Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.35.2018.1.DB
z 21 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 4 stycznia 2018 r. (data wpływu 15 stycznia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia kosztów studiów podyplomowych do kosztów uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia kosztów studiów podyplomowych do kosztów uzyskania przychodów.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Firma Wnioskodawcy zajmuje się budową sieci i przyłączy gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych. Gdy wykonywane są prace związane z działalnością firmy, często prowadzone są one na terenach zielonych, skwerach, ogródkach itd. Właściciele gruntów i działek chcą, aby po przeprowadzonych pracach, grunty i tereny zielone były odbudowane do stanu pierwotnego. Niestety często zdarza się, że Wnioskodawca nie posiada wiedzy, która pozwalałaby odbudować owe tereny do stanu akceptowalnego przez właścicieli działek, co skutkowało koniecznością wykonania poprawek oraz robót dodatkowych. Powyższe skłoniło Wnioskodawcę do poszukania kursu, szkolenia umożliwiającego dokształcenie w aspektach odbudowy terenów zielonych. W swoim mieście Wnioskodawca znalazł studia podyplomowe z rolnictwa, na których jak się okazało prowadzone są takowe zajęcia, tzn.:

• chemia rolna – nauka o odpowiednim nawożeniu terenów zielonych,
• łąkarstwo z elementami nasiennictwa,
• technologia uprawy roli i roślin – nauka o odpowiednim przygotowaniu podłoża, siewu, odsadzania oraz pielęgnacji roślin i krzewów.

Wnioskodawca zapisał siebie oraz kierownika budowy na te studia. W związku z tym w firmie powstał koszt związany z opłaceniem faktury VAT za czesne oraz opłaty rekrutacyjnej za Wnioskodawcę oraz kierownika.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 5 lutego 2018 r. (data wpływu 12.02.2018 r.) Wnioskodawca dodał, że kierownik budowy jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może fakturę VAT uznać za koszt dla swojej firmy ?

W związku z tym, iż studia z rolnictwa związane są z optymalizacją kosztów oraz zwiększeniem zysków z prowadzonej działalności przez Wnioskodawcę, stwierdza on, że koszt powyższych studiów powinno się wliczyć do kosztów prowadzenia działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 200 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodów” zawarte we wskazanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów z tytułu działalności gospodarczej podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Zauważyć należy, iż przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).

Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu uzyskiwano, oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast za koszty służące zabezpieczeniu źródła przychodów należy uznać koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, w sposób gwarantujący bezpieczne funkcjonowanie tego źródła. Istotą tego rodzaju kosztów jest więc ich obligatoryjne poniesienie w celu niedopuszczenia do utraty źródła przychodu w przyszłości.

W związku z powyższym kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z tego źródła, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu i nie są wymienione w art. 23 ww. ustawy.

W odniesieniu do działalności gospodarczej kosztami uzyskania przychodów są racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia (zwiększenia) przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, winien – w myśl powołanego przepisu – spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.

W takim ujęciu kosztami uzyskania przychodów będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim, ale także pośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Jednak, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Ustawodawca wiąże bowiem koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów, ewentualnie zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.

Należy podkreślić również to, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.

W art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zawarto katalog wydatków, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Powołany przepis nie przewiduje jednak wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na podnoszenie kwalifikacji zawodowych w formie studiów podyplomowych przez osoby prowadzące działalność gospodarczą. Nie jest to jednak jak wcześniej wskazano wystarczająca przesłanka do zaliczenia takich wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Koniecznie jest tutaj ustalenie istnienia związku między poniesionym wydatkiem na studia, a celem, jakim jest osiągnięcie przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przepisy art. 23 ww. ustawy nie przewidują również wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracownika. Celowość ponoszenia tego rodzaju kosztów przez pracodawcę jest uzasadniona wynikającym z przepisów prawa pracy nakazem ułatwiania pracownikom podnoszenia kwalifikacji zawodowych. Zakres wiedzy, jaki pracownicy mogą zdobywać na koszt pracodawcy w ramach wyżej wymienionego obowiązku podnoszenia kwalifikacji nie jest jednak nieograniczony. Wydatki na podnoszenie kwalifikacji pracowniczych – aby mogły stanowić koszt uzyskania przychodu dla pracodawcy – muszą mieć ścisły związek z zakresem obowiązków pracownika wynikającym ze stosunku pracy oraz charakterem działalności pracodawcy. Wówczas bowiem wiedza zdobyta na koszt pracodawcy pozwala przynieść wymierne efekty. Jeżeli zatem wydatek poniesiony na kształcenie pracownika jest racjonalny i uzasadniony z punktu widzenia przewidywanych korzyści, jakie może osiągnąć z tego tytułu pracodawca, wydatek taki może zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Do stwierdzenia, czy ww. opłaty mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, istotnym jest zatem ustalenie:

• czy takie wydatki związane ze zdobywaniem wiedzy i umiejętności są potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej i mają związek z tą działalnością,
• czy też wydatki te służą tylko podnoszeniu ogólnego poziomu wiedzy i wykształcenia niezwiązanego z działalnością gospodarczą, a więc które co do zasady mają charakter osobisty.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że firma Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budowy sieci i przyłączy gazowych, wodociągowych i kanalizacyjnych. Prace związane z działalnością firmy, często prowadzone są na terenach zielonych, skwerach, ogródkach itd. Właściciele gruntów i działek chcą, aby po przeprowadzonych pracach, grunty i tereny zielone były odbudowane do stanu pierwotnego. Niestety często zdarza się, że Wnioskodawca nie posiada wiedzy, która pozwalałaby odbudować owe tereny do stanu akceptowalnego przez właścicieli działek, co skutkowało koniecznością wykonania poprawek oraz robót dodatkowych. Powyższe skłoniło Wnioskodawcę do poszukania kursu, szkolenia umożliwiającego dokształcenie w aspektach odbudowy terenów zielonych. W swoim mieście Wnioskodawca znalazł studia podyplomowe z rolnictwa, na których jak się okazało prowadzone są takowe zajęcia, tzn.:

• chemia rolna – nauka o odpowiednim nawożeniu terenów zielonych,
• łąkarstwo z elementami nasiennictwa,
• technologia uprawy roli i roślin – nauka o odpowiednim przygotowaniu podłoża, siewu, odsadzania oraz pielęgnacji roślin i krzewów.

Wnioskodawca zapisał siebie oraz kierownika budowy na powyższe studia. W związku z tym w firmie powstał koszt związany z opłaceniem faktury VAT za czesne oraz opłaty rekrutacyjne za Wnioskodawcę oraz jego pracownika.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawne oraz przedstawiony we wniosku stan faktyczny należy stwierdzić, że wydatki poniesione w związku z podjęciem studiów podyplomowych przez Wnioskodawcę oraz zatrudnionego przez niego kierownika budowy są związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jak wskazał Wnioskodawca, brak należytej wiedzy w zakresie odbudowy terenów zielonych, na których często są prowadzone prace związane z prowadzoną działalnością, wielokrotnie powodował konieczność wykonania poprawek oraz dodatkowych robót, co niewątpliwie stanowiło dodatkowe koszty dla Wnioskodawcy. Podjęcie zatem studiów podyplomowych z zakresu rolnictwa przez Wnioskodawcę oraz kierownika budowy miało na celu ograniczenie tych kosztów, a tym samym zabezpieczenie źródła przychodów i zwiększenie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że wydatki poniesione na ww. studia podyplomowe w postaci czesnego oraz opłaty rekrutacyjnej za Wnioskodawcę oraz kierownika budowy można uznać za koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.