Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.359.2017.2.MK
z 20 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2017 r. (data wpływu 12 grudnia 2017 r.), uzupełnionym w dniu 2 lutego 2018 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości, uzupełniony w dniu 2 lutego 2018 r.

We wniosku tym, po uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Do roku 2011 mąż Wnioskodawczyni posiadał gospodarstwo rolne, którego w 100% był właścicielem. W roku 2011 wraz z mężem Wnioskodawczyni zakupiła 1,7622 ha użytków rolnych w tej samej wsi, stanowiących gospodarstwo rolne jako wspólność majątkową, położoną na terenie Gminy …. Za zakup ww. gruntów małżonkowie również płacili podatek rolny oraz otrzymywali dofinansowanie z UE (dopłaty). W 2014 r. Wnioskodawczyni razem z mężem sprzedała część gruntu rolnego, tj. 0,31 ha pozostała część, tj. 1,4522 ha pozostała użytkami rolnymi. Ww. działka nie straciła charakteru rolnego o czym potwierdza wypis z aktu notarialnego repertorium A numer …: „działka była przeznaczona na cele rolnicze, a wskazany teren nie jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy … i nie jest aktualnie objęty działaniami gminy zmierzającymi do zmiany przeznaczenia tego gruntu na inne cele”.

Nabywcami sprzedawanej nieruchomości byli … i … . Wnioskodawczyni nie wie w jakim celu nabywcy zakupili nieruchomość i czy posiadali gospodarstwo rolne. Nie było Wnioskodawczyni wiadome czy cel zakupu przez nabywców został zrealizowany, ponieważ nie były Wnioskodawczyni znane powody zakupu tej nieruchomości przez Państwa …. Do sprzedawanej nieruchomości nie były doprowadzone żadne media, nieruchomość ta była działką rolną i nie miała nawet zjazdu z drogi miejskiej. Po zakupie nowi nabywcy, po pewnym okresie prawdopodobnie odrolnili część lub całość działki. Na jednej części zaczęli stawiać dom rodzinny, a druga część jest użytkowana rolnie. Przed sprzedażą i w jej trakcie nie występowano o wydanie warunków zabudowy dla tej nieruchomości. W przeszłości, poza tą nieruchomością Wnioskodawczyni dokonała zakupu mieszkania w roku 1995. W przeszłości, poza tą nieruchomością Wnioskodawczyni dokonała transakcji sprzedania 28 lipca 2008 r. uprzednio zakupionego mieszkania. W przyszłości Wnioskodawczyni nie planuje dokonać transakcji odpłatnego zbycia innych nieruchomości.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni musi zapłacić podatek dochodowy od dochodu uzyskanego ze sprzedaży w 2014 r. części gruntu rolnego przed upływem 5 lat?

Wnioskodawczyni uważa, że nie powinna zapłacić podatku dochodowego uzyskanego ze sprzedaży gruntów rolnych przed upływem 5 lat. Wnioskodawczyni nie może brać odpowiedzialności za to, że za 2 lata kupujący zmieni charakter działki, gdyż nie było takiego przekształcenia gruntu na dzień sprzedaży (akt notarialny …). Aby uniknąć płacenia dalszych odsetek karnych lub komornika Wnioskodawczyni postanowiła wpłacić kwotę wraz z odsetkami za 2014 r. na nienależny zdaniem Wnioskodawczyni podatek dochodowy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Stosownie do art. 30e ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw. Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy).

Jednakże stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnione od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy przychodu uzyskanego ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny.

Na wstępie wykładni powołanego przepisu należy podkreślić, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie sądowoadministracyjnym poglądem przepisy dotyczące wszelkiego rodzaju ulg i zwolnień podatkowych, jako odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania, powinny być interpretowane ściśle, w oparciu o wykładnię gramatyczną przepisów ustawy, z wyłączeniem wykładni rozszerzającej. Należy stosować wykładnię ścisłą, która nie wychodzi poza literalne brzmienie przepisów. Stąd też, korzystanie z przedmiotowego zwolnienia przysługuje podatnikowi tylko i wyłącznie w sytuacji spełnienia wszystkich przesłanek wskazanych w przepisie prawa.

Powołany przepis art. 21 ust. 1 pkt 28 ustanawia zwolnienie podatkowe, które ma zastosowanie w przypadku łącznego spełnienia następujących warunków:

1. podatnik uzyskał przychód z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości (przesłanka „pozytywna”);
2. nieruchomości te na moment sprzedaży wchodziły w skład gospodarstwa rolnego (przesłanka „pozytywna”);
3. przychód nie został uzyskany ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny (przesłanka „negatywna”).

Przechodząc do analizy ww. przesłanek „pozytywnych” zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy przepis ten dotyczy sprzedaży całości lub części nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, co oznacza, że transakcja może obejmować, np. wszystkie nieruchomości wchodzące w skład tego gospodarstwa rolnego bądź niektóre z nich.

Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera przy tym definicji pojęcia „gospodarstwo rolne”. W celu wyjaśnienia tej kwestii odsyła, zgodnie z dyspozycją art. 2 ust. 4 ww. ustawy, do przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1381, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 1 tej ustawy, opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast art. 2 ust. 1 ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Wykładnia językowa powołanego art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pozwala więc na stwierdzenie, że:

• sprzedawane grunty muszą być zakwalifikowane jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych,
• muszą stanowić gospodarstwo rolne (tj. będący własnością osoby fizycznej obszar gruntów o łącznej powierzchni co najmniej 1 ha) lub jego część składową,

Szczegółowe określenie, jakie rodzaje gruntów wchodzą w skład gospodarstwa rolnego, wymaga odniesienia się do klasyfikacji zawartej w rozporządzeniu Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków oraz załącznika nr 6 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z § 67 ww. rozporządzenia użytki gruntowe wykazywane w ewidencji dzielą się na następujące grupy:

1. grunty rolne;
2. grunty leśne;
3. grunty zabudowane i zurbanizowane;
4. użytki ekologiczne, oznaczone symbolem złożonym z litery „E” oraz symbolu odpowiedniego użytku gruntowego określającego sposób zagospodarowania lub użytkowania terenu, np. E-Ws, E-Wp, E-Ls, E-Lz, E-N, E-Ps, E-R;
5. (uchylony);
6. grunty pod wodami;
7. tereny różne oznaczone symbolem –Tr.

Stosownie natomiast do treści § 68 ust. 1 ww. rozporządzenia grunty rolne dzielą się na:

1. użytki rolne, do których zalicza się:
   
   
   
   
   
   1. grunty orne, oznaczone symbolem - R,
      
   2. sady, oznaczone symbolem - S,
      
   3. łąki trwałe, oznaczone symbolem - Ł,
      
   4. pastwiska trwałe, oznaczone symbolem - Ps,
      
   5. grunty rolne zabudowane, oznaczone symbolem - Br,
      
   6. grunty pod stawami, oznaczone symbolem - Wsr,
      
   7. grunty pod rowami, oznaczone symbolem - W,
      
   8. grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, oznaczone symbolem - Lzr;
      
      
      
2. nieużytki, oznaczone symbolem - N.

Przechodząc do analizy przesłanki o charakterze „negatywnym” – tj. braku utraty charakteru rolnego gruntów w związku ze sprzedażą – wskazać należy, że utratę charakteru rolnego gruntów dotychczas wchodzących w skład gospodarstwa rolnego powoduje faktyczne przeznaczenie ich na inne cele, np. na działalność gospodarczą lub pod budownictwo.

Ustawodawca nie ogranicza przy tym zmiany charakteru gruntów czasowo jedynie do momentu sprzedaży – nie posługuje się bowiem sformułowaniem „utraty charakteru rolnego gruntów na skutek sprzedaży”. Ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 28 używa określenia o szerszym znaczeniu językowym - „w związku ze sprzedażą”. Oznacza to, że chodzi o każdy przypadek utraty przez grunty charakteru rolnego, który można obiektywnie powiązać z dokonana sprzedażą. Może to być związek uprzedni, rozumiany jako przygotowawczy do sprzedaży, bezpośrednio związany ze sprzedażą, czy też będący skutkiem sprzedaży. Zatem, utrata charakteru rolnego musi być powiązana ze sprzedażą, choć ten związek nie może być rozumiany w ten sposób, że już z chwilą dokonania czynności sprzedaży powinna nastąpić zmiana charakteru gruntu.

Dla oceny utraty charakteru rolnego gruntu znaczenie mają okoliczności faktyczne, a nie formalnoprawne związane z charakterem gruntu. Okoliczności te mogą dotyczyć zarówno podatnika, jak i nabywcy, którego zakres działalności bądź czynności faktyczne podejmowane przez niego przed zawarciem umowy, czy też w związku z zawartą umową, wskazują na to, że kupuje on nieruchomość z zamiarem wykorzystania jej w sposób odbiegający od sposobu wykorzystywania gruntów rolnych. Cel nabycia może wynikać bezpośrednio z aktu notarialnego, statusu nabywcy, jak również z okoliczności związanych z daną transakcją.

Jednocześnie, skoro warunkiem zwolnienia jest, aby „przychód nie został uzyskany ze sprzedaży gruntów, które w związku z tą sprzedażą utraciły charakter rolny” (a contrario – przychód ma zostać uzyskany w związku ze sprzedażą gruntów, które w związku z tą sprzedażą zachowały charakter rolny), podatnik korzystający z omawianego zwolnienia musi mieć wiedzę w zakresie spełnienia analizowanej przesłanki – tj. braku utraty charakteru rolnego gruntów w związku ze sprzedażą. Brak jakiejkolwiek wiedzy zbywającego grunt rolny o zamiarach nabywcy co do faktycznego sposobu wykorzystywania tego gruntu wprost eliminuje możliwość zastosowania przez zbywającego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy.

W opisanym stanie faktycznym w 2014 r. Wnioskodawczyni razem z mężem sprzedała część gruntu rolnego, tj. 0,31 ha. Wnioskodawczyni nie wie, w jakim celu nabywcy zakupili nieruchomość i czy posiadali gospodarstwo rolne. Nie wie czy cel zakupu przez nabywców został zrealizowany. Jak wskazała Wnioskodawczyni, po zakupie nowi nabywcy po pewnym okresie prawdopodobnie odrolnili część lub całość działki.

W niniejszej sprawie z okoliczności faktycznych przedstawionych w treści wniosku i jego uzupełnienia nie wynika, że grunty nie utraciły wskutek sprzedaży charakteru rolnego. Wobec powyższego – w oparciu o okoliczności faktyczne sprawy przedstawione przez Wnioskodawczynię – nie można uznać, że przychód uzyskany przez nią ze sprzedaży nieruchomości (części nieruchomości) spełnia wszystkie omówione przesłanki zwolnienia go od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro z ujawnionego przez Wnioskodawczynię opisu stanu faktycznego nie wynika w sposób jednoznaczny, że spełniona została ujęta negatywnie przesłanka określona w art. 21 ust. 1 pkt 28 in fine ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (brak jest danych pozwalających przyjąć, iż grunty będą wykorzystywane dla celów rolniczych), nie ma podstaw do zastosowania zwolnienia przedmiotowego. Ustalenie, iż Wnioskodawczyni służy takie prawo, musi łączyć się z bezsprzecznym wykazaniem przez Nią (jako osoby zainteresowanej korzystaniem ze zwolnienia przedmiotowego) zaistnienia okoliczności odpowiadających przesłankom z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), czego odzwierciedleniem powinny być informacje zawarte w opisie zdarzenia zawarte we wniosku o wydanie interpretacji. W przedmiotowej sprawie Wnioskodawczyni w sposób wyraźny stwierdziła, że nie wie w jakim celu została nabyta nieruchomość oraz czy nabywcy posiadali gospodarstwo rolne.

Mając na względzie powyższe rozważania nieprawidłowe jest stanowisko Wnioskodawczyni, która uważa, że dla zastosowania ulgi z art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy istotny jest brak zmiany charakteru działki (braku przekształcenia gruntu) na dzień sprzedaży. Ustawodawca nie ogranicza bowiem zmiany charakteru gruntów czasowo jedynie do momentu sprzedaży, ani nie utożsamia pojęcia „utraty charakteru rolnego gruntów” ze zmianą ich formalnoprawnego charakteru.

Podsumowując, dokonana w 2014 r. sprzedaż części gruntu nie spełnia warunku zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto wskazać należy, że okoliczność czy dana nieruchomość lub jej część w wyniku sprzedaży nie utraciła charakteru rolnego podlega weryfikacji przez organ podatkowy w toku ewentualnego postępowania podatkowego. Zatem obowiązek udowodnienia ich zaistnienia ciąży na podatniku, tj. osobie, która zamierza skorzystać ze zwolnienia. Zaś indywidualna interpretacja przepisów prawa jest jedynie przedstawieniem poglądu organu dotyczącego rozumienia treści przepisów prawa podatkowego i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.