Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.9.2018.2.WR
z 12 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 9 stycznia 2018 r. (data wpływu 16 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o naliczony oraz zwrotu podatku od towarów i usług- jest prawidłowe .

UZASADNIENIE

W dniu 16 stycznia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony oraz zwrotu podatku od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Powiat D. zrealizował w 2017 r. inwestycję pn. „Przebudowa drogi powiatowej […]”. Inwestycja ta została objęta współfinansowaniem ze środków EFRROW w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Za prace wykonane w ramach tej inwestycji były wystawione faktury VAT na nabywcę, tj. na Powiat D., odbiorca - Zarząd Drogowy w D.. Po wykonaniu inwestycji poniesione nakłady zostały zaewidencjonowane w księgach rachunkowych Zarządu Drogowego, którymi zwiększono wartość środka trwałego i przekazano do publicznego użytkowania.

Zarząd Drogowy w D. jest jednostką organizacyjną Powiatu D. utworzoną do wykonywania zadań określonych ustawą o drogach publicznych. Realizacja inwestycji obejmuje zakres rzeczowy, w skład którego wchodzą roboty budowlane w zakresie poszerzenia i przebudowy nawierzchni wraz z robotami towarzyszącymi. Mienie powstałe w wyniku realizacji ww. inwestycji nie będzie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Biorąc pod uwagę zapisy art. 86 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 - tj.) inwestycja nie ma i nie będzie miała w żaden sposób związku ze sprzedażą opodatkowaną, realizowana jest zgodnie z art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1868 - tj.), jako zadanie publiczne statutowe, a nie jako działalność gospodarcza. Powiat D. jest czynnym podatnikiem podatku VAT i realizuje zadania przypisane dla Powiatu. Droga powiatowa służy społeczności lokalnej i za korzystanie z niej nie są i nie będą pobierane opłaty. Przedstawione argumenty wykluczają możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykonywane do czynności opodatkowanych.

Od 2017 roku Powiat D. obligatoryjnie podlega centralizacji w zakresie rozliczeń podatku VAT.

Powiat D. jest podatnikiem podatku od towarów i usług jedynie w zakresie czynności, które są realizowanie na podstawie umów cywilnoprawnych. Są to przede wszystkim usługi najmu lokali użytkowych i mieszkalnych, wydanie duplikatów dokumentów. Na podstawie zawartych umów wystawiane są faktury za czynsz oraz faktury za pozostałe opłaty tj. za centralne ogrzewanie, korzystanie z instalacji wodno-kanalizacyjnej, opłaty za wywóz śmieci oraz za energie elektryczną.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przedstawionym stanie faktycznym, Powiat D. ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony lub zwrot różnicy podatku VAT, wynikającego z faktur związanych z realizacją inwestycji „Przebudowa drogi powiatowej […]”?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Powiat uważa, że w świetle art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 - tj.), Powiatowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty należnego podatku VAT o podatek naliczony wynikający z faktur związanych z realizacją inwestycji pn. „Przebudowa drogi powiatowej […]”. Realizowana przez Powiat inwestycja stanowić będzie mienie ogólnodostępne publiczne nieodpłatne, zgodnie z nałożonymi na Powiat odrębnymi przepisami prawa, wynikającymi z zadań własnych Powiatu wg art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1868). Przedsięwzięcie jest zadaniem publiczno-prawnym, statutowym i zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r. poz. 1221 - tj.), Powiat w tym zakresie nie zostaje uznany za podatnika podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1221 ze zm.; dalej jako: „ustawa” lub „ustawa o VAT”).

Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni lub pośredni związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści powołanych przepisów art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że za podatnika podatku VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem jednostka samorządu terytorialnego działa w charakterze podatnika wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 2 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący jednostką samorządu terytorialnego, zrealizował inwestycję pn. „Przebudowa drogi powiatowej […]”. Realizacja inwestycji została objęta współfinansowaniem ze środków EFRROW w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Za prace wykonane w ramach tej inwestycji były wystawiane faktury na Powiat D., Odbiorca- Zarząd Drogowy w D.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego inwestycja nie ma, a także nie będzie miała ze sprzedażą opodatkowaną. Ponadto inwestycja została wykonana w ramach realizacji zadań powiatu przewidzianych w ustawie. Przebudowana droga ma służyć społeczności lokalnej, a za korzystanie z niej nie są, ani w przyszłości nie będą pobierane opłaty.

W rozpatrywanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą stwierdzenia, czy Powiat ma możliwość, z tytułu poniesionych kosztów na realizację wyżej wskazanej inwestycji, obniżenia podatku należnego o podatek naliczony lub zwrotu różnicy pomiędzy podatkiem VAT naliczonym, a należnym?

Rozważając możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur otrzymanych przez Wnioskodawcę w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji lub też zwrotu różnicy między podatkiem naliczonym, a należnym, należy wskazać, iż w świetle art. 86 ustawy o VAT, najistotniejszym warunkiem umożliwiającym podatnikowi realizację tego prawa jest związek dokonanych zakupów z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zatem prawo do odliczenia powstaje, jako konsekwencja dokonania przez podatnika określonych zakupów, które są następnie wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Mając zatem na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego, należy uznać, że Wnioskodawca, dokonując zakupów celem realizacji ww. inwestycji, nie nabywał ich do działalności gospodarczej i tym samym nie działał w charakterze podatnika podatku VAT.

Co więcej, stosownie do przytoczonego powyżej art. 15 ust. 6 ustawy Organy władzy publicznej nie mogą być uznane za podatnika w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, za wyjątkiem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Jednocześnie wskazać należy, że Wnioskodawca przeprowadzając wskazaną we wniosku inwestycję wykonał zadanie własne ustalone przepisami ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1868 t.j. ze zm.). Zgodnie, bowiem z art. 4 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy powiat wykonuje określone ustawami zadania publiczne o charakterze ponadgminnym w zakresie transportu zbiorowego i dróg publicznych. Zatem Powiat dokonując przebudowy drogi realizował zadanie nałożone przez ustawę, z której to inwestycji nie będzie też czerpał żadnych dochodów. Tym samym Powiat w przedmiotowej sprawie nie występuje w roli podatnika podatku od towarów i usług.

Ponadto, rozpatrując prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony, należy mieć również na uwadze, że system odliczenia ma na celu całkowite uwolnienie podatnika od ciężaru VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Natomiast nie daje uprawnienia do odliczenia w przypadku czynności będących poza zakresem działalności gospodarczej. Oznacza to, że podatnik nie może domagać się prawa do odliczenia podatku naliczonego, nie płacąc podatku należnego. Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane przez podatnika towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Reasumując, jak wynika z okoliczności sprawy realizacja projektu nie była wykorzystana do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Droga, która została przez Powiat zmodernizowana nie jest dla Wnioskodawcy źródłem jakichkolwiek przychodów, które mogłyby być przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Wobec powyższego, skoro Wnioskodawca w związku z realizacją inwestycji, nie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a efekt realizacji inwestycji nie jest wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT, to stwierdzić należy, że nie został spełniony warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zatem Wnioskodawca nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek naliczony ani do zwrotu tego podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia stanu faktycznego.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Równocześnie przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania zainteresowanego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w […], w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.