Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.400.2017.2.AK1
z 23 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 12 grudnia 2017 r. (data wpływu 15 grudnia 2017 r.) uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2018 r. (data wpływu 2 lutego 2018 r.) na wezwanie z dnia 17 stycznia 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4014.151.2017.1.AK1 oraz 0114-KDIP3-2.4011.400.2017.1.AK1 o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych z tytułu otrzymanego odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych powstałych z tytułu otrzymanego odszkodowania za wywłaszczone nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 17 stycznia 2018 r. Nr 0114-KDIP3-2.4014.151.2017.AK1 oraz 0114-KDIP3-2.4011.400.2017.1.AK1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku.

Pismem z dnia 28 stycznia 2018 r. (data nadania 29 stycznia 2018 r., data wpływu 2 lutego 2018 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia sporządzonym 17 marca 2015 r. przed notariuszem, prowadzącym kancelarię notarialną (Repetorium) Wnioskodawca oraz Anna K. nabyli po 1/2 części spadek po Tadeuszu W. zmarłym 29 stycznia 2015 r.

Wnioskodawca nabycie spadku zgłosił do odpowiedniego urzędu skarbowego i został zwolniony z obowiązku uiszczenia podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W skład spadku po Tadeusze W. wchodziła działka ewid. nr 243 o pow. 5,1790 ha (gm.).

W dniu 7 stycznia 2016 r. Wójt Gminy decyzją zatwierdził podział działek gruntu nr ewid. nr 243 oraz zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, na własność Gminy przeszły działki gruntu nr ewid. 243/3, 243/5 i 243/9 z przeznaczeniem pod poszerzenie dróg gminnych oraz pod drogę gminną. Natomiast na własność województwa przeszła działka gruntu nr ewid. 243/1. Ww. decyzja stała się ostateczna z dniem 29 stycznia 2016 r.

W związku z powyższym przejściem własności działek gruntu, wskutek negocjacji ustalono, iż Wnioskodawcy oraz drugiemu spadkobiercy (Annie K.) będzie przysługiwało odszkodowanie w łącznej wysokości 276.443,50 zł, tj. po 138.221,75 zł dla Wnioskodawcy i Anny K.. Od powyższego odszkodowania w łącznej wysokości odliczono kwotę opłaty adiacenckiej ustalonej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej jako działka nr ewid. 243 spowodowanego zatwierdzeniem projektu podziału nieruchomości ostateczną decyzją Wójta Gminy. Opłata adiecencka została ustalona w drodze decyzji Wójta Gminy z dnia 15 września 2016 r. w wysokości 26.443,50 zł. Tym samym do wypłaty pozostaje kwota odszkodowania w wysokości 250.000,00 zł, tj. po 125.000,00 zł dla Wnioskodawcy i Anny K..

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychód uzyskany przez Wnioskodawcę (tj. kwota 125.00,00 zł) z tytułu przejścia na własność Gminy działek gruntu nr ewid. 243/3, 243/5, 243/9 zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, mając na uwadze fakt, iż przejście własności nastąpiło pod poszerzenie dróg gminnych oraz pod drogę gminną, jak również okoliczność, że nieruchomość ta została nabyta przez Wnioskodawcę w drodze spadku?

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo do zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z przejściem na własność Gminy działek gruntu nr ewid. 243/3, 243/5, 243/9 zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami pod poszerzenie dróg gminnych oraz drogę gminną.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Z treści powyższego przepisu wynika, iż przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało jeżeli nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego lub odpłatnym zbyciem oraz jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania lub ceny zbycia. Powyższe warunki muszą być spełnione łącznie. W przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden z warunków albo nie zostanie spełniony żaden z nich, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Na gruncie niniejszej sprawy należy zauważyć, iż przejście własności nieruchomości na rzecz Gminy nastąpiło przed upływem 2 lat od jej nabycia, jednakże Wnioskodawca stał się jej właścicielem w drodze spadku, co sprawia, iż nie jest możliwe ustalenie ceny nabycia nieruchomości.

Nie został zatem spełniony drugi z warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyłączający przedmiotowe zwolnienie.

Wobec powyższego zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany w wyniku odpłatnego zbycia stanowiącej jego własność nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie korzysta ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Oznacza to, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkie dochody osiągane przez podatnika, z wyjątkiem tych dochodów, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę jako zwolnione z podatku, bądź od których zaniechano poboru podatku, w drodze rozporządzenia wydanego przez Ministra Finansów.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,
   
   
   
   

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Z kolei, w myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów są inne źródła.

Stosownie natomiast do treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 25b i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zgodnie z aktem poświadczenia dziedziczenia Wnioskodawca nabył 1/2 część spadku po spadkobiercy zmarłym 29 stycznia 2015 r. Wnioskodawca nabycie spadku zgłosił do odpowiedniego urzędu skarbowego i został zwolniony z obowiązku uiszczenia podatku od spadków i darowizn na podstawie art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. W skład spadku wchodziła działka ewid. nr 243 o pow. 5,1790 ha. W dniu 7 stycznia 2016 r. Wójt Gminy decyzją zatwierdził podział działek gruntu nr ewid. nr 243 oraz zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, na własność Gminy przeszły działki gruntu nr ewid. 243/3, 243/5 i 243/9 z przeznaczeniem pod poszerzenie dróg gminnych oraz pod drogę gminną. Natomiast na własność województwa przeszła działka gruntu nr ewid. 243/1. Ww. decyzja stała się ostateczna z dniem 29 stycznia 2016 r. W związku z powyższym przejściem własności działek gruntu, wskutek negocjacji ustalono, iż Wnioskodawcy oraz drugiemu spadkobiercy będzie przysługiwało odszkodowanie w łącznej wysokości 276.443,50 zł, tj. po 138.221,75 zł dla Wnioskodawcy i drugiego spadkobiercy. Od powyższego odszkodowania w łącznej wysokości odliczono kwotę opłaty adiacenckiej ustalonej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej jako działka nr ewid. 243 spowodowanego zatwierdzeniem projektu podziału nieruchomości ostateczną decyzją Wójta Gminy. Opłata adiecencka została ustalona w drodze decyzji Wójta Gminy w wysokości 26.443,50 zł. Tym samym do wypłaty pozostaje kwota odszkodowania wysokości 250.000,00 zł, tj. po 125.000,00 zł dla Wnioskodawcy i drugiego spadkobiercy.

W świetle zacytowanych przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyjaśnić należy, że odszkodowanie stanowi co do zasady przychód w rozumieniu zacytowanego wyżej art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od fizycznych. Nie oznacza to jednak, że wszystkie odszkodowania podlegają opodatkowaniu. Niektóre z nich, wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych określonym w art. 21 ust. 1 ustawy, korzystają ze zwolnienia od podatku.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z tytułu odszkodowania wypłacanego stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami lub z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie oraz z tytułu sprzedaży nieruchomości w związku z realizacją przez nabywcę prawa pierwokupu, stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami; nie dotyczy to przypadków, gdy właściciel nieruchomości, o której mowa w zdaniu pierwszym, nabył jej własność w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego bądź odpłatnym zbyciem nieruchomości za cenę niższą o co najmniej 50% od wysokości uzyskanego odszkodowania lub ceny zbycia nieruchomości na cele uzasadniające jej wywłaszczenie lub w związku z realizacją prawa pierwokupu.

Warunkiem niezbędnym do skorzystania z uregulowanego w tym przepisie zwolnienia jest zatem otrzymanie m.in. odszkodowania, które przyznane zostało stosownie do przepisów o gospodarce nieruchomościami.

Przy czym przedmiotowe zwolnienie nie będzie przysługiwało, jeżeli łącznie spełnione zostaną następujące warunki:

• nabycie nieruchomości nastąpiło w okresie 2 lat przed wszczęciem postępowania wywłaszczeniowego,
  

• cena jej nabycia była o co najmniej 50% niższa od wysokości odszkodowania.
  
  
  

W przypadku, gdy spełniony zostanie tylko jeden ze wskazanych warunków albo nie zostanie spełniony żaden z nich, uzyskany przychód będzie korzystał ze zwolnienia.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 121) ustawa określa zasady wywłaszczania nieruchomości i zwrotu wywłaszczonych nieruchomości.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, Wnioskodawca nabył nieruchomość w drodze spadku, co nie pozwala na ustalenie ceny jej nabycia. Wskazać zatem należy, że nie została spełniona co najmniej jedna z przesłanek wyłączających zastosowanie analizowanego zwolnienia.

Ponadto, podstawą faktyczną wypłaty przedmiotowego odszkodowania jest wywłaszczenie nieruchomości pod drogi publiczne i do wypłaty tego odszkodowania mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r., poz. 121).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami celami publicznymi w rozumieniu ustawy jest m.in. wydzielanie gruntów pod drogi publiczne, drogi rowerowe i drogi wodne, budowa, utrzymywanie oraz wykonywanie robót budowlanych tych dróg, obiektów i urządzeń transportu publicznego, a także łączności publicznej i sygnalizacji.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, działki gruntu wydzielone pod drogi publiczne: gminne, powiatowe, wojewódzkie, krajowe - z nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek właściciela, przechodzą, z mocy prawa, odpowiednio na własność gminy, powiatu, województwa lub Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis ten stosuje się także do nieruchomości, której podział został dokonany na wniosek użytkownika wieczystego, z tym że prawo użytkowania wieczystego działek gruntu wydzielonych pod drogi publiczne wygasa z dniem, w którym decyzja zatwierdzająca podział stała się ostateczna albo orzeczenie o podziale prawomocne. Przepis stosuje się odpowiednio przy wydzielaniu działek gruntu pod poszerzenie istniejących dróg publicznych.

Natomiast w myśl art. 98 ust. 3 ww. ustawy, za działki gruntu, o których mowa w ust. 1, przysługuje odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielem lub użytkownikiem wieczystym a właściwym organem. Przepis art. 131 stosuje się odpowiednio. Jeżeli do takiego uzgodnienia nie dojdzie, na wniosek właściciela lub użytkownika wieczystego odszkodowanie ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

W świetle powyższego, należy stwierdzić, że odszkodowanie, które Wnioskodawca otrzymał za wywłaszczenie nieruchomości pod drogi publiczne, wypłacone na postawie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże ww. przychód nie stanowi tytułu do opodatkowania z uwagi na ziszczenie się warunku uprawniającego do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 21 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i to niezależnie od faktu, że do wywłaszczenia nieruchomości i wypłaty odszkodowania doszło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym zastąpiło nabycie tych nieruchomości.

Biorąc pod uwagę powyższe stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.