INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Sp. z o. o. przedstawione we wniosku z dnia 12 stycznia 2012 r. (data wpływu 16 stycznia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla robót budowlanych polegających na kompleksowym wybudowaniu budynku mieszkalnego wielorodzinnego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla robót budowlanych polegających na kompleksowym wybudowaniu budynku mieszkalnego wielorodzinnego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług budowlanych (budowlano-montażowych).

W ramach prowadzonej działalności została podpisana z inwestorem umowa na roboty budowlane polegające na kompleksowym wybudowaniu zgodnie z projektem osiedla mieszkaniowego wielorodzinnego działając jako generalny wykonawca.

Umowa zawarta z inwestorem na wybudowanie budynków mieszkalnych ma charakter kompleksowy, obejmująca wykonanie całych obiektów i nie zawiera podziału na część mieszkalną i niemieszkalną.

Budowane przez Spółkę obiekty stanowią budynki mieszkalne sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (dalej: "PKOB") w grupie 112 (budynki mieszkalne wielorodzinne).

Całe zadanie zostało podzielone na powtarzalne (takie same) zespoły.

Jeden zespół obejmuje wykonanie zabudowy, którą tworzą 2 budynki mieszkalne wielorodzinne, z których:

• jeden ma pięć kondygnacji nadziemnych i jedną kondygnację podziemną,

• drugi ma sześć kondygnacji nadziemnych i jedną kondygnację podziemną.
  
  

W jednym z budynków na wszystkich pięciu kondygnacjach nadziemnych znajdują się tylko lokale mieszkalne, zaś w drugim budynku lokale mieszkalne zajmują całą kondygnację 2, 3, 4, 5, 6 oraz część 1 kondygnacji. Na pozostałej części pierwszej kondygnacji znajdują się lokale użytkowe.

Na kondygnacjach podziemnych obu budynków znajdują się miejsca garażowe oraz komórki lokatorskie. Kondygnacje podziemne obydwu budynków oddzielone są jedną dylatacją pionową, przy czym oddylatowane ściany posadowione są na wspólnej ławie fundamentowej.

Kondygnacja podziemna każdego budynku w zespole, zamknięta jest ścianami zewnętrznymi z bramą garażową wjazdową i płytą stropową. Kondygnację tą zajmują garaże podziemne, komórki lokatorskie oraz inne pomieszczenia techniczne. Garaże podziemne zaprojektowane zostały jako miejsca postojowe tj. bez bram garażowych oraz trwałych ścian działowych ale ze ściśle wyznaczoną lokalizacją dla każdego auta. Część pomieszczeń garażowych i komórek lokatorskich znajduje się w obrębie zarysu nadziemia budynku natomiast część poza nim. Całość znajduje się na wspólnej płycie fundamentowej.

Cześć podziemna i nadziemna są konstrukcyjnie ze sobą powiązane.

Zgodnie z pozwoleniem na budowę oraz biorąc pod uwagę przeważające przeznaczenie obiektu budynki zostały sklasyfikowane jako obiekty budownictwa mieszkaniowego wielorodzinnego.

Struktura powierzchni poszczególnych budynków przedstawia się następująco:

• w jednym budynku - część mieszkalna stanowi 73%, część garażowa 27 % powierzchni ogółem.

• w drugim budynku - część mieszkalna stanowi 60 % powierzchni ogółem, część garażowa 30 % powierzchni ogółem zaś część niemieszkalna (lokale użytkowe) 10 % powierzchni ogółem.
  
  

Powierzchnia poszczególnych lokali mieszkalnych w każdym z budynków nie przekracza 150 m².

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaka stawka podatku od towarów i usług będzie stawką prawidłową dla robót budowlanych polegających na kompleksowym wybudowaniu budynku mieszkalnego wielorodzinnego łącznie z garażami, komórkami lokatorskimi i lokalami niemieszkalnymi (użytkowymi), będących przedmiotem wniosku :

1. czy 8% podatku VAT na całość wykonywanych robót,
2. czy należy rozgraniczyć stawkę podatku tzn.:
• stawkę 8% zastosować do robót związanych z lokalami mieszkalnymi (część nadziemna ) oraz częścią podziemia (garaże, komórki lokatorskie) znajdującą się bezpośrednio pod budynkiem (mieszczące się w zarysie części nadziemnej),
• 23% dla robót związanych lokalami użytkowymi oraz garażami i komórkami lokatorskimi wychodzącymi poza obrys budynku.
3. czy należy rozgraniczyć stawkę podatku tzn.:
• stawkę 8% zastosować do robót związanych z lokalami mieszkalnymi
• stawkę 23% dla robót związanych z garażami i lokalami niemieszkalnymi (użytkowymi).

Zdaniem Wnioskodawcy, uwzględniając zapis art. 41 ust. 2 ustawy o VAT oraz to, że realizowane obiekty zostały sklasyfikowane w PKOB 112, a także to, że przedmiotowe obiekty Spółka realizuje kompleksowo i w całości, a w realizowanych obiektach nie ma lokali mieszkalnych o powierzchni powyżej 150 m², stawką właściwą dla całego zakresu kompleksowego wybudowania, opisywanych we wniosku budynków mieszkalnych jest 8% stawka podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej również ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy ruchome oraz ich części, a także wszelkie postaci energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) – art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto, art. 8 ust. 1 ustawy określa, że przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl art. 5a ustawy, dodanego do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 października 2010r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. art. 146a ustawy, wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010r. o zmianach niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578) oraz art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%;
3. stawka zryczałtowanego zwrotu podatku, o której mowa w art. 115 ust. 2, wynosi 7%,
4. stawka ryczałtu, o której mowa w art. 114 ust. 1, wynosi 4%.
   
   

Stosownie do art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym – zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy – rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Obiekty budownictwa mieszkaniowego to zgodnie z art. 2 pkt 12 cyt. ustawy – budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z objaśnieniami do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.), budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

Budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkaniowe, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność w zakresie świadczenia usług budowlanych (budowlano-montażowych). W ramach prowadzonej działalności została podpisana z inwestorem umowa na roboty budowlane polegające na kompleksowym wybudowaniu zgodnie z projektem osiedla mieszkaniowego wielorodzinnego działając jako generalny wykonawca. Umowa zawarta z inwestorem na wybudowanie budynków mieszkalnych ma charakter kompleksowy, obejmująca wykonanie całych obiektów i nie zawiera podziału na część mieszkalną i niemieszkalną. Budowane przez Spółkę obiekty stanowią budynki mieszkalne sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (dalej: „PKOB”) w grupie 112 (budynki mieszkalne wielorodzinne). Całe zadanie zostało podzielone na powtarzalne (takie same) zespoły.

Jeden zespół obejmuje wykonanie zabudowy, którą tworzą 2 budynki mieszkalne wielorodzinne, z których:

• jeden ma pięć kondygnacji nadziemnych i jedną kondygnację podziemną,

• drugi ma sześć kondygnacji nadziemnych i jedną kondygnację podziemną.
  
  

W jednym z budynków na wszystkich pięciu kondygnacjach nadziemnych znajdują się tylko lokale mieszkalne, zaś w drugim budynku lokale mieszkalne zajmują całą kondygnację 2, 3, 4, 5, 6 oraz część 1 kondygnacji. Na pozostałej części pierwszej kondygnacji znajdują się lokale użytkowe. Na kondygnacjach podziemnych obu budynków znajdują się miejsca garażowe oraz komórki lokatorskie. Kondygnacje podziemne obydwu budynków oddzielone są jedną dylatacją pionową, przy czym oddylatowane ściany posadowione są na wspólnej ławie fundamentowej. Cześć podziemna i nadziemna są konstrukcyjnie ze sobą powiązane. Powierzchnia poszczególnych lokali mieszkalnych w każdym z budynków nie przekracza 150 m2.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy zauważyć należy przede wszystkim, iż przy realizacji zadania inwestycyjnego w postaci budowy obiektu budownictwa mieszkaniowego sklasyfikowanego wg PKOB w dziale 11 (jako całości), dla ustalenia właściwej stawki podatku bez znaczenia pozostaje struktura procentowo-powierzchniowa znajdujących się w nim lokali mieszkalnych i użytkowych, bowiem decydujące jest zakwalifikowanie budynku do określonego grupowania Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych.

Reasumując powyższe, odniesienie przedstawionego stanu faktycznego do przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w niniejszej sprawie prowadzi do wniosku, iż w sytuacji, gdy Spółka zawarła z inwestorem umowę na wybudowanie obiektu mieszkalnego sklasyfikowanego w dziale 11 PKOB, nawet gdy w części tego obiektu znajdować się będą również lokale użytkowe, do całości usług budowlanych (budowlano-montażowych) Spółki ma zastosowanie preferencyjna 8% stawka podatku od towarów i usług określona w art. 41 ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy.

Mając powyższe na względzie, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie przedstawionego stanu faktycznego należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Końcowo wskazać należy, iż Minister Finansów nie jest uprawniony do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości klasyfikacji przedmiotowego budynku wg PKOB, w związku z tym niniejsza interpretacja wydana została w oparciu o wskazaną przez Spółkę klasyfikację.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.