Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-3.4012.849.2017.2.MD
z 19 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 6 grudnia 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 12 lutego 2018 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej ustalenia czy wywóz z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów stanowiących własność Spółki do magazynu wynajętego przez nią na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, a następnie ich sprzedaż na tym terytorium, podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako eksport towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2017 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 lutego 2018 r., o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług dotyczącej ustalenia czy wywóz z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów stanowiących własność Spółki do wynajętego magazynu znajdującego się na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, a następnie ich sprzedaż na tym terytorium, podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako eksport towarów.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

… sp. z o.o. (dalej jako „Spółka”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług na terytorium Polski. Nie jest i nie będzie zidentyfikowana dla potrzeb podatku o podobnym charakterze na terytorium USA.

Spółka zajmuje się produkcją zestawów kompozytowych do przemysłu wiatrowego. Działalność prowadzona jest głównie w zakresie produkcji i sprzedaży komponentów z włókien szklanych wykorzystywanych w turbinach wiatrowych.

Swoje produkty Spółka dostarcza również na rynek amerykański. Ponieważ koszty dostaw (transport morski) są wysokie, Spółka wynajęła magazyn na terenie USA, do którego będzie przewoziła produkty w większych ilościach i na bazie bieżących zamówień będzie je wydawała klientowi. Takie rozwiązanie pozwoli ograniczyć koszty transportu w porównaniu do kosztów wywożenia pojedynczych zamówień i jednocześnie pozwoli zachować ciągłość dostaw dla odbiorcy. Dzięki takiemu rozwiązaniu Spółka podniesie swoją konkurencyjność na rynku.

Przy planowaniu produkcji Spółka bierze pod uwagę prognozę zamówień od klienta. Nie produkuje na zapas. W związku z tym, wysyłając do USA gotowe produkty Spółka ma wiedzę, że w najbliższym czasie klient wywoła z magazynu (na zamówienie) gotowe produkty. Produkty będą przyjmowane do magazynu tylko na krótki czas. Do momentu odbioru ich przez odbiorcę.

Wywozu towarów z Polski (z terytorium Unii Europejskiej) do zagranicznego magazynu zlokalizowanego na terytorium USA Spółka dokonuje w oparciu o faktury pro forma. Odprawa celna całej partii dokonywana jest w Polsce. Przebieg procesu odprawy celnej wygląda następująco. Kontenery ładowane są w magazynie Spółki w … i przewożone do portu w celu załadowania ich na statek. Towar opuszcza granice UE. Służby celne potwierdzają to komunikatem IE-599. Następnie kontenery zostają rozładowane w porcie w … i tam dokonywana jest odprawa importowa. Koszty odprawy celnej pokrywa Spółka. Po odprawie kontenery są transportowane na rampę kolejową i przewożone drogą kolejową do … (…). Następnie Spółka organizuje transport samochodowy do magazynu w ….

Warunki dostawy stosowane z odbiorcą to FCA. Klient odbiera towar z magazynu w USA na warunkach FCA. Zgodnie z nimi przekazanie praw własności następuje w dniu wydania towaru z magazynu w USA przewoźnikowi wyznaczonemu przez klienta. Spółka zobowiązana jest towar prawidłowo oznakować i opakować oraz zorganizować załadunek na statek, rozładunek ze statku oraz transport z portu do magazynu w USA. Koszty te leżą po stronie Spółki. Spółka wydaje towar z magazynu w USA przewoźnikowi wskazanemu przez klienta, który ponosi dalsze koszty transportu i ubezpieczenia.

Na podstawie zamówień klient będzie odbierał towary w żądanej ilości bezpośrednio z amerykańskiego magazynu. Po odbiorze wystawiona zostanie faktura potwierdzająca tylko odebraną ilość towaru.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wywóz produktów, stanowiących własność Spółki, z terytorium kraju do magazynu znajdującego się na terytorium USA, a następnie ich sprzedaż na terenie USA, będzie podlegała opodatkowaniu jako eksport w Polsce?

Zdaniem Spółki:

Wywóz towarów stanowiących własność Spółki z terytorium Polski do magazynu zewnętrznego na terytorium USA, a następnie sprzedaż tych towarów na terenie USA, będzie podlegała opodatkowaniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług jako eksport.

Uzasadnienie przyjętego stanowiska.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – dalej jako „ustawa o VAT” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

• odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
• eksport towarów;
• import towarów na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
• wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Przez sprzedaż natomiast – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawę towarów.

Eksportem towarów, w myśl art. 2 pkt 8 ustawy, jest dostawa towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Mając na uwadze definicję eksportu Spółka stwierdziła, że dla uznania danej czynności za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• musi dochodzić do dostawy towarów (czyli do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel);
• w konsekwencji tej czynności nastąpić musi wywóz (wysyłka, transport) towaru z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);
• wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Spółka wskazała, że podatek od towarów i usług jest podatkiem o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu w danym państwie podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane za wykonane w tym państwie. W tym przypadku określenie miejsca świadczenia (dostawy) determinuje miejsce opodatkowania. Określenie miejsca świadczenia (dostawy) jest szczególnie istotne w przypadku dostawy towarów, która odbywa się między podmiotami z różnych państw. Miejsce świadczenia wskazuje jednocześnie państwo, w którym dana czynność winna zostać opodatkowana.

Regulacje dotyczące miejsca świadczenia przy dostawie towarów przedstawiają przepisy zawarte w art. 22 ustawy o VAT.

W myśl tego przepisu miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy

Zakładana przez Spółkę struktura dostaw towarów na rynek amerykański będzie oznaczała, że wywóz towarów stanowiących własność Spółki z terytorium Polski do magazynu zewnętrznego na terytorium USA, będzie wiązał się z przeniesieniem na klientów Spółki prawa do rozporządzania tymi produktami jak właściciel zgodnie z warunkami FCA. Spółka uważa, że spełnia przesłanki wskazujące, iż taka struktura dostawy może być uznana za eksport.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.) – dalej zwaną „ustawą” – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez terytorium kraju – zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 1 ustawy – rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się – co do zasady – terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (pkt 3 ww. artykułu).

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do brzmienia art. 2 pkt 8 ustawy, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

1. dostawcę lub na jego rzecz, lub
2. nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Podatek od towarów i usług jest daniną o charakterze terytorialnym. Opodatkowaniu nim w danym państwie (na terytorium) podlegają tylko te czynności, które zostaną uznane – na tle przepisów o miejscu świadczenia – za wykonane w tym państwie (na terytorium). Zatem określenie miejsca świadczenia determinuje miejsce opodatkowania.

Regulacje prawne obowiązujące w tym zakresie zostały zawarte m. in. w rozdziale 1 (Miejsce świadczenia przy dostawie towarów) działu V (Miejsce świadczenia) ustawy.

W świetle art. 22 ust. 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

1. towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy;
2. (….);
3. towarów niewysyłanych ani nietransportowanych – miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy;

(…).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka (zarejestrowany czynny podatnik VAT) wynajęła na terytorium USA (nie jest i nie będzie tam zidentyfikowana dla potrzeb podatku o podobnym charakterze) magazyn, do którego będzie przewoziła własne produkty (zestawy kompozytowe dla przemysłu wiatrowego) i wydawała je klientowi na podstawie bieżących zamówień. Odprawa celna całej partii produktu dokonywana jest w Polsce. Kontenery ładowane są w magazynie Spółki (…) i przewożone do portu w celu załadowania ich na statek. Towar opuszcza granice UE. Służby celne potwierdzają to komunikatem IE-599. Następnie kontenery są rozładowywane w porcie w … i tam dokonywana jest odprawa importowa. Koszty odprawy celnej pokrywa Spółka. Po odprawie kontenery są transportowane na rampę kolejową i przewożone drogą kolejową do … (…). Następnie Spółka organizuje transport samochodowy do magazynu w … . Klient odbiera towar z magazynu w USA na warunkach FCA. Zgodnie z nimi przekazanie prawa własności następuje w dniu wydania towaru z magazynu przewoźnikowi wyznaczonemu przez klienta. Spółka zobowiązana jest prawidłowo towar oznakować i opakować oraz zorganizować załadunek na statek, rozładunek ze statku oraz transport z portu do magazynu w USA.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą ustalenia czy wywóz z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej produktów stanowiących jej własność do magazynu wynajętego przez nią na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, a następnie ich sprzedaż na tym terytorium, podlega opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako eksport towarów.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów z zakresu podatku od towarów i usług organ interpretacyjny stwierdza, że ze względu na zasadę terytorialności obowiązującą w systemie VAT dostawy produktów Spółki (zestawy kompozytowe dla przemysłu wiatrowego) dokonywane przez Spółkę na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej – wbrew jej ocenie – nie podlegają opodatkowaniu VAT w Polsce (w tym jako eksport towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy), gdyż nie mogą być objęte jurysdykcją polskich przepisów regulujących ten podatek. Wywóz tych towarów z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej do magazynu położonego na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej nie wiąże się bowiem z przeniesieniem na klienta (docelowego nabywcę) prawa do rozporządzania nimi jak właściciel. Przeniesienie tego prawa następuje dopiero po imporcie dokonanym przez Spółkę na terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, tj. z chwilą wydania towarów z magazynu na rzecz tego klienta. Zbycie ww. towaru (ze skutkiem przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel na klienta) nie jest zatem wynikiem tzw. dostawy ruchomej, ale wynikiem tzw. dostawy nieruchomej, tzn. takiej, w ramach której dany towar nie jest ani wysyłany, ani nie jest transportowany. Wobec tego zastosowanie w sprawie znajduje art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym miejscem dostawy towarów (co może oznaczać również miejsce ich opodatkowania) jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy. W analizowanym przypadku jest to terytorium Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Skoro zatem ww. dostawy dokonywane przez Spółkę nie podlegają opodatkowaniu VAT (w tym jako eksport towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to o podmiocie zobowiązanym do rozliczenia podatku od wartości dodanej albo podatku o podobnym charakterze, sposobie jego rozliczania, jego wysokości, itd., decydują przepisy amerykańskiego prawa podatkowego.

Warto w tym kontekście jeszcze podkreślić, że w swoim stanowisku Spółka jednoznacznie wskazała, że dla uznania danej czynności za eksport towarów w rozumieniu przepisów ustawy, powinny wystąpić łącznie następujące przesłanki:

• musi dochodzić do dostawy towarów (czyli do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel);
• w konsekwencji tej czynności nastąpić musi wywóz (wysyłka, transport) towaru z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni);
• wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych.

Mimo jednak słusznego przekonania Spółki, że wystąpienie ww. przesłanek jest decydujące dla uznania danej transakcji za eksport towarów w rozumieniu ustawy, Spółka dopatrzyła się takiej czynności opodatkowanej w analizowanej sprawie, chociaż – jak wykazał powyżej organ interpretacyjny – przesłanki te ewidentnie nie występują na jej gruncie.

Stanowisko Spółki przedstawione we wniosku jest zatem nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.