Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.430.2017.2.WM
z 21 lutego 2018 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 grudnia 2017 r. (data wpływu 28 grudnia 2017 r.) uzupełnionym pismami z dnia 10 stycznia 2018 r. (data wpływu) i 7 lutego 2018 r. (data wpływu) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania małżonce składników majątkowych w związku z zawartym porozumieniem w sprawie podziału majątku wspólnego małżonków – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2017 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania małżonce składników majątkowych w związku z zawartym porozumieniem w sprawie podziału majątku wspólnego małżonków.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 5 października 1996 r. pozostaje w związku małżeńskim. W małżeństwie od chwili jego zawarcia do dnia 1 czerwca 2016 r. panował ustrój małżeńskiej wspólności majątkowej. Dnia 1 czerwca 2016 r. małżonkowie ustanowili między sobą ustrój rozdzielności majątkowej (na podstawie umowy o ustanowieniu rozdzielności majątkowej zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 1 czerwca 2016 r. sporządzonego przez notariusza). Po zawarciu małżeństwa Wnioskodawca od dnia 1 grudnia 2012 r. prowadził działalność gospodarczą w formie jednoosobowej działalności gospodarczej oraz jako wspólnik spółki cywilnej. Na podstawie umowy spółki cywilnej z dnia 6 lipca 2015 r. Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą także jako wspólnik spółki cywilnej. Rozpoczęcie działalność gospodarczej przez Wnioskodawcę nastąpiło zatem po zawarciu związku małżeńskiego. Przedsiębiorstwo prowadzone przez Wnioskodawcę powstało wskutek rozpoczęcia wykonywania przez niego działalności gospodarczej w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej ze środków pochodzących z majątku wspólnego małżonków.

W związku z ustanowieniem dnia 1 czerwca 2016 r. rozdzielności majątkowej małżonkowie (Wnioskodawca i jego żona) na podstawie porozumienia z dnia 30 czerwca 2016 r. poświadczonego przez notariusza (z datą pewną) dokonali podziału części majątku wspólnego (ruchomości i innych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, poza nieruchomościami) wg następujących ustaleń zawartych w porozumieniu: 1. Strony zgodnie stwierdziły, że w skład majątku wspólnego podlegającego podziałowi w porozumieniu z dnia 30 czerwca 2016 r. wchodzą: a) Przedsiębiorstwo - Firma Handlowo Usługowa - data rozpoczęcia działalności gospodarczej 1 grudnia 2012 r. (dalej jako Przedsiębiorstwo) 2. Strony zgodnie oświadczyły w porozumieniu z dnia 30 czerwca 2016 r., iż Przedsiębiorstwo powstało wskutek rozpoczęcia wykonywania przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej (od 1 grudnia 2012 r.) ze środków pochodzących z majątku wspólnego małżonków. 3. Strony zgodnie oświadczyły, iż Przedsiębiorstwo składa się w szczególności z następujących składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej:

1. Nazwa przedsiębiorstwa - Firma Handlowo Usługowa
   
2. Własność następujących ruchomości:
   
   
   
   
   1. sprężarka spalinowa - przyjęta do użytkowania 1 grudnia 2012 r.- symbol KST 444 o wartości początkowej 5000 zł;
   2. piaskarka- przyjęta do użytkowania 1 grudnia 2012 r. - symbol KST 429 o wartości początkowej 5000 zł ;
      
   3. sprężarka spalinowa - przyjęta do użytkowania 2 stycznia 2013 r. - symbol KST 484-9 o wartości początkowej 10000 zł;
      
   4. piaskarka z oprzyrządowaniem przyjęta do użytkowania 2 stycznia 2013 r. - symbol KST 417 o wartości początkowej 10000 zł;
      
   5. wiertarka przemysłowa przyjęta do użytkowania 2 stycznia 2013 r. - symbol KST 411 o wartości początkowej 3500 zł;
      
   6. przecinarka pionowa przyjęta do użytkowania 2 stycznia 2013 r. - symbol KST 413 o wartości początkowej 3500 zł;
      
   7. wózek widłowy przyjęty do użytkowania 23 grudnia 2013 r. - symbol KST 763 o wartości początkowej 9200 zł;
      
      
      
   
   
3. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa;
   
4. prowadzenie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, Wnioskodawcę jako wspólnika II spółki cywilnej wraz z wniesionym wkładem pochodzącym z majątku wspólnego tj. gotówką w wysokości 8500 zł oraz prawami i obowiązkami w tym 14 udziałów w ww. spółce cywilnej zgodnie z zawartą dnia 6 lipca 2015 r. Umową Spółki Cywilnej
   
5. tajemnica przedsiębiorstwa
   
6. renoma przedsiębiorstwa, klienci przedsiębiorstwa, wiedza na temat rynku na którym funkcjonuje wraz z doświadczeniem w funkcjonowaniu na rynku,
   
7. wiedza techniczna i specjalistyczna oraz umiejętność prowadzenia przedsiębiorstwa (know-how)
   
   4. Strony zgodnie określiły wartość przedsiębiorstwa oraz składników materialnych i niematerialnych wymienionych w porozumieniu na kwotę 100 000 zł.
   5. Strony zgodnie postanowiły dokonać podziału majątku wymienionego w porozumieniu i wchodzących w skład przedsiębiorstwa składników w następujący sposób:
   
   
   
   
   
   1. Przedsiębiorstwo - Firma Handlowo Usługowa Wnioskodawcy wraz ze składnikami wymienionymi ustanowiono na wyłączną własność (przypadło dla) Wnioskodawcy;
      
   2. małżonka Wnioskodawcy tytułem spłaty udziału w dzielonym porozumieniem majątku otrzyma od Wnioskodawcy kwotę 50 000 zł.
      
      
      
   
   6. Strony uzgodniły nadto, że spłata kwoty 50 000 zł nastąpi w 10 ratach po 5 000 zł. Płatność rat ustalono na koniec danego miesiąca. Termin płatności ostatniej raty przypadał zgodnie z porozumieniem na 30 kwietnia 2017 r. W momencie ustanowienia między stronami rozdzielności majątkowej, a także w momencie podpisania przez Strony porozumienia z dnia 30 czerwca małżonka Wnioskodawcy nie prowadziła działalności gospodarczej. Kilka miesięcy po zawarciu porozumienia o którym mowa powyżej, tj. 16 marca 2017 r. małżonka Wnioskodawcy rozpoczęła wykonywanie indywidualnej działalności gospodarczej. Małżonka Wnioskodawcy prowadzi działalność gospodarczą do dnia dzisiejszego i zamierza prowadzić ją w przyszłości. Wnioskodawca zaprzestał wykonywania działalności gospodarczej z dniem 30 września 2017 r. (wpis wykreślono z rejestru 3 października 2017 r.).

Do dnia złożenia niniejszego wniosku należna kwota zobowiązania w wysokości 50 000 zł nie została przekazana przez Wnioskodawcę na rzecz małżonki. Nie została uiszczona żadna z rat zobowiązania, (zgodnie z treścią zawartego porozumienia każda z wynoszących po 5 000 zł rat spłaty jak i całość zobowiązania Wnioskodawcy względem małżonki z tytułu spłaty w wyniku podziału dzielonego porozumieniem z dnia 30 czerwca 2016 r. jest wymagalna - termin płatności ostatniej raty zgodnie z porozumieniem ustalony był bowiem na 30 kwietnia 2017 r.). W związku z opisaną powyżej sytuacją (w szczególności w związku z niewykonaniem zobowiązania przez Wnioskodawcę oraz zaprzestaniem prowadzenia przez niego działalności gospodarczej) Wnioskodawca i małżonka pragną w przyszłości zawrzeć porozumienie zmieniające sposób uregulowania przez Wnioskodawcę zobowiązania wynikającego ze spłaty udziału w dzielonym porozumieniem majątku wspólnym po ustaniu ustawowej wspólności majątkowej. Wnioskodawca i małżonka zamierzają zawrzeć porozumienie zmieniające (także z datą pewną oraz z poświadczeniem podpisu przez notariusza) o następującej treści:

1. Strony w związku z zawartym dnia 30 czerwca 2016 r. Porozumieniem w sprawie podziału majątku wspólnego (którego zawarcie zostało poświadczone przez notariusza), będącego następstwem ustanowienia między nimi w dniu 1 czerwca 2016 r. rozdzielności majątkowej (na podstawie umowy o ustanowieniu rozdzielności majątkowej zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 1 czerwca 2016 r. sporządzonego przez notariusza), a także wskutek wskazanych w niniejszym porozumieniu okoliczności zgodnie modyfikują ustalenia zawarte w umowie z dnia 30 czerwca 2016 r. w sposób wskazany w niniejszym porozumieniu.
2. Niniejsze porozumienie zawarto w związku z niewykonaniem przez Wnioskodawcę obowiązku zapłaty na rzecz małżonki kwoty 50 000 zł po ustanowieniu rozdzielności majątkowej, zgodnie ze zobowiązaniem zawartym w § 5 ust. 1 pkt b oraz § 5 ust. 2 Porozumienia z dnia 30 czerwca 2016 r.
3. Zgodnie z porozumieniem o którym mowa w pkt 2 niniejszego paragrafu należność miała być spłacona w 10 równych ratach (po 5 000 zł) w okresie 31 lipca 2016 r. do 30 kwietnia 2017 r.
4. Zawarcie niniejszego porozumienia jest wyrazem zgodnej woli stron w zakresie dokonania zmiany sposobu spełnienia zobowiązania przez małżonka, a także wiąże się ze zmianą okoliczności, jakie zaszły od czasu podpisania porozumienia z dnia 30 czerwca 2016 r., w szczególności związanych z zaprzestaniem wykonywania działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę, a także z rozpoczęciem wykonywania działalności przez żonę Wnioskodawcy.
   
5. Niniejsze porozumienie jest rezultatem okoliczności, o których mowa w § 1 pkt 1-4 niniejszego porozumienia, a także poczynionych przez Strony ustaleń.
6. Poczynione przez Strony ustalenia zawarte w niniejszym porozumieniu zastępują i wyczerpują w całości dotychczasowe roszczenia Stron wynikające z zawartego dnia 30 czerwca 2016 r. Porozumienia w sprawie podziału majątku wspólnego. W § 2 (Przedmiot porozumienia) pkt 1. Wobec okoliczności wskazanej w § 1 pkt 1-6 niniejszego porozumienia Wnioskodawca za zgodą małżonki w miejsce obowiązku zapłaty na rzecz małżonki kwoty 50 000 zł po ustanowieniu rozdzielności majątkowej zgodnie ze zobowiązaniem zawartym w § 5 ust. 1 pkt b oraz § 5 ust. 2 przekazuje na rzecz małżonki na własność ruchomości wskazane w pkt 2 niniejszego paragrafu o łącznej wartości 50 800 zł.

2. Wnioskodawca przekazuje (przenosi na własność) małżonki następujące ruchomości:

1. sprężarka spalinowa WD53 o wartości 9 500 zł;
   
2. piaskarka wraz z oprzyrządowaniem rok produkcji 2013 o wartości 9 500 zł;
   
3. wiertarka słupowa przemysłowa o wartości 3 300 zł;
   
4. przecinarka pionowa o wartości 3 500 zł;
   
5. wózek widłowy o wartości 8 700 zł;
   
6. MigMag o wartości 4 800 zł;
   
7. piła ramowa o wartości 5 000 zł;
   
8. spawarka elektryczna o wartości 1 500 zł;
   
9. wiertarka magnesowa o wartości 3 400 zł;
   
10. szlifierka kątowa o wartości 600 zł;
    
11. szlifierka kątowa o wartości 1 000 zł;
    3. Strony zgodnie akceptują wartość przyjętych ruchomości określonych w pkt 2 a-k powyżej i nie wnoszą w tym zakresie żadnych zastrzeżeń’
    4. Małżonka Wnioskodawcy oświadcza, że wskazane w pkt 2 a-k ruchomości zostały jej przekazane, co potwierdza poprzez podpisanie niniejszego porozumienia.
    5. Strony zgodnie postanawiają, że wykonanie zobowiązania, o którym mowa w § 2 pkt 1 i 2 niniejszego Porozumienia spowoduje wygaśnięcie wobec Wnioskodawcy wszelkich roszczeń wynikających z zawartego dnia 30 czerwca 2016 r. Porozumienia w sprawie podziału majątku wspólnego, a także spowoduje wygaśnięcie wszelkich roszczeń dotyczących podziału majątku wspólnego wypracowanego przez Strony do czasu trwania między nimi ustawowej wspólnoty majątkowej (do dnia 31 maja 2016 r.), na co małżonka Wnioskodawcy wyraża zgodę.
    7. Zgodnie z oświadczeniem przekazane przez Wnioskodawcę ruchomości zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych przedsiębiorstwa prowadzonego przez żonę Wnioskodawcy.

§ 3 Postanowienia końcowe:

1. Porozumienie sporządzono w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach - po jednym dla każdej ze stron ." Strony zamierzają zawrzeć porozumienie zmieniające o wskazanej powyżej treści w roku 2018 (po uzyskaniu przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnej). Ruchomości wymienione w porozumieniu zmieniającym należą do majątku osobistego Wnioskodawcy (wskutek dokonanego wcześniej podziału lub nabycia ich po ustanowieniu między małżonkami rozdzielności majątkowej). Małżonka Wnioskodawcy w przypadku zawarcia w przyszłości wyżej wskazanego porozumienia majątkowego pragnie wykorzystać przeniesione na nią ruchomości w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej i je amortyzować.

Zgodnie z uzupełnieniem wniosku, w części wskazane przez Wnioskodawcę ruchomości (które zamierza przekazać małżonce) stanowiły składniki majątkowe wchodzące w skład prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. W skład przedsiębiorstwa Firmy Handlowo Usługowej wchodziły następujące ruchomości objęte porozumieniem:

• sprężarka spalinowa WD53 o wartości 9 500 zł - używana w działalności jednoosobowej, wprowadzona na środki trwałe 2 stycznia 2013 r., wycofana na cele osobiste 30 września 2017 r.;
• wiertarka słupowa przemysłowa o wartości 3 300 zł - używana w działalności jednoosobowej, wprowadzona na środki trwałe 2 stycznia 2013 r. wycofana na cele osobiste 30 września 2017 r.;
• przecinarka pionowa o wartości 3 500 zł - używana w działalności jednoosobowej, wprowadzona na środki trwałe 2 stycznia 2013 r. wycofana na cele osobiste 30 września 2017 r.;
• wózek widłowy Sudnik o wartości 8 700 zł - używany w działalności jednoosobowej, wprowadzony na środki trwałe 23 grudnia 2013 r., wycofana na cele osobiste 30 września 2017 r.;
• spawarka elektryczna o wartości 1 500 zł używana w działalności jednoosobowej, wprowadzona do ewidencji wyposażenia 1 grudnia 2012 r., wycofana na cele osobiste 30 września 2017 r.

Żadna z ruchomości, które Wnioskodawca zamierza przekazać małżonce nie stanowiła składnika majątkowego działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej. Tym samym żadna z ruchomości, które Wnioskodawca zamierza przekazać małżonce nie była związana z działalnością prowadzoną w formie spółki cywilnej.

Częściowo składniki majątkowe jakie Wnioskodawca zamierza przekazać małżonce były składnikami niezwiązanymi w ogóle z prowadzoną przez niego działalnością. Dotyczy to następujących składników (ruchomości):

• piaskarka wraz z oprzyrządowaniem Producent Clemco rok produkcji 2013 o wartości 9 500 zł - majątek prywatny nie wprowadzony do żadnej działalności gospodarczej, ruchomość nabyta w 2013 r.;
• MigMag Elmar o wartości 4 800 zł, majątek prywatny nie wprowadzony do żadnej działalności gospodarczej, ruchomość nabyta w 2014 r.;
• piła ramowa o wartości 5 000 zł, majątek prywatny nie wprowadzony do żadnej działalności gospodarczej, ruchomość nabyta w 2014 r.
• wiertarka magnesowa o wartości 3 400 zł, majątek prywatny nie wprowadzony do żadnej działalności gospodarczej, ruchomość nabyta w 2015 r.;
• szlifierka kątowa Milwoki 125 o wartości 600 zł, majątek prywatny nie wprowadzony do żadnej działalności gospodarczej, ruchomość nabyta w 2015 r.;
• szlifierka kątowa Milwoki 225 o wartości 1 000 zł, majątek prywatny nie wprowadzony do żadnej działalności gospodarczej, ruchomość nabyta w 2015 r.;

Wszystkie składniki majątkowe (ruchomości), które będą przekazane na mocy planowanego porozumienia pochodziły z majątku wspólnego małżonków, który podlegał podziałowi. Wszystkie te składniki majątkowe zostały nabyte przed ustanowieniem między małżonkami rozdzielności majątkowej. Żaden ze składników majątkowych (ruchomości), które będą przekazane na mocy planowanego porozumienia nie pochodził z majątku odrębnego Wnioskodawcy, bowiem nie został nabyty po ustanowieniu rozdzielności majątkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca - w przypadku zawarcia planowanego (opisanego w stanie faktycznym oraz zgodnego z treścią wskazaną w opisie stanu faktycznego) Porozumienia zmieniającego w sprawie podziału majątku wspólnego i nabycia na własność wskazanych w nim ruchomości przez małżonkę Wnioskodawcy - zobowiązany będzie do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku zawarcia planowanego (opisanego w stanie faktycznym oraz zgodnego z treścią wskazaną w opisie stanu faktycznego) Porozumienia zmieniającego w sprawie podziału majątku wspólnego i nabycia na własność wskazanych w nim ruchomości przez małżonkę, Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Stosunki między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2012 r. poz. 788). Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa). Ponadto żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego. Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba, że w czasie trwania związku małżeńskiego:

1. małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową,
2. z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie współwłasności,
3. wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków lub też ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Artykuł 43 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy stanowi przy tym, że oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym. Ustanie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału tego majątku. Zgodnie z art. 1037 ustawy Kodeks cywilny w związku z art. 46 ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że od 1 czerwca 2016 r. Wnioskodawca wraz z małżonką znieśli wspólność majątkową (rozdzielność majątkowa). Następnie dokonali polubownego podziału części majątku wspólnego. Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 26 lipca 2012 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 poz. 361 z późn. zm) przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich. Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem, iż wyłączeniu spod działania przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podlegają przychody z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania małżeńskiej wspólności majątkowej. Przychodem z podziału majątku wspólnego jest wartość otrzymanego przez każdego z małżonków majątku, a także wartość spłat (dopłat) otrzymywanych przez jednego z tytułu podziału majątku. Wartość majątku oraz wartość spłat uzyskanych z tego tytułu przez małżonków nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem Wnioskodawcy odnosząc powyższe na grunt przedmiotowej sprawy stwierdzić należy, że w świetle art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazanego przez Wnioskodawcę jako przepis mający być przedmiotem interpretacji ewentualne zawarcie i wykonanie porozumienia zmieniającego opisanego w stanie faktycznym (uzgodnionego przez małżonków) będzie stanowić modyfikację pierwotnego zobowiązania, tj. spłaty z tytułu podziału majątku wspólnego. Zdaniem Wnioskodawcy nie będzie on wówczas zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych. Potwierdzeniem powyższego stanowiska w opinii Wnioskodawcy jest także okoliczność, iż Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 17 czerwca 2015 r. (sygnatura IBPBI/1/4511-340/15/ZK) przyznała rację podatniczce. Wskazano w tej interpretacji na art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który mówi, że "przepisów ustawy nie stosuje się do: przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich". A więc zdaniem Wnioskodawcy podział majątku wspólnego, czy to dokonany na mocy porozumienia stron, czy też wynikający z ustania małżeństwa, nie jest objęty podatkiem dochodowym od osób fizycznych. I nie ma tu znaczenia, że niektóre części majątku były wykorzystywane w działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 200 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 9 ust. 2 ww. ustawy).

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że w związku z ustanowieniem dnia 1 czerwca 2016 r. rozdzielności majątkowej małżonkowie (Wnioskodawca i jego żona) na podstawie porozumienia z dnia 30 czerwca 2016 r. dokonali podziału części majątku wspólnego (ruchomości i innych składników wchodzących w skład przedsiębiorstwa, w ten sposób, że Wnioskodawca otrzymał na wyłączną własność Przedsiębiorstwo - Firmę Handlowo Usługową, którą prowadził dotychczas, natomiast małżonka Wnioskodawcy tytułem spłaty udziału w dzielonym majątku miała otrzymać od Wnioskodawcy do dnia 30 kwietnia 2017 r. w dziesięciu ratach kwotę 50 000 zł.

Do dnia złożenia niniejszego wniosku należna kwota zobowiązania w wysokości 50 000 zł, nie została przekazana przez Wnioskodawcę na rzecz małżonki. W związku z opisaną powyżej sytuacją (w szczególności w związku z niewykonaniem zobowiązania przez Wnioskodawcę oraz zaprzestaniem prowadzenia przez niego działalności gospodarczej) Wnioskodawca i małżonka pragną w przyszłości zawrzeć porozumienie zmieniające sposób uregulowania przez Wnioskodawcę zobowiązania wynikającego ze spłaty udziału w dzielonym porozumieniem majątku wspólnym po ustaniu ustawowej wspólności majątkowej.

Zgodnie z planowanym porozumieniem, Wnioskodawca zamierza przekazać małżonce ruchomości o łącznej wartości 50 800 zł, pochodzące w części z prowadzonego dotychczas przedsiębiorstwa, jak również z majątku prywatnego Wnioskodawcy niezwiązanego z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Ruchomości te nabyte zostały w okresie istnienia wspólności majątkowej małżeńskiej i zostały przyznane Wnioskodawcy w wyniku podziału majątku wspólnego.

Stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r. poz. 682 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 tej ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa). Ponadto żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba, że w czasie trwania związku małżeńskiego:

• małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową,
• z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie współwłasności,
• wspólność ustała z mocy prawa na skutek całkowitego lub częściowego ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków lub też ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Od chwili ustania jak i wyłączenia wspólności ustawowej, do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Stosownie do treści art. 43 Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Zgodnie z treścią wniosku, Wnioskodawca, w związku z podziałem majątku wspólnego małżonków posiadał wobec małżonki zobowiązanie do spłaty określonej sumy pieniędzy, którego nie wykonał.

Jak wynika z art. 453 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2017 r., poz. 459 z późn. zm.) jeżeli dłużnik w celu zwolnienia się z zobowiązania spełnia za zgodą wierzyciela inne świadczenie, zobowiązanie wygasa.

Zdaniem organu okoliczności przedstawione we wniosku uzasadniają twierdzenie, że dojdzie do spełnienia przez Wnioskodawcę świadczenia w trybie określonym w tym przepisie.

Podobny pogląd wynika także z uzasadnienia do wyroku Sądu Najwyższego – Izba Cywilna z dnia 3 lipca 2008 r., sygn. akt - IV CSK 149/08 (opubl. Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna rok 2009, Nr A, poz. 17, str. 82), w którym SN potwierdził, że instytucja datio in solutum może znaleźć zastosowanie praktycznie w przypadku każdego zobowiązania.

Opisane w art. 453 § 1 ww. ustawy Kodeks cywilny spełnienie przez dłużnika za zgodą wierzyciela innego niż dług pierwotny świadczenia w celu zwolnienia się z tego długu (datio in solutum) jest świadczeniem odpłatnym. Dłużnik za swoje świadczenie otrzymuje wynagrodzenie w postaci zwolnienia go z długu. Oznacza to, że przeniesienie na wierzyciela własności rzeczy lub prawa w zamian za zwolnienie z długu, jest odpłatnym zbyciem tej rzeczy lub prawa, nie następuje bowiem pod tytułem darmym. Zwolnienie z długu będzie miało dla Wnioskodawcy określoną wartość majątkową, gdyż nie będzie już on zobowiązany do zapłaty określonej kwoty pieniężnej – z tytułu spłaty na rzecz żony. Wartość długu, z którego Wnioskodawca zostanie zwolniony w zamian za przeniesienie prawa własności wymienionych we wniosku ruchomości będzie dla niego wynagrodzeniem za przeniesienie własności tych ruchomości.

Zgodnie z treścią wskazanego przez Wnioskodawcę art. 2 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z tytułu podziału wspólnego majątku małżonków w wyniku ustania lub ograniczenia małżeńskiej wspólności majątkowej oraz przychodów z tytułu wyrównania dorobków po ustaniu rozdzielności majątkowej małżonków lub śmierci jednego z nich.

Przepis ten ma zastosowanie w sytuacji podziału majątku wspólnego małżonków. Przychody otrzymane w wyniku podziału majątku wspólnego małżonków nie są opodatkowane. Wskazuje na to jednoznacznie treść przepisu, z którego wynika, że nie podlega opodatkowaniu „przychód z podziału wspólnego majątku (…)”. Natomiast przepis ten nie ma już zastosowania do zbycia składników majątku nabytego w wyniku podziału majątku dorobkowego małżonków.

Opisane we wniosku zdarzenie przyszłe nie dotyczy podziału majątku wspólnego małżonków. Wnioskodawca wykona zobowiązanie wynikające z zawartej umowy o podział majątku wspólnego małżonków poprzez przekazanie żonie składników majątku, które przypadły mu w wyniku podziału majątku wspólnego. Jak już wskazano, przeniesienie własności rzeczy w zamian za zwolnienie długu, jest odpłatnym zbyciem tych rzeczy. W przedstawionej sytuacji wyłączenie o którym mowa w przepisie art. 2 ust. 1 pkt 5 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje zatem zastosowania.

W przedmiotowej sprawie skutki podatkowe odpłatnego zbycia ruchomości wymienionych we wniosku zależą od tego, czy stanowiły one składniki majątkowe związane z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, czy też były to składniki majątkowe należące do jego majątku prywatnego niezwiązanego z działalnością gospodarczą.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10

ust. 1:

• pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza,
  
• pkt 8 – odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy – nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności gospodarczej i dniem ich zbycia nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Odpłatnego zbycie (przekazanie żonie) ruchomości niezwiązanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę pozarolniczą działalnością gospodarczą - dokonane po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie – nie spowoduje powstania u Wnioskodawcy przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast w odniesieniu do ruchomości wymienionych we wniosku, będących składnikami majątkowymi związanymi z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, pozostałymi po likwidacji tej działalności, należy stwierdzić co następuje.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Z kolei przepis art. 14 ust. 2 pkt 17 ww. ustawy stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki.

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się na podstawie art. 14 ust. 3 pkt 12 ww. ustawy przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku:

1. pozostałych na dzień likwidacji prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej lub prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej,
2. otrzymanych w związku z likwidacją spółki niebędącej osobą prawną lub wystąpieniem wspólnika z takiej spółki

• jeżeli od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiła likwidacja: prowadzonej samodzielnie działalności gospodarczej, prowadzonych samodzielnie działów specjalnych produkcji rolnej, spółki niebędącej osobą prawną lub nastąpiło wystąpienie wspólnika z takiej spółki, do dnia ich odpłatnego zbycia upłynęło sześć lat i odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej.

W myśl art. 14 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy podatnik przez wykonanie świadczenia niepieniężnego reguluje w całości lub w części zobowiązanie, w tym z tytułu zaciągniętej pożyczki (kredytu), przychodem takiego podatnika jest wysokość zobowiązania uregulowanego w następstwie takiego świadczenia. Jeżeli jednak wartość rynkowa świadczenia niepieniężnego jest wyższa niż wysokość zobowiązania uregulowanego tym świadczeniem, przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej świadczenia niepieniężnego. Przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 14 ust. 2e ww. ustawy, ponieważ precyzuje on wysokość oraz moment powstania przychodów i kosztów po stronie podatnika wykonującego – tytułem spłaty ciążącego na nim zobowiązania związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą – świadczenie niepieniężne (rzeczowe) na rzecz kontrahenta. Wnioskodawca wskazał natomiast, że posiada wobec żony zobowiązanie do spłaty określonej sumy pieniężnej z tytułu dokonanego podziału wspólnego majątku małżeńskiego.

W odniesieniu zatem do przekazania małżonce tytułem spłaty ciążącego na Wnioskodawcy zobowiązania wymienionych we wniosku ruchomości będących składnikami majątkowymi związanymi z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą, pozostałymi po likwidacji tej działalności znajdzie zastosowanie przepis art. 14 ust. 2 pkt 17 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, przekazanie przez Wnioskodawcę żonie - tytułem spłaty ciążącego na Wnioskodawcy zobowiązania - składników majątkowych wykorzystywanych w zlikwidowanej przez niego działalności gospodarczej powoduje powstanie przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dochód z tego tytułu podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a tym samym Wnioskodawca zobowiązany zostanie do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Interpretację indywidualną oparto zatem na stwierdzeniu Wnioskodawcy, że przekazane żonie ruchomości z jego majątku osobistego pochodziły z przypadłej Mu części majątku wspólnego, który podlegał podziałowi w związku z ustanowieniem rozdzielności majątkowej.

Zastrzec równocześnie należy, iż niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie skutków podatkowych przedstawionego zdarzenia przyszłego. Przedmiotu interpretacji nie stanowi ocena prawidłowości (możliwości) zawarcia przez Wnioskodawcę i jego żonę opisanych we wniosku porozumień pod względem formy, warunków, wzajemnych praw i obowiązków. Kwestie te regulują bowiem przepisy ustaw: z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.