Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL3-1.4011.50.2018.1.AGR
z 12 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 stycznia 2018 r. (data wpływu 27 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie:

• sposobu ustalenia przychodu z najmu nieruchomości (zaistniały stan faktyczny) – jest prawidłowe,
• możliwości zakwalifikowania przychodów z najmu nieruchomości do źródła przychodów z tzw. najmu prywatnego i opodatkowania ich ryczałtem oraz sposobu ustalenia przychodu z najmu nieruchomości (zdarzenie przyszłe) – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 27 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie sposobu ustalenia przychodu z najmu nieruchomości (zaistniały stan faktyczny), możliwości zakwalifikowania przychodów z najmu nieruchomości do źródła przychodów z tzw. najmu prywatnego i opodatkowania ich ryczałtem oraz sposobu ustalenia przychodu z najmu nieruchomości (zdarzenie przyszłe).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W zakresie zaistniałego stanu faktycznego, Wnioskodawca jest właścicielem domu jednorodzinnego. We wrześniu 2016 r. rozpoczął wynajmowanie parteru ww. domu przedsiębiorcy, który prowadził tam żłobek dla dzieci. W tym samym czasie Wnioskodawca nieprzerwanie mieszkał wraz z rodziną na piętrze wspomnianego domu. W domu zainstalowane są po jednym (wspólnym dla parteru i piętra) liczniku dla każdego z wymienionych mediów (gaz, energia elektryczna, woda i ścieki). Powierzchnia użytkowa parteru jak i piętra są prawie identyczne. W umowie najmu, Wnioskodawca (wynajmujący) wyraźnie zapisał i rozgraniczył, iż Najemca będzie ponosił stały koszt samego czynszu za użytkowanie lokalu, oraz dodatkowo będzie opłacał (za pośrednictwem Wnioskodawcy) połowę kosztu mediów (gaz, energia elektryczna, woda i ścieki) obliczoną na podstawie faktur otrzymanych od usługodawców (wartości zmienne). Druga połowa rachunków za media była pokrywana przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca prowadząc najem jako osoba fizyczna wybrał formę opodatkowania w formie ryczałtu 8,5%, co potwierdził składając odpowiednie oświadczenie do właściwego urzędu skarbowego. W każdym miesiącu, Wnioskodawca wystawiał najemcy fakturę wskazującą, w osobnych pozycjach, kwotę czynszu oraz kwotę należności za media. Zarówno Wnioskodawca jak i jego małżonka są zatrudnieni w oparciu o umowę o pracę, co stanowi ich główne źródło dochodów.

W zakresie zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca w 2018 r. otrzyma od ojca w ramach darowizny, lokal mieszkalny oraz przynależny do niego garaż. Ojciec Wnioskodawcy otrzymał ten lokal i garaż w 2011 r. w formie spadku po zmarłym krewnym. Lokal jest obecnie wynajmowany na cele mieszkaniowe i po przekazaniu darowizny będzie wykorzystywany w analogiczny sposób. Ten sam najemca korzysta również z garażu.

Wnioskodawca zamierza podpisać umowę najmu, gdzie w wyraźny sposób zaznaczy, iż Najemca jest zobowiązany do opłacania:

• czynszu z tytułu najmu lokalu i garażu - będzie przekazywany do dyspozycji Wnioskodawcy, - opłaty administracyjnej (zawierającej również koszty wody i ogrzewania) - będzie przekazywana do spółdzielni mieszkaniowej za pośrednictwem Wnioskodawcy,
• opłaty za energię elektryczną oraz gaz - będą regulowane bezpośrednio u usługodawców przez Najemcę na podstawie otrzymanych faktur za zużycie mediów .
  
  

Wybór formy opodatkowania najmu przez Wnioskodawcę pozostanie bez zmian - ryczałt.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Wnioskodawca poprawnie przekazał do Urzędu Skarbowego podatek naliczając go wyłącznie od otrzymywanego czynszu, a nie łącznie, od czynszu i opłat za zużycie mediów? (pytanie dotyczy stanu faktycznego).
2. Czy zważywszy na fakt, iż Wnioskodawca będzie wynajmował otrzymany w ramach darowizny lokal mieszkalny z garażem oraz najprawdopodobniej będzie również wynajmował w tym czasie część domu, w którym mieszka, może w dalszym ciągu rozliczać przychody z tytułu najmu w formie ryczałtu jako osoba prywatna? (pytanie dotyczy zdarzenia przyszłego).
3. Czy Wnioskodawca będzie miał prawo naliczać i przekazywać do Urzędu Skarbowego podatek za wynajem mieszkania i garażu tylko od otrzymywanego czynszu, a nie od łącznej kwoty czynszu oraz opłaty administracyjnej przekazywanej do spółdzielni mieszkaniowej i należności za media? (pytanie dotyczy zdarzenia przyszłego).
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie zaistniałego stanu faktycznego, podstawą ustalenia wysokości przychodu z najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu. Otrzymywany czynsz jest przysporzeniem majątkowym podatnika, a tym samym stanowi przychód w rozumieniu podatkowym, zgodnie z art. 6 ust. la ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930, z późn. zm.). Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez Wnioskodawcę nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty za wodę, ścieki energię), jeżeli z umowy wynika, że najemca zobowiązany jest do ich ponoszenia. Opłaty te nie mieszczą się w pojęciu „świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 6 ust. 1a ww. ustawy, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie podatnika. Bez znaczenia pozostaje tu fakt, iż Wnioskodawca sam dokonuje opłat za media zużyte przez najemcę, a najemca dokonuje zwrotu tych opłat na rzecz Wnioskodawcy. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że rozliczył się z urzędem skarbowym w prawidłowy sposób.

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie zdarzenia przyszłego oznaczonego jako pytanie nr 2, zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu. W przytoczonej sytuacji Wnioskodawca nie prowadzi najmu w ramach działalności gospodarczej, stąd ma możliwość prowadzenia najmu jako osoba fizyczna. Podkreślić należy również fakt, iż Wnioskodawca zostanie właścicielem mieszkania i garażu w ramach darowizny od ojca, który otrzymał je w spadku.

Natomiast zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie zdarzenia przyszłego oznaczonego jako pytanie nr 3, analogicznie do odpowiedzi z pytania nr 1, tj. opłata administracyjna oraz opłaty za media wyraźnie rozgraniczone od czynszu w umowie najmu nie stanowią dochodu podatnika. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że zobligowany jest do opłacenia podatku ryczałtowego od najmu wyłącznie od otrzymywanej, określonej w umowie, kwoty czynszu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w zakresie:

• sposobu ustalenia przychodu z najmu nieruchomości (zaistniały stan faktyczny) – jest prawidłowe,
• możliwości zakwalifikowania przychodów z najmu nieruchomości do źródła przychodów z tzw. najmu prywatnego i opodatkowania ich ryczałtem oraz sposobu ustalenia przychodu z najmu nieruchomości (zdarzenie przyszłe) – jest prawidłowe.
  
  

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200, z późn. zm.) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒ prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Tak więc, działalność gospodarcza to taka działalność, która:

1. jest prowadzona w celu osiągnięcia dochodu, przy czym nawet ewentualna strata będąca wynikiem tej działalności nie pozbawia jej statusu działalności gospodarczej, bowiem istotny jest sam zamiar osiągnięcia dochodu,
2. wykonywana jest w sposób ciągły. Jednakże przesłanki tej nie należy rozumieć jako konieczność wykonywania działalności bez przerwy. Istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu np. powtarzalna sprzedaż przedmiotów własności posiadających tożsamy charakter. Przy czym o ciągłości nie przesądza wynajmowanie danej nieruchomości przez kilka lat, lecz powtarzalność podejmowanych działań,
3. prowadzona jest w sposób zorganizowany, co oznacza, że podejmowane działania są podporządkowane obowiązującym regułom, normom i służą osiągnięciu celu, mają wpływ na racjonalność gospodarowania posiadanymi środkami, a tym samym uczestnictwa w obrocie gospodarczym.
   
   

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, że najem dla celów podatkowych może być traktowany jako pozarolnicza działalność gospodarcza lub jako odrębne źródło przychodów, określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy. Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzeczy w najem, jednak każdy przypadek należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem istotnych okoliczności danej sprawy w kontekście spełnienia przesłanek wskazanych w art. 5a pkt 6 powoływanej ustawy.

Decydujące znaczenie ma to, czy w okoliczności faktycznych danej sprawy zostały spełnione przesłanki z art. 5a pkt 6 ww. ustawy a nie tylko przekonaniem podatnika o właściwej jego zdaniem kwalifikacji osiąganych przez niego przychodów, do określonego źródła przychodów. Podstawowe znaczenia ma sposób wykonywania najmu - a więc profesjonalny, zarobkowy, zorganizowany i ciągły charakter dokonywanych czynności oraz prowadzenie najmu na własny rachunek i ryzyko.

Innymi słowy nie w każdym przypadku podatnik może sam zaliczyć wynajmowane nieruchomości do majątku prywatnego lub związanego z działalnością gospodarczą. Jeżeli bowiem rozmiar, powtarzalność, zarobkowy charakter oraz sposób zorganizowania wskazują na znamiona działalności gospodarczej, to w takim przypadku wynajem nieruchomości spełnia przesłanki uznania za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i winien zostać rozliczony na zasadach właściwych dla tej działalności, a nie według wyboru podatnika jako tzw. najem prywatny, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 powoływanej ustawy.

Wskazać należy, że treść definicji zawartej w wyżej cytowanym art. 5a pkt 6 ww. ustawy daje podstawę by przyjąć, że dla uznania określonej działalności za działalność gospodarczą, konieczne jest m.in. łączne spełnienie trzech warunków: po pierwsze, dana działalność musi być działalnością zarobkową, po drugie, działalnością wykonywaną w sposób zorganizowany oraz, po trzecie, w sposób ciągły.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459, z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2157, z późn. zm.), osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2017 r., ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

W tym miejscu należy zauważyć, że powołany powyżej przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne został zmieniony ustawą z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2175).

W brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2018 r. przepis art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy stanowi, że ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, do kwoty 100 000 zł; od nadwyżki ponad tę kwotę ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 12,5% przychodów.

Przy czym, warunkiem skorzystania z ryczałtowej formy opodatkowania jest, zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy, złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy, które podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego, pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do treści art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z najmu jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże, aby powstał przychód po stronie wynajmującego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wynajmującego. Składnikiem przychodu osiąganego z najmu przez wynajmującego nie będą natomiast ponoszone przez najemcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem najmu (przykładowo opłaty związane z lokalem, takie jak: opłaty za wodę, wywóz śmieci, centralne ogrzewanie), jeżeli z umowy wynika, że najemca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez najemcę w związku z użytkowaniem lokalu nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Z informacji przedstawionych w opisie stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca we wrześniu 2016 r. rozpoczął wynajmowanie parteru domu jednorodzinnego, którego jest właścicielem. Wnioskodawca wynajmuje ww. nieruchomość przedsiębiorcy, który prowadził tam żłobek dla dzieci. W tym samym czasie Wnioskodawca nieprzerwanie mieszkał wraz z rodziną na piętrze wspomnianego domu. W domu zainstalowane są po jednym (wspólnym dla parteru i piętra) liczniku dla każdego z wymienionych mediów (gaz, energia elektryczna, woda i ścieki). Powierzchnia użytkowa parteru jak i piętra są prawie identyczne. W umowie najmu, Wnioskodawca (wynajmujący) wyraźnie zapisał i rozgraniczył, iż Najemca będzie ponosił stały koszt samego czynszu za użytkowanie lokalu, oraz dodatkowo będzie opłacał (za pośrednictwem Wnioskodawcy) połowę kosztu mediów (gaz, energia elektryczna, woda i ścieki) obliczoną na podstawie faktur otrzymanych od usługodawców (wartości zmienne). Druga połowa rachunków za media była pokrywana przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca prowadząc najem jako osoba fizyczna wybrał formę opodatkowania w formie ryczałtu 8,5%,. Zarówno Wnioskodawca jak i jego małżonka są zatrudnieni w oparciu o umowę o pracę, co stanowi ich główne źródło dochodów.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego uznać należy, że jedynie określona w umowie kwota czynszu stanowi przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy jako wynajmującego, a tym samym generuje przychód do opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast wymienione przez Wnioskodawcę opłaty za zużycie mediów, związane z użytkowaniem przedmiotowej nieruchomości, do których zobowiązany jest zgodnie z zawartą umową najmu Najemca nie stanowią dla Wnioskodawcy przysporzenia majątkowego. W zakresie uiszczania powyższych opłat Wnioskodawca pełni jedynie rolę pośrednika pomiędzy Najemcą a usługodawcami.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawca prawidłowo postąpił naliczając zryczałtowany podatek od przychodów ewidencjonowanych wyłącznie od otrzymanego czynszu najmu przedmiotowej nieruchomości, a nie łącznie od czynszu i opłat za zużycie mediów.

Natomiast w opisie zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, że w 2018 r. otrzyma od ojca w ramach darowizny, lokal mieszkalny oraz przynależny do niego garaż. Ojciec Wnioskodawcy otrzymał ten lokal i garaż w 2011 r. w formie spadku po zmarłym krewnym. Lokal jest obecnie wynajmowany na cele mieszkaniowe i po przekazaniu darowizny lokal i garaż będzie wykorzystywany w analogiczny sposób. W umowie najmu Wnioskodawca zamierza zaznaczy, iż Najemca jest zobowiązany do opłacania oprócz czynszu z tytułu najmu także opłaty administracyjnej (zawierającej również koszty wody i ogrzewania), które będą przekazywane do spółdzielni mieszkaniowej za pośrednictwem Wnioskodawcy. Ponadto Najemca będzie zobowiązany do opłacania opłat za energię elektryczną oraz gaz, które będą regulowane bezpośrednio u usługodawców przez Najemcę na podstawie otrzymanych faktur za zużycie mediów. Wybór formy opodatkowania najmu przez Wnioskodawcę pozostanie bez zmian - ryczałt.

Należy zauważyć, że powołane regulacje prawne znajdą zastosowanie również do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego.

Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Wnioskodawca będzie mógł rozliczać przychody z tytułu najmu lokalu mieszkalnego z garażem oraz część domu, w którym mieszka ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Ponadto Wnioskodawca będzie miał prawo naliczać i przekazywać do Urzędu Skarbowego podatek za najem mieszkania i garażu tylko od otrzymanego czynszu, a nie od łącznej kwoty czynszu oraz opłaty administracyjnej przekazywanej do spółdzielni mieszkaniowej i należności za media.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.