Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.193.2017.3.AZ
z 19 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

W związku ze skargą z dnia 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 27 grudnia 2017 r. znak 0114-KDIP2-2.4010.193.2017.1.AZ w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ciążących na Wnioskodawcy obowiązkach płatnika w związku z dokonywaniem wypłat na rzecz posiadaczy rachunków zbiorczych, doręczoną w dniu 29 grudnia 2017 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, działający w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.), uwzględniając skargę w całości zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 27 grudnia 2017 r. znak 0114-KDIP2-2.4010.193.2017.1.AZ i uznaje stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ciążących na Wnioskodawcy obowiązkach płatnika w związku z dokonywaniem wypłat na rzecz posiadaczy rachunków zbiorczych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca centralną instytucją. W ramach prowadzonego depozytu papierów wartościowych w rozumieniu art. 3 pkt 21 UOIF, Wnioskodawca prowadzi w szczególności rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze. Posiadaczami tych kont i rachunków są instytucje finansowe będące uczestnikami (art. 51 UOIF).

Rachunki zbiorcze charakteryzują się tym, że są na nich rejestrowane zdematerializowane papiery wartościowe nienależące do osób, dla których rachunki te są prowadzone, ale należące do innej osoby lub osób (art. 8a ust. 1 UOIF).

Art. 8a ust. 2 UOIF wskazuje rodzaje podmiotów, które mogą mieć status posiadacza rachunku zbiorczego (dalej: „Posiadacz rachunku zbiorczego”). Rachunki zbiorcze mogą być prowadzone dla:

1. osób prawnych lub innych jednostek organizacyjnych z siedzibą poza terytorium Polski, które wykonują zadania w zakresie centralnej rejestracji papierów wartościowych i podlegają nadzorowi właściwego organu sprawującego nadzór nad instytucjami finansowymi w państwie członkowskim UE albo w państwie równoważnym;
2. zagranicznych firm inwestycyjnych nieprowadzących działalności maklerskiej na terytorium Polski, uprawnionych do prowadzenia działalności w zakresie rejestrowania instrumentów finansowych w państwie ich siedziby;
3. zagranicznych firm inwestycyjnych prowadzących działalność maklerską na terytorium Polski bez otwierania oddziału, uprawnionych do prowadzenia działalności w zakresie rejestrowania instrumentów finansowych w państwie ich siedziby;
4. zagranicznych osób prawnych z siedzibą w państwie równoważnym uprawnionych do prowadzenia działalności maklerskiej w zakresie rejestrowania instrumentów finansowych w państwie ich siedziby, nieprowadzących działalności maklerskiej na terytorium Polski;
5. banków zagranicznych z siedzibą w państwie równoważnym uprawnionych do prowadzenia działalności w zakresie rejestrowania instrumentów finansowych w państwie ich siedziby.
   
   

Z przepisu tego wynika, że Posiadaczami rachunków zbiorczych mogą być wyłącznie podmioty zagraniczne, które nie prowadzą działalności na terytorium Polski, a jeżeli taką działalność prowadzą, to nie poprzez utworzony w tym celu oddział. Zgodnie z brzmieniem UOIF, Posiadacz rachunku zbiorczego nie jest uważany za uprawnionego z zapisanych na tym rachunku zdematerializowanych papierów wartościowych. Są nimi osoby uprawnione (dalej „Osoby uprawnione”).

Do ustalania Osób uprawnionych z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym nie stosuje się przepisów prawa polskiego, przy czym osoba wskazana podmiotowi prowadzącemu rachunek zbiorczy przez Posiadacza rachunku zbiorczego, jako Osoba uprawniona jest uważana na terytorium Polski za Osobę uprawnioną ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na tym rachunku, w liczbie wynikającej z tego wskazania (art. 8a ust. 4 UOIF).

Świadczenia wynikające ze zdematerializowanych papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym, otrzymane bezpośrednio lub pośrednio od emitentów, podmiot prowadzący rachunek zbiorczy przekazuje lub stawia do dyspozycji wyłącznie Posiadaczowi rachunku zbiorczego.

W związku z prowadzeniem rachunków zbiorczych mogą pojawić się dwie sytuacje, istotne z punktu widzenia przepisów podatkowych:

1. posiadacz rachunku zbiorczego dysponuje informacjami umożliwiającymi identyfikację Osób uprawnionych z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym, oraz posiada informacje dotyczące liczby i rodzaju posiadanych przez te osoby papierów (dalej: Podatnicy ujawnieni);
   
2. posiadacz rachunku nie dysponuje danymi pozwalającymi na ustalenie danych Osób uprawnionych z papierów wartościowych (dalej: Podatnicy anonimowi).
   
   

Sytuacja wskazana wyżej w lit. b nie może zaistnieć w odniesieniu do papierów wartościowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych. Podmiot prowadzący rachunki papierów wartościowych w każdym przypadku identyfikuje osoby uprawnione do świadczeń wynikających z papierów wartościowych zapisanych na tych rachunkach.

Na prowadzonych przez Wnioskodawcę rachunkach zbiorczych i rachunkach papierów wartościowych zapisywane są papiery wartościowe rejestrowane w depozycie papierów wartościowych, a w szczególności papiery wartościowe znajdujące się w obrocie zorganizowanym w rozumieniu art. 3 pkt 9 UOIF, a więc papiery wartościowe dopuszczone (wprowadzone) do obrotu na funkcjonujących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynkach regulowanych oraz alternatywnych systemach obrotu (art. 5 ust. 1 pkt 2 i 3 UOIF). Ponadto na rachunkach tych mogą być zapisywane papiery wartościowe nieznajdujące się w obrocie zorganizowanym, lecz zaoferowane wcześniej w ramach oferty publicznej (art. 5 ust. 1 pkt 1 UOIF), papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa lub Narodowy Bank Polski (art. 5 ust. 1 pkt 4 UOIF), a także inne papiery wartościowe, którymi obrót może być dokonywany w postaci bez dokumentowej (art. 5a ust. 1 i 2 UOIF). Na rachunkach zbiorczych oraz rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez Wnioskodawcę mogą być rejestrowane w szczególności papiery wartościowe emitowane przez podmioty zagraniczne, tj. podmioty mające siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wiąże się to przede wszystkim z tym, że papiery takie są także przedmiotem obrotu na istniejących na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej rynkach regulowanych i alternatywnych systemach obrotu. Należy przy tym zaznaczyć, że w rozumieniu UOIF alternatywny system obrotu nie jest rynkiem regulowanym, lecz stanowi on odrębnie regulowany segment obrotu zorganizowanego.

W związku z nałożonym na Wnioskodawcę zadaniem obsługi realizacji zobowiązań emitentów wobec uprawnionych z papierów wartościowych zarejestrowanych w depozycie papierów wartościowych (art. 48 ust. 1 pkt 4 UOIF), emitenci takich papierów wartościowych wypłacający wynikające z nich świadczenia pieniężne przekazują kwoty takich świadczeń Wnioskodawcy w celu dalszego ich rozdystrybuowania przez Wnioskodawcę na rachunki bankowe uczestników, którzy:

1. są uprawnieni do ich otrzymania z tytułu papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych dla nich przez Wnioskodawcę, albo
2. są posiadaczami rachunków zbiorczych prowadzonych przez Wnioskodawcę, na których zapisane są papiery wartościowe dające prawo do otrzymania tych świadczeń, albo
3. sami prowadzą rachunki papierów wartościowych lub rachunki zbiorcze, na których zapisane są papiery wartościowe dające prawo do otrzymania tych świadczeń.
   
   

Świadczeniami pieniężnymi, które emitenci wypłacają za pośrednictwem Wnioskodawcy są w szczególności świadczenia z tytułu odsetek od papierów wartościowych, z tytułu dywidendy oraz inne dochody, o których mowa w art. 26 ust. 2c pkt 2 Ustawy CIT. Może więc dojść do sytuacji, gdy za pośrednictwem Wnioskodawcy prowadzącego rachunek papierów wartościowych lub rachunek zbiorczy, będzie dokonywana wypłata odsetek, wypłata dywidendy lub wypłata innego dochodu, o którym mowa w art. 26 ust. 2c pkt 2 Ustawy CIT, z tytułu (zapisanych na tych rachunkach) papierów wartościowych, które zostały wyemitowane przez podmioty nieposiadające w Polsce siedziby lub zarządu, tj. przez zagranicznych rezydentów podatkowych. W opisanej sytuacji ww. dochody (przychody) mogą być uzyskiwane m.in. przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych, którzy także nie mają na terytorium Polski siedziby lub zarządu i w związku z tym nie są polskimi rezydentami podatkowymi.

Wnioskodawca, na mocy art. 26 ust. 2c Ustawy CIT pełni rolę płatnika z tytułu podatku u źródła w zakresie określonych tam dochodów (przychodów) z papierów wartościowych zapisanych na prowadzonych przez Wnioskodawcę rachunkach papierów wartościowych lub rachunkach zbiorczych, jeżeli ich wypłata jest dokonywana za pośrednictwem Wnioskodawcy. W związku z powyższym, na tle przedstawionego stanu faktycznego powstała wątpliwość w zakresie obowiązków Wnioskodawcy, jako płatnika, po zmianie przepisów Ustawy CIT i Ustawy PIT, która weszła w życie w dniu 1 stycznia 2017 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy na podstawie art. 26 ust. 1 i ust. 2c w związku z art. 3 ust. 1 Ustawy CIT, Wnioskodawca ma obowiązek, jako płatnik podatku dochodowego, pobierać podatek od dochodów (przychodów), o których mowa w art. 26 ust. 2c pkt 1 i 2 Ustawy CIT, wypłacanych za jego pośrednictwem przez emitentów papierów wartościowych niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, na rzecz podatników podatku dochodowego od osób prawnych będących polskimi rezydentami podatkowymi, w sytuacji w której te dochody (przychody) wypłacane są z tytułu papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym lub rachunku papierów wartościowych prowadzonym przez Wnioskodawcę?
2. Czy na podstawie art. 26 ust. 1 i ust. 2c w związku z art. 3 ust. 2, ust. 3 pkt 3 i pkt 5 oraz ust. 5 Ustawy CIT, Wnioskodawca ma obowiązek, jako płatnik podatku dochodowego, pobierać podatek od dochodów (przychodów), o których mowa w art. 26 ust. 2c pkt 1 i 2 Ustawy CIT, wypłacanych za jego pośrednictwem przez emitentów papierów wartościowych niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, na rzecz podatników podatku dochodowego od osób prawnych niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, w sytuacji w której te dochody (przychody) wypłacane są z tytułu papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym lub rachunku papierów wartościowych prowadzonym przez Wnioskodawcę?
   
3. Czy na podstawie art. 26 ust. 1 i ust. 2b w związku z art. 3 ust. 1, ust. 2, ust. 3 pkt 3 i pkt 5 oraz ust. 5 Ustawy CIT, Wnioskodawca ma obowiązek, jako płatnik podatku dochodowego, pobierać podatek od dochodów (przychodów), o których mowa w art. 26 ust. 2c pkt 1 i 2 Ustawy CIT, wypłacanych za jego pośrednictwem przez emitentów papierów wartościowych niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, na rzecz podatników podatku dochodowego od osób prawnych, których tożsamość nie została ujawniona (Podatników anonimowych), w sytuacji w której te dochody (przychody) wypłacane są z tytułu papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym prowadzonym przez Wnioskodawcę?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w zakresie pytania 1, pytania 2 oraz pytania 3 Wnioskodawca nie ma obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu dochodów (przychodów), o których mowa w art. 26 ust. 2c pkt 1 i 2 Ustawy CIT, wypłacanych za jego pośrednictwem przez emitentów niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, na rzecz:

1. podatników będących polskimi rezydentami podatkowymi (pytanie 1),
   
2. podatników niebędących polskimi rezydentami podatkowymi (pytanie 2),
   
3. podatników anonimowych, tj. podatników podatku dochodowego od osób prawnych, których tożsamość nie została ujawniona (pytanie 3),

- z tytułu papierów wartościowych zapisanych, odpowiednio, na rachunku zbiorczym lub rachunku papierów wartościowych prowadzonym przez Wnioskodawcę, w tym także wówczas, gdy papiery te są przedmiotem obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu, umiejscowionych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przez podatników, niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, przychodów z tytułu odsetek ustala się w wysokości 20% przychodów. W myśl art. 22 ust. 1 Ustawy CIT podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.

Zgodnie natomiast z art. 26 ust. 1 Ustawy CIT osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 Ustawy CIT, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b i 2d, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Na mocy art. 26 ust. 2c Ustawy CIT w przypadku wypłat należności z tytułu odsetek od papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, wypłacanych na rzecz podatników niebędących polskimi rezydentami podatkowymi oraz z tytułu dywidend i dochodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 3 i 5 Ustawy CIT, uzyskanych z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach papierów wartościowych albo na rachunkach zbiorczych, obowiązek pobrania podatku stosuje się do podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata należności następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Na podstawie art. 26 ust. 2a i 2b Ustawy CIT, w przypadku, gdy wypłata należności dokonywana jest na rzecz podatników będących Osobami uprawnionymi z papierów wartościowych zapisanych na rachunkach zbiorczych, których tożsamość nie została płatnikowi ujawniona, płatnik pobiera podatek w wysokości wynikającej z Ustawy CIT od łącznej wartości dochodów (przychodów) przekazanych przez niego na rzecz wszystkich takich podatników za pośrednictwem Posiadacza rachunku zbiorczego. Płatnikiem podatku jest podmiot prowadzący rachunek zbiorczy, a pobiera on podatek w dniu przekazania należności do dyspozycji Posiadacza rachunku zbiorczego.

Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.

Z powyższej regulacji wynika, że Wnioskodawca, jako podmiot prowadzący rachunek zbiorczy lub rachunek papierów wartościowych, jest zobowiązany do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonywanych za jego pośrednictwem wypłat świadczeń z papierów wartościowych zapisanych na tych rachunkach. Podatek powinien zostać pobrany od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z obowiązującymi przepisami, przy czym na Wnioskodawcy, jako płatniku będzie spoczywać obowiązek ustalenia podstawy opodatkowania.

W dniu 1 stycznia 2017 r. weszły w życie przepisy Ustawy CIT, zgodnie z którymi za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, nieposiadających polskiej rezydencji podatkowej, uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

• papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających;
  

• tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.
  
  

Zgodnie z ustawą CIT (art. 3 ust. 5) za dochody (przychody), o których mowa w pkt b powyżej, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 Ustawy CIT, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1-4 Ustawy CIT.

W zakresie pytania 1 Wnioskodawca uznaje, że nie ciąży na nim, jako na płatniku, obowiązek poboru podatku z tytułu wypłacanych za jego pośrednictwem przez emitentów papierów wartościowych niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, na rzecz podatników podatku dochodowego od osób prawnych będących polskimi rezydentami podatkowymi, dochodów z:

1. odsetek, (b)
   
2. dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych,

- w sytuacji, w której te dochody (przychody) wypłacane są z tytułu papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym lub rachunku papierów wartościowych prowadzonym przez Wnioskodawcę.

W przypadku dochodów z tytułu odsetek art. 26 ust. 2c pkt 1 Ustawy CIT stanowi, że obowiązek poboru podatku przez prowadzącego rachunek papierów wartościowych lub rachunek zbiorczy istnieje, jedynie w stosunku do podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 Ustawy CIT, a zatem tylko w stosunku do nierezydentów. Żaden inny przepis ustawy CIT nie nakłada na Wnioskodawcę obowiązku poboru podatku z tytułu odsetek od podatników podatku dochodowego od osób prawnych, będących polskimi rezydentami podatkowymi. Powyższe jest zgodne z regulacjami art. 26 ust. 1 Ustawy CIT, który nakazuje w przypadku odsetek, pobór podatku przez płatników, jedynie w stosunku do przychodów wskazanych w art. 21 ust. 1 Ustawy CIT, a w tym przepisie wymienione są jedynie przychody uzyskane przez osoby, niebędące polskimi rezydentami podatkowymi.

W zakresie poboru przez płatnika podatku od dywidend oraz innych dochodów wskazanych w art. 26 ust. 2c pkt 2 Ustawy CIT, zasadnicze znaczenie mają regulacje art. 22 ust. 1 ustawy CIT w związku z art. 26 tej ustawy.

Art. 22 ust. 1 stanowi, że w przypadku dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatek wynosi 19% uzyskanego przychodu. Na podstawie art. 26 ust. 1 m.in. osoby prawne dokonujące wypłaty należności wskazanych w art. 22 ust. 1 ustawy CIT są zobowiązane jako płatnicy pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat.

Dodatkowo na mocy art. 26 ust. 2c pkt 2 Ustawy CIT w przypadku dywidend oraz dochodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 3 i 5 ustawy CIT (inne dochody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych), obowiązek wskazany w ust. 1 art. 26 ciąży na podmiotach prowadzących rachunki papierów wartościowych albo rachunki zbiorcze, jeżeli wypłata następuje za pośrednictwem tych podmiotów.

Wykładnia wskazanych powyżej przepisów prowadzi do wniosku, że na Wnioskodawcy, jako prowadzącym rachunki papierów wartościowych oraz rachunki zbiorcze, obowiązek poboru podatku będzie ciążył jedynie w sytuacji, w której dochody (przychody) te będą pochodziły z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Warunek ten w stanie faktycznym opisanym w pytaniach Wnioskodawcy nie jest spełniony, ponieważ dotyczy on przypadków, w których dywidendy lub inne przychody z udziału w zyskach osób prawnych będą wypłacane z papierów wartościowych emitowanych przez podmioty niebędące polskimi rezydentami podatkowymi. W konsekwencji będą to dochody (przychody), które nie mogą być uznane za dywidendy i inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd w Polsce.

Również w zakresie pytania 2, ze względu na okoliczność, że dochody z tytułu odsetek, jak i dywidend oraz inne przychody z udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w art. 26 ust. 2c pkt 2 Ustawy CIT, nie mogą być uznane za uzyskane na terytorium Polski, na Wnioskodawcy, jako na płatniku, nie będzie ciążył obowiązek poboru podatku od tych dochodów (przychodów) wypłacanych z tytułu papierów wartościowych emitowanych przez nierezydentów, zapisanych na rachunku papierów wartościowych lub rachunku zbiorczym prowadzonym przez Wnioskodawcę, w tym również w sytuacji gdy ww. papiery są przedmiotem obrotu na rynku regulowanym lub w alternatywnym systemie obrotu, umiejscowionych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 Ustawy CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy). Jak zostało to już wskazane powyżej, w dniu 1 stycznia 2017 r. weszła w życie zmiana Ustawy CIT, która nadała nowe brzmienie art. 3 ust. 3 Ustawy CIT. Obecnie za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników nieposiadających polskiej rezydencji podatkowej, uważa się w szczególności dochody (przychody) z papierów wartościowych oraz pochodnych instrumentów finansowych niebędących papierami wartościowymi, dopuszczonych do publicznego obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ramach regulowanego rynku giełdowego, w tym uzyskane ze zbycia tych papierów albo instrumentów oraz z realizacji praw z nich wynikających, a także dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

W świetle cytowanych przepisów nierezydenci są zobowiązani na mocy art. 3 ust. 2 Ustawy CIT do rozliczenia w Polsce podatku jedynie w sytuacji uzyskiwania dochodów ze źródeł położonych w Polsce. W stanie faktycznym będącym przedmiotem wniosku dochody (przychody) zarówno w zakresie odsetek, jak i dywidend, są dochodami uzyskiwanymi ze źródeł zagranicznych. Sama wypłata odsetek, dywidend i innych świadczeń za pośrednictwem polskiego rezydenta podatkowego, nie powoduje, że miejscem powstania tego przychodu jest Polska. Potwierdził to m.in. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 23 kwietnia 2010 r. sygn. akt II FSK 2144/08, w którym stwierdził m.in., że: „nie można pojęcia „dochody osiągane” utożsamiać z pojęciem „dochody wypłacane, pochodzące, otrzymane z terytorium Polski”. Pod pojęciem „terytorium, z którym wiąże się osiąganie dochodów” należy rozumieć miejsce, gdzie dokonują się czynności lub położone są nieruchomości (źródło), które generują dochód i są jego przyczyną sprawczą. Czynnością taką nie jest wypłata pieniędzy, wypłata jest elementem finalnym całego procesu osiągania dochodu”.

W innym wyroku z dnia 19 maja 2016 r., sygn. akt II FSK 1577/14 NSA wskazał, że: „osiąganie dochodów (przychodów) na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej” powinno być utożsamiane z sytuacją, w której źródło dochodów będzie położone na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”.

Również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach potwierdzają przedstawione powyżej stanowisko NSA. W interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowe z dnia 5 kwietnia 2017 r. nr 1462-IPPB2.4511.73.2017.1.MK, organ uznał, że: „Sama wypłata otrzymywanych od Emitentów Zagranicznych pożytków za pośrednictwem Wnioskodawcy, będącego polskim rezydentem nie skutkuje, że miejscem powstania tego przychodu jest Polska. Miejscem uzyskania dochodów jest miejsce pierwotnego powstania wzbogacenia (ich źródło) a nie miejsce, w którym jest jedynie realizowana wypłata tego wzbogacenia. Zatem, należy odróżnić terytorium, z którego dochody są osiągane (terytorium źródła dochodów) od terytorium, z którego dokonywana jest jedynie techniczna czynność wypłaty dochodów osiągniętych w innym miejscu (terytorium przekazania dochodów)”.

Wskazane wyroki i interpretacje odnoszą się do przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ale zachowują swoją aktualność również na gruncie Ustawy CIT. W konsekwencji odnośnie do podatników podatku dochodowego od osób prawnych niebędących polskimi rezydentami podatkowymi nie powstanie w Polsce zobowiązanie podatkowe. Brak zobowiązania podatkowego powoduje, że nie powstanie również obowiązek płatnika poboru podatku od dokonywanych wypłat. Powyższe wynika wprost z przepisów art. 8 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z poźn. zm; dalej „Ordynacja Podatkowa”), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku oraz do wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu. Z definicji płatnika wynika zatem, że jest on zobowiązany do pobrania podatku jedynie w sytuacji gdy zobowiązanie podatkowe powstało. Zobowiązanie podatkowe zostało zdefiniowane w art. 5 tej Ustawy. Brak zobowiązania podatkowego wyłącza możliwość poboru podatku przez płatnika, bo taki podatek po prostu nie istnieje. Ustawodawca wprowadzając z dniem 1 stycznia 2017 r. do polskiego porządku prawnego nowe regulacje w zakresie opodatkowania dochodów uzyskiwanych w Polsce przez nierezydentów, w uzasadnieniu do nowelizacji podkreślał, że zmiana ma charakter wyłącznie doprecyzowujący i nie rozszerza zakresu obowiązków ciążących na płatnikach podatku u źródła. Podążając za wypowiedziami przedstawicieli Ministerstwa Finansów, należy uznać, że nowelizacja miała na celu wyłącznie uporządkowanie dotychczasowego brzmienia przepisów. Na takie rozumienie przepisów wskazuje przedstawiciel Ministerstwa Finansów (Zastępca Dyrektora Departamentu Podatków Dochodowych - Dariusz Zasada), który na etapie prac legislacyjnych wyraził pogląd, iż: „Omawiana zmiana, niejako odzwierciedlając zasadę opodatkowania, która wynika już z Ustawy, dotyczącą właśnie tego dochodu osiąganego na terytorium RP, nie zmienia nic w zasadach opodatkowania nierezydentów, a w szczególności nie poszerza wspomnianego prawa widzianego z punktu widzenia Polski. Nie będzie ona więc dotyczyła sytuacji, w której dochód będzie realizowany przez nierezydenta z tytułu osiągnięcia dywidendy wypłacanej od akcji czy udziałów w innej spółce również będącej nierezydentem. Łącznik, o którym wspomina Ustawa, dotyczący właśnie papierów wartościowych dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym, np. na giełdzie papierów wartościowych, dotyczy tylko i wyłącznie tych dochodów, które są związane z istotą tego rynku, a więc de facto ze wzrostem wartości papieru wartościowego. Nie dotyczy zaś dochodów, które są powiązane z tym papierem w taki, można powiedzieć, tylko lekko semantyczny sposób, w sensie (…). Tak jak dywidenda, która jest wypłacana z tytułu posiadania papieru. Chodzi nam tylko i wyłącznie o utrzymanie wspomnianej zasady, wyrażenie jej w zmienianych przepisach w jak najbardziej precyzyjny sposób. Potwierdzam tutaj to, co pan powiedział: dywidenda nie będzie opodatkowana w Polsce, jeżeli jest wypłacana ze spółki będącej nierezydentem na rzecz innego nierezydenta. Omawiany przepis w żaden sposób nie kreuje podstawy prawnej do takich działań”.

Podsumowując przedstawione wyjaśnienia w zakresie pytania 2, Wnioskodawca nie będzie płatnikiem podatku z tytułu wypłacanych za jego pośrednictwem dochodów (przychodów) z papierów wartościowych emitowanych przez nierezydentów, zapisanych na rachunkach zbiorczych lub rachunkach papierów wartościowych prowadzonych przez Wnioskodawcę, na rzecz podatników podatku dochodowego od osób prawnych niebędących polskimi rezydentami podatkowi, ponieważ w Polsce nie powstanie zobowiązanie podatkowe.

Także w zakresie pytania 3 Wnioskodawca uznaje, że nie ciąży na nim, jako płatniku, obowiązek poboru podatku dochodowego od dochodów (przychodów), o których mowa w art. 26 ust. 2c pkt 1 i 2 Ustawy CIT, wypłacanych za jego pośrednictwem przez emitentów papierów wartościowych niebędących polskimi rezydentami podatkowymi, na rzecz podatników tego podatku, których tożsamość nie została ujawniona (Podatników anonimowych), w sytuacji w której te dochody (przychody) wypłacane są z tytułu papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym prowadzonym przez Wnioskodawcę.

Odnosząc regulacje UOIF do przepisów Ustawy CIT, należy uznać, że Podatnikami anonimowymi mogą być wyłącznie:

1. podatnicy będący polskimi rezydentami podatkowymi,
   
2. podatnicy niebędący polskimi rezydentami podatkowymi.
   
   

Wskazany zbiór, w świetle postanowień art. 1 oraz 3 Ustawy CIT nie może zawierać żadnych innych podmiotów.

Jako zostało to wyżej wykazane na Wnioskodawcy, jako na płatniku, nie ciąży obowiązek poboru podatku z tytułu dochodów, o których mowa w niniejszym wniosku, zarówno w sytuacji, gdy dochody te wypłacane są podatnikom będącym polskimi rezydentami podatkowymi, jak i również gdy takie dochody wypłacane są osobom niebędącym polskimi rezydentami podatkowymi.

W oparciu o podstawowe zasady logiki (zasada implikacji) oraz wykładnię systemową należy uznać, że skoro do zbioru Podatników anonimowych należą jedynie i wyłącznie rezydenci i nierezydenci, a w obu tych sytuacjach Wnioskodawca nie jest płatnikiem podatku, to płatnikiem również nie będzie, jeżeli uprawniony z papierów wartościowych zapisanych na rachunku zbiorczym nie ujawni swojej tożsamości. Taki uprawniony może bowiem spełniać jedynie przesłanki do uznania go alternatywnie za polskiego rezydenta podatkowego lub też rezydenta podatkowego innego państwa.

W świetle przedstawionych wyjaśnień stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej po rozpatrzeniu zarzutów przedmiotowej skargi z dnia 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2017 r.) uwzględnia skargę w całości i zmienia zaskarżoną interpretację stwierdzając, że stanowisko Skarżącej przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2017 r. (data wpływu 25 września 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ciążących na Wnioskodawcy obowiązkach płatnika w związku z dokonywaniem wypłat na rzecz posiadaczy rachunków zbiorczych jest prawidłowe.

Jednocześnie – stosownie do art. 54 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi stwierdza się, że w niniejszej sprawie nie miało miejsca działanie organu bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.

Stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Skarżącego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.