Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.320.2017.1.AZ
z 22 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia znaczenia pojęcia „dokonywane” i obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych w sytuacji przedłużenia terminu spłaty Pożyczek i/lub odsetek stanowiących wynagrodzenie Spółki bądź Pożyczkodawcy z tytułu ich udzielenia (dokonanego po 31 grudnia 2016 r.) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Sp. z o.o. [dalej: Spółka lub Wnioskodawca] prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka jest podatnikiem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych [tj. Dz. U. z 2016 r., poz. 1888 ze zm., dalej: Ustawa CIT], podlegającym obowiązkowi podatkowemu w Polsce od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Przedmiotem działalności Spółki jest m.in.: prowadzenie diagnostyki laboratoryjnej.

Spółka jest członkiem grupy kapitałowej [dalej: Grupa] i dokonuje oraz będzie dokonywała transakcji i innych zdarzeń z podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ust. 1 i ust. 4 Ustawy CIT [dalej: Podmioty Powiązane]. Jedną z tego rodzaju transakcji są transakcje otrzymania oprocentowanych pożyczek przed 1 stycznia 2017 roku [dalej: Pożyczki] od podmiotu powiązanego [dalej: Pożyczkodawca]. Pożyczki zostały udzielone Spółce na podstawie umów pożyczek zawartych w 2003 roku oraz w 2010 roku, a środki finansowe wynikające z tych umów zostały przekazane Spółce przed 1 stycznia 2017 roku. Termin spłaty Pożyczek przypada na dzień 30 grudnia 2018 roku. Spółka nie wyklucza możliwości, iż w przyszłości termin spłaty Pożyczek i/lub odsetek z tytułu Pożyczek będzie przedłużany.

Spółka dokonuje i zamierza dokonywać również innego rodzaju transakcje i inne zdarzenia z różnymi Podmiotami Powiązanymi. Zasadniczo Wnioskodawca nabywa od Podmiotów Powiązanych lub świadczy na ich rzecz różnego rodzaju usługi, dla przykładu: transakcje przeprowadzenia badań laboratoryjnych, obsługi banku krwi, świadczenia usług medycznych, wynajmu pomieszczeń czy też sprzedaży materiałów i odczynników medycznych. W zależności od przypadku, wartość poszczególnych transakcji może przekroczyć albo może nie przekroczyć limitu dotyczącego sporządzenia dokumentacji cen transferowych ustalonego indywidualnie dla Spółki w sposób zgodny z art. 9a ust. 1d Ustawy CIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy w odniesieniu do transakcji Pożyczek opisanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, które zostały zawarte przed 1 stycznia 2017 r., należy uznać, że są one „dokonywane” – w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy CIT – w kolejnych latach podatkowych (począwszy od 2017 r.) aż do momentu upływu terminu, na jaki zostały udzielone i w efekcie – w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d Ustawy CIT – Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tych transakcji również w latach, w których Pożyczki będą kontynuowane (począwszy od 2017 r.)?
   
2. W przypadku uznania stanowiska Spółki w zakresie pytania nr 1 za prawidłowe, czy w sytuacji przedłużenia terminu spłaty Pożyczek i/lub odsetek stanowiących wynagrodzenie Pożyczkodawcy z tytułu ich udzielenia (dokonanego po 31 grudnia 2016 r.) należy uznać, że transakcje te są „dokonywane” – w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy CIT – począwszy od momentu przedłużenia terminu ich spłaty aż do momentu upływu terminu, na jaki Pożyczki zostały udzielone i w efekcie – w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d Ustawy CIT – Spółka będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tych transakcji kolejnych latach (począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty Pożyczek)?
   
3. Czy wskazany w art. 9a ust. 1d Ustawy CIT limit transakcji lub innych zdarzeń jednego rodzaju, mających istotny wpływ na wysokość dochodu (straty) podatnika, należy odnosić osobno do każdej transakcji zawartej z danym Podmiotem Powiązanym, a w konsekwencji, czy jeżeli kwota danej transakcji nie będzie przekraczać tego limitu, to Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej transakcji?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji indywidualnej jest pytanie nr 2. Natomiast wniosek w zakresie pytania nr 1 oraz pytania nr 3 zostanie rozpatrzony odrębnie.

Stanowisko Wnioskodawcy, w sytuacji przedłużenia terminu spłaty Pożyczek i/lub odsetek stanowiących wynagrodzenie Pożyczkodawcy (dokonanego po 31 grudnia 2016 r.) należy uznać, że transakcje te nie są „dokonywane” – w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy CIT – począwszy od momentu przedłużenia terminu ich spłaty aż do momentu upływu terminu, na jaki zostały udzielone i w efekcie – w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. Id Ustawy CIT – Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla tych transakcji w kolejnych latach (począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty Pożyczek).

Zdaniem Spółki, przedłużenie terminu spłaty Pożyczek i/lub odsetek stanowiących wynagrodzenie z tytułu ich udzielenia (dokonanego po 31 grudnia 2016 r.):

• nie skutkuje zawarciem „nowych transakcji”,
  

• nie prowadzi do ponownego „dokonania” transakcji,
  

• jest jedynie zmianą uprzednio zawartej (już „dokonanej”) transakcji Pożyczek.
  
  
  

Należy przy tym wyraźnie podkreślić, że:

• regulacje prawne w żaden sposób nie wskazują, że zmiana umowy w zakresie wydłużenia terminu jej obowiązywania, skutkuje „dokonaniem” nowej transakcji,
  

• przyjęcie innego stanowiska, doprowadziłoby do sytuacji, w której każda zmiana terminu spłaty zobowiązania (żadne przepisy nie różnicują skutków zmiany terminu spłaty zobowiązania od danej kategorii transakcji np. pożyczki, dostawy towarów, umowy najmu) skutkowałaby „dokonaniem” nowej transakcji.
  
  
  

W celu zilustrowania powyższego Wnioskodawca pragnie przytoczyć poniższy przykład:

• podmiot X nabywa od podmiotu Y maszynę;
  

• strony uzgodniły termin płatności: 3 miesiące od dnia wystawienia faktury;
  

• z uwagi na przejściowe problemy finansowe podmiot X nie jest w stanie uregulować należności;
  

• strony uzgadniają nowy termin płatności: 6 miesięcy od dnia wystawienia faktury.
  
  
  

Zdaniem Spółki, w żaden sposób nie można uznać, że w przedstawionej sytuacji – z uwagi na wydłużenie terminu spłaty zobowiązania – dochodzi do kolejnej dostawy maszyny, nie jest bowiem „dokonywana” kolejna transakcja (zmianie ulegają jedynie pierwotne uzgodnione warunki dokonanej już transakcji).

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania, w ocenie Wnioskodawcy, w odniesieniu do transakcji Pożyczek, opisywanych w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, które zostały zawarte przed 1 stycznia 2017 r. (zostały „dokonane” przed 1 stycznia 2017 r.), należy uznać, że nie są „dokonywane” – w rozumieniu art. 9a ust. 1 pkt 1 lit. a Ustawy CIT – w kolejnych latach podatkowych (począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty Pożyczek) i w efekcie – w przypadku przekroczenia limitu wskazanego w art. 9a ust. 1d – Spółka nie będzie zobowiązana do sporządzenia Dokumentacji Podatkowej dla tych transakcji również w kolejnych latach (począwszy od momentu przedłużenia terminu spłaty tych Pożyczek).

Stanowisko Spółki znajduje potwierdzenie w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 12 października 2017 roku (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.337.2017.1.APO), w której organy podatkowe zgodziły się, iż nie ma obowiązku sporządzania Dokumentacji Podatkowej dla transakcji pożyczek udzielonych przed 1 stycznia 2017 roku w przypadku przedłużenia terminu ich spłaty bądź w przypadku przedłużenia terminu spłaty odsetek stanowiących wynagrodzenie z tytułu udzielenia tych pożyczek (dokonanego po 31 grudnia 2016 roku).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego, jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie., ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.