Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4012.30.2018.1.SS
z 21 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2018 r. (data wpływu 22 stycznia 2018 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 lutego 2018 r. (data wpływu 16 i 19 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania pn.: „Budowa Sali sportowo-rekreacyjnej (…) – etap I” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 stycznia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania pn.: „Budowa Sali sportowo-rekreacyjnej (…) – etap I”. Wniosek uzupełniono w dniu 19 lutego 2018 r. poprzez przeformułowanie pytania oraz doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina dnia 15 stycznia 2018 r. złożyła wniosek o przyznanie pomocy na operacje w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego, kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, związanego z realizacją zadania pn.: „Budowa sali sportowo-rekreacyjnej (…) – etap I”. Zadanie to będzie więc objęte dofinansowaniem ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Założeniem realizowanej inwestycji jest pozyskanie miejsca umożliwiającego organizację różnych imprez widowiskowo-estradowych, w których będzie uczestniczyć większa grupa odbiorców jak np. jarmarki świąteczne, wystawy, zajęcia sportowe, eventy. Sala sportowo-rekreacyjna, którą planuje się wybudować przeznaczona będzie dla mieszkańców gminy i będzie miała charakter ogólnodostępny. Będzie więc spełniać rolę sportową, jak również rekreacyjną. Obiekt znajdować się będzie na działce nr 943/2 i będzie posiadać wymiary 14m x 9m o wysokości 5,96 m, powierzchni całkowitej sali 97,22 m2. Ponieważ celem realizowanej inwestycji jest ogólnodostępność, założeniem jest, iż Gmina nie będzie wynajmować ww. nowopowstałego obiektu na rzecz osób trzecich. Ogólnodostępny charakter inwestycji jest zgodny z rozporządzeniem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 24 września 2015 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy finansowej w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność”, objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, na podstawie którego Gmina wnioskuje o pomoc finansową ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Zgodnie z zestawieniem rzeczowo-finansowym operacji, całkowite koszty kwalifikowane określono na kwotę 351 000,00 zł, w tym VAT 65 634,15 zł. VAT określono więc jako koszt kwalifikowany. Kwota 351 000,00 zł planowana jest do uzyskania ze środków PROW zaliczkowo w dwóch transzach (pierwsza w kwocie 175 000,00 zł we IX/2018 oraz druga w kwocie 176 000,00 zł w XII/2018). Potwierdzeniem niekomercyjnego charakteru operacji jest załącznik B.VII.B.17: Potwierdzenie niekomercyjnego charakteru operacji, w którym potwierdzono zerowe przychody dla lat n+5 od roku wypłaty płatności końcowej.

Planowana inwestycja zostanie więc wykonana w zakresie realizacji zadań publicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9, 10, 18 i 20 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Wniosek uzupełniono w dniu 19 lutego 2018 r. o następujące informacje:

1. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.
2. Planowana inwestycja nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie przeformułowane w piśmie z dnia 16 lutego 2018 r.).

Czy naliczony podatek od towarów i usług może zostać przez Gminę odliczony?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje prawo do rozliczenia/odzyskania na podstawie przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez wykonawcę przedmiotowej inwestycji i w związku z tym kwotę podatku VAT można zakwalifikować jako koszt kwalifikowany, na który to Gmina uzyska dofinansowanie ze środków PROW 2014-2020.

Zadanie inwestycyjne, które Gmina zamierza realizować pn.: „Budowa sali sportowo-rekreacyjnej (…) – etap I”, należy bez wątpliwości do zadań własnych gminy wykonywanych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Ponieważ zadanie to nie jest wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy – nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 9, 10, 18 i 20 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy:

• kultury, w tym bibliotek gminnych i innych instytucji kultury oraz ochrony zabytków i opieki nad zabytkami;
• kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych;
• promocji gminy;
• współpracy ze społecznościami lokalnymi i regionalnymi innych państw.
  
  

Z opisu sprawy wynika, że Gmina złożyła wniosek o przyznanie pomocy na operacje w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego, kierowanego przez społeczność” z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, związanego z realizacją zadania pn.: „Budowa sali sportowo-rekreacyjnej (…) – etap I”. Zadanie to będzie więc objęte dofinansowaniem ze środków Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Założeniem realizowanej inwestycji jest pozyskanie miejsca umożliwiającego organizację różnych imprez widowiskowo-estradowych, w których będzie uczestniczyć większa grupa odbiorców jak np. jarmarki świąteczne, wystawy, zajęcia sportowe, eventy. Sala sportowo-rekreacyjna, którą planuje się wybudować, przeznaczona będzie dla mieszkańców gminy i będzie miała charakter ogólnodostępny. Będzie więc spełniać rolę sportową, jak również rekreacyjną. Ponieważ celem realizowanej inwestycji jest ogólnodostępność, założeniem jest, iż Gmina nie będzie wynajmować ww. nowopowstałego obiektu na rzecz osób trzecich. Planowana inwestycja zostanie więc wykonana w zakresie realizacji zadań publicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 9, 10, 18 i 20 ustawy o samorządzie gminnym. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Planowana inwestycja nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją przedmiotowego zadania.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Realizacja projektu będącego przedmiotem wniosku odbywać się będzie w ramach władztwa publicznego, Gmina wykonując to zadanie będzie działała jako organ administracji publicznej. W takim ujęciu Wnioskodawca bez wątpienia nie będzie mógł zostać uznany za podatnika, gdyż będzie realizować w tym zakresie zadania własne, służące zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty samorządowej.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie wystąpi.

Z opisu sprawy wynika, że sala sportowo-rekreacyjna, którą planuje się wybudować, przeznaczona będzie dla mieszkańców gminy i będzie miała charakter ogólnodostępny. Planowana inwestycja zostanie wykonana w zakresie realizacji zadań publicznych oraz nie będzie związana z wykonywaniem czynności opodatkowanych. Tym samym, w analizowanym przypadku Wnioskodawca nie ponosi wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a w efekcie nabywając towary i usługi, nie działa w charakterze podatnika podatku VAT. Zatem, w omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione.

Podsumowując, w okolicznościach analizowanej sprawy, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją zadania pn.: „Budowa Sali sportowo-rekreacyjnej (…) – etap I”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy tut. Organ uznał za prawidłowe.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2017 r., poz. 1376, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.