następujące elementy:

1. przebudowa placu zabaw wraz z zakupem nowych urządzeń, tj. huśtawek i zjeżdżalni linowej;
2. budowa nawierzchni poliuretanowej pod istniejącą siłownią dla poprawy bezpieczeństwa i komfortu użytkowania urządzeń;
3. chodniki i ciągi spacerowe;
4. elementy małej architektury, tj. ławki, kosze, stół piknikowy z siedziskami, tablice edukacyjne, tablice informacyjne;
5. oświetlenie terenu inwestycji, tj. lampy wysokie oraz lampy w podłożu;
6. ogrodzenie strefy wejściowej;
7. rekultywacja terenów zielonych wraz z nasadzeniami drzew i krzewów;
8. instalacje elektryczne na terenie parku;
9. budowa 17 miejsc postojowych w sąsiedztwie parku w celu zwiększenia jego dostępności. Inwestycja została zakończona 10 stycznia 2018 r.
   
   

W ramach operacji Gmina, w drodze przetargu nieograniczonego, wybrała wykonawców robót budowlanych. Za wykonane prace, inwestor – Gmina, zapłaciła Wykonawcom ustaloną kwotę netto powiększoną o podatek od towarów i usług. Umowy nie miały charakteru umów cywilnoprawnych. Prowadzenie i wykonanie Operacji mieści się w zakresie zadań własnych Gminy. Wytworzona w ramach projektu infrastruktura (park oraz miejsca postojowe) nie będzie wynajmowana innym podmiotom, a dostęp do niej jest wolny, ogólnodostępny i nieodpłatny. Nie występują przychody z tytułu sprzedaży opodatkowanej. Wytworzona w ramach Inwestycji infrastruktura będzie wykorzystywana jedynie do czynności (działalności) niepodlegających opodatkowaniu.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Gmina ma wątpliwości, czy będzie miała prawo do odzyskania podatku naliczonego w związku z wydatkami poniesionymi na realizację inwestycji pn. „Zagospodarowanie parku (…) oraz budowa miejsc postojowych”.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Wnioskodawca wskazał, że prowadzenie i wykonanie Operacji mieści się w zakresie zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 UOSG. Wytworzona w ramach projektu infrastruktura (park oraz miejsca postojowe) nie będzie wynajmowana innym podmiotom, a dostęp do niej jest wolny, ogólnodostępny i nieodpłatny. Nie występują przychody z tytułu sprzedaży opodatkowanej. Wytworzona w ramach Inwestycji infrastruktura będzie wykorzystywana jedynie do czynności (działalności) niepodlegających opodatkowaniu. Zatem podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku naliczonego nie będzie spełniony.

W zakresie przedmiotowego działania Gmina nie będzie miała również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1686, z późn. zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego, pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 cyt. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed 1 maja 2004 r. Ponieważ Gmina nie spełnia tych warunków, nie będzie miała więc możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. Rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Gmina nie ma/nie będzie miała możliwości odzyskania podatku naliczonego od wydatków inwestycyjnych poniesionych na zadanie pn. „Zagospodarowanie parku (…) oraz budowa miejsc postojowych”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy:

• zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.
  
  

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.