Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-2.4012.645.2017.2.JO
z 14 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 grudnia 2017 r. (data wpływu 4 grudnia 2017 r.), uzupełniony pismem z dnia 5 lutego 2018 r. (data wpływu 9 lutego 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na wykonanie usługi zainstalowania i uruchomienia wraz z dostawą węzła cieplnego w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym o powierzchni użytkowej do 300 m² i przekraczającej tę wielkość – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku na wykonanie usługi zainstalowania i uruchomienia wraz z dostawą węzła cieplnego w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym o powierzchni użytkowej do 300 m2 i przekraczającej tę wielkość. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 5 lutego 2018 r. o doprecyzowanie opisu sprawy, własnego stanowiska oraz przeformułowanie pytania, a także o dokument, z którego wynika prawo osoby podpisanej pod wnioskiem, że na dzień złożenia wniosku mogła występować o wydanie interpretacji prawa podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 5 lutego 2018 r.).

Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT świadczącym usługi związane z czynnościami opodatkowanymi.

Wnioskodawca jako wytwórca i dystrybutor energii cieplnej zamierza świadczyć usługę dostawy, instalacji i uruchomienia węzłów cieplnych w budynkach mieszkalnych, zarówno o powierzchni użytkowej do 300 m², jak i przekraczającej tę wielkość. Budynki mieszkalne, w których instalowane i uruchamiane będą dostarczone węzły cieplne są budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania, objęte społecznym programem mieszkaniowym, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 grupa 111. W budynkach mieszkalnych jednorodzinnych (grupa 111) usługa świadczona będzie w domach mieszkalnych stanowiących samodzielne budynki, jak i domach bliźniaczych lub szeregowych, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Na całość wartości netto usługi będą składały się w szczególności następujące składniki:

1. wartość netto zakupionego węzła cieplnego, urządzeń pomiarowo-kontrolnych i innych materiałów pomocniczych,
2. koszt robocizny bezpośredniej własnych pracowników,
3. procentowy narzut kosztów pośrednich (zarządu i wydziałowe),
4. marża zysku.
   
   

Urządzenia i materiały zakupowane będą z 23% naliczonym podatkiem VAT, który w całości będzie podlegał odliczeniu od podatku należnego. Całość robót związanych z zainstalowaniem i uruchomieniem węzła cieplnego prowadzona będzie w pomieszczeniu znajdującym się wewnątrz budynku mieszkalnego.

Węzeł cieplny będzie elementem instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej budynku. Zawsze będzie wbudowany wewnątrz budynku i będzie służył do ogrzewania jego pomieszczeń i podgrzewania wody wodociągowej w nim zużywanej.

W nowym budynku usługa zainstalowania i uruchomienia dostarczonego węzła cieplnego będzie budową elementu instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej budynku, natomiast w budynkach korzystających dotychczas z innych źródeł ciepła będzie modernizacją tych instalacji lub elementem termomodernizacji budynku. Spełnione więc będzie kryterium określone w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. Energia cieplna dostarczana będzie do węzła z zewnętrznej sieci ciepłowniczej, a odbierana przez wewnętrzne instalacje centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej stanowiące stałe elementy budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 5 lutego 2018 r.).

Jaką stawkę podatku VAT należy zastosować przy odpłatnej dostawie, zainstalowaniu i uruchomieniu węzła cieplnego w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym o powierzchni użytkowej do 300 m² i przekraczających tę wielkość?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w piśmie z dnia 5 lutego 2018 r.):

1. usługa dostawy, zainstalowania i uruchomienia węzła cieplnego w jednorodzinnym budynku mieszkalnym o powierzchni użytkowej do 300 m² sklasyfikowanym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 grupa 111 spełnia kryterium określone w art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług. W nowym budynku usługa ta będzie budową elementu instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej budynku, natomiast w budynkach korzystających dotychczas z innych źródeł ciepła będzie modernizacją tych instalacji lub elementem termomodernizacji budynku. W związku z powyższym, usługa ta będzie korzystać z obniżonej stawki VAT zgodnie z art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług – to jest 8%;
2. usługa dostawy, zainstalowania i uruchomienia węzła cieplnego w jednorodzinnym budynku mieszkalnym o powierzchni użytkowej przekraczającej 300 m² sklasyfikowanym w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 grupa 111 w oparciu o art. 41 ust. 12c ustawy o podatku od towarów i usług będzie korzystać z obniżonej stawki VAT zgodnie z art. 41 ust. 2, art. 146a pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług – to jest 8% w części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej się do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. W części przekraczającej 300 m² powierzchni użytkowej, zgodnie z art. 41 ust. 1 art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług będzie miała zastosowanie stawka 23%;
3. w domach bliźniaczych lub szeregowych, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu, rozliczanie powierzchni i stosowanie stawki VAT jak w punkcie 1 i 2 odbywać się będzie dla każdego mieszkania, a nie całego domu. Dla każdego mieszkania będzie dostarczony, instalowany i uruchomiony odrębny węzeł cieplny.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Na wstępie należy zauważyć, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla czynności dotyczącej obiektów budowlanych istotne jest prawidłowe zaklasyfikowanie obiektu wg symbolu PKOB. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji PKOB.

Wskazania bowiem wymaga, że podatnik jest zobowiązany do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z prawidłowym zaklasyfikowaniem wykonywanych czynności. Zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej.

Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania obiektu budowalnego do właściwego PKOB nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Według art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Od tej reguły ustawodawca ustanowił pewne wyjątki, tzn. przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy, stosuje się – w myśl ust. 12 wskazanego artykułu – do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z ust. 12a tego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale ex 1264 – wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Zgodnie z art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1. budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m²;
2. lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m².
   
   

W myśl ust. 12c powołanego artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do rozumienia tych terminów przyjętego w języku potocznym.

Według Słownika języka polskiego (Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 2005, str. 70, kol. 2), przez budowę należy rozumieć m.in. wznoszenie budowli, budowanie (…). Natomiast „budować” to znaczy wznosić budowle, pomieszczenia, ich części lub zespoły.

Pojęcie „modernizacja” oznacza unowocześnienie i usprawnienie czegoś, natomiast termomodernizacja to modernizacja dotycząca ocieplenia budynku (pierwszy człon wyrazu wskazuje na związek z ciepłem tego, co oznacza człon drugi) – według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.).

Ponadto należy wskazać, że również w uchwale z dnia 24 czerwca 2013 r., sygn. akt I FPS 2/13 Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził że „czynności wymienione w art. 41 ust. 12 ustawy o VAT, w tym pojęcie modernizacji, zostały wprowadzone do tej ustawy w rozumieniu przyjętym w języku powszechnym. W takim znaczeniu modernizacja oznacza unowocześnienie, ulepszenie, udoskonalenie, podniesienie standardu obiektu budowlanego lub jego części”.

Natomiast „przebudowa” – zgodnie z ww. Słownikiem języka polskiego (str. 770, kol. 1) – to zmiana istniejącego stanu czegoś na inny; ulepszenie, poprawienie czegoś.

Budowa, modernizacja, przebudowa, podobnie jak w przypadku innych wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy czynności, powinny zatem dotyczyć elementów konstrukcyjnych obiektów lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W znaczeniu słownikowym („Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o.), „remont” oznacza zespół czynności, w których wyniku przywraca się sprawność, wartość użytkową jakiegoś obiektu, urządzenia.

Montaż – według powyższego słownika – to „składanie maszyn, urządzeń z gotowych części; zakładanie instalacji, łączenie oddzielnych części w jedną artystyczną, kompozycyjną całość”.

W związku z przytoczoną definicją należy stwierdzić, że pojęcie „montaż” odnosi się do takiego sposobu działania, w efekcie którego z niezależnie od siebie istniejących części powstaje wytwór będący zupełnie nową całością.

Natomiast w świetle art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2017 r., poz. 130, z późn. zm.), przez przedsięwzięcie termomodernizacyjne rozumie się przedsięwzięcie, którego przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
   
   

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów podatku od towarów i usług stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316, z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych.

Natomiast budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Według podziału obiektów budowlanych na sekcje i działy w PKOB w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne, natomiast w dziale 12 budynki niemieszkalne.

Dział 11 PKOB obejmuje trzy grupy:

1. Budynki mieszkalne jednorodzinne – 111,
2. Budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe – 112,
3. Budynki zbiorowego zamieszkania – 113.
   
   

Analiza powołanych wyżej przepisów prowadzi do wniosku, że warunkiem zastosowania 8% stawki, na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy, jest spełnienie dwóch przesłanek. Po pierwsze zakres wykonywanych czynności musi dotyczyć budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy budynków lub ich części. Po drugie, budynki lub ich części, których dotyczą ww. czynności, muszą być zaliczane do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że transakcja nie może korzystać z preferencyjnej 8% stawki podatku.

Natomiast w przypadku usług wykonywanych w budynkach mieszkalnych jednorodzinnych o powierzchni użytkowej przekraczającej 300 m2 oraz lokali mieszkalnych, o powierzchni użytkowej przekraczającej 150 m2, preferencyjną stawkę podatku w wysokości 8% stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej te obiekty do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej. Tym samym, w części przyporządkowanej do powierzchni przekraczającej 300 m² należy zastosować stawkę podatku w wysokości 23%.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem VAT świadczącym usługi związane z czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawca jako wytwórca i dystrybutor energii cieplnej zamierza świadczyć usługę dostawy, instalacji i uruchomienia węzłów cieplnych w budynkach mieszkalnych, zarówno o powierzchni użytkowej do 300 m2, jak i przekraczającej tę wielkość. Budynki mieszkalne, w których instalowane i uruchamiane będą dostarczone węzły cieplne są budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania, objęte społecznym programem mieszkaniowym, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 grupa 111. W budynkach mieszkalnych jednorodzinnych (grupa 111) usługa świadczona będzie w domach mieszkalnych stanowiących samodzielne budynki, jak i domach bliźniaczych lub szeregowych, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu. Całość robót związanych z zainstalowaniem i uruchomieniem węzła cieplnego prowadzona będzie w pomieszczeniu znajdującym się wewnątrz budynku mieszkalnego. Węzeł cieplny będzie elementem instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej budynku. Zawsze będzie wbudowany wewnątrz budynku i będzie służył do ogrzewania jego pomieszczeń i podgrzewania wody wodociągowej w nim zużywanej.

W nowym budynku usługa zainstalowania i uruchomienia dostarczonego węzła cieplnego będzie budową elementu instalacji centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej budynku, natomiast w budynkach korzystających dotychczas z innych źródeł ciepła będzie modernizacją tych instalacji lub elementem termomodernizacji budynku. Spełnione więc będzie kryterium określone w art. 41 ust. 12 ustawy. Energia cieplna dostarczana będzie do węzła z zewnętrznej sieci ciepłowniczej, a odbierana przez wewnętrzne instalacje centralnego ogrzewania i ciepłej wody użytkowej stanowiące stałe elementy budynku.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii określenia stawki podatku na wykonanie usługi zainstalowania i uruchomienia wraz z dostawą węzła cieplnego w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym o powierzchni użytkowej do 300 m² i przekraczającej tę wielkość.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy na tle powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że zakres wykonywanych przez Wnioskodawcę czynności, tj. zainstalowania i uruchomienia wraz z dostawą węzła cieplnego, dotyczyć będzie czynności o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – w nowych budynkach będzie to usługa budowy elementu instalacji centralnego ogrzewania a w budynkach korzystających dotychczas z innych źródeł ciepła w ramach modernizacji tych instalacji lub elementem termomodernizacji. Ponadto, w opisie sprawy Wnioskodawca wskazał, że budynki mieszkalne, w których instalowane i uruchamiane będą dostarczone węzły cieplne są budynkami mieszkalnymi stałego zamieszkania, objęte społecznym programem mieszkaniowym, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11 grupa 111. W budynkach mieszkalnych jednorodzinnych (grupa 111) usługa świadczona będzie w domach mieszkalnych stanowiących samodzielne budynki, jak i domach bliźniaczych lub szeregowych, w których każde mieszkanie ma swoje własne wejście z poziomu gruntu.

Reasumując, przy odpłatnej dostawie, zainstalowaniu i uruchomieniu węzła cieplnego w obiektach budownictwa mieszkaniowego objętego społecznym programem mieszkaniowym o powierzchni użytkowej:

• do 300 m² – zastosowanie będzie miała preferencyjna stawka podatku w wysokości 8% na podstawie art. 41 ust. 2 i ust. 12 w zw. z art. 146a pkt 2 ustawy;
• przekraczającej 300 m² zastosowanie będzie miała podstawowa stawka podatku w wysokości 23% na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy oraz własnego stanowiska, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.